Όταν ο Έρωτας γίνεται Ψύχωση (Ερωτομανία)!

Διάβασα τις απόψεις σας, όμως εγώ δεν καταλαβαίνω το δριμύ κατηγορώ σας. Δηλαδή έφταιξα στο ότι μ' άρεσε; Έφταιξα που για χάρη της θα έκανα τα πάντα και έκανα ο,τι περνούσε από το χέρι μου; Ή μήπως ήθελα να την βλάψω, να την καταστρέψω, βάσει κάποιου σχεδίου; Έφταιξα στο ότι πέρασα ένα καλοκαίρι μες τη στεναχώρια και μες το κλάμα και θα το θυμάμαι μια ζωή ως ένα από τα χειρότερά μου, αν όχι το χειρότερο;
Γιατί άνοιξα αυτό το θέμα; Τι τίτλο έχει αυτό το θέμα; Τι λέω σε αυτό το θέμα; Δεν καταλαβαίνω γιατί με κατακεραυνώνετε, λες και εγώ είμαι ο νούμερο 1 εχθρός της σ' αυτόν τον πλανήτη! Λες και είχα αρχικό σκοπό, να τα κάνω όλα αυτά για να με μισήσει! Να καταλάβω την γυναικεία αλληλεγγύη που διέπει κάποιες φορές τις σχέσεις μεταξύ των γυναικών και που υπάρχει από αρχαιοτάτων χρόνων (μιλούσε και ο Ευριπίδης, στην τραγωδία του "Ελένη"), όμως να φταίω για ο,τι περνάω και να εκλογικεύσω την άρνηση της για επικοινωνία, ως κάτι φυσιολογικό, δεν γίνεται!
Δεν έχω το προνόμιο να διαβάζω το μυαλό της, ούτε και το μυαλό κανενός! Μη νομίζετε πως όλοι θα καταλάβαιναν τη σιωπή και την άρνηση για επικοινωνία, ως κάτι φυσιολογικό! Αντιθέτως, με τη σιωπή τον βασανίζεις τον άλλον! Και αν ψάξετε επιστημονικά άρθρα επί του θέματος, μάλλον θα καταλάβετε καλύτερα τι εννοώ.
Και όσο αφορά το γεγονός της διακοπής της επικοινωνίας μας και της άρνησής της να με αποδεχθεί στο FB, αυτό καθεαυτό με έκανε να καταρρεύσω, να χάσω τον εαυτό μου, κάθε ίχνος αυτοεκτίμησης μου και να κάνω τις πιο αρνητικές σκέψεις που έχω κάνει στη ζωή μου. Μήπως φταίω και για αυτό;
Περιμένω να ακούσω πως φταίω για όλα!
Κάποια πράγματα δεν τα διαλέγεις! Έρχονται και σε διαλέγουν από μόνα τους!

Και για να ξεκαθαρίσω κάτι. Δεν καταφέρομαι εναντίον σας και ούτε έχω κάτι μαζί σας.
Αντίθετα, όπως έγραψα και πιο πάνω, σας ευχαριστώ για τη βοήθεια και τη κατανόηση που μου δείξατε, από τη πρώτη στιγμή!

Κι εγώ δεν την καταλαβαίνω αυτή την κατακραυγή! Τι πιο τίμιο δλδ από το να εκφράσει κάποιος ανοιχτά τα συναισθήματα του (χωρίς προσβλητικό τρόπο) σε μια γυναίκα και τι πιο τίμιο από το να αρνηθεί αυτή με όμορφο κι ωραίο τρόπο σε περίπτωση που δεν θέλει; Δηλαδή σώνει και καλά πρέπει να γινόμαστε εχθροί ή να μη μιλιόμαστε με κάποιον που δεν τον θέλουμε;

Το να δήλωνε την άρνηση της και αυτός να επέμενε τότε ναι, να τον κατηγορούσατε. Αλλά τώρα γιατί; Ίσα ίσα θα έλεγα η άλλη φέρθηκε σαν γαϊδούρα που αδιαφόρησε τόσο απαξιωτικά, ειδικά από τη στιγμή που η ίδια έδειξε ότι ο Positive της ήταν ο πιο συμπαθής.

