HMEΡΟΛΟΓΙΟ ΒΟΥΛΙΜΙΚΩΝ-ΥΠΕΡΦΑΓΙΚΩΝ

fuxia ,όταν κάνεις τόσο έντονη γυμναστική δεν καταφέρνεις τίποτα απλά εξασθενείς τους μυς σου και το σώμα σου κ ίσως κάνεις κ κακό στο μεταβολισμό σου. λίγη κ συχνή κ σωστή γυμναστική θα σου προσφέρουν περισσότερες καύσεις κ θα βελτιώσουν κατά πολύ το σώμα σου. μισή ώρα την μέρα με σωστούς ρυθμούς κ μαζί κ λίγες ασκήσεις στατικές είναι πολύ καλύτερα από το να χτυπιέσαι για ώρες σαν το χαμστεράκι. ταυτόχρονα δεν θα εξαντλήσαι ,θα δυναμώνεις ,θα παράγονται ορμόνες που θα σε κάνουν να νιώθεις κ πιο ευτυχισμένη και να δεις που θα μειωθούν κ τα επεισόδια.

αλεξανδρίτα κουκλάρα μου μην τρελαίνεσαι ,τέτοια γίνονται συνέχεια.
ευκαιρία τώρα να σε προσέξουν κ λίγο οι δικοί σου.αφού δεν τους άφηνες εσύ να σε προσέξουν ,ένα ατύχημα ήταν η αφορμή.τουλάχστον τώρα αφέσου λίγο στην περιποίηση των άλλων.

Quote:

---

Originally posted by fuxia

λοιπόν μετά το 1μισι κιλό που χρεώθηκα στις διακοπές, απ'τη στενοχώρια μου έκανα για 4 μέρες επεισόδια, ως το βράδυ όλα σωστά και μετά το χάος! μέσα σε 4 βράδια εξαφάνισα 4 τυρόπιτες, το μεγάλο βαζάκι νουτέλα με αρκετά μπισκότα, ταχινόπιτα, 1 παγωτό, πολλούς ξηρούς καρπούς, ένα τεράστιο μπολ δημητριακά σοκολάτας, 1 πιάτο μακαρόνια με κιμά...1 σοκολάτα και 2-3 ελιόπιτες...απελπισία... δεν μπόρεσα να κάνω εμετό και έλιωσα στη γυμναστική άλλη μια φορά, κάπου 3000 θερμίδες τις έκαψα αλλά δεν ήταν αρκετό γτ μπήκε ακόμα μισό κιλό. φτηνά τη γλίτωσα με όλα όσα έφαγα.

---

fuxia αφού τα έφαγες σε 4 ημέρες όλα αυτά πάλι καλά... εγώ όταν κάνω (θέλω να πιστεύω έκανα) βουλιμικό αυτά τα τρώω σε 1 ώρα :):):)

Τι ωραία θα ήταν να ξυπνούσαμε ένα πρωί και να μασταν αυτόματα 5-6 κιλά κάτω.. Μόνο και μόνο επειδή ξυπνήσαμε! Αυτό υποθέτω με κάνει φυγόπονη? Με το που έχασα τα πρώτα κιλά και άρχισα να κάνω μικρά παραστρατηματάκια εδώ και 2 μέρες.. Τουλάχιστον δεν είχα επεισόδια. Ελπίζω να περάσω ένα ανάλαφρο σαββατοκύριακο και να φύγουν μερικά γραμμάρια μέχρι τη Δευτέρα και να μην πάρω την ανιούσα.. Έχω παρατηρήσει πάντως πως τρώω πολύ όταν βαριέμαι, ή τις περιόδους που δεν είμαι ευχαριστημένη από μένα και τη ζωή μου.. Όταν περνάω καλά, τα επεισόδια μειώνονται κατά πολύ!

Η βαρεμάρα είναι όντως επικίνδυνη... όπως τώρα που είμαι σε πλοίο και θέλω να καταβροχθίσω όλα τα cookies απο τα flocafe... με συγκρατουν τα λογια του Nietzsche .... :

He who fights too long against monsters becomes a monster himself, and if you gaze too long into the abyss, the abyss gazes also into you...

Θα μας κατασπαράξει αυτη η καταραμενη βουλιμία...

Quote:

---

Originally posted by depressedkitten
Τι ωραία θα ήταν να ξυπνούσαμε ένα πρωί και να μασταν αυτόματα 5-6 κιλά κάτω.. Μόνο και μόνο επειδή ξυπνήσαμε!

