Εγώ ή εσύ?
Printable View
Συμφωνώ, όμως το θέμα που θίγω είναι γιατί να μην υπήρξε ποτέ σε μένα αυτη η μεγάλη καλή παρέα που να με κάνουν μέρος της (νοείται άτομα που ξέρω) και να πάμε μαζί ένα ταξίδι, μια εκδρομή, μια έξοδο. Υπήρξαν περιπτώσεις που τους έβγαζα τον καλύτερο μου εαυτό, το ενδιαφέρον μου να τους ακολουθήσω, αλλά χωρίς ανταπόκριση.
Εσυ εισαι παππουσ εγω σχιζο
μακαρι ολοι να ηταν ευτυχισμενοι και να μην ειχαν κακια. η εστω μονο να μην ειχαν κακια.
Λοιπον αλλο σασ δειξανε αλλον μπηξανε στα αρχιδια μου και να με ξαναμπηξουνε εχω πτυχιο αυτοματισμου μηχανικοσ τει λοουερ και ειμαι αγροτησ με ελιεσ με βασανισατε ειμαι 37 ολοι ειστε μπετοβλακεσ και οι συριζαιοι αδερφεσ ο παλιοσ στρατηγοσ που εκανε βασανιστηρια ηταν ο ροβασ παιζαμε πολεμο 20 χρονια κι ηρθε η αδερφουλα να μασ πει οτι ειμαι ευνοημενοσ δυστυχωσ για σασ εχω αλλο καθεστωσ απο παιδι το οτι εσεισ μπαινετε και βασανιζεται ειναι μαλακια αρα μεχρι τωρα βγηκατε μπετοβλακεσ αδερφεσ και βασανιστεσ φιλακια πολλα να δουμε και τον κουλη τι θα ριξει
Δεν γερασα φίλε μου, με γερασανε! Ο νους μου παντα νεος και ορεξατος είναι. Όπως τώρα! Το καλούπι του νου μου δεν το γουσταρουνε!
Τι λες βρε έξυπνε? Να παρακαλώ τον καθένα να με κανει παρέα ή ν τρέχω ξοπισω τον κάθε περιπτωσαρα? Αυτα έπαψαν να τα κάνω!!
Ή να βγαινω μονος στις πίστες ή να συνομιλω με τον εαυτό μου στα καφέ? Ε αυτά τα κάνω! Μονος!
Τα γεραματα στο νου μου υπηρχαν σε κρίσιμες ηλικίες, πριν εγκλωβιστω, πριν φύγουν κάποια τρένα.
Μόνο αυτά τα βρισιδια που όλο εχεις στο στωμα γι αδερφαρες και μπετοβλακες και συριζαίους ελπίζω να ανήκουν στη σχιζό σου και να μην αφορούν εμένα, κι άλλους που μπαίνουν δω μέσα!!
Οχι εσεισ ειστε ασχετοι απλα με βασανισαν και μου την εδωσε εσασ ουτε ξερω ουτε εχουμε πιει καφε ποτε
Ιωαννη τωρα μολισ εμαθα τι εγινε και χρεοκοπησε η χωρα κατερευσε ο τροποσ ζωησ του πασοκ και πρεπει ολοι να δουλευουν μεινανε οι 40αρηδεσ να βγαλουν το φιδι απο την τρυπα οι 20αρηδεσ ειναι παιδια δε με νοιαζει παρτε ναρκωτικα πατε στρατο και ασχοληθειτε με κατι πρεπει να γινουμε ολη μια παρεα και να δουλευουμε
Σκεφτομαι οτι πρεπει να χωρίσω και δε λεω να το παρω αποφαση... Ολο αυριο και αυριο.. Θα βρεθώ παντρεμένη με παιδια και δε θα ξερω απο που μου ηρθε
νιοθω οως δεν εχω ορεξη για ζωη... ενω εγω οαντα ειχα ορεξη για ζωη... νιοθω πως δεν θεκω τπτ κ κανεναν κ πως εχω ηθελα να κανω πολλα πραγματα στην ζωη μου... τωρα εχω απογοητευτει απο ολλους κ ολλα κ δεν εχω ουτε την δυναμη ουτε κουραγιο για τπτ... σαν απο την μια να ηθελα να προσπαθω παντα εγω απο την πλευρα μου αλλα απο την πλευρα της η ζωη ηθελε με καθε τροπο να με κανει να επιστρεφω στο 0.