Quote:
Originally posted by Eli
Πήγα να κοιμηθώ και ξεράθηκα! Κοιμήθηκα στις 4 και ξύπνησα στις 8! :o
Ολίγον ζομπι και πάλι αλλά πιο ξεκούραστη :)
Με αφορμή αυτά που γράφαμε έφαγα μία φλασιά και είπα να τη μοιραστώ μαζί σας... Σκεφτόμουν πόσο έχω αλλάξει διατροφικά τα τελευταία χρόνια και γύρισα λίγο πιο πίσω, τότε που δεν είχα όρια, ισορροπίες και όλα ήταν ένα διατροφικό χάος.
Παρόν: Ξύπνησα το βραδάκι σηκώθηκα νοχελικά από το κρεβάτι μου, λίγο βαριά αλλά χαρούμενη που είχα τον χρόνο να ξεκουραστώ. Πήγα στην κουζίνα, δεν ένιωθα ιδιαίτερη πείνα αλλά είχα να φάω από τις 14.00, οπότε έπρεπε να αναπληρώσω την ενέργεια μου, να ανεβάσω λίγο τη γλυκόζη στο αίμα μου, να ξυπνήσω το σώμα μου. Σκέφτομαι τι να φάω... κοιτάω τη φρουτιέρα μου πάνω στο τραπέζι της κουζίνας. Ένα μεγάλο καλάθι γεμάτο μπανάνες, ακτινίδια, μηλα, αχλάδια και σαγκουίνια. Διάλεξα 3 σαγκουίνια και τα έστυψα, έβαλα μέσα και τη γλουταμίνη μου και το ήπια μονομιάς. Σα να ξεδίψασα λίγο :). Έπλυνα τα πιάτα και παράλληλα ετοίμαζα ένα μαύρο τσάι με μυρωδικά. Αφού τακτοποίησα την κουζίνα μου άραξα με το τσαγάκι μου στον καναπέ και το συνόδευσα με ένα νόστιμο μπισκότο βρώμης με ταχίνι, μέλι και ξηρούς καρπούς που είχα ψήσει από χθες. Λίγο αργότερα ήπια ένα μεγάλο ποτήρι νερό και ένιωσα το στομάχι μου χορτάτο αλλά ελαφρύ. Ακόμη το παρελθόν που έχανα τον ελέγχο με κρατάει σε επιφυλακή. Σκέφτομαι τι να φάω για βράδυ και συνειδητοποιώ ότι το στομάχι μου δεν γουργουρίζει, η διάθεση μου είναι ήρεμη και νιώθω πλήρης. Μάλλον θα φάω κάτι ελαφρύ...ίσως ένα παξιμαδάκι με τυράκι και ένα φρούτο, θα δω ανάλογα τη διάθεση :)
Πριν κάμποσο καιρό, προ τριάδων: Δεν υπήρχε περίπτωση να ξυπνούσα και να ένιωθα τόσο ήρεμη και χαλαρή. Θα έκανα όλες τις λάθος διατροφικές επιλογές. Το πιθανότερο σενάριο που μου έρχεται στο μυαλό είναι κάτι που έκανα πολύ συχνά παλιά. Θα ξυπνούσα με έντονη λιγούρα, και θα σκεφτόμουν ότι έχω υλικά για τοστ στο ψυγείο. Θα ετοίμαζα ένα παχυλό τοστ με διπλό τυρί και ζαμπόν και θα έβαζα εννοείται και την αγαπημένη μου μαγιονέζα μέσα. Αλλά αργούσε να ψηθεί το άτιμο, οπότε όσο περίμενα για το τοστ μου, θα έτρωγα και ένα ακόμη στο όρθιο πιο αυτοσχέδιο. Θα έπαιρνα το φρέσκο ψωμί που είχα αγοράσει από τον φούρνο το μεσημέρι και θα άλειφα πάνω μία γενναία ποσότητα μαγιονέζας, θα έριχνα από πάνω και μία φέτα τυρί και ζαμπόν ή ακόμη καλύτερα παριζάκι και θα το έτρωγα γρήγορα γρήγορα, λες και αν το εξαφάνιζα δεν θα το είχα φάει στην πραγματικότητα... Για φρούτα ούτε συζήτηση, ποιος κάθεται να τα καθαρίζει, άσε που είναι και άνοστα μετά από την κατανάλωση τόσων αλμυρών έντονων γεύσεων. Αν αργούσε λίγο ακόμη το τοστ θα έτρωγα και κάνα δυο φετούλες παριζάκι και πάλι στο γρήγορο. Εντομεταξύ το τοστ μου θα είχε γίνει και θα καθόμουν να το φάω και αυτό, όχι επειδή πεινάω πλέον αλλά επειδή το ετοίμασα και επειδή είναι νόστιμο :), θα το συνόδευα και με ένα αναψυκτικό για να χωνέψω. Μετά θα ένιωθα βαριά και δεν θα είχα διάθεση να κουνηθώ, πιθανότητα θα είχα και μερικές καουρίτσες και δυσπεψία ... πάλι την έκανα την βλακεία μου, μα καλά να μην μπορώ να φάω μόνο ένα τοστ; Να πρέπει κάθε φορά να χάνω τον έλεγχο πάνω από το τάπερ με τα τυράκια; Τύψεις, αρνητικές σκέψεις...
Ο ίδιος άνθρωπος, διαφορετικές επιλογές, αλλαγή τρόπου σκέψης...
Αυτά δεν γίνονται μέσα σε ένα μήνα :starhit:
Νιώθω τόσο ανακουφισμένη, σα να ξύπνησα από έναν εφιάλτη.
ποσο καιρο σου πηρε Ελη μου να αλλαξεις τροπο σκεψης??