Παρθενος, 26 χρονος με προβλημα σεξουαλικης ταυτοτητας σε απογνωση

Η χειροτερη βραδια που ειχα ποτε μου...δεν μπορεσα να κοιμηθω πριν παει 5μιση ενω ημουν πολυ κουρασμενος και ειχα πεσει απ τις 12...

Χτυπουσε η καρδια μου και ολα ειχαν τρυπωσει στο μυαλο μου... αυτο για 5 συνεχομενες ωρες... δεν μπορω αλλο... βλεπω ζευγαρια και ζηλευω αφορητα... δεν παει αλλο... ειμαι κλεισμενος με τους μαλακες τους δικους μου και μου εχουνε πρηξει τα συκωτια! Δεν αντεχεται αλλο αυτη η ζωη.... Ενιωσα χθες την απολυτη απογνωση... ποσο πισω εχω μεινει...στα παντα... ποια θα με αποδεχτει μολις μαθει το παρελθον μου??

Τωρα ξυπνησα ενα ρακος...εβαλα λιγο μουσικη και με επιασαν τα κλαματα... μπηκα να γραψω για να τα πω καπου... δεν εχω νιωσει πιο πιεσμενος ποτε μου...

νιωθεις πιεσμενος


αισθανεσαι πως κανενας δεν θα σε αποδεχτει

κολαει η αισθηση της αναξιοτητας σου στο μυαλο σου


θελεις καπου να τα πεις να σε καταλαβουνε

τα λες σε καταλαβαινουνε

φευγει αυτο

νιωθεις καλυτερα οτι θα το παλεψεις ξαναφευγει ξαναερχεται

ξανααισθανεσαι χειροτερα

και ποιος θα σε δεχτει

και γιατι να σε δεχτει και δεν θα σε δεχτει

και ας κλαψεις λιγο ακομα



που ειναι η προσωπικοτητα σου????

που εισαι εσυ????

φοβοι φοβοι φοβοι

κοιμασαι ρακος ξυπνας ρακος

σε πιανουν τα κλαματα

που εισαι εσυ??? που εισαι???

οι γονεις σου σε πρηζουν

και εσυ τα βαζεις με σενα ακομα μια φορα


οι απαντησεις μου ειναι οι εξεις τις οποιες βεβαια και εγω προσπαθω να τις ακολουθω

δεν γραφω για να βοηθησω

γραφω γιατι το θεμα σου με αγγιζει

γιατι ενσαρκωνεις με το λογο σου και την δικη μου αισθηση εαυτου ( που καποιες φορες εχω)


θα σου πω εγω πως το πολεμαω

1) κανω ψυχοθεραπεια

2) δεν με πιστευω παντα οταν εχω τις μαυρες μου

3) ποια θα σε δεχτει??? αυτη που θα σε δεχτει....δεν ειναι ολος ο πλανητης εσυ...υπαρχουν και αλλοι ανθτωποι εκει εξω που σε βλεπουν τελειως διαφορετικα απ ο,τι βλεπεις εσυ τον εαυτο σου

4) βαζω ανθρωπους στην ζωη μου ...αρχιζω ασχετα χομπυ...οχι γιατι με ενδιαφερουν μονο και μονο για να ερχομαι κοντα με ανθρωπους και να καταλαβαινω σιγα σιγα ποσο ανθρωπινες ειναι αυτες οι τασεις που θεωρεις πως κανενας αλλος δεν τις εχει

5)οσο λιγοτερο μπορω να μιλαω με τους γονεις μου τωρα που μενουμε μαζι...οσο λιγοτερο! οχι απο θυμο!

6) διαβασμα! βιβλια αυτοβοηθειας να μαθαινω....τι ειναι εκεινο τι ειναι το αλλο ...πως μπορω να βοηθηθω...

