Ακη τα θερμά μου συγχαρητήρια!!!!!
Printable View
Ακη τα θερμά μου συγχαρητήρια!!!!!
Mιλάω κι εγώ... Αυτές είναι αλλαγές!
Μπράβο!!!
Και στα δικά μου! :grin:
Αγαπημένοι μου Φίλοι και Αγαπημένες μου Φίλες,
Καλησπέρα.
Σήμερα έχω μισοδευτερογενέθλια. Δηλαδή μισό χρόνο στη νέα μου ζωή! Και μόλις ζυγίστηκα. Ειμαι 148.500!!! Δεν το πιστεύω ότι το νοητό φράγμα του εκατονταπενηντάκιλου έσπασε....Βέβαια...ως πλήρως ειλικρινής με τον εαυτό μου και με την πορεία ανακάλυψης της νέας μου ζωής, οφείλω να πω ότι ήταν μια πορεία χαρμολύπης. Από τη μια ένα μικρό, μουδιασμένο και ακαθόριστο πένθος για το σώμα που καθημερινά αποχαιρετώ, μια μικρή αποχαιρετιστήρια βόλτα στα τεράστια παντελόνια και τα μανικάκια που πλέον σαν φασουλής μπορώ να φορώ από εκείνη την εποχή...αλλά και μια μικρή δειλή χαρά για το ταξίδι στη βαρκούλα του πελάγους...Γιατί για πέλαγος πρόκειται. Για ωκεανό συναισθημάτων και αλλαγών που απαιτούν παρακολούθηση και ενημερότητα. Το σώμα να παρακολουθεί την ψυχή και το πνεύμα...και τούμπαλιν. Σε αυτό το ταξίδι, που σαφώς συνεχίζεται...συνοδοιπόρος και οιακοστρόφος ο Θεράπων Ιατρός μου, η σχέση μου μαζί του αλλά και η Οικογένειά μου. Πιο πολύ όμως, ο εαυτός...αυτός που αφήνω και αυτός που αναδύεται...6 μήνες λοιπόν...μειον 60 κιλά σχεδόν πάνω / κάτω...και μια μικρή υπόσχεση αγάπης για τη ζωή που φεύγει και για εκείνην που έρχεται...Κατηφοριά ποτέ καμιά σε κορυφές δεν ανεβαίνει..που σημαίνει ότι πάντα μπροστά, μόνο μπροστά...ακόμη κι αν φαντάζει κατηφόρα..θέλει κόπο, γιατί στην ουσία είναι ανήφορος...Αυτή είναι η υπόσχεση σήμερα μετά τους 6 μήνες...Να συνεχίζω να ανηφορίζω στις κορυφές που ποτέ δεν τόλμησα μέσα μου και γύρω μου να αγγίξω...ακόμη κι αν στα μάτια των άλλων φαντάζουν κατηφόρες...Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλους εσάς, το λιμάνι μου, το μέρος που ξεκίνησα...και το μέρος που πάντα θα γυρίζω..μήπως με τα μικρά αλλά αισιόδοξα και φρεσκοραμμένα πανιά μου παρασύρω στο πέλαγος της αλλαγής μικρά κουρασμένα και υπερφορτωμένα καραβάκια που βολοδέρνουν χρόνια τώρα στην ακτή ενώ το ταξίδι της αλλαγής τους περιμένει...και θέλουν μια πνοή ανέμου, ένα χάδι συνοδοιπόριας...μια μικρή υπόσχεση αγάπης για να ξεκινήσουν...Και πάλι Σας Ευχαριστώ.
Απλά θέτω τον σεβασμό μου! :love::love::love:
Μπράβο Άκη! Και εις κατώτερα!
φίλε Άκη σε χαιρετώ,
πραγματικά όσα περιγράφεις για την νέα σου ζωή είναι καταπληκτικά... είναι πανέμορφο να νιώθεις ότι απαλλάσσεσαι από ένα θηρίο που σου έτρωγε την ψυχή και το σώμα για χρόνια τώρα. Συνέχισε την εκπληκτική πορεία σου γιατί δίνεις θάρρος και κουράγιο σε πολλούς από εμάς. :)
εισαι θεος, ηλιος καλοκαιρινος!!!Quote:
Originally posted by Άκης
Αγαπημένοι μου Φίλοι και Αγαπημένες μου Φίλες,
Καλησπέρα.