---

Δυστυχώς και αυτό να γινόταν πάλι κάτι θα μας έφταιγε... και όλα τέλεια να ήταν,μην ανησυχείς, κάτι θα εφευρίσκαμε για να ταλαιπωρούμαστε

τι λες alexandrita μου! ο θεός να μη μου(σου)το ξαναδείξει! έχω πολύ λεπτό σκελετό και σα μπαλονάκι έγινα!:smilegrin:

3η μέρα και είμαι καλά....!

Από την προηγούμενη Κυριακή έχω τρελαθεί στις υπερφαγίες (άνευ εμετών...). Έχω φάει του κόσμου τις σαβούρες. Κάθε πρωί ξεκινάει η μέρα με σωστή διατροφή και με το που πέσει η νύχτα, αρχίζει η μανία... 6 ημέρες! Δεν έχω ζυγιστεί. Το είδα σαν μία παρένθεση λόγω κακής ψυχολογίας και άγχους στη δουλειά... Σήμερα αδιαθέτησα. Και ξαφνικά μου κόπηκε η όρεξη για φαγητό και οι λιγούρες. Για να δούμε. Θα σας ενημερώσω για την πορεία μου. Μία νέα προσπάθεια απεξάρτησης ξεκινάει! Wish me luck! Και εννοείται ότι το ίδιο εύχομαι κι εγώ προς τον καθέναν χωριστά μέσα σε αυτό το forum,με όλη μου την ψυχή!
Καλό και χαρούμενο ΣΚ εύχομαι!

alexandrita πολύ εμπευσμένο αυτό που είπες.με έκανε να νιώσω ότι άρχισα την μέρα μου ένα κλικ πιο σοφή.
Loustam είμαι στην ίδια φάση με εσένα.πιστεύω οτι θα μας πάρει να χάσουμε τα κιλά που θα βάλουμε με το να κόψουμε τους εμετούς το πολύ ένα με δύο μήνες με σωστή διατροφή κ άσκηση, μόλις νιώσουμε έτοιμες ψυχολογικά και μάθουμε να κοντρολάρουμε τις λιγούρες μας.
εγώ προς το παρόν προσπαθώ να συγχωρώ τον εαυτό μου όποτε κάνω υπερβολές ή παρασπονδίες ώστε να μην δίνω μια κ να τα γκρεμίζω όλα αλλά να σταματάω κάπου. επίσης προσπαθώ να με επιβραβεύω όποτε καταφέρνω ναχω μια υγιή σχέση με το φαί. νομίζω οτι μετράει πολύ να μιλάμε καλά σοτν εαυτό μας,να του δείχνουμε αγάπη γιατί ως τώρα του φερόμουν σαν δυνάστης κ έχει ανάγκη από φροντίδα κ προδέρμ

Σήμερα σαβούριασα πάλι... Είναι απίστευτο. Αύριο ταξιδεύω για Αθήνα για να δω τον καλό μου και την οικογένειά μου. Κι ενώ είχα πάρει απόφαση να χάσω κανα κιλάκι ώστε να με δουν σε καλή κατάσταση, μία ημέρα πριν έφαγα όλα τα σκατά... Τυχαίο? Δεν νομίζω... Το ταξίδι αυτό με βγάζει από την ρουτίνα μου και αυτή είναι η αντίδρασή μου. Τώρα είμαι τόσο πρησμένη που ούτε λίγο γυμναστικούλα δεν μπορώ να κάνω. Απλά θα χαλαρώσω, θα προσπαθήσω να το ξεχάσω και θα φτιάξω τα πραγματάκια μου για αύριο. Ξενέρωσα όμως ρε γαμώτο!!!!!!!!!

Quote:

---

Originally posted by POZ
κάτι τέτοιο με πολυκυστικές και αυξημένη τεστοστερόνη έχει μια φίλη μου(είχε κάνει και τρυχοφυία παντού) και εδω και 2 χρόνια παίρνει αντισσυληπτικά(γιασμίν) αλλά κ εγώ δεν τα ξέρω καλά.Το ψυχολογικό πάντως παίζει πολύ μεγάλο ρόλο.Περυσι πάλι 2 μήνες το καλοκαίρι τίποτα, μου είχαν βρει χαμηλη προγεστερόνη , δεν πήρα τίποτα ως συνήθως και όταν πήγα διακοπές μου ήρθε!Γενικά είχα πάντα άψογο κύκλο, οι ανωμαλίες άρχισαν όταν άρχισαν και οι ανωμαλίες στην διατροφή μου.Μια έπεφτα στην πείνα , μια έτρωγα σαν βόδι και η περίοδος τα είχε παίξει.Δεν ξέρω , πρέπει να πάω σύντομα για εξετάσεις..θέλω να ψάξω και εαν υπαρχει κάποιο βοήθημα φυτικό γιατί γενικά με τα φάρμακα δεν τα πάω καθόλου καλά.Μέχρι και ομοιοπαθητική έχω σκεφτεί αλλά θα δυσκολευτώ πάααρα πολύ με τον καφέ.

---

σχετικά με φυτικά βοηθήματα κάποια στιγμή μου είχαν δώσει κάποια που αποδείχτηκαν πολύ καλά λέγονται eve care της εταιρείας Himalaya. Αυτοί βγάζουν σκευάσματα που βασίζονται στη θεωρία της Ayuverda(Αγιουβέρδα) αν έχεις ακουστά. Να φανταστείς ότι εγω που δεν είχα καθόλου περίοδο για μήνες άρχισαν να έρχονται κάποια ίχνη από αίμα. Είναι και σχετικά φτηνο. Θα το βρεις εκεί που έχουν βιολογικά προϊόντα (π.χ.στην Πανεπιστημίου στους οικολογους) φιλιά πολλά

χα!και αυτό που λες με τα ταξίδια το παθαίνω κι εγώ! και νόμιζα πάλι πως ήμουν η μόνη! πράγματι κι εγώ αισθάνθηκα διαβάζοντας τα λόγια του Νίτσε ένα σκαλάκι πιο σοφή :wink2: σκεφτήτε μόνο πόση ενέργεια έχουμε καταναλώσει προσπαθώντας να αδυνατίσουμε..

3απλωνω κ κρυβομαι παλι κατω απο το μα3ιλαρι μου. οι προηγουμενες μερες ηταν τοσο καλες.
προσπαθω να πεισω τον εαυτο μου οτι σε λιγες ωρες θα ειμαι εντα3ει..
λοιπον το πρωι εφαγα 1 γιαουρτι 1 φετα τυρι 2 ασπραδια, ουτε που τα μετραω αυτα
μετα βρεθηκαν μπροστα μου μισο κουλουρι και ενα σταφιδοψωμο, τα εφαγα με ενα ποτηρι γαλα (αν κ δεν πεινουσα) αφου ημουν 'οκ'. ομως μετα ουτε καταλαβα πως βρεθηκα και εφαγα μιση κουρου τυροπιτα, και 2 τυροπιτακια, και 1 ακομα κουλουρι. τα καταφερα ομως παρολα αυτα , ΣΤΑΜΑΤΗΣΑ! , πηγα βολτα, με ηρεμησα οτι ολα οκ! και η αληθεια ειναι οτι δεν ενιωθα και την κοιλια μου σαν μπαλονι. κ πριν λιγο εφαγα 1 κ μισο πιατο μακαρονια ολικης με 2 κουταλιες κιμα. το καλο ειναι οτι προσπαθω, οτι δεν τα φαγα ολα αυτα σε 5' οπως παλιοτερα.
Αλλα δεν μπορω να σταματησω να σκεφτομαι οτι το σωμα μου αυτη τη στιγμη αποθηκευει λιπος σαν τρελο, λογω της υπερβολικης καταναλωσης υδατανθρακων... Γιατι μου το κανω αυτο??? Γιατι ηθελα να νιωσω πρησμενη παλι και σκατα ψυχολογικα οπως τωρα?? και εμετο ουτε που το σκεφτομαι να κανω, θα με ανακουφισει μεν αλλα θα φαρμακωσω παλι τους αλλους σπιτι, μιας κι ειναι ολοι εδω... χωρια που νομιζω πως δεν μπορω πια, και δεν θελω, δεν θελω παλι τα ιδια.