7) καινουρια ματια!!! ακομα και σε μενα! τιποτα υπονουμενο! τιποτα δεδομενο! τιποτα! αυτο δεν μπορω να το εξηγησω με πολλες λεπτομερειες η μαλλον κατι μου ερχεται... επειδη ειχα απο τον πατερα μου πολλη υποτιμητικη ειρωνια δεν την αντεχω ουτε δευτερολεπτο! επιλεγω οσο πιο πολυ μορω να ειμαι εντελως ξεκαθαρη σε σχεση με το τι με ενδιαφερει τι εννοω και τι μου λεει ο αλλος. ρωταω και ξαναρωταω ετσι ωστε να ειμαι σιγουρη! αυτο με εχει βοηθησει παρα πολυ στο να ξεκαθαρισω τι ειναι δικο μου και τι δδδδδδδδδεν ειναι απο αυτα που σκεφτομαι και που ακουω! τρελα ψυχοθεραπευτικο!!!!

γενικοτερα

εχω την αισθηση πως οι ανθρωποι και τα φαρμακα βοηθανε

μα πανω απ ολα πρεπει εμεις να μαθουμε κολυμπει και οχι να επιπλεουμε περιμενοντας καποιο πλεουμενο να μας τραβηξει


και κατι ακομα

οι γονεις δυστυχως η ευτυχως ζουν στον δικο τους περιορισμενο κοσμο!

δεν καταλαβαινουν πως ρουφαν την δικη σου ζωη για να ζησουν!

δεν καταλαβαινουν οχι γιατι εισαι μοναχογιος αλλα γιατι το μυαλο τους ειναι παντα περιορισμενο!
δεν ειναι Θεοι!!!!

ομως εαν εσυ ανεβεις ενα ενα τα σκαλοπατια

αν και στην αρχη θα κανουν σου ξου μου του

σιγουρα μολις το συνηθισουν το καινουριο θα χαιρονται μαζι σου την ανεξαρτησια σου!!!!!!

τελος!

αυτα ειχα να πω

και λαβε ξανα υπ οψιν σου πως τα λεω και σε εμενα

η μαλλον πρωτιστως σε εμενα!!!! χε χε!

Ευχαριστω για την απαντηση σου

Living in simulation mode!

Δεν εχω νιωσει χειροτερα στη ζωη μου...τελος...δεν παει πιο κατω

Κανενας παρομοια εμπειρια ειχε? ξεφευγεις ποτε απ αυτο? Απ το να βλεπεις φωτο με παιδακια να ειναι ζευγαρια και να του ρχεται να πεθανει απ το παραπονο? Θα τα ξεπερασω ποτε μου? Η θα ζησω μιζερα για παντα? Γιατι αν ειναι ετσι τοτε δεν μου μενει και πολλη ορεξη για ζωη...ειναι το μονο σιγουρο...και δεν ειναι χαβαλες

Quote:

---

Originally Posted by jimmaster

Κανενας παρομοια εμπειρια ειχε? ξεφευγεις ποτε απ αυτο? Απ το να βλεπεις φωτο με παιδακια να ειναι ζευγαρια και να του ρχεται να πεθανει απ το παραπονο? Θα τα ξεπερασω ποτε μου? Η θα ζησω μιζερα για παντα? Γιατι αν ειναι ετσι τοτε δεν μου μενει και πολλη ορεξη για ζωη...ειναι το μονο σιγουρο...και δεν ειναι χαβαλες

---

Άμα το κυνηγάς τόσο έντονα δεν έρχεται ή κινδυνεύεις να σπάσεις τα μούτρα σου με επιλογές που δε σε γεμίζουν. Αυτό λέει η δική μου η εμπειρία. Σ΄αυτήν περίπου την κατάσταση είμαι. Από την άλλη έρχονται εκεί που δεν το περιμένεις ευκαιρίες, άρα πρέπει να είσαι σε ετοιμότητα για να «δώσεις μέσα». Στο δεύτερο την πάτησα, γιατί λόγω απειρίας ή δεν έκανα στη στιγμή την κινηση και έχασα καλές ευκαιρίες. Αυτά.
Να κινήσε. Αυτό κάνω κι εγώ αρκετές φορές. Παρα το ότι πενιχρά τα αποτελέσματα μένει η εμπειρία και η ικανοποίηση ότι το κυνήγησες.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Άμα το κυνηγάς τόσο έντονα δεν έρχεται ή κινδυνεύεις να σπάσεις τα μούτρα σου με επιλογές που δε σε γεμίζουν. Αυτό λέει η δική μου η εμπειρία. Σ΄αυτήν περίπου την κατάσταση είμαι. Από την άλλη έρχονται εκεί που δεν το περιμένεις ευκαιρίες, άρα πρέπει να είσαι σε ετοιμότητα για να «δώσεις μέσα». Στο δεύτερο την πάτησα, γιατί λόγω απειρίας ή δεν έκανα στη στιγμή την κινηση και έχασα καλές ευκαιρίες. Αυτά.
Να κινήσε. Αυτό κάνω κι εγώ αρκετές φορές. Παρα το ότι πενιχρά τα αποτελέσματα μένει η εμπειρία και η ικανοποίηση ότι το κυνήγησες.

