Εκτακτες συστολες - ταχυκαρδιες δεν μπορώ να βρω λύση ειναι το αγχος η όχι ;;

Ρανη μου πόσο δύναμη μου δίνεις , εγώ το είχα ξεπεράσει μέσα στο καλοκαίρι είχα πολύ λίγες αρρυθμίες .
Κάποια γεγονότα με κάνανε και αγχώθηκα και πάλι ήρθανε οι αρρυθμίες και ελάχιστες ταχύ καρδιές και ξανά έψαξα στο Ίντερνετ για προβλήματα και διάβασα ότι όσοι αγχώνονται πολύ παθαίνουν πρόβλημα στην καρδια και συγκεκριμένα στην βαλβίδα τρελάθηκα λέω ότι απο τις τόσες αρρυθμίες κάτι έπαθε και η δίκια μου καρδια για αυτό λέω να πάω και να κανω ένα υπέρηχο να δώ μήπως δημιουργήθηκε κάτι απο το καλοκαίρι !!

Γειά σας, με λένε Χρήστο, είμαι 20 χρονών και νέος στο Forum.
Σαν παιδί για διαφόρους λόγους πέρασα πάρα πολύ δύσκολες και αγχωτικές καταστάσεις, διαταράσσοντας την ψυχική μου ηρεμία κάθε μέρα.
Παρόλα αυτά έδωσα πανελλήνιες και πέρασα σε ένα πολύ καλό πανεπιστήμιο.
Στο 1ο έτος λοιπόν του Πανεπιστημίου (Απρίλιο του 2012) ενώ όλα έβαιναν καλώς, ήρθε μια μέρα στην οποία είχα φάει προηγουμένως πίτσα και μετά πήγα να ξαπλώσω.
Άρχιζα λοιπόν να κάνω διάφορες σκέψεις περί θανάτου και τι γίνεται μετά κτλπ.
Ενώ είχα ξανακάνει τέτοιες σκέψεις, εκείνη τη φορά άρχιζα να μην νιώθω καλά, να με πιάνει κρίση πανικού. Να μην μπορώ να αναπνεύσω, να αγχώνομαι, να νιώθω ότι χάνω τη γή κάτω από τα πόδια μου. Σε λίγη ώρα άρχισε να με πονάει η κοιλιά μου, να έχω τάσεις για εμερό και να ιδρώνουν τα χέρια μου. Νόμιζα ειλικρινά ότι θα πεθάνω.
Πέρασε εκείνη η εφιαλτική νύχτα. Ε από τότε άρχισαν όλα. Επι 5 ημέρες πονούσε η κοιλιά μου...πήγαμε στο νοσοκομείο, μου είπαν ότι δεν έχω τίποτα, και με ρώτησαν αν έχω άγχος.
Τους είπα ναι και μου λέει οι εξετάσεις δε δείχνουν κάτι. Το πολύ να είναι μια ήπια γαστρεντερίτιδα.

Μετά λοιπόν αφού πέρασε ο πονόκοιλος, άρχιζα να σκέφτομαι άσχημα πάλι, για το τι μπορεί να είναι και το άγχος όλο και αυξανόταν.
Άρχιζα λοιπόν να έχω μουδιάσματα στο κεφάλι, τσιμπήματα, εφιδρώσεις,αστάθειες. Και έτσι αναπτύχθηκε μια αρρωστοφοβία. Φοβόμουν μήπως έχω κάτι ανίατο και φύγω από τη ζωή.
Είχε γίνει πλέον εμμονή.

Οι γονείς μου να μου λενε ότι δεν έχω τίποτα και εγώ ακόμα περισσότερο να βρίσκομαι στην απόγνωση.
Σε όποιον και να μίλαγα κανείς δε με καταλάβαινε.

Εντωμεταξύ οικονομικά και συναισθηματικά είμαι πιο σκατά δεν γίνεται, επομένως άρχιζα ουσιαστικά επι 1 χρόνο να παρασιτώ.
Να σκέφτομαι ασταμάτητα...κάθε μέρα.

Ξέχασα να σας αναφέρω ότι πάντα έλεγχα τους παλμούς της καρδιάς, επειδή νόμιζα ότι θα πεθάνω.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά τα συμπτώματα και αφού μερικά είχαν φύγει, τσουπ να τες και οι έκτακτες.
Δεν θυμάμαι πότε άρχισαν αλλά δεν πρέπει να είναι παραπάνω από μισό χρόνο.

