Δε μπορω αλλο ρε φιλε....Quote:
Originally Posted by Ntoubroutza
Printable View
Δε μπορω αλλο ρε φιλε....Quote:
Originally Posted by Ntoubroutza
Μπορεί να ακούγεται εύκολο και κλασικό αλλα θα το πω..Δεν υπάρχει δε μπορώ αλλά δε θέλω..!!!Όλα μπορούμε να τα κάνουμε αρκεί να έχουμε θέληση κι υπομονή...
Φιλε οτι αποθεματα ειχα τα καταναλωσα...Quote:
Originally Posted by Ntoubroutza
Σημερα νιωθω το απολυτο κενο....
Τιποτα δε με γεμιζει,τιποτα δε με ευχαριστει...
Καταλαβαίνω τον υποστηρικτικό σου λόγο. Όμως, χωρις να ξέρεις, δεν ειναι για όλους τοσο απλά τα πράγματα. Υπάρχουν ανθρωποι που παλευουν για χρόνια. Συνήθως αν δεν αλλάξει κατι δεν θα πάψουν να τον απασχολούν. Το ζητημα ειναι η προσπαθεια για την αλλαγη, έστω κι αν αυτη ειναι τελικα μπάλωμα.Quote:
Originally Posted by Ntoubroutza
Καλησπέρα ioanni...!!!Το λέω γιατί τα έχω περάσει και συνεχίζω να τα περνάω...!!!Είμαι ο τελευταίος που θα ακούσεις να λέει ότι είναι ευκολο.Απλά το σκεπτικό μου είναι ότι δεν κερδίζεις τίποτα με το να τα σκέφτεσαι και να σε βάζει από κάτω.Αυτό εννοούσα..Αυτό που λες εσύ η προσπάθεια για αλλαγή,είναι το δικό μου πάλεψε :)Quote:
Originally Posted by ioannis2
Ποια προσπαθεια για αλλαγη ρε Γιαννη;;;
Που δεν εχω ψυχολογια για τιποτα;;;
Που δεν παει τιποτα καλα;;;
Που στρωνουνε τραπεζι και βαζουνε τρια πιατα αντι για τεσσερα;;;
Που τους μισους φιλους μου τους εχω κανει "περα" και οι αλλοι μεσοι με εχουνε κανει αυτοι "περα" γιατι βγαινουνε μαζι μου και τους γαμαω την ψυχολογια με το ψυχοπλακωτικο υφος μου;;;
Με το οτι δεν εχω και δεν νομιζω να ξαναβρω κοπελα για πολλους λογους;;;
Που οτι και να κανω σκεφτομαι αν θα αρεσει στον αλλο;;;
Που νιωθω ενοχες για το παραμικρο;;;
Τι να πρωτοαλλαξω ρε Γιαννη;;;
Bήμα βήμα θα αλλάξουν όλα..Μη τα βλέπεις πολλά επειδή τα έχεις έτσι στο μυαλό σου!!!Αν στρώσεις εσύ θα στρώσουν όλα από μόνα τουςQuote:
Originally Posted by Nocash
Φιλε ειλικρινα εξω απτο χορο κι εγω ευκολα θα τα εβλεπα...Quote:
Originally Posted by Ntoubroutza
Αλλα οταν πονας καθημερινα..
Οταν εισαι κλεισμενος μες το σπιτι επι μερες γιατι δε γουσταρεις και δεν εχεις ορεξη να πας πουθενα...
Οταν δεν σε καταλαβαινει ΚΑΝΕΝΑΣ ουτε οι ιδιοι οι γονεις σου...
Οταν εχουνε εξαντληθει ΟΛΑ ΤΑ ΑΠΟΘΕΜΑΤΑ π ειχες τι σκατα κανεις;;;;
Ποιος σκατα θα με βοηθησει εμενα ρε φιλε;;;
Σημερα εχω ολη μερα σκεφτομαι να αυτοκτονησω και δεν το λεω για να τραβηξω τη προσοχη ουτε θα αρχισω τα 3454 και σημερα....
Απλα σας το λεω οτι εχω αρχισει και κανω σεναρια στο μυαλο μου και δεν ξερω τι θα γινει.....