να νιώθεις καλά με τον εαυτό σου που τα κατάφερε και σταμάτησε! είναι μια αρχή;)

Εκανα και εγώ προχθες ένα ακόμα υπερφαγικό καθαρά λόγω της κακής μου ψυχολογικής κατάστασης. Σύνολό η 3η μεγαλογουρουνια , αυτή τη φορά, μεσα σε ένα μήνα. Παιδιά είμαι χάλια όταν εχω εξεταστικές.Εχω τρομερό πρόβλημα.Παρότι έχω κάνει αρκετή βελτίωση , ακόμα δεν μπορώ να διαχειριστώ την αποτυχία.Προχθές λοιπόν , εγραψα το τελευταίο μου μάθημα και τα πήγα πραγματικά ΣΚΑΤΑ!!!Είχα και την στεναχώρια της προηγούμενης μέρας που στείλαν τον καλό μου με μετάθεση Λήμνο, οπότε γυρίζοντας σπίτι αγόρασα έναν πύραυλο και 4 γαλατογκοφρέτες kinder . Δεν ήθελα να φάω, δεν είχα όρεξη, ούτε καν λιγούρα για έστω μια τόση δα σοκολατίτσα . Το έκανα όμως. Αυτή ήταν η τιμωρία για την αποτυχία μου. Ετρωγα και σκεφτόμουν "Μα γιατι τρώς τώρα?" και απαντούσα "Φαε αφου έγραψες χαλια και γενικά δεν σου έρχονται όπως θές τα πράγματα , δεν αξίζει καμία προσπάθεια"

Ετρωγα και έκλαιγα.Εκλαιγα και έτρωγα και σκεφτόμουν να παραγγείλω κιολας κανένα πιτόγυρο να κάνω την τιμωρία πιο μεγάλη. Ευτυχως όμως κάτι με σταμάτησε. Εχω κουραστει.....
Ξέρω πως όλα στην ζωή είναι μια προσπάθεια,όλη η ζωή είναι ένας συνεχής αγώνας, αλλα μερικές μέρες πραγματικά δεν μπορώ να διαχειριστώ τις παλιές κακιες συνήθιες του ευατό μου.

Ευτυχως , χθες τήρησα το διαιτολόγιο μου και πραγματικά κάνω μεγάλη προσπάθεια να κρατηθώ. Λέω κάθε μέρα στον ευατό μου "όλα καλά θα πάνε όλα καλά" και μερικές μέρες ούτε εγώ δεν το πιστεύω. Αλλα μάλλον θα πρέπει να το πιστεύω πάντα για να γίνει.

Συγνώμη αν σας κούρασα αλλα είπα να το γράψω γιατι νίωθω πως μέσα απο αυτό το φορουμ είναι σαν να κάνω ομαδική ψυχοθεραπεία.Το εγραψα για να μου φύγει απο μέσα μου. Να το πώ , να ξεθυμάνει για να μπορέσω να συνεχίσω.



(Υ.Γ. και κάτι πιο ανάλαφρο, άν θέλετε να κάνετε γουρουνια πάρτε παγωτο αντί για σοκολάτα.
Παγωτό πύραυλος 100γρ = 360 θερμίδες Σοκολάτα 100γρ 520 θερμίδες :P:P:P)

Τις 2 τελευταίες ημέρες ήθελα να τρώω ανεξέλεγκτα. Το στομάχι μου κοντεύει να σπάσει όλα τα κουμπιά των παντελονιών μου... Σήμερα ταξίδευα πάλι για το σπίτι μου... Για την μοναξιά μου... Μακριά από φίλο, οικογένεια, φίλους, ... Με κουράζει αυτό το πήγαινε-έλα. Αλλού είναι η δουλειά μου, αλλού είναι η ζωή μου. Και κάθε φορά υπερφαγικά. Σήμερα, σε όλο το ταξίδι μου οργάνωνα το βουλιμικό μου πλάνο. Τι θα ψωνίσω, πότε θα το φάω και ... πώς θα το βγάλω! Το είχα πάρει απόφαση. Η επιστροφή στην μοναξιά μου έπρεπε να συνοδευτεί από ένα βουλιμικό. Εμετό έχω πάρα πολύ καιρό να κάνω. Για σήμερα όμως το είχα πάρει απόφαση... Μέχρι που έφτασα. Και όλα άλλαξαν. Ξαφνικά σαν να σκέφτηκα με νηφαλιότητα και αηδίασα και μόνο με την σκέψη του φαγητού μέχρι πόνου στην κοιλιά, απεγνωσμένη προσπάθεια να τα αποβάλλω, χάλια γεύση στο στόμα, τύψεις, ... Και να που έφτασα σπιτάκι μου με ηρεμία και ψυχραιμία να οργανώσω την εδώ ζωή μου. Τί θα είχα ακολουθήσει τελικά τις τυφλές μου παρορμήσεις???