Εκεί άρχισε το μεγαλύτερο απ'όλα μαρτύριο.
Με πιάνουν κάθε ημέρα από 2 μέχρι 5 έκτακτες συστολές (αυτό το κενό και μετά ένας δυνατός παλμός), με τις περισσότερες φορές να είναι διπλές.
Μου προκαλούν ένα απίστευτο άγχος και παθαίνω μίνι κρίσεις πανικού.
Το σκέφτομαι όλη την ώρα...δεν μπορεί να φύγει από το κεφάλι μου.
Θέλω να κάνω γυμναστική και φοβάμαι ότι θα πάθω ανακοπή.

Μου χαλάει τη διάθεση και δεν μου φτάνουν τα υπόλοιπα έχω και αυτό.
Δεν έχω κάνει εξετάσεις γιατί φοβάμαι ότι θα έχω κάτι. Αδυνατώ ψυχολογικώς να πάω μόνος μου και εκλιπαρώ την οικογένειά μου να πάμε μαζί αλλά με γράφουνε και μου λένε να πάω σε ψυχολόγο.

Ξέρω ότι είναι ψυχολογικό αλλά έχει γίνει έμμονη ιδέα.
Έχω μπεί σε ένα φαύλο κύκλο από τον οποίο δεν μπορώ προς το παρόν να βγω.

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΑΙΔΙΑ?

Απευθύνθηκα εδώ γιατί βλέπω ότι είναι και άλλοι σαν και μένα. Και θα ήθελα να γνωρίσω και προσωπικά παιδιά για να τα συζητάμε και να το παλεύουμε μαζί, μιας που καταλαβαινόμαστε!

Χριστο ποως εχεις δει ολοι εχουμε τα ιδια συμπτωματα.
Τι 2-5 εκτακτες εγω σου λεω οτι εχω πανω απο 200 την ημερα αφου συνεχεια εχω εκτακτες και καποιες ταχυκαρδιες,ολοι οι καρδιολογοι μου λενε η καρδια μου ειναι φυσιλογικη και οι υπολοιπες εξετασεις νορμαλ,βγαλτω απο το μυαλο σου ολοι αυτο μου λενε αλλα για ενα παραξενω λογο οχι οτι εγω δεν θελω δεν μπορω να τους πιστεχω γιατι εχω συνεχεια αυτα τα συμπτωματ που μου το ανερουν.
οποτε συμβουλη βγαλτω απο μυαλο σου πριν γινει εμμονη ιδεα .

Γεια σου Christo.Δυστυχως εισαι πολυ νεος για να σου εμφανιστουν ολα αυτα στη ζωη σου αλλα ομως υπαρχουν......σε καταλαβαινω(πως μπορω αλλωστε να μην καταλαβαινω,εχω περασει μαρτυρικα ολα αυτα τα χρονια με τις αρρυθμιες,και οχι για 5-6 την ημερα που λες εσυ,μιλαω για πααααρα πολλες!!),αυτο που πρεπει αρχικα να κανεις ειναι να πας σ ενα καρδιολογο και μονος σου,οχι με καποιον δικο σου!Πρεπει να μαθεις να το παλευεις μονος σου(και οχι μονο αυτο!),που σιγουρα θα σου πει οτι ειναι απο αγχος και μετα(αν φυσικα τα οικονομικα σου στο επιτρεπουν)να πας σε ψυχολογο που πραγματικα θα σε ανακουφισει!Ξερω καλα ποσο δυσκολο ειναι να νιωθεις τον παλμο της καρδιας σου να μην ειναι σωστος,γιατι οπως εχω ξαναπει δεν ειναι ουτε χερι ουτε ποδι,αλλα δεν μπορεις να κανεις ΤΙΠΟΤΑ αλλο απο το να τις συνηθισεις,γιατ ΔΕΝ μπορεις να κανεις κατι αλλο!Οσο για τις εμμονες,χρειαζονται μεγαλη δυναμη και κουραγιο για να τις παλεψεις γιατι αν δεν το κανεις θα σου καταστρεψουν τη ζωη!Οποτε οπλισου με οση δυναμη μπορεις(γιατι ΟΛΟΙ εχουμε αλλα δεν την ξερουμε!)και πολεμισε!Ειμαστε ολοι μαζι,δεν εισαι μονος σου!

