Printable View
6 το απογευμα ειναι το ραντεβου
καθε μερα ξυπναω 5 μιση το πρωι μονη μου
ακριβως ομως καθε πρωι την ιδια ωρα
ανοιγουν τα ματια μου κ δεν ξερω που ειμαι
μετα μεχρι να ερθει η ωρα να φυγω για δουλεια υποφερω
σημερα ξυπνησα 3 μιση το πρωι
χειροτερα
πηρα το χαπι ζιναντολ τα παλια ζολοφτ των 100
μισο
το πρωι για 7 μερες
και μετα 1
καθε πρωι
αισθανομαι μεγαλυτερη ασφαλεια τωρα που το πηρα
εχω ενα χτυποκαρδι πιο πολυ
αλλα τιποτα αλλο
Όλα καλα.. Σκέψου τι θα συζητήσεις με τον γιατρο..Quote:
Originally Posted by NatasaBastaki
Μπανιο έκανες;
Ναι το βραδυ
εχω σπασει το κεφαλι μου
εχω παραδεχτει πολλα
καμια σκεψη δε με βοηθα να ηρεμησω
Αραα... Έκανες μπάνιο, έπλυνες τα πιατα, έβαλες πλυντήριο και πήρες το χάπι που τόσο φοβοσουν.. Μπράβο σου. Χαίρομαι για σένα..
Θα τα συζητήσετε όλα... Δεν θα τα πείτε όλα σε μια συνέδρια. Πήγαινε εκεί χωρίς να σκεφτείς κάτι πιο πριν. Θα σε βοηθήσει κι αυτός με τις ερωτήσεις του.
Στην δουλειά πως είσαι σήμερα;
Νατασσα, σε αυτη τη παραγραφο αυθορμητα εγραψες το ποσο ασχημα νιωθεις για τον ιδιο σου τον εαυτο. Ο ψυχιατρος με αγωγη αντικαταθλιπτικων θα βοηθησει στο να ανεβει η διαθεση σου βιοχημικα και να νιωσεις οτι φευγει αυτο το τεραστιο ενοχικο αυτο μαστιγωμα. Στην σωστη ψυχοθεραπεια η ιδια θα ανακαλυψεις τι ακριβως μπορεις να αλλαξεις αργα σταθερα ησυχα. Θα ερθει η γαληνη αλλά φυσικα θελει σωστους συμμαχους υπομονη και Πίστη.Quote:
Originally Posted by NatasaBastaki
Πηρα πισω τα τιμολογια που μου ειχαν παρει αν και ειχα σκοπο να φυγω και να μην παω καθολου
οποτε εχω να κανω κατι
εκανα μια μικρη προοδο ομως το προβλημα με μενα ειναι πως οσες φορες εχω κανει προοδο
μετα παντα γυρναω στα ιδια
οποτε δεν μπορω να χαρω με κανενα μικρο μου βημα
μου λεει το υποσυνειδητο(?)
η φωνη αυτη που εχω μεσα μου
ναι καλα κατι εκανες νομιζεις
θα φας καλα τωρα που τολμησες να κανεις κατι καλο θα δεις τι θα παθεις
θα παθεις εκατο κακα
του λεω να σκασει και δεν σκαει
ποτε δεν εσκαγε
Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Πηγα στη δουλεια καλησπερα και σ ευχαριστω για τη βοηθεια σου πολυ!!!
Νιωθω καλυτερα που πηρα το χαπι
νιωθω μια μικρη δυναμη
Γιατι λες πως ειμαι υγιης επειδη λεω πως ειμαι τρελη
ειμαι αληθεια τρελη
τα βλεπω ολα καχύοπτα και διεστραμμενα
και δεν το λεω για ν μου πεις οχι δεν εισαι... το μυαλο μου ειναι απιστευτα αρρωστο
Σκέψου ότι ανεβαίνεις ένα βουνό... Και όταν κάνεις βήματα προχωράς πιο ψηλά. Κάποιες φορές θα πέφτεις. Αλλά εκεί. Όχι στο μηδέν. Και αυτό είναι πρόοδος.. Δεν θα είσαι κάθε μέρα καλα.. Κάποιες μέρες θα είσαι χάλια. Ίσως και τις περισσότερες μέρες. Θα έρθει όμως η περίοδος που θα είσαι τις περισσότερες μέρες καλά.. Θέλει δύναμη, υπομονή και πείσμα όλο αυτό.Quote:
Originally Posted by NatasaBastaki
Ζουμε σε μια εποχη που η αλληλοβαρβαροτητα ειναι στη κορυφωση. Ειναι τρελό να καταλαβαινεις οτι ισως καποιοι σε ζηλευουν;; ή απο οσα λες νιωθεις ασχημα επειδη υποψιαζεσαι πως σε θεωρουν βυσμα; Φταιει μονο αυτο;; Νιωθεις αποκλειστικα στη δουλεια κοινωνικο αποκλεισμο ή εχεις ερθει σε ρηξη με παλιους γνωστους εχεις πεσει σε τελμα ;;; Λογικα ειναι αυτα παντως συμβαινουν.Το μισος που νιωθεις εσυ δε γνωριζω απο που ξεκινα. Τι θεωρεις αρρωστο σε εσενα και για ποιο λογο. Κανεις σκεψεις εκδικησης;; ( αυτο δεν ειναι αμυνα στο κλιμα που εισπρατεις;;; ) Δεχθηκες κακοποιηση;;; ή ξαφνικα ολοι σου φταινε;; δινεις ελλειπη στοιχεια για να το καταλαβω. Εαν ο ψυχιατρος σε βρισκει οκ ( αλλα εσυ δε νιωθεις οτι αυτο ειναι σωστο ) πηγαινε και σε δευτερο. Κατα τα αλλα εχουν ορισει το τρελο και το μη τρελο ψυχιατροι οχι εμεις.
