Printable View
Αυτό με το σταυρό που κουβαλάει ο καθένας μας το ξανασκέφτηκα giannis000.
Μια καλή λύση Αξέξανδρος-77 είναι να πάω (να ξαναπάω δλδ) σε ψυχολόγο. Όντως πρεπει από την αρχή να κατανοούμε σε τι είμαστε αδύναμοι και σε τι δυνατοί, δλδ να μην είμαστε επιπόλαιοι.
Στην άλλη πλευρά όντως κάτι υπάρχει κι όπως μου λέει κι ένας φίλος ότι μας συμβαίνει είναι για το καλό μας, δηλαδή γι αυτό που μας αναμένει στην άλλη πλευρά. Το πρόβλημα σε μένα είναι ότι βλέπω τον εαυτό μου να επαναλαμβάνεται. Μπορεί να ναι ο φαύλος κύκλος που μου πες πριν και η υπερανάλυση που προηγείται, που δεν κατόρθωσα αυτα τα δυο να τα νικήσω, δλδ να αρκεστω στα λίγα, στα απλά, σ ότι έχω κι ας μη αγχώνομαι για το αύριο.Quote:
Originally Posted by giannis000
Συμφωνω πως ότι είναι κατάδικο μας, αυτο οχι απλα το κατανοούμε απο μόνοι μας αλλά μας κατενθουσιάζει η ιδέα του κι έτσι γινόμαστε κτητικοι για να το αποκτήσουμε πάση θυσια.Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Όταν μέσα μας δεν ισχυει αυτό το σκεπτικό τοτε απλα ισχύει το δεν μπορω που ειπες και καταντά ψυχοφθορο το να ασχολούμαστε μαζί του και στο τέλος δεν κερδίζουμε τίποτα διοτι ειτε δεν τα καταφερνουμε να το αποκτήσουμε ειτε αφού το αποκτήσαμε καταλαβαίνουμε οτι δεν κανει για μας και το παραταμε.
το προβλημα ειναι οτι σε μια σχεση ειναι σχεδον αδυνατο να μη σε παρει το ποταμι με το συναισθημα και να μη κανεις λαθη το συναισθημα ειναι σα το νερο αν δεν εχεις μετρησει σωστα το λακο που εχεις ανοιξει για να περασει το ποταμι απο κει μετα ξεχιλιζει και τα παιρνει ολα σβαρνα
το ιδιο συμβαινει και στις σχεσεις αν δεν εχεις μετρησει σωστα σε τι σχεση μπαινεις στο τελος καταληγεις με θλιψη και μαυριλες
Συμφωνώ. Θέμα είναι όταν έχεις εναλλακτική για να φύγεις από τη ροή του ποταμου που άνοιξες αλλά δεν την χρησιμοποείς διότι φοβάσαι την αλλαγή και κάποιες αβεβαιότητες της εν σχέσει με το τώρα, το οποίο μπορεί να ναι μια εγκλωβιστική καλοπέραση, κι έτσι τρεχεις να αμολοποιήσεις την κατασταση.Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Γλώσσα "νευριάζουσα" αλήθεια λέει? (παράφρασα το λανθάνουσα)
δεν ειναι τοσο αυτο ο φοβος αλλα οτι εγω θελω πραγματα τωρα ενω οι αλλες θα περασουν χρονια μεχρι να ανταποκριθουν και εγω βαριεμαι πχ εγω θα μπορουσα να γνωρισω μια να τη γνωρισω απο τα ρουχα που φοραει να παω κατευθυαν σπιτι της και να της μιλαω σα να τη ξερω χρονια αυτη ομως μεχρι να τα κανει ολα αυτα που λεω εγω θα γινω παππους και θα πρεπει να ακουω το βιολι δε σε γνωριζω για καμια 5ετια γιατι δε μπορει να ακολουθησει τιποτα το ρυθμο μου
Εσύ είσαι βεβαιος γι αυτήν διότι έχεις την ευστροφία και αντίληψη να καταλαβαίνεις ποια γυναίκα γουστάρεις, αυτή όμως είναι απορροφημένη στην κοσμάρα της, ίσως και τα timing σας (που λένε οι άγγλοι) στον τομέα σχέσεις να μην ταυτίζονται, ίσως δε και να μην ενδιαφερεται. Άρα θα πρέπει να απελευθερώσεις τη σκέψη σου από το συγκεκριμένο πρόσωπο (αν εχεις τη σκέψη σου δλδ εγκλωβισμένη σε κάποια) και να αφήσεις τη σκέψη σου ελεύθερη να ψάξει για άλλες ευκαιρίες που επίσης σε γεμίοζυν.Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Ζωη ειναι αυτο που ζουμε οταν ειμαστε απασχολημενοιμε σχεδια για την ζωη μας , ειπε καποιος , ποσο αληθινο ειναι αυτο , και το λεω στα 57 μου χρονια , εχοντας ζησει μεχριτα 44 μια υπεροχη ζωη ......οι ασθενειες δεν αναγνωριζουν το θυμα , σαν τον καρκινο .....
Έχεις δίκιο, διότι ζωή χωρίς σχέδια, χωρίς στόχους, ζωή τέλμα, ίσον απελπισία. Το βλέπω και σε μένα, που βάζω στόχους και κάνω κινήσεις έστω κι αν δεν είναι για κάτι που πραγματικά θέλω ή είναι για κάτι με σχεδόν μηδαμινές πιθανότητες επιτυχίας, απλά για να δίνω νόημα, θετικότητα και ενθουσιασμό στη ζωη μου.Quote:
Originally Posted by Macgyver
Η απελπισία αποτελεί πόλο έλξης για τις ασθένειες, διότι η κατάπτωση αδυνατίζει το ανοσποιητικό σύστημα και ο ανθρωπος γίνεται ευάλωτος στις ασθένειες!
...............
«Υπάρχουν στιγμές, υπόθεση πέντε ή έξι
δευτερολέπτων, όπου νιώθετε την παρουσία της
αιώνιας αρμονίας … εκείνο που είναι τρομακτικό
είναι η φοβερή καθαρότητα με την οποία
εκδηλώνεται και η έκσταση με την οποία σας
γεμίζει. Αν αυτές οι καταστάσεις κρατούσαν
παραπάνω από πέντε δευτερόλεπτα, η ψυχή δε θα
τις άντεχε και θα έπρεπε να εξαφανιστεί. Μέσα σ’
αυτά τα πέντε δευτερόλεπτα ζω μια ολόκληρη
ανθρώπινη ύπαρξη και γι’ αυτό θα έδινα ολόκληρη
τη ζωή μου, χωρίς καν να σκεφτώ ότι πληρώνω
υπερβολικά ακριβά …»
Ντοστογιέφσκι
η σκεψη και η ευφυια μου σταματησε στα 23.μετα αρχισαν τα φαρμακα και τα χοντρα επεισοδια και σταματησαν ολα...31 τωρα με μυαλο 23ων
καλως σε παλι elis
elis σε παρακολουθουν και εσενα εξωγηινοι ή πολυ ισχυροι του κοσμου?
παιρνεις τα φαρμακα που σου δινουν?