Eντάξει τώρα λες χαζά...και μιλάς λες κι εμεις δε τα περασαμε και τα περνάμε ακόμη.Εγώ μήνες είχα σπίτι όχι μέρες..!!!Ηρέμησε και σκέψου λογικά και τα περι αυτοκτονίας άστα στην άκρη..Αυτά είναι χαζομάρες!!!Quote:
Originally Posted by Nocash
Εσυ ομως ντουμπ ειχες καποιον να σε καταλαβει και να σε βοηθησει λιγακι...Ειτε τους γονεις σου ειτε καποιον αλλο...
Εγω δεν εχω ΚΑΝΕΝΑΝ φιλε..Κανενα :-(
Εχεις εμάς εδώ... :)Quote:
Originally Posted by Nocash
είναι στιγμές που ο πόνος σε εξουθενώνει και αυτές οι στιγμές μοιάζουν να μην έχουν τέλος. Κρατάνε μέρες, μήνες, χρόνια... και τότε όλα μοιάζουν μάταια και η αυτοκτονία μοιάζει λύση σε όλο αυτό.. Το έχω περάσει και έφτασα ως στην αυτοκτονία, έμεινα μέρες σε κώμα σε ένα νοσοκομείο, πάλεψα 2 χρόνια με κατάθλιψη, φάρμακα και με το στίγμα του ψυχικά άρρωστου ανθρώπου. Σε νιώθω όσο δεν φαντάζεσαι και αυτά που θα σου πω ξέρω πως θα σου ακουστούν μάταια αλλά μην τα απορρίψεις.. δοκίμασε να το παλέψεις ακόμη μία φορά για σένα και αυτούς που αγαπάς και σε αγαπάνε. Σήκω και κάνε απλά το αντίθετο από αυτό που σκέφτεσαι... σκέφτεσαι θέλω να πεθάνω ..κάνε το αντίθετο. πλύσου ντύσου και βγες μόνος και περπάτα ...περπάτα.. πήγαινε εκεί που πήγαινες παιδί ..πήγαινε στο μέρος που πήγαινες έφηβος.. κοίτα την ζωή που πέρασε και φαντάσου την ζωή που θα έρθει. Εγώ βγήκα απο την κατάθλιψη βάζοντας ως στόχο να πάω 1-2 φορές την εβδομάδα να αγοράζω μπανάνες κ να τρώω 1 κάθε μέρα. Ήταν ευθύνη μου και ήταν η μοναδική φορά που έβγαινα απο το σπίτι.. με τον καιρό η μικρή αυτή ευθύνη μου έδωσε δύναμη και για το ένα βήμα παραπάνω φτάνοντας ως το σήμερα που αισθάνομαι ως ψυχή και σώμα να έχω υγεία. Σκέψου τους άλλους δίπλα σου και σκέψου και τους άλλους χωρίς εσένα... σκέψου τον πόνο που θα σκορπίσεις δίπλα σου αν κάνεις μέσα στην απελπισία σου μια ανοησία...δεν θα ξεχάσω το βλέμμα της μάνας μου όταν ξύπνησα από το κόμμα (κ δεν είχαμε και τις καλύτερες σχέσεις) ήταν σαν της έδινα ζωή με ένα μου βλέμμα και να μου έδινε δύναμη και αποδοχή με το δικό της. Μίλα με κάποιον ψυχολόγο θα σε βοηθήσει αρκεί να θέλεις να βοηθηθείς..
Κλειδη δεν εχω κανεναν πια...Δεν ξερω αν μπορεις να με καταλαβεις αλλα οσα ατομα κι αν εχω γυρω μου οταν δεν ενδιαφερετε κανενας πραγματικα για εμενα τοτε νιωθω μοναξια και δεν αντεχεται στην φαση που περναω... :-(
εσένα σε έχεις ή νιώθεις πως είσαι βάρος και στον εαυτό σου?Quote:
Originally Posted by Nocash
Νομιζω πως "με εχω" αλλα δεν μπορω να πορευτω αλλο πια ετσι :-(Quote:
Originally Posted by Κλειδί Σκέψης