---

Σου λεω δεν υπαρχει αυτο που νιωθω... ειμαι ανυπομονος απ τη φυση μου αλλα τοσο πολυ ποτε μου δεν εχω νιωσει...δεν μπορεις να με καταλαβεις με τιποτα... χθες εκανα τα γλυκα ματια και πειραζα μια κοπελα που εκανε πρακτικη σε μια τραπεζα εκει κοντα που μενω...σε μια περιπτερου, ολες ενδωσανε αλλα δεν μπορουσαν εκεινη την ωρα να δωσουν τηλεφωνο...περιμενω και την αλλη να τελειωνει και περιμενω και για δουλεια αποτελεσματα και με εχει φαει η παρανοια! Ειναι πολυς ο καιρος που ειμαι εκτος παιχνιδιου στα παντα και πλεον δεν το σηκωνω.....

Σου λεω ολη νυχτα δεν καταφερα να κοιμηθω...ουτε δευτερολεπτο...μονο το πρωι λιγες ωρες... και ημουν απιστευτα κουρασμενος
Κλεισμενος στο μπουντρουμι το δωματιο μου, εξω βρεχει, τα νευρα μου ειναι τσαταλια και γενικα υπαρχει ενταση στο σπιτι....αμα ξεφυγω ποτε απο ολα αυτα θα πρεπει να μου δωσουν βραβειο υπομονης!

http://www.youtube.com/watch?v=0jjb1FnWrUI

Quote:

---

Originally Posted by jimmaster

Κανενας παρομοια εμπειρια ειχε? ξεφευγεις ποτε απ αυτο? Απ το να βλεπεις φωτο με παιδακια να ειναι ζευγαρια και να του ρχεται να πεθανει απ το παραπονο? Θα τα ξεπερασω ποτε μου? Η θα ζησω μιζερα για παντα? Γιατι αν ειναι ετσι τοτε δεν μου μενει και πολλη ορεξη για ζωη...ειναι το μονο σιγουρο...και δεν ειναι χαβαλες

---

Ναι εγω. Περναω μια παρομοια φαση τους τελευταιους 2-3 μηνες και πραγματικα δεν ξερω αν ξεφευγεις ποτε απο αυτο. Εγω οχι μονο φωτογραφιες με ζευγαρια να εβλεπα, καποιος φιλος μου να την επεφτε σε κοπελα οταν βγαιναμε, με επιανε τρελα, εβγαινα εξω και ψαχνομουν για ξυλο. Απο τη μια ηθελα να βρω κοπελα αλλα απο την αλλη δεν μπορουσα καν να σκεφτω οτι μπορει να με δει ερωτικα καποια. Ασε πιο κατω δεν πηγαινε σου λεω.
Τωρα εχω αρχισει να το βλεπω λιγο αλλιως. Τις παρατησα αυτες τις σκεψεις να αυτοκτονησω, οτι δεν αξιζω, οτι περασαν τα χρονια κλπ χωρις να ξερω καλα καλα γιατι. Προσπαθω να γυμνασω μυαλο κ σωμα, να πατησω λιγο καλα στα ποδια μου. Δεν ξερω κ εγω ακριβως τι θελω. Παντως δεν εχω πια αυτοσκοπο να κανω σχεση. Θελω πρωτα απ' ολα να γνωρισω καλα εμενα και να με αποδεχτω. Απο εκει και περα αν βρω μια κοπελα καλως, αν οχι δεν πειραζει. Μπορει να ειναι κ λαθος τροπος, δεν ξερω, οπου με βγαλει.
Δεν ξερω αν σου λεει κατι αυτο που εγραψα. Ισως το εγραψα και για μενα. Αυτο που καταλαβαινω εγω ειναι οτι δρομοι προς τα κατω υπαρχουν πολλοι, αλλα και προς τα πανω δεν ειναι μονο ο ερωτας ρε φιλε. Υπαρχουν τοσα πραγματα να αντλησεις συγκινησεις και ευχαριστηση. Τελος παντων, αυτα , λιγο γρηγορα γραμμενα, θα τα ξαναπουμε.