Δεν ήμουν άγνωστος για εκείνη και ούτε από το πουθενά εμφανίστηκα και άρχισα να της δείχνω το ενδιαφέρον μου.
Δούλεψα σκληρά, κέρδισα την εμπιστοσύνη της, μιλούσαμε, συνεργαστήκαμε, την βοήθησα, όσο και αν ακούγεται υπερβολικό, στα πρώτα της βήματα με επισημάνσεις και διορθώσεις. Δεν ήμουν κάποιος που ουδέποτε θα της έκανε κάτι κακό για να εισπράξει μια μέρα όλο αυτό.

Άσε στην άκρη αν την γούσταρα ή όχι. Στο φινάλε, η συμπεριφορά της απέναντι σε κάποιον που την βοήθησε έμπρακτα καθ' όλη τη διάρκεια του εξαμήνου, ήταν έντιμη; Η συμπεριφορά της απέναντι σε κάποιον, πια, γνωστό της, ήταν σωστή;
Πιστέψτε με, δεν την τιμά καθόλου η στάση της!

Βασικά για να μη την κατηγορούμε και άδικα την κοπέλα υπάρχει και το ενδεχόμενο να έπεσε πάνω σε ζηλιάρη σύζυγο ο οποίος μπορεί να αντιλήφθηκε ή να του είπε η ίδια κάτι και αυτός να την είπε να ξεκόψει τελείως! Σε αυτή την περίπτωση εγώ θα δικαιολογούσα τη στάση της...

Quote:

---

Originally Posted by Aris83

Βασικά για να μη την κατηγορούμε και άδικα την κοπέλα υπάρχει και το ενδεχόμενο να έπεσε πάνω σε ζηλιάρη σύζυγο ο οποίος μπορεί να αντιλήφθηκε ή να του είπε η ίδια κάτι και αυτός να την είπε να ξεκόψει τελείως! Σε αυτή την περίπτωση εγώ θα δικαιολογούσα τη στάση της...

---

Αυτό παίζει δυνατά!

Positive, εσύ ξέρεις τον χαρακτήρα της, τι σόι άνθρωπος είναι κ πως θα αντιδρούσε. Αλλά και να παίζει αυτό το σενάριο, μην προσπαθήσεις να τη δικαιολογήσεις γιατί θα ξανακολλήσεις μαζί της... κακό στον εαυτό σου θα κάνεις! Ξέχνα την και πάνε για άλλα...

Quote:

---

Originally Posted by Aris83

Positive, εσύ ξέρεις τον χαρακτήρα της, τι σόι άνθρωπος είναι κ πως θα αντιδρούσε. Αλλά και να παίζει αυτό το σενάριο, μην προσπαθήσεις να τη δικαιολογήσεις γιατί θα ξανακολλήσεις μαζί της... κακό στον εαυτό σου θα κάνεις! Ξέχνα την και πάνε για άλλα...

---

Δεν θα την δικαιολογήσω και δεν θα της το συγχωρήσω ποτέ αυτό που έκανε, είτε το έκανε με δική της πρωτοβουλία είτε με πρωτοβουλία του συζύγου της!
Και έχουμε κάνει 11 σελίδες thread για να φτάσω σε σημείο να ξανακολλήσω μαζί της;
Όχι, δεν τρελάθηκα ακόμη!

Quote:

---

Originally Posted by PositiveWave

Δεν ήμουν άγνωστος για εκείνη και ούτε από το πουθενά εμφανίστηκα και άρχισα να της δείχνω το ενδιαφέρον μου.
Δούλεψα σκληρά, κέρδισα την εμπιστοσύνη της, μιλούσαμε, συνεργαστήκαμε, την βοήθησα, όσο και αν ακούγεται υπερβολικό, στα πρώτα της βήματα με επισημάνσεις και διορθώσεις. Δεν ήμουν κάποιος που ουδέποτε θα της έκανε κάτι κακό για να εισπράξει μια μέρα όλο αυτό.

Άσε στην άκρη αν την γούσταρα ή όχι. Στο φινάλε, η συμπεριφορά της απέναντι σε κάποιον που την βοήθησε έμπρακτα καθ' όλη τη διάρκεια του εξαμήνου, ήταν έντιμη; Η συμπεριφορά της απέναντι σε κάποιον, πια, γνωστό της, ήταν σωστή;
Πιστέψτε με, δεν την τιμά καθόλου η στάση της!