Σήμερα έχω μισοδευτερογενέθλια. Δηλαδή μισό χρόνο στη νέα μου ζωή! Και μόλις ζυγίστηκα. Ειμαι 148.500!!! Δεν το πιστεύω ότι το νοητό φράγμα του εκατονταπενηντάκιλου έσπασε....
μπραβο ρε θεριο!
Καλημέρα σε όλους και όλες!
Θερμά Ευχαριστώ για τα λόγια σας και την ανατροφοδότηση.
Και βέβαια συνεχίζω...έχω ένα μεγάλο ταξίδι να ολοκληρώσω..και δεν πρόκειται ποτέ να κατεβάσω τα πανιά μου..όσο κι αν χτυπάει ο αγέρας, όσο κι αν η ανατολή αργεί να φανεί, όσο κι αν με κυκλώνουν υπόγεια ρεύματα...Η Ιθάκη με αναμένει...και έχω μάθει πολύ καλά να αγνοώ τις Κίρκες και τους Λωτοφάγους..παρόλο που οι λωτοί είναι τα αγαπημένα μου φρουτα!!!
Καλές Γιορτές σε όλους!
Ας γίνουμε νοσταλγικές φάτνες αναγεννημένης προσωπικής προσδοκίας!
Καλή Χρονιά!!
Σήμερα άλλαξα τους χάρτες μου. Ενώ μένω 10 χρόνια στην περιοχή, ποτέ μα ποτέ δεν τόλμησα να πάω στο σούπερ μάρκετ με τα πόδια. Απέχει μόλις 1 χιλιόμετρο από το σπίτι μου. Σήμερα λοιπόν, με τσουχτερό αέρα, περπάτησα ως εκεί...και ψώνισα όχι μόνο τα ψώνια μου αλλά και μια μικρή στιγμή ευτυχίας γιατί..άλλαξα τους χάρτες μου. Βαδίζω πια θαρρετά σε αχαρτογράφητες για μένα περιοχές που ποτέ δεν περπάτησα ή δεν ήξερα πόσο μακρυά είναι με τα πόδια...Και νιώθω περίεργα γιατί αναρωτιέμαι πόσα άραγε τέτοια καινούργια μονοπάτια θα ανακαλύψω περπατώντας...Αχαρτογράφητ� �ς μέσα μου και γύρω μου...αλλά γεμάτος όρεξη για νέες εξερευνήσεις. Συγκινημένος και ξαφνιασμένος που τόλμησα κάτι τόσο απλό, να πάω στο σούπερ και να επιστρέψω με τα πόδια...αλλά και περήφανος που κάθε μικρό μου βήμα, δειλό το ομολογώ, με φέρνει πιο κοντά σε όσα ποτέ δεν τόλμησα να έχω...και παράλληλα προσεκτικός γιατί κάθε βήμα πρέπει να γίνεται με συνειδητότητα και στόχευση...
Άκου τώρα τι θα πάθεις... το έπαθα κι εγώ για μια διαδρομή 1Km όπως αυτή που περιγράφεις εσύ την οποία ούτε που μου περνούσε από το μυαλό για 10 χρόνια να την κάνω με τα πόδια...
Αφού την έκανα 1, 2, 3 φορές άρχισα να την κάνω χωρίς να το σκέφτομαι καν και μετά από 2-3 μήνες μου ήταν αδιανόητο να πάρω αυτοκίνητο για να κάνω μια "τόσο μικρή" διαδρομή. Το θεωρούσα εντελώς ξεφτίλα!!! (λέω το θεωρούσα γιατί δεν μένω πια εκεί).