Quote:

---

Originally Posted by Fearg

Ναι εγω. Περναω μια παρομοια φαση τους τελευταιους 2-3 μηνες και πραγματικα δεν ξερω αν ξεφευγεις ποτε απο αυτο. Εγω οχι μονο φωτογραφιες με ζευγαρια να εβλεπα, καποιος φιλος μου να την επεφτε σε κοπελα οταν βγαιναμε, με επιανε τρελα, εβγαινα εξω και ψαχνομουν για ξυλο. Απο τη μια ηθελα να βρω κοπελα αλλα απο την αλλη δεν μπορουσα καν να σκεφτω οτι μπορει να με δει ερωτικα καποια. Ασε πιο κατω δεν πηγαινε σου λεω.
Τωρα εχω αρχισει να το βλεπω λιγο αλλιως. Τις παρατησα αυτες τις σκεψεις να αυτοκτονησω, οτι δεν αξιζω, οτι περασαν τα χρονια κλπ χωρις να ξερω καλα καλα γιατι. Προσπαθω να γυμνασω μυαλο κ σωμα, να πατησω λιγο καλα στα ποδια μου. Δεν ξερω κ εγω ακριβως τι θελω. Παντως δεν εχω πια αυτοσκοπο να κανω σχεση. Θελω πρωτα απ' ολα να γνωρισω καλα εμενα και να με αποδεχτω. Απο εκει και περα αν βρω μια κοπελα καλως, αν οχι δεν πειραζει. Μπορει να ειναι κ λαθος τροπος, δεν ξερω, οπου με βγαλει.
Δεν ξερω αν σου λεει κατι αυτο που εγραψα. Ισως το εγραψα και για μενα. Αυτο που καταλαβαινω εγω ειναι οτι δρομοι προς τα κατω υπαρχουν πολλοι, αλλα και προς τα πανω δεν ειναι μονο ο ερωτας ρε φιλε. Υπαρχουν τοσα πραγματα να αντλησεις συγκινησεις και ευχαριστηση. Τελος παντων, αυτα , λιγο γρηγορα γραμμενα, θα τα ξαναπουμε.

