θα σου κανω πολλα σκιτσακια χωρις χρωμα να δουμε πως θα το κανουμε πανω.ισως ομως ενα μπολερο να ηταν κ καλυτερο. εγω σαν πρωτο εκανα αυτο που ειχαμε συζητησει.επιλογες κ χρονο εχουμε πολυυυυ αρα μη αγχονεσαι
Printable View
θα σου κανω πολλα σκιτσακια χωρις χρωμα να δουμε πως θα το κανουμε πανω.ισως ομως ενα μπολερο να ηταν κ καλυτερο. εγω σαν πρωτο εκανα αυτο που ειχαμε συζητησει.επιλογες κ χρονο εχουμε πολυυυυ αρα μη αγχονεσαι
Γιωτάκι μου έχεις δίκιο απλώς το φόρουμ δεν είναι για τέτοιου είδους προβλήματα (συναισθηματικά) και νομίζω πως δεν πρέπει να καταχραστώ ούτε το χώρο του ούτε την ευγένειά σας....
μμμμμ δε είναι άσχημη ιδέα το μπολερό!
και αυτό μου αρέσει πολύ.
(Δεν είναι δικό μου το σώμα που το φοράει, είναι της αδελφής μου)
αστεροσκονη το φορουμ δεν ειναι ουτε για το μπουστακι της πωλινας κ ομως το συζηταμε.αν δε κανω λαθος μια παρεουλα ειμαστε κ λεμε τα δικα μας.αν θα ηθελες να τα βγαλεις απο μεσα σου κ πιστευεις οτι θα βοηθουσε θα ηταν καλο να το κανεις.αν παλι νιωθεις οτι δε θες να το μοιραστεις παλι ειναι κατανοητο.ευχομαι οτι κ να ειναι να ερθει γρηγορα μια λυση κ να ανεβει η ψυχολογια σου.
To forum είναι για ότι θες να πεις Αστερόσκονή μου, είτε αυτό είναι τα προβλήματά σου, είτε είναι η χαρά σου.Quote:
Originally posted by ASTEROSKONI
Γιωτάκι μου έχεις δίκιο απλώς το φόρουμ δεν είναι για τέτοιου είδους προβλήματα (συναισθηματικά) και νομίζω πως δεν πρέπει να καταχραστώ ούτε το χώρο του ούτε την ευγένειά σας....
δεν εχει ουσιαστικη διαφορα με το αλλο οι δαντελες αλλαζουν.το βασικο ειναι το ιδιο ,εχει το μακρος που μου ειπες απο κατω δεν ειναι κακο. μολις βρεις τη δαντελα θα το αποφασισουμε.
Μου βάζεις δύσκολα κοπέλλα μου...... Πολύ δύσκολα.....Quote:
Originally posted by Alina
δεν εχει ουσιαστικη διαφορα με το αλλο οι δαντελες αλλαζουν.το βασικο ειναι το ιδιο ,εχει το μακρος που μου ειπες απο κατω δεν ειναι κακο. μολις βρεις τη δαντελα θα το αποφασισουμε.
Και δεν αποφασίζω και τί θέλω... Δηλαδή το θέλω κανονικό μπουστάκι, αλλά τα μπράτσα μου είναι χάλια, και βραχιονοπλαστική δεν προφτένω να κάνω μέχρι τότε....
τοτε θα κανουμε κανονικο μπουστακι κ για τα μπρατσα θα βρειθει μια λυση.ειναι χειμωνας κ δε θα εχεις θεμα.η ενα μπολερο η μια εσαρπα ραμενη δημιουργοντας μανικια για τα χερια η κ μια απλη εσαρπα στους ομως θα τα κρυψει τα μπρατσακια.
ωμους σορρυ
παω να ζεσταθω γιατι παγωσα!!! φιλακια σας!
Οκτώμβριος δεν είναι χειμώνας σε μας καλή μου, εκτος που αν αλλάξει ο καιρός!!!!!
Μάλλον έτσι θα το κάνουμε όμως. και να μου φτιάξεις μία εσάρπα στα ίδια χρώματα και με δανδέλα σε μερικά σημεία να δημιουργεί σετ με το μπουστάκι, και να είναι λίγο μακριά για να την περάσω στους όμους και γύρω από τα μπράτσα μου και να την δέσω πίσω και να πέφτει σαν ουρά αέρινη. Τί λές?
(δες τώρα προβλήματα που έχει ο κόσμος!!! χαχαχα)
Γλυκιά μου Αστεροσκονη η ενότητα που γράφουμε λέγεται διάφορα και το topic μας αυτή τη στιγμή Στρουμφοχωριό κι ας μιλάει το φόρουμ για διατροφικές διαταραχές!!!!! Νομίζω πως σ-αυτο το topic μόνο γι'αυτο δεν λέμε άλλα για όλα τα υπόλοιπα(μπουστακια,μωράκι α,λαλάγγια,όνειρα,προβλήμα� �α όλων μας)Αν κάνω λάθος παρακαλώ τη Ναταλία να με διορθώσει.Όσο για την κατάχρηση που είπες πριν ,θέλουμε και είμαστε εδώ και μας αρέσει που το κάνουμε!!!!!
