μη συζητας με τους γονεις σου τιποτα δε προκειται να καταλαβουν ουτε λεξη μονο οι ειδικοι θα καταλαβουν και μεις φυσικα οι αγνωστοι αυτοι που περναμε τα ιδια
Printable View
μη συζητας με τους γονεις σου τιποτα δε προκειται να καταλαβουν ουτε λεξη μονο οι ειδικοι θα καταλαβουν και μεις φυσικα οι αγνωστοι αυτοι που περναμε τα ιδια
Kαλησπερα χανω την οικογενεια μου.Βρηκα το φορουμ τυχαια σε αναζητηση και μπηκα να μοιραστω την δικη μου τρελα.Η συζυγος μου επι 11 ετη,η γυναικα μου ο ερωτας μου η αγαπη μου η ζωη μου,μετα απο απανωτα συναισθηματικα χτυπηματα απο την καταθλιψη,και απο την μη αποδοχη μου σε αυτη φτασαμε στο σημειο του χωρισμου.Με λιγα εγωιστικα λογια 11 χρονια παλευω για την οικογενεια μου με πολυ αισιοδοξια αλλα καταφερα να διαλυσω τον ανθρωπο που αγαπησα περισσοτερο απο τη ζωη μου.Εχουμε ενα οχταχρονο αστερι μαζι.Παραυτα οι ερινιες και οι ενοχες μου δεν με αφηνουν να δεχθω τιποτα.Παμε σε ψυχολογο πρωτα μαζι την επομενη εβδομαδα και μετα θα δουμε.Δεν θελω να αντιμετωπισω το τελος της οικογενειας μου η καταθλιψη βαρεσε την δικη μου πορτα κλαιω μετα απο δεν ξερω ποσα χρονια,ειμαι ο κλασσικοσ μπρουταλ παπαρας που ομως δεν αποδεχεται το αποτελεσμα.Εχω αποφασισει να δωσω τελος στην υπαρξη μου αν διαλυθει η οικογενεια μου και αυτο γιατι ολη μου η δυναμη πηγαζει απο την αγαπη της Αγγελικης μου.Δεν θελω τη ζωη μου χωρις αυτη και δυστυχως η ευτυχως εχουμε και ενα παιδι πισω μας.Αλλα παραυτα δεν ζω χωρις αυτην.Ηθελα να το μοιραστω καπου γιατι θα εσκαγα.Οτι πιο εγωιστικο εχω πει ποτε μου.Δυο πραγματα δεν αντεχα να διαχειριστω,την πιθανοτητα να χασω το παιδι μου και την πιθανοτητα να χασω την Αγγελικη μου.Και δεν θα τα διαχειριστω.
καταρχασ ποιοσ σου ειπε οτι αμα παθεισ καταθλιψη ολα τελειωνουν μπορεισ να κανεισ πολλα πραγματα εχωντασ καταθλιψη
δε λεω οτι θα εισαι αστερι στη δουλεια σου αλλα μπορεισ να λειτουργησεισ αν τα βαλεισ σε μια σειρα και το θελεισ
καταρχασ η καταθλιψη η οποιαδηποτε ψυχικη ασθενεια ειναι μια αλλαγη στον τροπο που λειτουργεισ
αυτο η που θα το αντιμετωπισεισ και θα βγεισ καλυτεροσ ειτε θα το αφησεισ να σε χαντακωσει
στο χερι σου ειναι και εχεισ και συμμαχο τι γυναικα σου αρα εισαι σε καλη μοιρα
αν επιτρεπεται τι δραστηριοτητεσ εχεισ μεσα στη μερα;
aνοιξε νεο θεμα εδω που το εβαλες πανω στο ασχετο θεμα με αυτο που λες δυσκολα θα το δει καπιος.
Δεν εχω συμμαχο την γυναικα μου,αν τον ειχα δεν θα φοβομουν τιποτα.Η Αγγελικη αρχιζει και ανεβαινει σε συνσρτηση με την δικη μου πτωση.Παραυτα δεν μπορω χωρις αυτην ουτε λεπτο,την καταρακωσα και το πληρωνω...η συνεδρια ειναι μεθαυριο...δεν το αντεχω ειμαι σε πληρη αρνηση...η αγαπη που νιωθω για την Αγγελικη μου δεν μου δινει περιθωρια...μαυρισε ο ουρανος και δεν γυρναει πισω αυτο το καραβι.Μοιραστηκα μαζι σας την τρελα μου και σταματαω εδω.Αν παει καλα η συνεδρια θα τα ξαναπουμε,αν οχι σας φιλω γλυκα και σασ ευχαριστω που με ακουσατε.
Νικολέ, μη κάνεις κάτι που θα βλάψει τη σωματική σου ακεραιότητα.
Κάτι έγραψες για ένα παιδί.
Μη του στερήσεις το δικαίωμα και την αξίωση να βλέπει τον πατέρα του και να νοιώθει όμορφα.
Η ζωή είναι ένα δώρο απόλαυσέ το μπορείς!
Υπομονη φιλος μην τα βλεπεις ολα μαυρα. Κοιτα το θετικο της υποθεσης οτι πας να κανεις το μεγαλο βημα για αποκατασταση της υγειας σου. Ενα μονο δεν καταλαβαινω. Οταν εχει καταθλιψη καποιος ειναι λογικα σε πολυ ασχημη κατασταση οποτε πως εγραψες οτι δεν αποδεχεσαι το αποτελεσμα απο την στιγμη που δεν το προσπαθησες καν? Κοιτα να κανεις αυτο που πρεπει αφου λες οτι αγαπας την οικογενεια σου και οταν με την αγωγη και την ψυχοθεραπεια αρχισεις με το καλο να αισθανεσαι καλυτερα και θα εχεις την συντροφο σου που θα δει προοδο να σε στηριζει και εσυ ο ιδιος θα νοιωσεις πολυ καλυτερα κανοντας βημα βημα την αποσταση που πρεπει για να καλυψεις τα κενα και τα λαθη που εκανες.
Petitefille καταρχην σου ευχομαι να βρεις την ηρεμια που τοσο πολυ θελουμε ολοι μας.Και εγω εχω καταθλιψη και γενικευμενη αγχωδη διαταραχη.Εχω εναν πολυ καλο ψυχιατρο που με βοηθαει παρα πολυ με της συμβουλες του και με την φαρμακευτικη αγωγη που μου εχει χορηγησει.Οταν ημουν στην ηλικια σου η μητερα μου ειχε καρκινο στα γυναικολογικα ευτυχως το ξεπερασε γρηγορα μετα απο καποια χρονια (εγω τοτε ημουν 19 χρονων) της εμφανιστηκε καρκινος του παχεως εντερου εδωσε πολυ μεγαλη μαχη και τα ξανακαταφερε! ο μπαμπας μου πριν πολλα χρονια του αφαιρεσαν απο το χερι του εναν τεραστιο ογκο και εκει που ηταν το κοκκαλο το ειχε ''φαει'' ο καρκινος και του εβαλαν πλατινα.Περσι ο μπαμπας μου διεγνωσθηκε με καρκινο του πνευμονα και αυτη την φορα ξαναδινουμε την μαχη μας.