στην ολλανδια σκεφτομαι να παω κ γω ως τουριστας το καλοκαιρι
Printable View
αλλο τουριστας να πας να δεις τα αξιοθεατα και να φυγεις, κι αλλο να εγκατασταθεις μονιμα εκει. δυστυχως το δευτερο ειναι πολυ δυσκολο ειδικα οταν ειναι μονος κανεις, και τα χαρτια του φαινονται βουνο. μακαρι να γνωριζα ανθρωπους που θελουν να μεταναστευσουν κι αυτοι, αλλα και παλι ποσες δουλειες να βρεθουν για μας στο εξωτερικο ?
Εδώ που κάθομαι και σκέφτομαι τώρα, θα ήθελα να είχα εκμεταλλευτεί όλες τις ευκαιρίες που μου δόθηκαν ώστε να γνωρίσω καλύτερα κάποιους ανθρώπους και τις άφησα να φύγουν λόγω των συνθηκών που επικρατούσαν τότε, λόγω αμέλειάς μου κλπ. Ίσως τώρα να είχα βρει αυτό που ψάχνω ακόμη.....
Καλα θελω μονο να κανουμε οικογενεια με το αγορι μου ενα παιδι να εχουμε λεφτα κ να ειναι καλα ολος ο κοσμος
Ο Ρωμαιος θελει να βρει την Ιουλιετα του . Ιουλιετα αργεεεεεεεεεεεεις ?
Θα ηθελα μπολικη σεροτονινη , κερναει κανεις ?????? α , κ ολιγον απο ντοπαμινη........
φαε σοκολατιτσα!
Μωρε , ολον τον Παυλιδη να φαω , τα ιδια ειμαι !!!
Λιλιουμ , φυσικα αστειευομαστε . Σιγα μην περιμενα απο την σοκολατιτσα θεραπεια . Το παλευω με τον δικο μου τροπο , χωρις αντκθκα , χωρις ψυχολογους . Προσανατολιζω το μυαλο μ εκει που πρεπει , δεν ανυπομονω , κ γυμναζομαι . ΟΛΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ . Μονο που για να το καταλαβεις , μπορει να σου παρει καιρο .
θα ήθελα να έχω ένα χωριάτικο σπίτι με πολλά ζώα..... γατάκια, σκυλάκια, πρόβατα, κατσίκες, παπίτσες, ένα γάιδαρο, κουνέλια ελεύθερα να τρέχουν απο δω και απο κει και μεγάλες αντοχές....
Θα ήθελα να κοιμηθώ και να ξυπνήσω με άλλη ψυχή.
Θα ηθελα να μην ειμαι στραβωμενος και αρνητικουρα σαν να με εχει πηδηξει η ζωη (και ας εχει)..ποτε αλυγιστος και ποτε χαρτινος απο τα θαυματα του κοσμου εξαντλημενος...
Καλα λεει ο τζοκερ why are you so seriοus?... few things are more serious than a joke!!..
[QUOTE=σακης;459540]Θα ηθελα να μην ειμαι στραβωμενος και αρνητικουρα σαν να με εχει πηδηξει η ζωη (και ας εχει)..ποτε αλυγιστος και ποτε χαρτινος απο τα θαυματα του κοσμου εξαντλημενος...
Μονο κ μονο που εχεις επιγνωση της καταστασεως σ ( ψυχολογικης ) εχεις λυσει κατα 50% το προβλημα σ .
Αποδοχη της πραγματικοτητας. Αποδοχη της εναλλαγης, των εμποδιων, της απωλειας, του πονου. Μεσα απο την αποδοχη ισως να γινομουν πιο δυνατη απεναντι στο αγαθο της ζωης και οχι να το μετατρεπω σε "σισσυφειο" ογκολιθο. Αν δεν γινεις δυνατος ως προς τον εαυτο και τον κοσμο, πως θα βοηθησεις και αυτους που αγαπας ? Εν κατακλειδι, θα ηθελα την ζωη να την χαιρομαι - οχι να την αρνουμαι.
[QUOTE=Macgyver;460130]Γεια σου Μαγκαιβερ, (και γαμω τις σειρες, δεν εχανα επεισοδιο) δυστυχως η ευτυχως το προβλημα ψυχολογικης φυσης που εχω, ειναι αλυτο, ως προς τη μερια να θεραπευτω εντελως και να απαλλαγω μια και καλη απο αυτο.
Το μονο που επιδεχεται ειναι καθημερινη βελτιωση και να συνυπαρξω μαζι του οσο πιο αρμονικα μπορω!. Οχι δεν ειμαι αχαριστος, υπαρχουν ανθρωποι που εκλιπαρουν για λιγες στιγμες ζωης ακομη, μεχρι να τους βγει η τελευταια ανασα.
Απλα μερικες φορες να, με παιρνει απο κατω η ολη φαση και κλαιγομαι, οπως και οι περισσοτεροι αλλωστε, αλλα το ξερω δεν ειναι ο ενδεικτηκος τροπος αυτος.
Μερικες φορες σκεφτομαι οτι θα ηταν υπεραρκετο ενα ευχαριστω, που ο καλος θεουλης μας αφησε αλλη μια μερα ζησουμε, με ολα τα καλα και τα ασχημα, τα θετικα και αρνητικα μας!.
Τι θα ηθελα??
Να ξυπνησω το πρωι και οτι ζω να ειναι ψεματα.
Να συνεχισει η ζωη μου οπως καθε παιδιου στην ηλικια μου..