---

Ρε συ δεν θέλω να στο χαλάσω αλλά δεν είχατε φιλική σχέση. Ήταν καθηγήτριά σου και σε αυτό το πλαίσιο σε αντιμετώπισε καθ'όλη τη διάρκεια του μαθήματος, δεν σου έδωσε στιγμή το περιθώριο να πιστέψεις κάτι άλλο. Με αυτό το σχόλιο είναι σαν να λες ότι σου χρωστούσε. Δεν σου χρωστούσε κάτι. Αυτό που σου χρωστούσε ήταν να είναι καλή καθηγήτρια που απ'ότι λες ήταν. Την "βοήθεια" που της πρόσφερες δεν την αμφισβητώ, δεν στην ζήτησε όμως ποτέ και μπορεί ποτέ να μην την αντιλήφθηκε εκείνη ως τέτοια. Και πάλι όμως ήταν στο πλαίσιο της δοσοληψίας σας σαν καθηγήτρια-φοιτητής. Εμένα η συμπεριφορά της και έντιμη μου φαίνεται και σωστή. Μπορεί να φοβήθηκε κιόλας μην κατηγορηθεί ότι σου έδωσε και περιθώρια γι'αυτό καλά έκανε και το έκοψε μαχαίρι. Ούτε ζηλιάρης σύντροφος πιστεύω ότι παίζει, ούτε κανένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας.

Ποιος σου είπε ότι δεν μου ζήτησε ποτέ να την βοηθήσω;
Όταν φάνηκε ότι εγώ είχα μεγάλη διαφορά από τους υπόλοιπους, εκείνη ήταν η πρώτη που με προέτρεψε να την βοηθήσω!
Όπως έγραψα και στην αρχή, πολλές φορές με τις δικές μου λύσεις, λύνονταν οι ασκήσεις! Δεν την βοηθούσα με το ζόρι!
Τώρα, ας αφήσουμε το γιατί ξέκοψε από εμένα. Πιστεύω πως η ανθρωπότητα έχει σημαντικότερα προβλήματα από αυτό!

Quote:

---

Originally Posted by melissa

Ρε συ δεν θέλω να στο χαλάσω αλλά δεν είχατε φιλική σχέση. Ήταν καθηγήτριά σου και σε αυτό το πλαίσιο σε αντιμετώπισε καθ'όλη τη διάρκεια του μαθήματος, δεν σου έδωσε στιγμή το περιθώριο να πιστέψεις κάτι άλλο. Με αυτό το σχόλιο είναι σαν να λες ότι σου χρωστούσε. Δεν σου χρωστούσε κάτι. Αυτό που σου χρωστούσε ήταν να είναι καλή καθηγήτρια που απ'ότι λες ήταν. Την "βοήθεια" που της πρόσφερες δεν την αμφισβητώ, δεν στην ζήτησε όμως ποτέ και μπορεί ποτέ να μην την αντιλήφθηκε εκείνη ως τέτοια. Και πάλι όμως ήταν στο πλαίσιο της δοσοληψίας σας σαν καθηγήτρια-φοιτητής. Εμένα η συμπεριφορά της και έντιμη μου φαίνεται και σωστή. Μπορεί να φοβήθηκε κιόλας μην κατηγορηθεί ότι σου έδωσε και περιθώρια γι'αυτό καλά έκανε και το έκοψε μαχαίρι. Ούτε ζηλιάρης σύντροφος πιστεύω ότι παίζει, ούτε κανένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας.

---

πολυ βασικο κι αυτο.
οτι δοσοληψιες κι αν ειχατε σαν συνεργατες φοιτητης- καθηγητρια, δεν δινουν κανενος ειδους πρασινο φως και δικαιωμα για να εξελιχθει σε φλερτ.
ενοιωσες την αναγκη και το εκανες. εκεινη ειναι απολυτα δικαιολογημενη που δεν αντεδρασε καν.δεν εισασταν φιλαρακια.

Quote:

---

Originally Posted by PositiveWave

Διάβασα τις απόψεις σας, όμως εγώ δεν καταλαβαίνω το δριμύ κατηγορώ σας. Δηλαδή έφταιξα στο ότι μ' άρεσε; Έφταιξα που για χάρη της θα έκανα τα πάντα και έκανα ο,τι περνούσε από το χέρι μου; Ή μήπως ήθελα να την βλάψω, να την καταστρέψω, βάσει κάποιου σχεδίου; Έφταιξα στο ότι πέρασα ένα καλοκαίρι μες τη στεναχώρια και μες το κλάμα και θα το θυμάμαι μια ζωή ως ένα από τα χειρότερά μου, αν όχι το χειρότερο;
Γιατί άνοιξα αυτό το θέμα; Τι τίτλο έχει αυτό το θέμα; Τι λέω σε αυτό το θέμα; Δεν καταλαβαίνω γιατί με κατακεραυνώνετε, λες και εγώ είμαι ο νούμερο 1 εχθρός της σ' αυτόν τον πλανήτη! Λες και είχα αρχικό σκοπό, να τα κάνω όλα αυτά για να με μισήσει! Να καταλάβω την γυναικεία αλληλεγγύη που διέπει κάποιες φορές τις σχέσεις μεταξύ των γυναικών και που υπάρχει από αρχαιοτάτων χρόνων (μιλούσε και ο Ευριπίδης, στην τραγωδία του "Ελένη"), όμως να φταίω για ο,τι περνάω και να εκλογικεύσω την άρνηση της για επικοινωνία, ως κάτι φυσιολογικό, δεν γίνεται!
Δεν έχω το προνόμιο να διαβάζω το μυαλό της, ούτε και το μυαλό κανενός! Μη νομίζετε πως όλοι θα καταλάβαιναν τη σιωπή και την άρνηση για επικοινωνία, ως κάτι φυσιολογικό! Αντιθέτως, με τη σιωπή τον βασανίζεις τον άλλον! Και αν ψάξετε επιστημονικά άρθρα επί του θέματος, μάλλον θα καταλάβετε καλύτερα τι εννοώ.
Και όσο αφορά το γεγονός της διακοπής της επικοινωνίας μας και της άρνησής της να με αποδεχθεί στο FB, αυτό καθεαυτό με έκανε να καταρρεύσω, να χάσω τον εαυτό μου, κάθε ίχνος αυτοεκτίμησης μου και να κάνω τις πιο αρνητικές σκέψεις που έχω κάνει στη ζωή μου. Μήπως φταίω και για αυτό;
Περιμένω να ακούσω πως φταίω για όλα!
Κάποια πράγματα δεν τα διαλέγεις! Έρχονται και σε διαλέγουν από μόνα τους!

Και για να ξεκαθαρίσω κάτι. Δεν καταφέρομαι εναντίον σας και ούτε έχω κάτι μαζί σας.
Αντίθετα, όπως έγραψα και πιο πάνω, σας ευχαριστώ για τη βοήθεια και τη κατανόηση που μου δείξατε, από τη πρώτη στιγμή!

---

οχι καλε μου..δεν ειναι γυναικεια αλληλεγγυη..μιλαμε απλα ανθρωπινα..
πρεπε να μαθεςι να δεχεσαι κ τη σιωπη..πολλες φορες δεν μπορουμε να δικαιολογησουμε μια σταση μας..οποτε επιλεγουμε τη σιωπη για να δειξουμε τα παντα.

Quote:

---

Originally Posted by PositiveWave

..... Δηλαδή έφταιξα στο ότι μ' άρεσε; Έφταιξα που για χάρη της θα έκανα τα πάντα και έκανα ο,τι περνούσε από το χέρι μου; ......

---

δεν φταις που σου αρεσε.
ουτε αυτη φταιει που σου αρεσε ομως, γιατι δεν σε ενθαρυνε σε τπτ.
φταιει που δεν ηθελε? φταιει που δεν ηθελε καν να μπει σε συζητησεις ερωτικων θεματων με εναν φοιτητη της? δεν φταιει, στο λεω.

εσυ μιλας σαν να σου χρωστουσε κατι προσωπικο για το εκπαιδευτικο σας παρε- δωσε. δεν ειναι ετσι.
η εκπαιδευτικη σχεση που ειχατε δεν εχει περιθωρια (κανονικα) για προσωπικες σχεσεις και ειδικα ερωτικες.
αυτο διεκδικησε με την σιωπη της.
το δικαιωμα της να μεινει η σχεση σας καθαρα εκπαιδευτικη χωρις αλλου ειδους προεκτασεις και συζητησεις ουτε καν αρνησης.

Δεν ξέρω πως μεταφράζει ο καθένας τις επιλογές της, εγώ πάντως το μετέφρασα σαν: "Ξεκουμπίσου, να μη σε ξαναδώ στα μάτια μου!"
Και επειδή το μετέφρασα έτσι, έτσι το πήρα και προσωπικά, σαν έφταιξα σε κάτι και έτσι πήρα και την κάτω βόλτα.
Και αυτό είναι το άσχημο με τη σιωπή. Αφήνει το δικαίωμα στον καθένα να μεταφράζει τη σιωπή με τον τρόπο του.