Ρανη εσύ πως πας ;
Εγώ τις τελευταίες ημέρες όπως σου ξανά είπα έχω πολλές , ψάχνω να βρω τι τις προκαλεί μπορεί να έχω φόβο για να μην πάθει κάτι η καρδια αλλά μπορεί να έχω και έλλειψη κάποιου ιχνοστοιχείου διάβασα ότι η ελλιπής πρόσληψη μαγνησίου προκαλεί αυτά τα συμπτώματα .
Πίνω κακάο πρωί - και απόγευμα και νομίζω ότι κάτι κάνει η λειτουργεί σαν placebo δεν ξέρω .
Εάν είχαν χρήματα θα ηθελα να πάω σε ένα ψυχολόγο να μιλήσουμε να δώ τι φταει .

Ράνη μου σε ευχαριστώ πολύ για αυτά τα λόγια.
Ναι προσπαθώ να βρώ τη δύναμη να πάω σε καρδιολόγους κτλπ αλλά αδυνατώ για κάποιο λόγο.
Αλλά ναι πρέπει να πάω μόνος μου. Και να καταπολεμήσω τις έμμονες αυτές ιδέες που μας παγιδεύουν!

Τα οικονομικά μου σίγουρα δεν το επιτρέπουν, αλλά το πανεπιστήμιό μου έχει σύμβουλο ψυχικής υγείας επομένως θα πάω σε αυτήν να δω. Αν και ξέρω πολύ καλά τι συμβαίνει!!

Οι έκτακτες συστολές δεν οφείλονται σε ελλείψεις ιχνοστοιχείων, αν ήταν τόσο απλό θα είχαμε βρεί την υγειά μας.
Ειναι ΑΓΧΟΣ, παθολογικό, υποσυνείδητο και ΥΠΟΥΛΟ.
Την χειρότερη, κατ'εμε, ασθένεια.

Καλα κανεις Αλεξ μου και το ψαχνεις,κι εγω το ιδιο εκανα,αλλα το σιγουρο ειναι οτι ολα αυτα που μας συμβαινουν ξεκινανε απο το μυαλο,και μετα το ενα φερνει το αλλο.Δηλαδη,απο αγχος ξεκινανε τα σωματικα,μετα ερχεται ο φοβος οτι κατι θα παθουμε απ αυτα,γινεται εμμονη αυτος ο φοβος και τα σωματικα δυναμωνουν και φυσικα γινεται ο φαυλος κυκλος!Ετσι εχουν τα πραγματα....ειμαστε οτι σκεφτομαστε!

Τι να κάνουμε δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς πρέπει να κάνουμε αυτό τον φόβο όπλο μας .
Απο όλη αυτή την κατάσταση έχω καταφέρει πολλά που πριν δεν τολμουσα να κανω αλλά με κρατάει πολύ πίσω αυτό με την καρδια μου αισθάνομαι σαν καρδιοπάθης αφού νιώθω την καρδια να κλοτσαει όλη την ώρα .
Η ψυχολογική υποστήριξη που ακολούθησε κάποιος βοήθησε στο να ξεπεράσει αυτό το πρόβλημα ;;

Να το αντιμετωπίσω οχι ....δυστυχώς να το αντέχω για κάποιο χρονικό διαστημα ναι... αλλα πάλι κάποια στιγμή είδικά αν με πιανουν ριπές εκτακτων στα επείγοντα θα με βρείς

Quote:

---

Originally Posted by Alex89

Τι να κάνουμε δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς πρέπει να κάνουμε αυτό τον φόβο όπλο μας .
Απο όλη αυτή την κατάσταση έχω καταφέρει πολλά που πριν δεν τολμουσα να κανω αλλά με κρατάει πολύ πίσω αυτό με την καρδια μου αισθάνομαι σαν καρδιοπάθης αφού νιώθω την καρδια να κλοτσαει όλη την ώρα .
Η ψυχολογική υποστήριξη που ακολούθησε κάποιος βοήθησε στο να ξεπεράσει αυτό το πρόβλημα ;;

---

Το ιδιο ακριβως αισθανομαι κι εγω...σαν καρδιοπαθης!Ολι πονακια,τσιμπιματα,βαρος,α� �ρυθμιες,ταχυπαλμια,αστατο� � παλμος......εεε πως να μην αισθανεσαι ετσι μετα....????

