Printable View
Ο χαζός υπάλληλος του θείου μου που έχασε τα κλειδιά του αυτοκινήτου μας (όπου είναι και άσχημος ο έρμος) είχε να με δει από όταν ήμουν παχιά. Όταν με είδε λοιπόν στο συνεργείο, μου λέει το απίστευτο καλέ πόσο αδυνάτισες, αφού σε είδα και τρόμαξα! Του λέω κι εγώ παρομοίως!:lol::lol: Αλλά δεν το κατάλαβε!
Πού να το καταλάβει, Τζίνα μου!! :lol:
Οπότε ʼβα άκυρο το σχέδιο με το κέίκ, εκτός βέβαια αν ρίξεις μέσα αρσενικό!:lol:
χαχαχαα ναι δεν ειναι κατσαριδακια αλλα μοιαζουν! μου εχει μενει απο τη τυννησια που ειχαμε παει γαμηλιο ταξιδι ειχαν κ πολους χουρμασδες κ πολλες κατσαριδες! κ ετσι αποφασισα να μη δοκιμασω.... χαχαχα αν κ ολοι λεγανε τα καλυτερα,προφανως θα εχουν υπεροχη γευση. με επιασε κ εμενα η προκοπη πηγα στα πανω διαμερισματα κ εκανα ενα σορο δουλιες. μεχρι κα παλωματα στη μπανιερα πατουσα. αλλαξα σεντονια,σκουπισα ,εφτιαξα το δωματιο του μικρου ,απλωσα αλλο ενα πλυντηριο,ταισα τους αντρες μου ,σκουπισα κ κατω κ τωρα η μεση μου με τρελενει αλλα που θα παει θα περασει.6 μερουλες ακομα
Θα ρίξω τα πάντα, προκειμένου να τον ξεκάνω! Ποτέ στη ζωή μου δεν έχω μισήσει άνθρωπο. Έχω αντιπαθήσει, ναι, αλλά για μίσος δεν το συζητώ.
Αυτόν τον μισώ, θέλω να φύγει από τη ζωή μου. Κάθε φορά που νιώθω ότι εξιτάρεται σεξουαλικά με την αμηχανία μου, όταν μου λέει προστυχιές, θέλω να πατήσω ένα κουμπί και να τον εξαφανίσω!
ʼσχετο, αλλά υποτίθεται πως παίρνω κατασταλτικά χάπια. Δεν με πιάνουν και έχω αυπνίες. Δε μου φτάνει το χάλι μου, αλλά έφερα και την αποτριχωτική μηχανή. Ευκαιρία είναι.. Είπαμε.. Η π@^$^ιά θέλει φτιασίδι!
καλο ξεπουπουλιασμα αβα :) αα για τα παιχνιδια κ το μικρο τον αφηνω μεσα στο σπιτι γιατι τα μπαλοκονια τα φοβαμαι κ τωρα κ με το κρυο ενα παραπανω,τον εχω που τον εχω κλεισμνο μεσα αςεχει χωρο να παιξει.το σαλονι εχει γινει παιδοτοπος κ δε με νοιαζει.το θεμα ειναι την ωρα που πρεπει να καθαρισω,τοτε απαιτω να ειναι μαζεμενα κ ειναι κ πια σε ηληκια που μπορει να το καταλαβει αυτο.
Αμάν βρε Προκόπη, τις κόλλησες όλες προκοπή εδώ μέσα! Μόνο εγώ αντιστέκομαι σθεναρά, ότι και να κάνετε εμένα δε θα προκόψετε, δε θα με προκόψετε, δε θα με προκόψετε!!:lol::lol:
αυτος ο ανθρωπος απο τις περιγραφες σου δειχνει πολυ αποκρουστικος δε θα ηταν κακο η ιδεα με το κεικ αλλα μεσα να εχει καθαρτικο χιχιχιχι
τζινα μου εμενα ο ηλιος με εκανε να ψιλοπροκοψω αν κ ειναι πολλα ακομα που περιμενουν .βγηκε ο ατιμος ξαφνικα κ ελαμψε η βρωμα εδω μεσα! επαθα μια φρικη κ ειπα σιγα σιγα να ψιλοκανω κατι .αλλιως δε θα κουνουσα.
