ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ;

Oυσιαστικα ειμαι αναπηρος και ανικανος να μετακινηθω εκτος εαν ανακαλυφθει συσκευη η οποια:

1. θα μπλοκαρει τους ηχους ανω των 80 ντεσιμπελ
2. δε θα μπλοκαρει τους πιο σιγανους ηχους
3. δε θα προκαλει ηχητικη αποφραξη (occlusion effect)
4. δε θα ειναι επωδυνη κατα τη μακροχρονη χρηση

Και πιθανον να ειναι αδυνατη η κατασκευη μιας τετοιας συσκευης γιατι οι χαμηλες συχνοτητες μεταδιδονται μεσω του κρανιου και του λαιμου. Θα πρεπει να φοραμε κρανος δηλαδη.

Ισως ενα εμφυτευμα που θα εμπαινε στο μεσο αυτι, εκει που ειναι τα κοκαλακια και θα αλλοιωνε τις δονησεις τους. Σε 100 χρονια δηλαδη.

ξενυχταει κανεις?

πολες φορες αυτο που με κανει να χανω το ενδιαφερον μου για τις σχεσεις ειναι οι στιχοι απο αυτο το τραγουδι
https://www.youtube.com/watch?v=dW2kooyJcoU
οι γυναικες πχ εχω προσεξει οτι σχεδον παντα θα δοθουν σε αυτον που επιβαιβεωσει τις πεποιθησεις που εχουν για τον εαυτο τους και αυτο σημαινει οτι θα πρεπει να διαλεξεις καποια που εχει κακη γνωμη για τον εαυτο της για να της πεις οτι σκεφτεσαι και εσυ το ιδιο και ετσι να σε αποδεχτει σαν αληθινο εγω αμφιβαλω αν αξιζει ολο αυτο το να εβρισκα πχ καποια να την εβλεπα ως κρυοπλαστη ξενερωτη και αυτη να με αποδεχοταν επειδη της ελεγα την αληθεια αυτο θα ηταν για μενα εφιαλτης η το μεγαλυτερο βασανο και οσο το σκεφτομαι λεω ευτυχως που δε συμβαινει σε μενα

ΠΡΟΤΙΜΩ να ζω στο κοσμο μου που εχω τα παντα ιδανικα και οι αλλοι ας κατσουν να βασανιστουν με την αληθεια δεν εχω τη δυναμη να τους αλαξω γνωμη μια ζωη παλευα γι αυτο αν μπορουσα θα το εκανα αυτο πχ ειναι απολυτως αληθεια αυτο που το βλεπω ωραιο για μενα ειναι ο κοσμος μου

πχ η αληθεια ποια ειναι τελικα να εχεις μια να τη λες ηλιθια πχ και αυτη κατα βαθος να σου δινετε επειδη εισαι αληθινος? και να εχει καψουρα μαζι σου ενω αυτη ΔΕΝ σε καλυπτει καλυτερα μονος οσους ξερω που εχουν κανει αληθινη σχεση ολοι μισοψυθιριζουν μακαρι να εβρισκα τροπο να τα παραταγα ολα και θελουν να μου πουν οτι ολο αυτο αξιζει για να ζεις μια ζωη για να μη κανεις αλλη δουλεια απο το να τρεχεις για υποχρεωσεις δουλεια σπιτι και ολα αυτα γιατι επειδη τρεμουν τη μοναξια χαριζουν τον εαυτο τους οπου βρουν

ειναι φορες που δεν εχω ορεξη για ζωη κ συνχρονος στεναχωριεμαι για την ζωη μου...

Με έχει απογοητεύσει τα μέγιστα η τελευταία σεζόν του Game of Thrones...

«....να ελπίζεις.
Να ελπίζεις πάντα, πως ανάμεσα στους ανθρώπους που τους ρημάζει η τρομερή ευκολία, θα συναντήσεις απαλές ψυχές με τρόπους»
Ν.Εγγονοπουλος

για να μεινει μια ψυχη απαλη με τροπους πρεπει να ζει και σε αρμονικες συνθηκες ομως
οι επιθεσεις οδηγουν σε θωρακισεις και κυνισμο
https://www.youtube.com/watch?v=SlaU8SPJea0

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

πολες φορες αυτο που με κανει να χανω το ενδιαφερον μου για τις σχεσεις ειναι οι στιχοι απο αυτο το τραγουδι
https://www.youtube.com/watch?v=dW2kooyJcoU
οι γυναικες πχ εχω προσεξει οτι σχεδον παντα θα δοθουν σε αυτον που επιβαιβεωσει τις πεποιθησεις που εχουν για τον εαυτο τους και αυτο σημαινει οτι θα πρεπει να διαλεξεις καποια που εχει κακη γνωμη για τον εαυτο της για να της πεις οτι σκεφτεσαι και εσυ το ιδιο και ετσι να σε αποδεχτει σαν αληθινο εγω αμφιβαλω αν αξιζει ολο αυτο το να εβρισκα πχ καποια να την εβλεπα ως κρυοπλαστη ξενερωτη και αυτη να με αποδεχοταν επειδη της ελεγα την αληθεια αυτο θα ηταν για μενα εφιαλτης η το μεγαλυτερο βασανο και οσο το σκεφτομαι λεω ευτυχως που δε συμβαινει σε μενα

ΠΡΟΤΙΜΩ να ζω στο κοσμο μου που εχω τα παντα ιδανικα και οι αλλοι ας κατσουν να βασανιστουν με την αληθεια δεν εχω τη δυναμη να τους αλαξω γνωμη μια ζωη παλευα γι αυτο αν μπορουσα θα το εκανα αυτο πχ ειναι απολυτως αληθεια αυτο που το βλεπω ωραιο για μενα ειναι ο κοσμος μου

---

Μην το πεις αυτό. Ουκ ολίγες φορές καταλήγουν σε χωρισμό διότι επιβεβαιωση ίσον αποδοχή κι αν η επιβεβαίωση δεν είναι ειλικρινής τότε εμφανίζονται προβλήματα. Η επιβεβαίωση οικ ολίγες φορές είναι γλείψιμο για να την καταφέρει να του δοθεί.