---

Κοιταξε...σιγουρα το να ξεπερασεις τη ζηλια κι ολα τα αρνητικα συναισθηματα μονο καλο μπορει να κανει...η ζηλια ειναι μεγαλη βλακεια και σπαταλη ενεργειας. Αν οντος οπως λες γυμνασεις σωμα και μυαλο και πατησεις καλυτερα στα ποδια σου, κατι το οποιο συνεβει και σε μενα, θα δεις οτι θα προσελκυεις τα θυληκα πιο ευκολα...ακομα δλδ κι αν οντος βγαλεις την ελλειψη γκομενας απο το μυαλο σου και αντλεις συγκινησεις απο αλλου τοτε πιστευω θα σου ειναι πιο ευκολο να κανεις κινησεις αλλα θα σου κανουν κινησεις οι ιδιες σιγα σιγα οπως μου εχει τυχει κι εμενα... εγω δεν στο κρυβω...περσυ τετοιο καιρο ημουνα ενα ρακος...ενα δειγμα ανθρωπου... με περιττα κιλα, με αυτοπεποιθηση κατω απ το οριο με απειρα απωθημενα...οσο και να το ηθελα δεν μπορουσα να βρω κοπελα...ημουν ενα ρακος...ακομα κι αν στην αρχη την επειθα πιστευω στην συνεχεια θα φαινοντουσαν τα αρνητικα μου... με το που ανοιξε ο καιρος και περασε ο χειμωνας (ο οποιος ειναι η πιο τραγικα απαισια ******* εποχη!) αρχισε να αλλαζει ο τροπος σκεψης...πηγα και παλιοτερα σε ψυχολογους...δεν αλλαξε τπτ...δεν ηθελα εγω να αλλαξω...το γιατι δεν το ξερω, σκπευω ομως να το μαθω μολις εχω την ευκαιρια.... σιγα σιγα λοιπον αρχισε η μεταστροφη προς τον πιο υγιη και δυνατο εαυτο που εχω τωρα..μη νομιζεις...η παραμονη μου σε αυτο το σαιτ ειναι και λιγο ψυχολογικος αυνανισμος γιατι ουσιαστικα οτι ηταν να πω το ειπα...κι οτι ηταν να μου πουν μου το ειπαν και με το παραπανω... Απλα σε νυχτες οπως η χθεσινη επρεπε καπου να τα πω γιατι οσο να ναι οταν σου χει γινει συνηθεια και τροπος ζωης η κλαψα, η ζηλια, τα νευρα, τα κομπλεξ και 1002 αλλα που ειχα εγω τοτε δεν ξεφευγεις ευκολα... Αλλα το χω ξαναπει, οταν ο οργανισμος εχει βαρεθει την ξεφτιλα και την πτωση, θα βρει τροπους να συνελθει...Life knows που λεμε...

Η διαφορα με μενα και σενα ομως ξες ποια ειναι? Εσυ απο οτι θυμαμαι εισαι λιγο μικροτερος απο μενα και ας πουμε στα λογικα πλαισια ηλικιακα...εγω επειδη αισθανομαι να ξεφευγω απο τα ηλικιακα πλαισια που με παιρνει να κουβαλαω ακομα τετοια μυστικα μεσα μου βιαζομαι και προσπαθω να το πιεσω... γιατι αν περασει κι αλλο η ηλικια και πλεον οι συνομηλικες μου αρχισουν ολες να το βλεπουν "σοβαρα" τοτε θα ειναι και περισσοτερες ακομα οι απαιτησεις τους απο μενα

Επισης να σου δωσω μια συμβουλη, τονιζοντας παραλληλα και για μενα να το συνειδητοποιησω.... Οι φοβοι ειναι στο μυαλο μας... δεν υπαρχουν....ειναι φανταστικοι... ειναι τοσο απλο και τοσο δυσκολο ταυτοχρονα να το παρεις χαμπαρι... αν μπορεσεις να αναισθητοποιησεις τον οργανισμο σου στα παντα...θα τα δεις ολα να ερχονται τοσο φυσικα ρε γαμωτο...στο λεω...ολα τα ζευγαρακια που βλεπεις και ζηλευεις τα ιδια αποκλειονται να σκεφτονται οτι καποιος τους βλεπει ετσι..! Ξερεις γιατι? Γιατι δε νομιζω να το παιρνουν τοσο κατακαρδα οτι κανουν κατι... Το δικο μας το μυαλο τα βλεπει ετσι! Δεν ειναι ομως...ισως εχεις στο νου σου οταν θα εισαι εκει παρον σε μια σχεση θα αισθανεσαι τοσο εντονα οσο τωρα που τα βλεπεις και ζηλευεις...ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ! Η σχεση μετα εχει αλλες μαλακιες...εχει ζηλιες, εχει εγωισμους, εχει υποχωρησεις....δεν μπορεις να συνδεθεις με εναν ανθρωπο και να εισαι οπως πριν που διαθετεις ολο τον χρονο για παρτη σου... Και το φιλαρακι που σου που την πεφτει κι εσυ τσατιζεσαι δεν ξερεις πως νιωθει...μπορει να νιωθει οτι εσυ αλλα σε χαμηλοτερο βαθμο που του επιτρεπει να ειναι χαλαρος και να το κανει... η μηπως νομιζεις πως αυτοι που ειναι σε σχεση ειναι και πεφτουλες... απλα συνηθισανε με μια γυναικα...κι αν τα χαλασουνε τρελαινονται οχι απο ερωτα για αυτην, αλλα απο απογνωση γιατι πρεπει απ την αρχη να ξαναμπουνε σε διαδικασια να γνωρισουνε κοπελες... αυτα παθαινεις αμα αποκτας οικειοτητα με μια κοπελα και εξαρτασαι χωρις να χτιζεις τον εαυτο σου...εγω μπορει να ειμαι παρθενος και απειρος με τις σχεσεις αλλα στο θεμα του ποιος ειμαι σαν μοναδα ειμαι πολυ δυνατος στην οπτικη μου κι αυτο με βοηθαει....γιατι ακομα και με την κοπελα που ψηνω το χει καταλαβει οτι οσο δινει δινω κι οτι δεν την γλειφω επ ουδενι...ξερεις γιατι? γιατι δεν εχω εξαρτηθει...οπως γνωρισα αυτην και βγηκαμε ραντεβου ετσι μπορω να κανω και με αλλες...ποια η διαφορα? καμια?? Οποτε στα τετοια μου...βεβαια εγω εχω τα θεματα μου αλλου...αλλα πιστευω καλυτερα να με θεωρει δυνατο χαρακτηρα που απλα θελει εξασκηση, παρα μαλακα γυμνοσαλιαγκα χωρις προσωπικοτητα