Μίλησα για προκοπή και θυμήθηκα ότι το σπίτι μου θέλει βάψιμο. Έχω πολλά χρόνια να το βάψω και δεν πάει άλλο. Αν δεν ξενιτευτώ το καλοκαίρι ελπίζω να καταφέρω να το βάψω. Εννοώ στην κυριολεξία να το βάψω γιατί μόνη μου το έβαψα και την προηγούμενη φορά. Είχα πει στο λαλάγγι να μου το βάψει που είναι η δεύτερή του δουλειά, ήρθε μου έβαψε έναν τοίχο και επειδή ψιλοτσακωθήκαμε μετά δεν ξαναήρθε. Σε μία εβδομάδα μετακόμιζα και το σπίτι μου ήταν άβαφτο. Από την τσαντίλα μου αγόρασα πλαστικό, ρεπουλίνες, ρολά και τα σχετικά και το πρωί δούλευα γραμματέας και το απόγευμα μπογιατζής! Είχα παρατηρήσει τι έκανε το λαλάγγι όταν έβαφε αλλά δεν είχα ξαναπιάσει πινέλο στα χέρια μου. Η μόνη μου σχέση με πινέλα και χρώματα ήταν πριν από πολλά χρόνια που μου έμαθε η αδερφή μου πως να επιχρωματίζω γκραβούρες και τις επιχρωμάτιζα για δύο γκαλερί και έβγαζα χαρτζιλίκι. Καμία σχέση με βάψιμο σπιτιού φυσικά!! Το πείσμα όμως σου δίνει απίστευτη δύναμη. Όταν ήρθε μετά και το είδε βαμμένο δεν πίστευε ότι το έκανα μόνη μου και νόμιζε ότι του έλεγα ψέματα. Κάθε εμπόδιο για καλό όμως, γιατί έτσι έμαθα να το κάνω μόνη μου και κάνω και οικονομία!
Ρεπουλίνες; Πλαστικά; ʼγνωστες λέξεις... Κοίτα να το βάψεις τώρα, όσο το λαλάγγι είναι κοντά σου!
Μία και μόνη φορά επιχείρησα να φρεσκάρω κάγκελα και έγινα μέσα στις μπογιές, στα πόδια μου, στα χέρια μου, στη φούστα μου, όπου πατούσα... Κάλεσα μάστορα, που γελούσε μέχρι δακρύων, μου έδωσε νέφτι για να ξεμπογιαστώ εγώ και έτριψε τα μάρμαρα στο μπαλκόνι που πατούσα και έβαψε φυσικά τα κάγκελα. Δεν το ξανακάνω!
τζινα δεν ερχεσαι μια βολτα απο τη κρητη? χιχιιχ κ εμενα θελει βαψιμο γιατι ειναι ολο μουτζες του μικρου παντου.κ λεγα το καλοκαιρι αν βρω λεφτα εστω για το χρωμα να το βαψω μονη κ οτι βγει.δε εχω προσπαθησει ποτε εκτος απο μια φορα που εβαψα ενα τοιχο μονο αλλα αλλο ενας τοιχος κ αλλο ενα σπιτι.
Το πιο δύσκολο για μένα ήταν τα ταβάνια, που ήταν περασμένα με κόλα όπως λέγεται για να αναπνέουν και ξεκολλούσε το χρώμα πάνω στο ρολό, οι ρεπουλίνες στις πόρτες γιατί ήθελε προσοχή να μη σου τρέξουν σταγόνες και φαίνεται και να χαρτώσω τόσους διακόπτες και τζάμια στις μπαλκονόπορτες για να μη λερωθούν με χρώμα. Ήμουνα και παχιά τότε και ήταν σα να ανεβοκατεβαίναμε δύο μαζί στη σκάλα για να βάψω ψηλά! Τουλάχιστον τώρα θα ανεβοκατεβαίνω μόνη μου!:lol:
Είπαμε, δεν θα ανεβοκατεβαίνεις μόνη σου! Το λαλάγγι το έχουμε για διακοσμητικό στοιχείο; Είναι τελικά να μην αποφασίσω να γίνω σκληρή.. :lol:
Όσο λιγότερο υποχρεώνομαι τόσο καλύτερα. Σιγά μην του δώσω την ικανοποίηση ότι τον έχω ανάγκη!