Originally Posted by
Γιώργος Πολίδης
Εμ μαρίκα;;; Λογικό είναι. Δεν είναι;;; Τι λες εσύ. Μπορώ να μιλώ μόνος;;; Να βασιστώ και να στηριχτώ με πεποίθηση και εμπιστοσύνη στον εαυτό μου σε θέματα και ζητήματα αναρμόδια για εμένα, και άνευ της απαιτούμενης αλλά έστω και στοιχειώδους εξειδίκευσης, και εκτός κάθε δυνάμενης για πρόσληψη από εμένα στο περιβάλλων των ειδικών συνθηκών και αναγκών που αφορούν στα θέματα και ζητήματα αυτά, των προαπαιτούμενων αναγκαίων αρμόδιων και κατάλληλων ευθυνών και με την από εκμάθηση και πείρα εξειδικευμένων χειρισμών, και εν γένει ένα πλήθος ακόμη αιτιών που με καταστούν ακατάλληλο των θεμάτων και ζητημάτων αυτών, όπου μου δείχνουν, τουλάχιστον ως έναν βαθμό πως είναι φρόνιμο να μην εμπιστεύομαι και στηρίζομαι στον εαυτό μου όσων αφορά στα θέματα και ζητήματα αυτά. Πως μπορεί δηλαδή να γίνει αλλοιώς;;; Μα πως;;;
Και καλά, ας δεχτώ πως τυφλωμένος από την πύρωση της εγωτοεμπαθομορφοαλογοεπαρ σής μου παραβλέπω την πραγματικότητα, και ασχολούμε με τα θέματα και ζητήματα αυτά. Έστω. Έστω κι έτσι. Αλλά και έτσι ακόμη, να μην ζητήσω βοήθεια και να ακούσω και εμπιστευτώ κάποιον που ξέρω πως κατέχει;;; Εσύ τι λες;;; Να ας πούμε, ας υποθέσουμε, υποθετικά, βοήθεια από εκείνους ή κάποιον τέλος πάντων, από εκείνες τις αυτοτελείς σε ύπαρξη με υποστατικά ιδιώματα και πρόσωπο νοερές ουσίες που ο Δημιουργός Θεός Πατέρας έκτισε και κάλεσε στην Θεία Του υπηρεσία και το Έργο Του μεταξύ της αγάπης Του και των ανθρώπων. Τι λες;;; Να ενεργώ έτσι ή όχι;;; Να βασίζομαι σε εκείνη τη βοήθεια ή όχι;;; Είναι κακό που δεν έχω γνώμη δική μου;;; Είναι κακό που υιοθετώ άλλων γνώμη;;;
Μα πως;;; Πως μπορεί να γίνει;;;
Αφού το φρόνημα μου και η κοσμική παιδεία μου, στο ακρογυάλι, στην ακτή που βρίσκομαι τώρα μου επιτρέπουν να μπαίνω στο νερό μόνο έως τους αστράγαλους και τόσο να βρέχομαι μέχρι εκείνο το σημείο, δεν ξέρω και ποτέ δεν έμαθα την ειδική τέχνη του συγκεκριμένου κολυμπίματος, και πιό πέρα από το βάθος που βρίσκονται οι αστράγαλοι μου, εκτείνετε ένας αδιαόρατος και δίχως όρια σε έκταση πλάτος μήκος και βάθος ωκεανός, άπειρων αντιλήψεων, οράσεων, νοημάτων και εννοιών (ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΑΥΤΌ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝΙΣΤΕΙ, ΠΩΣ ΕΣΥ ΜΑΡΙΚΑ ΔΙΑΘΕΤΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΣΟΥ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΟΡΑΣΗ, ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΕΞΕΤΑΣΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΩΣ ΣΥΝΟΛΟ ΟΡΓΑΝΙΚΟ ΤΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΥΠΟΣΥΝΟΛΑ, ΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΗΤΑ), ένας ωκεανός λέγω, με τα νερά της <<θύραθεν Παιδείας>>, του <<σπερματικού Λόγου>>, των <<Λόγων των Όντων>>, της <<έμφυτης ηθικής Συνείδησης>>, της <<έμφυτης Θεογνωσίας>>, της <<φυσικής Αποκάλυψης>>, της <<υπερφυσικής Αποκάλυψης>>, της <<κατ' Οικονομία Αποκάλυψης>> και άλλων πολλών.
Για πες μου, πως να βουτήξω και να κολυμπήσω δίχως να κινδυνεύσω αλλά με ασφάλεια και να απολαύσω των δροσερών αυτών νερών ωραιότητα και λαμπρότητα αντιλήψεων, οράσεων, νοημάτων και εννοιών, αφού δεν έμαθα κολύμπι.
Εσύ έμαθες μαρίκα να κολυμπάς;;; Μπορείς να μου μάθεις κι εμένα να κολυμπώ;;; Εκτός αν δεν έχεις χρόνο, οπότε εντάξει, ίσως βρεθεί άλλη ευκαιρία για εμένα.
Μα ναι μαρικα, έχω επίγνωση και ειρήνη μέσα μου, ξέρω πως υπάρχει, το πραγματικό με αντι-κείμενο και άμεσο τρόπο, το αρμόδιο κατάλληλο φάρμακο για την κατάσταση μου και σε πληροφορώ είναι καθόλα γλυκήτατο στην γεύση του.
Δόξα τη Αγαθοεργεί Υπερτέλεια Αγάπη και τα Ελέη του Θεού Πατρός και Δημιουργού κάθε και πάντων Καλών.
Για την δική σου κατάσταση όμως που δεν υπάρχει φάρμακο πρέπει να αρχίσεις να ανησυχείς και να αγωνιάς.
ΥΓ. Μην σου περάσει ούτε στιγμιαία ούτε ως δείγμα η αίσθηση και η σκέψη, πως σε ακυρώνω ως πρόσωπο ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο σε ταπεινώνω. Βρίσκομαι στο ίδιο σκαλί που είσαι και εσύ, στο ίδιο δικό σου ύψος είμαι κι εγώ, και δεν λέω ένα σκαλί χαμηλότερα από εσένα και πιό κάτω από το δικός σου ύψος, γιατί κάτι τέτοιο είναι των ένθεων, ενάρετων και αξίων, και τα δικά μου δεδομένα, κατά το <<εκ του καρπού αναγνωρίζεται το δέντρο>>, περισσότερο κλείνουν και φανερώνουν αθεϊα και κάθε ασέβεια που την συνοδεύουν, παρόλες τις εντυπώσεις που προκαλούν τα λόγια μου στους άλλους.