Εδώ που μένω τώρα κάνω μερικές φορές μια διαδρομή κυκλική 2,5 χιλιομέτρων που μου παίρνει περίπου ένα μισάωρο. Το θεωρώ πολύ εύκολο πια... αφού παλιότερα έκανα περπάτημα μιας ώρας. Προχτές κοίταξα στο Google maps να δω σε τι απόσταση είναι το σπίτι ενός φίλου και είδα ότι είναι στα 2,7χλμ. Είναι δύο στάσεις του μετρό συν λίγο περπάτημα προς και από το μετρό. Ε αυτό μου φάνηκε "αδύνατο" να το περπατήσω και να κάνω 35-40 λεπτά αν και χιλιομετρικά είναι κάτι πολύ εύκολο για μένα. Στα 2,7χλμ είναι και μια παλιά μου δουλειά που κι αυτό μου φαίνεται τεράστια απόσταση. Γενικά με το περπάτημα ισχύει ότι μια διαδρομή που την έχεις κάνεις λίγες (κυριολεκτικά λίγες όμως) φορές σου γίνεται παιχνιδάκι... 3-4 φορές και δεν το σκέφτεσαι μετά καν!!!
Να τα και τα ωραία... Επιτέλους ε; Μπράβο Άκη. Υπέροχη αίσθηση να κατακτάς κάθε φορά και κάτι που ούτε καν υποψιαζόσουν πως το θες (δική μου ανάγκη ). Όταν κάποια στιγμή περπατούσα αρκετά, έβλεπα μια ανηφόρα στην περιοχή μου κι έλεγα στον εαυτό μου, όταν θα καταφέρω να την ανέβω, θα μαι σε τοπ φυσική κατάσταση. Σε δυο μήνες την ανεβοκατέβαινα καθημερινά. Και τι ευεξία ψυχική ήταν εκείνη!!! Εύχομαι να ξαναμπορέσω σύντομα, όπως και σε σένα καλή συνέχεια!!!
Δεν παίζει να μην ξαναμπορέσεις και το ξέρεις πολύ καλά...Quote:
Originally posted by Medousa
Εύχομαι να ξαναμπορέσω σύντομα
Πριν 30 χρόνια έκανα μια διαδρομή 1,8χλμ φορτωμένος με την τσάντα για να πάω σχολείο και έλεγα ότι μια τόσο μεγάλη διαδρομή δεν θα μπορούσα να την ξανακάνω ποτέ. Και όμως αυτή την απόσταση και πάλι κουβαλώντας μια τσάντα πλάτης (με λάπτοπ και λοιπά) την κάνω καθημερινά πλέον για χαβαλέ...
Και οι εκπλήξεις συνεχίζονται. Άφωνος από το νέο μου ζύγισμα...139.400...σχεδόν αστρονομικό για μένα..Είχα μια ελπίδα να με βρει ο νέος χρόνος κάτω από 150 κιλά...Τελικά..δέχθηκα αίτηση διαζυγίου από τη ζυγαριά μου...και το πιο σημαντικό είναι ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΔΟΜΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ..χαχαχα..πλεον θα βρω καινούργια ζυγαριά να φλερτάρω...όχι την πρώην μου που είχε όριο μέχρι 250 κιλά..αλλά με μια πιο μικρή...τεκνατζού...τύπου μπάνιου..και όχι πλάστιγγας...Καλή Χρονιά λοιπόν...
Καλή χρονιά,αστέρι μου,ανάλαφρη κι ηλιολουσμένη μας!
Κανόνισε,όπως τρέχεις,να κάνεις σκι χωρίς εμένα!
Στάσου,μύγδαλααααααααα!!!
Καλέ ποιο σκι? Προς το παρόν κατεβαίνω άλλες πίστες...όσο για τα μύγδαλα...δώσε κάτι καλέ κυρία!!Quote:
Originally posted by NADINE
Καλή χρονιά,αστέρι μου,ανάλαφρη κι ηλιολουσμένη μας!
Κανόνισε,όπως τρέχεις,να κάνεις σκι χωρίς εμένα!
Στάσου,μύγδαλααααααααα!!!