Αν θέλεις πες μας πώς πήγε η συνέδρια σου...
Καλησπερα παιδια
να ειστε καλα για την παρεα σας
δεν ξερετε τι καλο μου κανει να με νοιαζεται καποιος κ ας ειναι μακρυα
Ειμαι πολυ καλυτερα μετα τη συνεδρια και δεν το περιμενα!
Απο το πρωι που ηπια το χαπι εχω νιωσει μια ασφαλεια
Εντωμεταξυ δεν εχω φαει τιποτα τωρα θα φαω
Καναμε ενα πλανο
ημερολογιο
μου ειπε να γραψω και να του λεω τις ασχημες στιγμες μου σημερα
τι γεγονος τις πυροδοτησε
τι σκεψεις εκανα πανω σε αυτο
τι ενιωσα
και πως αντεδρασα
η συμπεριφορα ειναι αποτελεσμα των σκεψεων μου ειπε και το κρατησα
επισης εχω καταθλιψη μου ειπε
εχω ολα τα συμπτωματα τωρα γτ δεν μου το ειχε πει την προηγουμενη φορα δν ξερω
σημερα λοιπον ενιωσα ασχημα δυο φορες εντονες περα απο τις εκατομμυρια φορες που ενιωθα μικρες πληγες
Η πρωτη φορα οταν δυο συναδελφοι αγορι κοριτσι μιλαγαν μεταξυ τους
και εκαναν πλακα κ εγω δε συμμετειχα και σκεφτηκα οτι με κοροιδευουν και ενιωσα περιττη που δεν μπορω κ εγω να εκτεθω και οτι θελω να σκασουν
δεν εκανα τιποτα περιμενα να τελειωσει η συζητηση
η δευτερη οταν γυρισα σπιτι ειδα το φιλο μου χαλια για ακομα μια φορα με τα οικονομικα
τρεχουν οι υποχρεωσεις κ ολο δν εχει...
σκεφτηκα οτι πρεπει να ειμαι εγω στηριγμα του ενω εγω χρειαζομαι ενα στηριγμα
ενιωσα και ενοχες που τον κατηγορω αλλα και δυσφορια και να θεκω να φυγω
σημερα αντεδρασα διαφορετικα απο τις αλλες φορες που του λεω να το συζητησουμε και να το συζητησουμε και θυμωνει
σημερα το επαιξα δυνατη και ειχε καλυτερα αποτελεσματα γιατι δεν τον επρηξα μεν αλλα εμενα δεν επαψε να με πειραζει
δε
μου ειπε να βαλω στοχους και μεσα απο τη συζητηση καταλαβα πως φοβαμαι να βγαινω εξω αλλα μου ειπε πρεπει
οτι στην αρχη για 3 εβδομαδες θα περναω χαλια αλλα η ευχαριστηση ερχεται τελευταια
ο φαυλος κυκλος της καταθλιψης μου ειπε ειναι
στενοχωριεμαι-> μενω σπιτι->νιωθω αχρηστη->στενοχωριεμαι
και πρεπει να σπασει με το ζορι
αλλα ακομα δεν θελω... μου ειπε να κανω εστω μια βολτα
δεν μιλησα για τον μπαμπα σημερα
Φευγοντας ενιωσα πως ισως ναι να θελω να βγω εξω
να θελω να ζησω και κατι αλλο...