Το λέγειν σου, ο τρόπος σκέψης σου και το βάθος των νοημάτων σου που τα εκφράζεις με το δικό σου ιδιόρρυθμο τρόπο, σε κάνει δημοφιλή γι αυτό μην ανησυχείς, διότι τέτοιους περίεργους χαρακτήρες που εισέρχονται κατ αυτο τον τρόπο στη φαντασία τους, τους γουστάρουν, άρα λέω είναι θέμα χρόνου να πετύχεις φτάνει να πέσεις σε κάποια που δίνει χαραμάδες για τέτοια προσέγγιση.

Κι εγώ θέλω να ζω στον κόσμο μου παίρνοντας όμως θετικά ερεθίσματα - ανατροφοδότηση για μένα από τον έξω κόσμο. Αν αυτά είναι αρνητικά δημιουργούνται μέσα μου σκέψεις κατάπτωσης και σημειώνω πως κάπου αλλού εδω μεσα βαθμολόγησα τον εαυτό μου με 40 στα 100 εν σχέσει με αυτό που θα θελα να μαι. Τέτοια θετικότητα παίρνω όχι κατ ανάγκην από φίλους (διότι μάλλον είναι ανύπαρκτοι και ήδη η έλλειψη αυτη δεν με απασχολεί ούτε με ενοχλεί). Τέτοια θετικότητα παίρνω από έναν μακρινό γνωστό που συνάντησα τυχαία, από μια συζήτηση με έναν άγνωστο, και συνήθως το αποτέλεσμα είναι θετικό. Διότι όσο μαύρο κι αν είναι αυτό που κρύβω μεσα μου ο αγώνας μου είναι, προς τα έξω, έστω βάζοντας προσωπείο να βγάζω κάτι θετικό σε κάθε τι ασχέτως αν ο στόχος πραγματώνεται.

Quote:

---

Originally Posted by Nefeli28

«....να ελπίζεις.
Να ελπίζεις πάντα, πως ανάμεσα στους ανθρώπους που τους ρημάζει η τρομερή ευκολία, θα συναντήσεις απαλές ψυχές με τρόπους»
Ν.Εγγονοπουλος

---

Κι εγω γράφω που και που τέτοια αλλα η τύχη δεν με κανε Εγγονόπουλο...

οταν ειμουν στην εκτη δημοτικου θυμαμαι που τραγουδαγαμε αυτο το τραγουδι στη ταξη το για δε μ αφηνετε ησυχο αστε με ησυχο ολοι μια ζωη με κρατουν με κουνουν με ενα σπαγκο κλπ τωρα που το καλοσκεφτομαι αυτο το τραγουδι καθορησε τη μοιρα μου δηλαδη να βλεπω παντου σε οποια πλησιαζω αυτα τα λογια και να με τρωει η απελπισια μη ξεροντας πως να διαχειρηστω τον αλλο μου εαυτο αυτη ειναι η μεγαλυτερη απελπισια η μαυριλα να βλεπεις τον εαυτο σου και να μη ξερεις τι να κανεις η ειναι μια απεραντη θλιψη η μαυριλα που μεσα σ αυτη παραγετε το φως αυτο ειναι η ζωη ενας πολεμος με αντιπαλο τον αλλο εαυτο σου...
https://www.youtube.com/watch?v=QLAhn9OAsf0
ολα τα υπολυπα για μενα ειναι πανευκολα οτι πιο ευκολο να τα βαλεις με χιλιους ασχετους και να μεινεις ορθιος επειδη δεν αισθανεσε τιποτα..

ειδα πχ τοσα ατομα να προσπαθουν να με φρικαρουν αλλα δε γινετε ο βρεγμενος τη βροχη δε τη φοβατε η χειροτερη φρικη βρισκετε διπλα μου τη κουβαλαω παντου σα τη σκια που πεφτει διπλα στο φως.

Τώρα που το καλοσκεφτομαι, τέσσερα διαφορετικά πράγματα έχω να αντιμετωπίσω αυτές τις μέρες. Και τα τέσσερα ενέχουν δυο κοινά στοιχεία: αλλαγή και αμφιβολία.
Μέσα μου τη μια λέω ενθουσιωδώς ναι, την άλλη μελαγχολικά κάνω πίσω επειδή καθένα απ αυτα τα πράγματα δεν με καλύπτει πλήρως στο τι και πως θα το θελα.
Απλά βλέπω τον εαυτό μου να επαναλαμβάνεται. Η κίνηση με την οποία δείχνω ενδιαφέρον, οι αμφιβολίες και στο τέλος ένας πανικός που οδηγεί στην απόρριψη τους.

εγω βρε γιαννη οι σχεσεις μου προκαλουν πληξη γιατι αν ειναι να σκεφτομαι ολη την ωρα μη πεις το ενα μη πεις το αλλο μη πεις εκεινο στο τελος καταληγω να ξεχναω οτι εχω στο μυαλο μου για να μου εξομολογουνται οτι εχουν οι αλλοι στο μυαλο τους

μπορει να νομιζεις πχ οτι προσπαθω να κερδισω τους αλλους εγω στο μυαλο μου εχω το τελειο που βλεπω οτι δεν ειναι ρεαλιστικο