Quote:

---

Originally Posted by Fearg

Ναι εγω. Περναω μια παρομοια φαση τους τελευταιους 2-3 μηνες και πραγματικα δεν ξερω αν ξεφευγεις ποτε απο αυτο. Εγω οχι μονο φωτογραφιες με ζευγαρια να εβλεπα, καποιος φιλος μου να την επεφτε σε κοπελα οταν βγαιναμε, με επιανε τρελα, εβγαινα εξω και ψαχνομουν για ξυλο. Απο τη μια ηθελα να βρω κοπελα αλλα απο την αλλη δεν μπορουσα καν να σκεφτω οτι μπορει να με δει ερωτικα καποια. Ασε πιο κατω δεν πηγαινε σου λεω.
Τωρα εχω αρχισει να το βλεπω λιγο αλλιως. Τις παρατησα αυτες τις σκεψεις να αυτοκτονησω, οτι δεν αξιζω, οτι περασαν τα χρονια κλπ χωρις να ξερω καλα καλα γιατι. Προσπαθω να γυμνασω μυαλο κ σωμα, να πατησω λιγο καλα στα ποδια μου. Δεν ξερω κ εγω ακριβως τι θελω. Παντως δεν εχω πια αυτοσκοπο να κανω σχεση. Θελω πρωτα απ' ολα να γνωρισω καλα εμενα και να με αποδεχτω. Απο εκει και περα αν βρω μια κοπελα καλως, αν οχι δεν πειραζει. Μπορει να ειναι κ λαθος τροπος, δεν ξερω, οπου με βγαλει.
Δεν ξερω αν σου λεει κατι αυτο που εγραψα. Ισως το εγραψα και για μενα. Αυτο που καταλαβαινω εγω ειναι οτι δρομοι προς τα κατω υπαρχουν πολλοι, αλλα και προς τα πανω δεν ειναι μονο ο ερωτας ρε φιλε. Υπαρχουν τοσα πραγματα να αντλησεις συγκινησεις και ευχαριστηση. Τελος παντων, αυτα , λιγο γρηγορα γραμμενα, θα τα ξαναπουμε.

