τζινα μου οσο δυσκολο κ αν ειναι να αποχωριστεις τα αγαπημενα σου σκυλακια αν σου δωθει εικαιρια μη τη χασεις αν κ ευχομαι μεχρι τοτε να βρεις κατι αλλο κ να μην χρειαστει
Printable View
τζινα μου οσο δυσκολο κ αν ειναι να αποχωριστεις τα αγαπημενα σου σκυλακια αν σου δωθει εικαιρια μη τη χασεις αν κ ευχομαι μεχρι τοτε να βρεις κατι αλλο κ να μην χρειαστει
τοτε θα σου ελεγα να σιγουρευτεις πολυ για τα δικα σου αισθηματα κ για το λογο που εχεις βαλει την αποσταση κ αν ειναι πραγματικα τοσο σωστος ,πραγμα σπανιο πια μη βιαστεις να τον αποριψεις.ισως σε κουρασε η υπερβολικη του αγαπη κ τον θεωρησες πια δεδομενο αλα τιποτα δεν ειναι μη το ξεχνας αυτο
Δεν είναι καθόλου ηλίθιο. Απεναντίας, είναι πολύ λογικό και ώριμο. Σε μία σχέση χωράει όση τρέλα θέλεις, σε ένα γάμο όχι. Ο γάμος θέλει και λίγο υπολογισμό, με την έννοια ότι οφείλουμε να σταθμίσουμε τα υπέρ και τα κατά, να φανταστούμε την κοινή μας ζωή και μετά να προχωρήσουμε σ'αυτόν.Quote:
Originally posted by ASTEROSKONI
πληρεί τα στάνταρ που θέλω ( κι ας ακούγεται ηλίθιο) και η ίδια η σχέση έχει προοπτική.
Ο άνθρωπος που περιγράφεις φαίνεται να έχει καλές προδιαγραφές. Προέρχεται από ένα καλό σπίτι, είναι μορφωμένος, ευκατάστατος, σε αγαπάει και σε προσέχει. Όλα αυτά είναι ιδανικά, αλλά για μεγαλύτερους άντρες. Ο συγκεκριμένος πρέπει να είναι αρκετά νέος και οι νέοι συνήθως αποδεικνύονται επιπόλαιοι. Κοίτα να χαρείς τη σχέση αυτή, χωρίς, όμως, να έχεις στο μυαλό σου το γάμο ως αυτοσκοπό. Αν προκύψει, έχει καλώς. Αν όχι, τουλάχιστο δε θα πληγωθείς εσύ, για κάτι που προσδοκούσες και τελικά δεν έγινε. Όσο για τους μεγάλους έρωτες, στο μυαλό μου τους έχω σαν πυροτεχνήματα. Είναι φαντασμαγορικά, αλλά διαρκούν λίγο. Αν μιλάμε για γάμο, άλλα είναι τα γερά θεμέλια.
Ένα από αυτά είναι η αμοιβαία εκτίμηση και ο αλληλοσεβασμός. Σκέψου και το ενδεχόμενο ότι ίσως να μην το αξίζει να βρίσκεται δίπλα σε έναν άνθρωπο, που είναι μαζί του από ανασφάλεια και φόβο για το μέλλον.
Μπορεί να ακούγομαι πιο γιαγιάκα από όσο είμαι στην πραγματικότητα, αλλά μιλώ έτσι, γιατί έχω βρεθεί σε παρόμοιο δίλημμα. Κατάληξα στο ότι ο άνθρωπος ήταν πολύ καλός, για να τον χρησιμοποιήσω σαν σωσίβιο και στο ότι ακόμη και να γινόταν αυτό, θα έχανα τον αυτοσεβασμό μου και στην τελική την ευτυχία μου την ίδια.
Να συμπληρώσω ότι αυτά σου τα λέω, γιατί είστε και οι δύο πολύ νέοι. Αν ήσουν γύρω στα σαράντα, θα σου έλεγα να προχωρήσεις χωρίς δισταγμό. Από τη στιγμή που μπορείς και κοιμάσαι μαζί του και δεν σου είναι αποκρουστικός, ο τρελός έρωτας περισσεύει. Θα έχεις άνεση, ασφάλεια, σεξ, όλα τα θετικά που φαντάζεσαι. Αλλά τώρα είναι νωρίς να εγκλωβιστείς σε μία σχέση, που δε σε γεμίζει. Δεν ξέρεις τι μπορεί να συναντήσεις αύριο..