ομως συνειδητοποιησα οτι ο φιλος μου δεν εχει τις ιδιες αποψεις με μενα.. ειναι πολυ μεγαλυτερος το ειχα γραψει στην αρχη εγω ειμαι 26 εκεινος 49
αυτος μαλλον εχει ζησει τη ζωη του και θελει να αραξει μα ο δικος μου προορισμος δεν ειναι αυτος
και αυτο που θελω την επομενη φορα ειναι αυτο να πω.. τις ενοχες μου για το αν πρεπει να κοιταξω εμενα η αυτον
αυτο με βασανιζει πιο πολυ απ ολα και δεν το παραδεχομουν
στον εαυτο μου
δεν θελω ομως να ασχοληθω ακομα με αυτο δεν ειμαι ετοιμη για μεγαλες αλλαγες ενιωσα παντως καλυτερα ειχα καιρο να νιωσω ετσι
Βεβαια και το τονιζω αυτο
πιο κυκλοθυμικος ανθρωπος απο μενα δεν πρεπει να υπαρχει και πιο οτι να ναι
καθε πεντε λεπτα αλλαζω γνωμες
ολη μου τη ζωη οποτε σημερα λεω αυτα αυριο μπορει να λεω τα αντιθετα
Να σου πω Νατάσα. Μιλάμε από το πρώτο σου ποστ. Έχω διαβάσει και τις 11 σελίδες. Είμαι μέρος αυτών. Για πρώτη φορά είδα κάτι αισιόδοξο από σένα. Μακάρι να σε βοήθησα κι εγώ. Θα τα καταφέρεις. Θα το δεις. Θα φύγει το μαύρο που έχει καλύψει την ζωή σου, θα σταματήσεις να βλέπεις πως είσαι κατώτερη από τους άλλους και θα χαμογελασεις. Όσο για τον σύντροφο σου. Πες του τι χρειάζεσαι. Τι ανάγκες έχεις. Θα έχει δει πως είσαι τόσο καιρό και αν του πεις ότι θες να βγεις θα χαρεί. Αν δεν θέλει να βγει, βγες μόνη σου. Έχεις πει σε ένα ποστ σου ότι δεν είσαι σίγουρη γι αυτή την σχέση... Θα δεις τι αξίζει και τι όχι τώρα που κάνεις προσπάθειες. Θα είναι δίπλα σου ή θα αγναντεύει το πέλαγος; Χαίρομαι για σένα. Πραγματικά.
Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Εχω κακοποιηθει ναι οταν ημουν παιδι
και εχω ερθει σε ρηξη με οτι γνωστο και φιλο ειχα
απο παλια
και ναι ολοι με θαβουν εκει μεσα
και βγαζω ενα προσωπειο πολυ κακο προς τα εξω σαν αμυνα και ολοι με θεωρουν ξινη
ενω θελω το αντιθετο μα δε συγχωρω τιποτα πια... δεν αφηνω κανεναν να ερθει κοντα μου γτ αν εχεις παθει οσα επαθα δε λεω οτι ειμαι κατι ιδιαιτερο μα ενιωσα πονο χιλιες φορες να μου σκιζει την καρδια
αν εχεις προδωθει απο το ιδιο σου το σπιτι
τοτε αναπτυσσεις μια πολυ βαθια αντιληψη στο κακο.. πιανεις οτιδηποτε κακο υπαρχει και αυτο δη ειναι καλο γτ ολοι κανουμε λαθη
και ειμαστε και καλοι και κακοι
δεν μπορεις να συγχωρησεις ομως τιποτα
γτ δε συγχωρεις αυτους που πραγματικα αγαπας τους ξενους θα συγχωρησεις? ομως αυτο γυρναει σε εσενα πισω σαν μπουμερανγκ
καταληγεις μονος
ερχονται στιγμες που θελω να κανω παρεα θελω να μιλησω μα οι γεφυρες που εχω σηκωσει ειναι τοσο ψηλες που βλεπουν πια κ εκεινοι καχυποπτα οποιαδηποτε ´´καλή´´ μου συμπεριφορα κ ειναι κ εκεινοι διστακτικοι
( μιλαω για το γραφειο) και εγω το δισταγμο το. παιρνω σαν απορριψη που δεν τη σηκωνει ο αρρωστος εγωισμος μου
δεν θελω να με νοιαζει κανεις και τιποτα
Ειπα θα μεινω γτ ειναι μια δουλεια
που μου δινει χρηματα
και οταν νιωσω ετοιμη θα φυγω
μα τωρα αν φυγω θα γινω χειροτερα κ ας θεκω καθε πρωι να παω να πω τελος και να μην ξαναπατησω ποτε εκει
κοινωνικο αποκλεισμο ναι νιωθω γτ εχω αποτραβηχτει απο τη ζωη...
τωρα που το σκεφτομαι οι μονοι ανθρωποι που βλεπω ειναι αυτα τα πραματα εκει μεσα
Με βοηθησες πολυ οσο κ αν δεν το πιστευεις
απο την πρωτη φορα που μου εστειλες ενιωσα σαν να εχω ενα φιλο που μπορω να πω αυτα χωρις να μου πει τις γνωστες παπαριες
´´ξεκολλα ´´ολα ειναι στο μυαλό´ και ´´δες τα θετικα ´´
ομως δεν θα ειμαι ετσι για πολυ το ξερω...
δεν ξερω καν τι εκλαμψη ειναι αυτη
ομως για αρκετη ωρα ειμαι ανεβασμενη
δεν θελω να σταματησουμε να μιλαμε ομως με τιποτα
ακομα κι αν ερθει καιρος που θα γινουμε καλα και οι δυο
δεν μου εχεις πει τιποτα για σενα και αν δε θες δεν πειραζει
οποτε και αν θελησεις αλλα δε θελω να χασω καποιον που χωρις κανενα οφελος
ασχοληθηκε και διεθεσε τοσο χρονο κ φαια ουσια απλα για να μη νιωθω ολομοναχη