Και δεν ξέρω αν μου χρωστάει κάτι. Όταν όμως κάποιος/κάποια που έχεις αγαπήσει, απομακρύνεται έτσι από κοντά σου, θα αντιδράσεις!
Εγώ τουλάχιστον, αντέδρασα! Όταν σου λείπει κάποιος/κάποια και φεύγει από δίπλα σου, αντιδράς!
Εγώ μαζί της είχα πάθει εξάρτηση!
Κόψε από έναν εξαρτημένο το αλκοόλ, την πρέζα, τον τζόγο, το ίντερνετ, ο,τι θες! Δεν θα αντιδράσει ολόκληρος ο οργανισμός του σπασμωδικά και εξοργισμένα, ψυχικά και σωματικά;

Quote:

---

Originally Posted by PositiveWave

Δεν ξέρω πως μεταφράζει ο καθένας τις επιλογές της, εγώ πάντως το μετέφρασα σαν: "Ξεκουμπίσου, να μη σε ξαναδώ στα μάτια μου!"
Και επειδή το μετέφρασα έτσι, έτσι το πήρα και προσωπικά, σαν έφταιξα σε κάτι και έτσι πήρα και την κάτω βόλτα.
Και αυτό είναι το άσχημο με τη σιωπή. Αφήνει το δικαίωμα στον καθένα να μεταφράζει τη σιωπή με τον τρόπο του.

Και δεν ξέρω αν μου χρωστάει κάτι. Όταν όμως κάποιος/κάποια που έχεις αγαπήσει, απομακρύνεται έτσι από κοντά σου, θα αντιδράσεις!
Εγώ τουλάχιστον, αντέδρασα! Όταν σου λείπει κάποιος/κάποια και φεύγει από δίπλα σου, αντιδράς!
Εγώ μαζί της είχα πάθει εξάρτηση!
Κόψε από έναν εξαρτημένο το αλκοόλ, την πρέζα, τον τζόγο, το ίντερνετ, ο,τι θες! Δεν θα αντιδράσει ολόκληρος ο οργανισμός του σπασμωδικά και εξοργισμένα, ψυχικά και σωματικά;

---

εγω το μετεφρασα σαν " δεν σου δινω το δικαιωμα να κανεις ερωτικες νυξεις στα πλαισια της καθαρα εκπαιδευτικης μας σχεσης"

δραματοποιεις πολυ την ιστορια με γνωμονα πολυ εγωκεντρικο. σκεψου και τους αλλους καμια φορα.
εσυ ενοιωσες, εσυ ηθελες, εσυ κατερευσες.
αυτη δεν ηθελε ερωτικες συζητησεις στα πλαισια της γνωριμιας αυτης, ομως. εχει καθε δικαιωμα.
τοσο δυσκολο να το δεχτεις?

Δώστε μου τον ορισμό της ερωτικής νύξης.
ΟΚ, εγώ της έδειξα τις προθέσεις μου με τον τρόπο μου, όμως σε καμία περίπτωση δεν της έκανα σχόλια που να τα παρεξηγήσει. Της είπα εγώ ποτέ: "Τι είσαι εσύ, γυναικάρα μου; ή Τι κάνεις το βράδυ;" και τα τοιαύτα; Ήμουν απόλυτα σοβαρός απέναντί της και δεν ήθελα να γίνω αισχρός. Πάντα όμως της έδινα να καταλάβει ότι στα μάτια μου είναι ψηλά, με τρόπο διακριτικό και αποδεκτό.
Το ξαναλέω, ένιωσα μια απώλεια μέσα μου. Ένιωθα εξαρτημένος μαζί της. Και δεν ξέρω αν μπορώ να βρω τον εαυτό μου, νιώθοντας πως φταίω για κάτι.
Δεν ξέρω αν γίνομαι εγωκεντρικός, πολύ πιθανόν να γίνομαι, δεν θα δικαιολογήσω όμως ποτέ ξανά στη ζωή μου ανθρώπους που εξαφανίζονται έτσι.
Και αν υπήρχε αποκλειστικά και μόνο εκπαιδευτική σχέση, θα έβαζε τα όριά της ΚΑΙΡΟ ΠΡΙΝ. Αν θεωρούσε πως είμαι ένας φοιτητής όπως οι υπόλοιποι, θα με άφηνε να είμαι ένας από τη μάζα των δεκάδων-εκατοντάδων, μέχρι το τέλος. Δεν το έκανε!