Καλησπερα κι απο μενα!!παιδια τις τελευταιες ημερες μου συμβαινει κατι παραξενο.οταν καθομαι σε μια συγκεκριμενη σταση στον καναπε μου ερχονται εκτακτες κατα ρυπας και μολις αλλαξω σταση εξαφανιζονται!!Ξανακαθομαι αφηρημενος στην ιδια σταση και παλι τα ιδια.Επισης οταν σκυβω μπροστα η για να παρω κατι που μου εχει πεσει κατω σαν να πιεζει το στομαχι την καρδια κι εκεινη μου ριχνει στιγμιαιες εκτακτες μεχρι να σηκωθω.Αρκετες φορες επισης οταν σκυβω κανει η καρδια μου σαν να τρεμει ΕΝΤΟΝΑ,ΟΜΩΣ ΠΟΛΥ!!!Μαλλον οχι σαν αλλα τρεμει σας λεω και μαλιστα εντονα πολυ μεχρι που μου κοβονται τα ποδια απο τον φοβο.ΜΗΠΩΣ ΤΡΕΛΕΝΟΜΑΙΙΙΙΙΙΙ;;;;;;;

Καλημερα και απο μενα ειμαι νεο μελος και χαιρομαι πολυ που γραφω εδω...σας διαβαζω πανω απο δυο χρονια και πλεον ηρθε η στιγμη να γραψω και εγω για τα δικα μου...αλλα τι να γραψω λιγο πολυ εχω και εγω οτι και εσεις...το μονο που μπορω να σας πω αν και το ξερετε ηδη ειναι οτι το μυαλο ευθυνεται για οτι εχουμε.Εκεινο μας κατευθηνει...ακομα και οι εκτακτες δεν ειναι απο την καρδια μας αλλα απο εκεινο.Εγω για ενα διαστημα ειχα παρα πολλες καθημερινα..ειχα αρχισει να ζω σαν καρδιοπαθεις και να αποφευγω τις πολλες κινησεις που με εκαναν να τις νιωθω..ωσπου καποια στιγμη ειπα δεν παει αλλο...τερμα εχω και δυο παιδια να μεγαλωσω ....αφου ο καρδιολογος μου ειπε οτι δεν εχω κατι αρχισα να αδιαφορω....και τελικα μαλλον αδιαφορησαν και αυτες για μενα ...εχω που και που και παλι τρομαζω αλλα οχι αυτο το καθημερινο.

Menia76 καλως ηρθες στην παρεα μας.
Αυτο που λες το καταφερα στα μεσα του καλοκαιριου να το κανω δηλαδη ειπα στον ευατο μου ειμαι υγιης και το καταφερα σταματησαν οι εκτακτες οι ταχυκαρδιες για μεγαλο διαστημα.
επειτα ομως απο αγχωδης καταστασης που δεν μπορουμε να ξεφυγουμε γιατι ειναι στην καθημερινοτητα με ξαν θημηθηκαν και ειναι παλι πολλες προσπαθω να τις ελεγξω με φοβιζουν ομως δεν μπορω να πω ψεματα ,φερνω τα λογια του καρδιολογου μηπως και ηρεμησω αλλα τιποτα καποιες φορες αλλες πιανει τι να πω αλλο κουραστηκα.
kego21 σε νιωθω φιλε μου δεν μπορω να κανω καμια χειρονακτικη εργασια μολις σκυβω αιθανομαι και εγω αυτο με το στομαχι και τρεμουλιαζει η καρδια ελεος.

Alex και Kego ειστε νεα παιδια και πρεπει να προσπαθησετε και αλλο ,,,αν και ξερω ποσο δυσκολο ειναι...μην το βαζετε κατω ...η ζωη ειναι εκει εξω και σας περιμενει.

Menia76 εχεις απολυτο δικαιο ,αλλα οπως ειπες και εσυ ειναι δυσκολο πολυ οχι ομως ακατορθωτο τι να κανουμε να προσπαθουμε αυτο ,ξερεις για μενα το φορουμ ειναι η καλυτερη ψυχοθεραπεια για αυτο μπαινω συνεχεια και γραφω .
Μπορει με τον καιρο ολο αυτο το θεμα με την καρδια να το συνηθησει ο εγκεφαλος και να μην φοβομαστε πια.