---

same here. μονο που για μενα δεν ειναι μονο 2-3 μηνες, απο αρχες του φθινοπωρου ειμαι ετσι, και νιωθω λες και δε θα ξανακανω σχεση ποτε παλι. ισως φταιει η ηλικια που περασε και δεν ειμαι πια 20 χρονων, ισως φταιει ο χαρακτηρας μου που οσο πιο πολυ μενει μονος, τοσο χειροτερα και πιο δυσκολος γινεται, δε ξερω ειλικρινα πως ξεφευγεις απ'τη συνηθεια αυτη. δυστυχως εγω εχω και τις σκεψεις του να αυτοκτονησω, εχω πει πως αν μεχρι τα 30 δεν καταφερω να φτιαξω τη ζωη μου οπως θα πρεπε να ειναι, δεν υπαρχει λογος να το παλευω αλλο. κι ακομα δεν εχω κανει τπτ, ουτε δουλεια σταθερη εχω, ουτε νεες γνωριμιες, ουτε καν εγκρινω τον εαυτο μου. και κανω και γυμναστικη, κι οντως εκεινες τις ωρες μπορει να νιωσεις λιγο καλυτερα κι οτι δεν εχεις αναγκη καμια και τελικα θα αντεξεις... αλλα μετα επανερχεσαι παλι στα ιδια σκατα. και δε ζω μονο για τις σχεσεις, εχω κι αλλα ενδιαφεροντα, αλλα απο μια ηλικια και μετα δε σε γεμιζουν, και δε μπορεις να πας και παρακατω. μιλουσα με τη πρωτη πρωην μου πριν κατι μερες, η οποια πλεον ειναι εμπειρη και το γυρισε σε bisexual αποκτωντας νεες εμπειριες. για τις κοπελες καλως ή κακως ειναι ΠΟΛΥ πιο ευκολο να ξεπερασουν καποιον και να προχωρησουν. δε χρειαζεται να κανουν και πολλα. εμεις οι μαλακες τραβαμε τα ζορια παντα, κι οταν βρισκεσαι στο βουρκο της απελπισιας, αντε να ξεκολλησεις. εχω φτασει σε σημειο πλεον να θελω να κανω κακο στον εαυτο μου, γιατι δεν αντεχω αλλο. αυτα και συγνωμη για το offtopic, απλα ηθελα να γραψω για να δειξω οτι η μοναξια υπαρχει σε υπερβολικο βαθμο σε τουτο το κοσμο.

Τώρα δεν ξέρω αν θα διαβαστεί μέσα στον ορυμαγδό και μερικές φορές αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα σεβασμού της ιεραρχίας γι' αυτό και δεν στέλνω μήνυμα αλλά NikosD είπες ότι έστειλες κάποιες προειδοποιήσεις, βάσει της κρίσης σου. Θα ήθελες να μοιραστείς με το φόρουμ σε ποιούς;

Quote:

---

Originally Posted by KENO

same here. μονο που για μενα δεν ειναι μονο 2-3 μηνες, απο αρχες του φθινοπωρου ειμαι ετσι, και νιωθω λες και δε θα ξανακανω σχεση ποτε παλι. ισως φταιει η ηλικια που περασε και δεν ειμαι πια 20 χρονων, ισως φταιει ο χαρακτηρας μου που οσο πιο πολυ μενει μονος, τοσο χειροτερα και πιο δυσκολος γινεται, δε ξερω ειλικρινα πως ξεφευγεις απ'τη συνηθεια αυτη. δυστυχως εγω εχω και τις σκεψεις του να αυτοκτονησω, εχω πει πως αν μεχρι τα 30 δεν καταφερω να φτιαξω τη ζωη μου οπως θα πρεπε να ειναι, δεν υπαρχει λογος να το παλευω αλλο. κι ακομα δεν εχω κανει τπτ, ουτε δουλεια σταθερη εχω, ουτε νεες γνωριμιες, ουτε καν εγκρινω τον εαυτο μου. και κανω και γυμναστικη, κι οντως εκεινες τις ωρες μπορει να νιωσεις λιγο καλυτερα κι οτι δεν εχεις αναγκη καμια και τελικα θα αντεξεις... αλλα μετα επανερχεσαι παλι στα ιδια σκατα. και δε ζω μονο για τις σχεσεις, εχω κι αλλα ενδιαφεροντα, αλλα απο μια ηλικια και μετα δε σε γεμιζουν, και δε μπορεις να πας και παρακατω. μιλουσα με τη πρωτη πρωην μου πριν κατι μερες, η οποια πλεον ειναι εμπειρη και το γυρισε σε bisexual αποκτωντας νεες εμπειριες. για τις κοπελες καλως ή κακως ειναι ΠΟΛΥ πιο ευκολο να ξεπερασουν καποιον και να προχωρησουν. δε χρειαζεται να κανουν και πολλα. εμεις οι μαλακες τραβαμε τα ζορια παντα, κι οταν βρισκεσαι στο βουρκο της απελπισιας, αντε να ξεκολλησεις. εχω φτασει σε σημειο πλεον να θελω να κανω κακο στον εαυτο μου, γιατι δεν αντεχω αλλο. αυτα και συγνωμη για το offtopic, απλα ηθελα να γραψω για να δειξω οτι η μοναξια υπαρχει σε υπερβολικο βαθμο σε τουτο το κοσμο.