αβα πριν μερικα χρονια αυτο θα ελεγα κ εγω κ αυτο εκανα! επελεξα τον ερωτα κ την αγαπη απο μια σχεση σοβαρη με καποιον που θα μουπροσφερε τα παντα. κ τωρα τι εχω? η αγαπη εξαφανηστικε ,ο ερωτας το ιδιο ,ζω μες στη μιζερια κ αγωνιω για το αυριο του παιδιου μου. ετσι δε ξερω πργματικα τι ειναι το σωστο. δε λεω αν γυρναγα στα παλια οτι θα εκανα αλλη επιλογη μαλλον την ιδια θα εκανα.ομως συνεχεια σκεφτομαι οτι κ με τον αλλον δε θα ημουν ευτυχισμενη ομως δε θα αγωνιουσα να ταισω το παιδι μου κ δε θα ενιωθα κ τοσο μονη... οσο τωρα.
Είμαστε οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Εγώ επέλεξα τη λογική και γύρισα την πλάτη στον έρωτα, διαισθανόμενη ότι θα ξεφούσκωνε με τον καιρό και θα έμενα μόνη, με τις προσωπικές μου φιλοδοξίες ανεκπλήρωτες, μέσα στη φτώχεια και στην ανασφάλεια. Στη ζωή παίρνουμε ρίσκα και είμαστε έτοιμοι να υποστούμε τις συνέπειες των αποφάσεών μας. Γι' αυτό δε συμφωνώ με τους νεανικούς γάμους, που γίνονται εν θερμώ. Όποια επιλογή κι αν κάνουμε, κάτι κερδίζουμε και κάτι χάνουμε. Εσύ κέρδισες το παιδί σου, δεν είναι και λίγο.. Εγώ κέρδισα το να είμαι κυρία του εαυτού μου, ούτε και αυτό είναι λίγο.
Ο τρελός, νεανικός μου έρωτας δεν είχε τίποτα να μου προσφέρει, πέρα από ... τον έρωτά του. Επειδή με ξέρω, δεν θα ήθελα να παντρευτώ στα είκοσι και να βρεθώ στα είκοσι δύο με ένα διαζύγιο στο χέρι.
Ο άλλος ήταν φίλος, που απλά, ψυχρά και ψύχραιμα, μου ζήτησε να παντρευτούμε, χωρίς έρωτες και φιοριτούρες. Μου εξασφάλιζε έναν πλουσιοπάροχο τρόπο ζωής, καμια εικοσαριά εξοχικά και κότερα, ό,τι μπορείς να βάλεις με το νου σου. Κι αυτό το αρνήθηκα, γιατί ήταν πολύ καλό παιδί και δεν ήθελα να τον εκμεταλλευτώ. Τώρα είμαι μόνη, αλλά δε μετανιώνω για τις επιλογές μου και αυτό είναι σπουδαίο.
αστεροσκονη συγνωμη για το πιο πανω μηνυμα,δεν εχει σχεση η δικια σου περιπτωση κ δεν επρεπε να το γραψω απλα μου βγηκε γιατι τελευταια κανω συχνα απολογισμος για το παρελθον κ τις επιλογες μου. ηταν τελειως ασχετο! συγγνωμη
αβα μου αυτο ειναι πολυ σπουδαιο που δε μετανιωνεις για τις επιλογες σου κ που προπαντων εισαι κυρια του εαυτου σου.εγω με αφησα να το χασω τελειως κ να νιωθω τωρα σαν 7χρονο κοριτσακι χωρις γνωσεις κ χωρις εφοδια που θα πρεπει να παλεψει να μεγαλωσει τον εαυτο της κ μαζι κ ενα παιδι ισως πιο χαρισματικο απο την ιδια κ δε τους προσφερει αυτα που θα επρεπε
Εγώ, Alina μου, δε διάβασα κάτι προσβλητικό.. Καταθέτουμε τις απόψεις μας και η Αστερόσκονη, αν το επιθυμεί, μπορεί να τις λάβει υπόψη της.