Σας ευχαριστώ πολύ κορίτσια μου....
Νομίζω πως είναι συνδυασμός τριών πραγμάτων η πολύ κακή ψυχολογική μου κατάσταση... Πρώτον, ανησυχώ πάρα πολύ με την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας. Ξέρω ότι οι γονείς μου πληρώνουν εδώ για να σπουδάσω και το Σεπτέμβρη που τελειώνω μαλλον δε θα βρω δουλειά πουθενά...Φοβάμαι πως τόσα πολλά λεφτά πάνε στράφι και ξέρω πως τα στερούνται από αλλού...Δε μου λένε βέβαια τίποτα αλλλα δεν είμαι χαζή...
Δεύτερον, είχα μιά πολύ ωραία σχέση με τον άνθρωπό μου για 7 χρόνια. Κάπου τον τελευταίο καιρό, (1,5 περίπου χρόνο) ένιωθα κενό αναμεσά μας...Σαν να είχαμε βαλτώσει, σαν να μη με στηρίζει στα θέλω μου, σαν να είναι κυρίως για τον εαυτό του και όχι για να μοιραζόμαστε τις ζωές μας. Του έκανα άπειρες κουβλεντες γιατί είμαι ακόμα και τώρα ερωτευμένη αλλά νομίζω πως δε με καταλαβαίνει... Έτσι, απομακρύνθηκα και βρέθηκε στη ζωή μου ένας φίλος. Είμασσταν φίλοι για μερικά χρόνια και δεδομένων των συγκυριών τότε, εγώ χάλια στη σχέση μου εκείνος μόλις είχε χωρίσει, παρασυρθήκαμε. Δεν το λέω σαν διακαιολογία απλώς ξεκίνησε σαν κάτι απλό και για τους 2, χωρίς συναίσθημα. Μετά όμως ήρθε και το συναίσθημα. Με περίμενε μέχρι να αποφασίσω να χωρίσω, πολύ καιρό. Το αποφάσισα, χώρισα αλλά συνεχίσαμε να μιλάμε με τον π΄ρωην μου και μεγάλη μου αγάπη...Είναι όχι σαν να χωρίσαμε αλλά σαν να χώρισα μόνη μου γιατί μέσα μου ένιωθα χωρισμένη αλλά μιλούσαμε και πάλι...και σαφώς δε έμαθε ποτέ για τη σχέση μου με τον ....φίλο μου (τον οποίο γνώριζε κι εκείνος απόμ παλιά και δε συμπαθούσε καθόλου). Τώρα κορίτσια, τα έχω κάνει σαλάτα. Πρέπει να τελειώνει αυτή η κατάσταση. Θέλωω να ξαναείμαι σε σχέση και όπως παλιά με τον έρωτά μου όμως εκείνος αν και θέλει να είμαστε μαζί, πολύ κιόλας, έχει σχέδια για τη ζωή του που δεν ταιριάζουν με τα δικά μου. άλλα 3 χρόνια σπουδές στο εξωτερικό και μετά...ποιός ξέρει. Ο άλλος πάλι, είναι μαζί μου, 100%, με θέλει, είναι εξασφαλισμένος εφ όρου ζωής από άριστη δουλειά, με θέλει κι εκείνος πολύ, έχει κάνει πολλά, πάρα πολλά για να είναι μαζί μου και δεν διστάζει να προχωρλησουμε σοβαρά. Ξέρω ότι μαζί του δε θα έχω ανασφάλειες ούτε συναισθηματικές, ούτε οικονομικές όυτε τίποτα κια θα έχω τη ζωή που επιθυμώ μιά ςκαι έχουμε και τα ίδια γούστα.. όμως δεν ερωτευμένη. Δεν ξέρω γιατί μένω, ίσως για όλα τα παραπάνω.
Τέλος, ανησυχώ για τη διατροφή μου. Θέλω επιτέλους να αλλάξω, να φτιάξω, να γίνω όπως ονειρεύμαι... και πάντα τα χαλάω κάπου στη μέση...
Αστερόσκονή μου δύσκολη κάτάσταση που μόνο άμμα ξεκαθαρίσεις μέσα σου τί θες θα βγεις από μέσα.
Πάντος κάποτε είχα διαβάσει το εξής : "μία γυναίκα είναι καλύτερα να είναι με αυτόν που την αγαπάει, και όχι με αυτόν που αγαπάει αυτή".
Αυτό μέσα από τα χρόνια και τις εμπειρίες τόσο τις δικές μου όσο και πολύ δικών μου ανθρώπων, δυστυχώς έχει βγεί πάρα πολλές φορές αληθινό. Κι όμως όλες την πατάμε....