για οποιον εχει στο μυαλο του να με ενοχλησει μετα να το ξερει οτι εγω θα τον ενοχλησω πολυ χειροτερα και δε προκειται να δεχτω καμια δικαιολογια γι αυτο εδειξα ανοχη τεραστια για χρονια ολοκληρα.
Printable View
για οποιον εχει στο μυαλο του να με ενοχλησει μετα να το ξερει οτι εγω θα τον ενοχλησω πολυ χειροτερα και δε προκειται να δεχτω καμια δικαιολογια γι αυτο εδειξα ανοχη τεραστια για χρονια ολοκληρα.
για οποιον νομιζει οτι θα γινω δυστυχησμενος για να το αρεσω εγω θα επινοησω χιλιαδες τροπους για να μεινω απαθης και στο κοσμο μου συγκεντρωμενος στη πορεια που με ενδιαφερει ετσι μονο και μονο για να του παω κοντρα αν δε καταλαβε ακομα σε τι αποσκοπω αυτος να προσπαθει και εγω να μη καταλαβαινω χριστο
τωρα αν ετσι το νευρικο του συστημα γινει κροσια λοιπαμαι αλλα το προηδοποιησα χιλιαδες φορες εδω και καιρο για ολα αυτα
Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείρισιη για παραβίαση των όρων χρήσης.
Λοιπον εξηγω στην αρχη ειδα το τσαι χαμομηλι με βοηθαει μετα ειδα οτι ειναι αντιφλεγμονωδεσ αρα λεω θα παρω ντεπον μετα λεω δεν παιρνω κι ενα μυοχαλαρωτικο και μετα ειδα την κορτιζονη που ειναι το πιο ισχυρο τα συμπληρωματα οταν πηγα γυμναστηριο τα εμαθα τοτε και κανανε δουλεια αυτο ειχα βρει κι ο στρατηγοσ μου εκανε τη ζωη πατινι φευγω απο εκει και παω στο νοσοκομειο το 12 και τα λεω στουσ γιατρουσ αυτη το καταλαβαν κι απο τοτε ηρθε καινουριοσ στρατηγοσ με βασανιστηρια αρχισα να μιλαω το 13 και ακομα δεν τελειωσα το να σασ τα λεω ολα ειναι τα βασανιστηρια λοιπον ειμαι ο πιο ψαγμενοσ με τισ πιο πολλεσ γνωριμιεσ σχιζοφρενησ και σασ λεω τι εμαθα αυτα ειναι εγγυηση δεν ειμαι τιποτα εχω πτυχιο μηχανολογου και τωρα ειμαι αγροτησ στρατο παραλιγο να γινω στρατονομοσ δεν εγινα αυτα κι οτι μπορεσα εκανα
Παλι μου καταστρεφουν την υγεια τα καθαρματα. Κανω τοσο μεγαλο αγωνα για να καταφερω να ορθοποδησω, ζω στην κοψη του ξυραφιου, και μολις παω καπως λιγο να ξεφυγω, μου δινουν μια και με ισοπεδωνουν. Ειμαι καταδικασμενος να ζω το μαρτυριο του Σισυφου.
δε προκειται να μεταπειστω αν καποιος μου ελεγε οτι μπορει να μην ειναι συμφωνοι σε οτι λενε οσοι θα μου μιλαγαν οταν καπιος σεβετε τον εαυτο του και τους αλλους οτι λεει το ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ αν θελει να ειναι σοβαρος εκτος αν θελει να ειναι χαβαλες που λεει λογια κομπολαγια
προσωπικα δε με ενδιαφερει αν καποιος πιστευει οσα λεει αλλα αν εχει σκοπο να παιξει ενα επικοινωνιακο παιχνιδι που νομιζει οτι με αυτο το τροπο θα αλαξω γνωμη μαλον εχει κακους συμβουλους γιατι οπως εχω πει πολες φορες οτι δεν ειμαι απο αυτους που αλαζει γνωμες και οπιος δε το καταλαβαινει μαλον ο ιδιος τραβαει καπιο ζορι που εμενα προσωπικα δε με ενδιαφερει αλλα ισως ενδιαφερει αυτον αν εχει σκοπο να χασει το χρονο του απασχολουμενος χωρις λογο οποτε αν του αρεσει να χρονοτριβει εγω φυσικα δεν εχω προβλημα ελπιζω ουτε και αυτος...
Σε μια συζήτηση που λέει ο καθένας τα προβλήματα του, αυτοί που σιωπούν και δεν μιλάνε είναι αυτοί που αντιμετωπίζουν τα σοβαρά προβλήματα και έχουν την ανάγκη για στήριξη. Οι υπόλοιποι που συνήθως μονοπωλούν και κατευθύνουν τη συζήτηση και στρέφουν απάνω τους τα φώτα μιλάνε για προβλήματα, μάλλον κατά βάση έχουν προβλήματα τύπου, έχω θεμα μ αυτή τη λεπτομέρεια, μ αυτή την μικρή ατέλεια.