Γι' αυτό άσε τις συγνώμες και εκφράσου ελεύθερα. Σκοπός μας είναι να ανακουφίσουμε και να βοηθήσουμε, μέσα από τα δικές μας εμπειρίες.
Μην απογοητεύεσαι Alina μου. Μου φαίνεσαι μια χαρά άτομο. Ο χρόνος δε γυρίζει πίσω, ώστε να αλλάξουμε τις επιλογές μας. Όσο για το παιδί, όλοι έχουμε πλέον θέμα επιβίωσης, οπότε μην κατηγορείς τον εαυτό σου για τίποτα. Φαντάζεσαι να είχα παντρευτεί το φραγκάτο, να αναγκαζόταν, λόγω κρίσης, να πουλήσει τα κότερα και να ήμουν στην ανασφάλεια και μάλιστα χωρίς την ερωτική χαρά; Ποτέ δεν ξέρουμε πώς μπορεί να μας τα φέρει η ζωή, γι' αυτό και είναι άσκοπο να βασανιζόμαστε με τέτοιου είδους σκέψεις και ερωτήματα, που στο κάτω κάτω δεν θα απαντηθούν ποτέ.
Κοίτα να χαρείς το παιδάκι σου και άσε τις πικρές σκέψεις στην άκρη..
Σκέφτομαι ότι θα ήθελα πολύ να έχουμε δύο ζωές, ώστε να μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα που δεν μας έκατσαν καλά...
εμενα αβα θα με τρομαζε αυτη η προοπτικη να ειχα αλλη μια ζωη κ να πρεπει να ξαναπαρω τις ιδιες αποφασεις,ειμαι πεπισμενη οτι κ παλι λαθος θα τα εκανα τουλαχιστον στα αισθηματικα :P
Μα γι' αυτό τη θέλω τη δεύτερη ζωή, Alina μου! Για να τα κάνω όλα μαντάρα και να το απολαύσω!
Αν είχα δεύτερη ζωή, δεν θα είχα ίχνος λογικής πάνω μου, δεν θα έκανα αυτά που πρέπει, το πρέπει δεν θα υπήρχε στο λεξιλόγιό μου.. Θα ήμουν η τελευταία μαθήτρια, δεν θα σπούδαζα, δεν θα δούλευα, μπορεί και να ζητιάνευα, δεν ξέρω, θα έκανα δυο τρεις γάμους για πλάκα, θα ζούσα για το τώρα. Δεν θα με ενδιέφερε η γνώμη των τρίτων, ούτε και των δικών μου. Θα ήμουν ρεμάλι και θα το ευχαριστιόμουν κιόλας, γιατί θα ήξερα ότι έχω και τη δεύτερη ζωή να επανορθώσω και να κάνω τα σωστά!
μμμμ αβα θα εκανες πολλα απο αυτα που εκανα στη ζωη μου χιχιχ ημουν καλη μαθητρια αλλα πηγαινα σχολειο για βολτα.ποτε δε διαβασα κ απορω πως επερνα καλους βαθμους.ακομα κ χωρις τσαντα πηγαινα.ποτε δε με πιεσα για κατι κ τωρα το μετανιωνω.επελεξα να μην σπουδασω κ να γινω σσχεδιαστρια ρουχων αρα στην ελλαδα μοδιστρα! που τελικα δε μου κανει! προσπαθησα να δουλεψω κ ηταν κ ο μονος μου στοχος να αποκατασταθω οικονομικα μονη μου πριν τα 30 πραγμα που δε καταφερα .οτι ξεκκινησα ενω αρχησε καλα στη συνεχεια επιασε πατο.το ιδιο κ στα αισθηματικα μου.εγω αν αλλαζα ζωη θα γινομουν πιο πειθαρχημενη κ θα εβαζα στοχους πραγματοποιησιους χωρις συναισθηματισμους κ ονειρα
Alina μου ίσα ίσα θεωρώ το να καταθέτεις και τη δική σου εμπειρία, εξαιρετικά βοηθητικό. Κανείς δε μονοπωλεί το ενδιαφέρον κανενός εδώ...Συζητάμε πίσω από την ανωνυμία μας πολλές φορές πράγματα που δειλιάζουμε ίσως να παραδεχτούμε και στον εαυτό μας. Πολύ καλά έκανες λοιπόν και σε παρακαλώ να το ξανακάνεις γιατί δίνεις έτσι στον άλλο μία προέκταση της σκέψης του, μία επιβεβαίωση ή μία διάψευση αντίστοιχα...
