Όπως καταλαβαίνεις και συ δε προσπαθώ να πείσω κανένα, απλά λέω την εμπειρία μου, προσπαθώντας να βοηθήσω. Θα θέσω μερικά ερωτήματα όμως, έτσι τροφή για σκέψη.
Όλοι προσπαθούμε να γλιτώσουμε από τις ψυχικές ασθένειες που μας ταλαιπωρούν. Προσπαθούμε ακόμη και από τις σωματικές να λυτρωθούμε. Και γω ρωτώ, το αποτέλεσμα που επιζητούμε (της απαλλαγής), άραγε μας αρκεί;
Δηλαδή, μόλις ξεπεράσω μία ψυχική διαταραχή, θεωρείται ότι κάτι έχω καταφέρει; Ότι πλέον είμαι καθαρός και μπορώ να ζήσω τη ζωή μου; Ποια ζωή; Αυτή που θα τελειώσει την επόμενη μέρα;
Σκεφτείτε καλά ότι στόχος δεν είναι να ξεπεράσουμε την διαταραχή, αλλά να διδαχτούμε τον Θεό μέσα από αυτό. Να αναζητήσουμε την αγκαλιά Του. Να κατανοήσουμε την ασθενικότητα μας. Πράγματι φίλοι μου καλοί, δεν αξίζει να ζηλεύουμε τους χαλαρούς και με αυτοπεποίθηση. Ο Κύριος μας διδάσκει συνεχώς αλλά δεν του δίνουμε σημασία.
Δε φαντάζεστε φίλοι μου πόσο σας αγαπά ο Κύριος που σας χάρισε αυτό το κόλλημα. Αυτό σημαίνει ότι σας σκέφτεται ο Θεός αδέλφια. Είναι εκεί και λέει αυτόν τον αγαπώ και θα τον παιδέψω, για να καταλάβει ότι είναι πράγματι αδύναμος άνθρωπος.
Πείτε μου αλήθεια, θαυμάζετε πολύ έναν που είναι μοντέλο, έχει αυτοπεποίθηση, φωνάζει και τρώει μπροστά σε διακόσιους; Και τι κατάλαβε; Ενώ εμείς φίλοι μου έχουμε διδαχτεί από τον Κύριο και πρέπει να το θεωρούμε μεγάλη ευλογία.
Μη ποθείτε συμπάσχοντες μου, ένα τέτοιο χαρακτήρα. Αργά ή γρήγορα θα δείτε ότι και αυτό είναι μια απάτη και όλα θα τελειώσουν όταν φύγουμε από αυτό τον κόσμο. Ο Κύριος παραχωρεί δοκιμασίες και μόνο όταν στρέψουμε το κεφάλι μας σε Αυτόν θα βρούμε πραγματική λύτρωση, διότι οι δοκιμασίες έρχονται ακριβώς για αυτό το λόγο.
Ο Θεός βρίσκει χίλιους δύο τρόπους να μας κάνει να γυρίσουμε το κεφάλι και να του απευθύνουμε ένα λόγο, και μεις Τον φτύνουμε κατάμουτρα και του λέμε όχι δε σε χρειάζομαι.
Έτσι λοιπόν ένα φάρμακο ή ένας ψυχολόγος με τη κοσμική του γνώση, ίσως να βοηθήσει στο να ξεπεραστεί μία διαταραχή. Αυτό όμως που δε θα κάνει ποτέ, είναι να μας λύσει το αιώνιο πρόβλημα, το πρόβλημα της Ζωής. Αυτό μόνο ο Κύριος μας μπορεί.
Δεν είναι σκοπός μας λοιπόν η λύτρωση από τις ασθένειες, (τη μια σου φεύγει η κατάθλιψη και την επόμενη μέρα το πρωί παθαίνεις κρίση πανικού) αλλά η εύρεση του νοήματος της ζωής μας. Πάρτε το σοβαρά φίλοι μου, και ξέρω καλά ότι παιδιά σαν εσάς είναι όντως σοβαρά.
Δεν είμαι εδώ ούτε να σας προσηλυτίσω, ούτε να σας πω πως θα προσεγγίσετε το Θεό, ούτε γιατί έχω λύσει όλα μου τα προβλήματα.
Ας υποθέσουμε ότι αύριο πεθαίνουμε όλοι, ποιος θα σκέφτεται τις ψυχασθένειες και τα λοιπά; Είναι στην ελεύθερη βούλησή σας και στην χάρη του Θεού να κατανοήσετε αυτά που γράφω. Σας αγαπώ πολύ όλους και αυτό χρειαζόμαστε όλοι. Και πραγματική γνήσια αγάπη, δίνει μόνο ο Κύριος και όσοι αγαπούν Αυτόν. Ούτε οι δήθεν φίλοι που λεν: «έλα μωρέ θα το ξεπεράσεις» και θα σε παρατήσουν στη πρώτη δοκιμασία, ούτε το seroxat, ούτε ψευτογιατροί που ενδιαφέρονται μόνο για τον παρά και που πολλές φορές έχουν περισσότερα προβλήματα από εμάς.
Δε μπορούμε να αγαπήσουμε σωστά χωρίς το Θεό φίλοι μου. Πάντα θα γυρνάμε σε μίση και εμπάθειες χωρίς Αυτόν.
Αγάπη δίνει μόνο η γνήσια πηγή, και είστε όλοι καλεσμένοι από Αυτόν για να πιείτε το νερό της. Πόσο ακόμη πρέπει να διψάσουμε Κύριε, για να ταπεινωθούμε και να σου ζητήσουμε ένα ποτήρι;