Διότι σιωπηλός, πλην εξαιρέσεων τύπου απορροφημένος ή ένοχος, είναι αυτός που γενικά είναι σιωπηλός, βασικά ο μη διεκδικητικός, άρα αυτός που έχασε ή υπέστη στη ζωή του από παλιά έως σήμερα κι εμπειρίες αυτές έχουν στοιβαχτεί μέσα του ως τραυματικές, ως απωθημένα. Ανάμεσα στις εμπειρίες αυτες και στα συνακόλουθα τους ψυχικά τραύματα είναι και κάποιες τύπου μην τα πεις - μην μιλήσεις διότι θα παρεξηγηθείς ή δεν τα καταφέρνεις να εκφράζεσαι. Κάποιος ευρισκόμενος σε τέτοια συζήτηση θα πρέπει να πάρει την πρωτοβουλία, να πλησιάσει τον άνθρωπο αυτό και να τον ανοίξει, δλδ εμπνέοντας του αγάπη και εμπιστοσύνη αλλά και κατανόηση να τον κάνει να εκφραστεί, μάλλον ιδιατέρως. Αλλιώς ο άνθρωπος αυτός θα χει φύγει απ εκείνο το χώρο με τα τέτοια του πρησμένα από τις μαλακίες, υποτίθεται προβλήματα του καθενός που μονοπώλησε τη συζήτηση.
Την ψυχική υγεία εννοείς φίλε, με πειράγματα, εκμετάλλευση και προσβολές?
Αν αυτό είναι το θέμα ή φεύγεις ή πολεμάς. Το πρώτο κι αν οι περιστάσεις (χώρος) δεν το επιτρέπουν τότε θα πρέπει να δημιουργήσεις μέσα σου το σθένος για το δεύτερο. Ακομα και στο πρώτο, πριν φύγεις θα πρέπει να τους πεις ή να τους κάνεις κάτι για να μετριάσεις ή μειώσεις τα απωθημένα που θα σε συνοδεύουν με το που θα χεις φύγει.
Αυτοί δεν καταλαβαίνουν από αν ορθοπόδησες ούτε τους ενδιαφέρει διότι στη σκέψη τους έχει κατασταλάξει ότι δεν είσαι άτομο που το σέβονται, δεν έχεις αξία κι εισαι η εύκολη τους λεία. Οι μόνοι δυστυχώς τρόποι να τους αντιμετωπίσεις είναι οι δυο που προείπα. Συν το να κρατάς τον πήχη ψηλά, παρά τα ψυχολογικά που σου προκάλεσαν - προκαλούν αυτοί, στις σπουδές, στη δουλειά σου και γενικά στο χώρο όπου νιώθεις ότι δημιουργείς και πετυχαίνεις κάτι, διότι αυτό ανεβάζει την ψυχολογία σου ανεβαίνοντας έτσι σκαλοπάτια στη ζωή σου και τους κάνει μέσα τους να σε βλέπουν και κάπως αλλιώτικα, ότι είσαι κάτι καλό ενώ αυτοί μπορεί να μην είναι τίποτα.
Κάνε υπέρβαση στο φόβο αν εκεί κολλάς. Δυστυχώς θα πρέπει να δρασεις από μόνος αν δεν έχει κολληλούς, δικούς σου κλπ γι αστήριξη. Κι ούτε αυτό να δρα αποτρεπτικά για σενα.
Όποιος πελαγοδρομεί κοπιάζει περισσότερο εν σχέσει με κάποιον που εξαρχής μπήκε σε ευθύ δρόμο. Διότι αυτός που πελαγοδρομεί προσπαθεί να κτίζει δρόμους προς κάθε κατεύθυνση με την ελπίδα ότι κάποιος απ αυτούς θα ανοίξει για να μπει επιτέλους κι αυτός σε μία ευθεία οδό. Όμως, οι δρόμοι αυτοί ή κάποιος απ αυτούς, άμα εξαρχής δεν μπήκες σε ευθύ δρόμο, είναι απλά μια καλυτέρευση της παρούσας σου θέσης και στην ουσία μια ανάπαυλα μέσα στην πελαγοδρόμηση που είσαι. Πελαγοδρόμηση είναι όταν δεν ησυχάζεις με τη θέση στην οποία βρίσκεσαι ασχετως διαρκειας.
Γιάννη, όλα αυτά που λες για αυτές τις καταστάσεις και τις συμπεριφορές, κατά την γνώμη μου είναι σωστά. Τα αντιλαμβάνεσαι και τα εξηγείς καλά.
Είναι η εμπειρία της ζωής, όχι με την καλή έννοια. Διότι αν οι εμπειρίες μου ήταν καλές δεν θα εμπαινα εδώ!!
Τα λέω για βοήθεια των ομοιοπαθών που συχνάζουν εδώ, ως συμπεράσματα που καταγράφω και για αυτοβελτίωσή μου.
Είμαι σχεδόν μόνος από παρέες, αλλά είμαι σε σημείο που δεν με ενοχλεί, εκτός από κάτι απογεύματα Σαββ/κου ιδίως,που επιζητώ παρεα. Κάποτε με ενοχλούσε η έλλειψη παρέας, τώρα όμως φαίνεται πως το ξεπέρασα. Φαίνεται ο χαρακτήρας μου δεν ελκύει αυτούς που λέμε καλός κόσμος. Έβαλα στόχο επίσης να μην σχετίζομαι με περιπτωσάρες, με άτομα αυτής της κατηγορίας ξέκοψα. Το κινητό μου ελάχιστες φορές κτυπά. Περνάει και μέρα που να μην χτυπήσει καθόλου και οι ανθρωποι που με παίρνουν συγκεκριμένοι. Το κινητό βασικά το έχω για τις εφαρμογές ίντερνετ.