ʼβα μου, θέλει κουράγιο η μοναξιά και ειλικρινά πολλά μπράβο που είχες το σθένος να επιλέξεις αυτό που σε έκανε να νιώθεις πιό αξιοπρεπής... Στη δική μου περίπτωση, προφανώς και μου αρέσει ο τωρινός φίλος μου. όχι όσο ο πρώην, σε καμία περίπτωση αλλά αντικειμενικά είναι ένα πολύ γλυκό και με ωραία χαρακτηριστικά παιδί. Όσο και αν σου φανεί περίεργο, δε θεωρώ τον εαυτό μου μικρή. Στις αντιλήψεις μου δεν είμαι καθόλου συντηρητική όμως με ενδιαφέρει η δημιουργία οικογένειας. Εφόσον τελειώνω και με το μεταπτυχιακό μου, θέλω μία αξιοπρεπή δουλειά και μετά να δημιουργήσω με σταθερές και γερές βάσεις την οικογένειά μου. Θέλω να είμαστε νέοι γονείς και τα 27 είναι μιά χαρά ηλικία μιας και θέλω να κάνω τρία παιδάκια ( ευχή του παππού μου που υπεραγαπούσα ) και πρέπει να έχω περιθώρια... Τα έχουμε συζητήσει όλα αυτά με την σχέση μου και συμφωνεί. Συμφωνεί σε όλα. Στα παιδιά, στο σπίτι που του "ζήτησα" να έχουμε ( εννοώ που και πως θέλω να είναι το σπίτι που θα ζήσουμε), έχουμε κόμα μιλήσει και συμφωνήσει και για το σπίτι που θα μείνουμε τα πρώτα δυο τρία χρόνια μέχρι να φτιαχτεί το άλλο... Οι γονείς του με θέλουν κι εκείνοι πολύ και του έχουν μιλήσει για το τι μπορούν και θέλουν να μας προσφέρουν στο ξεκίνημά μας. Είναι και τα κοινά μας ενδιαφέροντα που αξιολογώ ως πολύ μεγάλο υπέρ για μία σχέση.... Στα 25 του, δεν είναι καθόλου επιπόλαιος γιατί ειπώθηκε κάπου αυτό ως πιθανότητα... Επειδή τον ξέρω πολλά χρόνια ως φίλο, ξέρω το χαρακτήρα του. Ξέρει τί θέλει από τη ζωή του. ʼλλωστε με διεκδίκησε και με περίμενε ένα χρόνο και κάτι...παράλληλα. Ο έρωτας όμως? Αυτό που κοιτάς τον άλλο και λιώνεις? Που σκέφτεσαι πού να είναι , τί να κάνει, μην είναι Θέε μου με καμιά άλλη θα την πνίξω....και άλλα τέτοια γλυκούλια....!!!!Που ανησυχείς, που θες να χωθείς στην αγκαλιά του...αλλά δεν ξέρεις πότε θα ξαναρχίσει να κάνει το πρόγραμμά του χωρίς εσένα μέσα....ή μάλλον μέσα αλλά σαν κομπάρσα...
Αλίνα εγώ πάντα πίστευα ότι οι ταμπέλες είναι μόνο για τους δρόμους για να μας δείχνουν προς πια κατεύθυνση θα πάμε και όχι για τους ανθρώπους. Και η δουλειά της μοδίστρας για μένα είναι πολύτιμη. Το να μπορείς να φτιάχνεις ρούχα από την αρχή και να μεταποιείς τα ήδη υπάρχοντα είναι πολύ σημαντικό.