Originally Posted by
lawer
καλη μου ξερεις τι συμβαινει;ενω βαθια μεσα μου ειμαι απολυτα σιγουρος οτι αυτο που σκεφτομαι ειναι παραλογο φουλ και οτι ζω εναν εφιαλτη απο τον οποιο δινω μαχη να ξεφυγω..ειναι λες και η αρρωστια(ιδψ) με κανει να πιστεψω αυτες τις σκεψεις! του τα λεω εται οπως ειναι δεν του κρυβω κατι..αλλα παντα εχω την εξης απορια-φοβο μεσα μου! οι σκεψεις ειναι τοσο εντονες καιμου προκαλουν τοσο αγχος που αναρωτιεμαι βρε λες να ισχυει και μετα καπακια λεω ελεος ξεκολλα τι ειναι αυτα που σκεφτεσαι..ξερω οτι ενα χαρακτηρισικο της ιδψ ειναι οτι σε κανει πολλες φορες να απορροφασαι τοσο απο τις σκεψεις σου που να πελαγωνεις! αυτο νιωθω και γω! αλλα παντα ξερω οτι αυτες οι σκεψεις ειναι βλακειες και ψαχνω συνεχως να βρω τον χαμενο μου εαυτο! το λογικο εαυτο μου και να βγω απο αυτο το βουρκο!με καταλαβαινεις τωρα!και οχι τιποτα ειναι και η κοκοαποπροσωποποιηση η οποια οταν τη βιωνεις ειναι τοσο εντονη που σε τρελλαινει δεν σε αφηνει να σκεφτεις λογικα και σε συνδιασμο με την ιδψ γινεται ενα διδυμο φωτια!