---

Φιλαρακο να σου πω κατι? Δεν εισαι ουτε 30 οποτε λογικα ειμαστε συνομηλικοι....αν εισαι πιο μικρος απο μενα τοτε εισαι τελειως ΓΤΠΚ! Ελα λιγο στη θεση μου που πλησιαζω τα 30 (τελη μαρτιου γινομαι 27) και ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΣΧΕΣΗ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΕΧΩ ΑΓΓΙΞΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΚΟΠΕΛΑΣ!! ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΔΟΥΛΕΙΑ...ΟΧΙ ΜΟΝΙΜΗ...ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΒΛΑΜΜΕΝΕ??

Αν θες εσυ να αυτοκτονησεις εγω δλδ τι πρεπει να κανω?

Μην μπεις καν στον κοπο να μου απαντησεις οκ? Εγω δεν προκειται παντως

Ολα σκατα! Κι εσυ ρε ΚΕΝΟ εισαι μεσα στην απαισιοδοξια ρε φιλε!

Τραβα σε αλλο ποστ να αμολυσεις δηλητηριο οκ? Χωρις παρεξηγηση αλλα μου χαλασες τη διαθεση....

Γαμω την ******* μου εισαι τοσων ετων ακομα δεν εχεις καταλαβει 5 πραγματα? Εισαι σε ενα ποστ (το δικο μου) που ξερεις και εχεις διαβασει 5 πραγματα για μενα...και καθεσαι και μου λες οτι πηρες τηλεφωνο την πρωτη πρωην σου? Εγω τι να πω που δεν εχω ουτε αυτο?

Αμα ειναι να μας μαυριζεις την ψυχη σηκω και φυγε απο δω οκ? Και οφ τοπικ και μας γαμησες την ψυχολογια βραδιατικα.... Οκ εχεις αναγκη να τα πεις...και ξερεις μεσα σου οτι τα περι αυτοκτονιας ειναι μαλακιες...τι μας ζαλιζεις λοιπον? Μεταξυ μας ρε μαλακα.....οι γκρινιες για αυτοκτονιες το ξερεις οτι ειναι μπουρδες....δεν εχεις τα κοτσια να πεθανεις κι ουτε κι εγω....γιαυτο αν δεν την παλευεις φτιαξε ενα ποστ να γκρινιαζεις με τις ωρες οκ?

τα λεμε

Γεια σου Jim! Διάβασα αυτά που έγραψες και κάποια από τα σχόλια των παιδιών. Εγώ θα επικεντρωθώ σ' αυτό που είπες για την απειρία και ότι θα αισθάνεσαι άσχημα με κάποια κοπέλα επειδή δεν έχεις εμπειρίες. Βγες, φλέρταρε, μίλησε σε κάποια που σου άρεσει και αν της αρέσεις και εσύ δεν θα επικεντρωθεί στο πρώτο βράδυ, ούτε στις επιδόσεις σου. Αν το κάνει τότε σημαίνει ότι δεν αξίζει καθόλους όχι ως γυναίκα, αλλά ως άνθρωπος συνολικά. Και αν σε θέλει πραγματικά, θα βρει τρόπους να σε "λύσει"!!!