Originally Posted by
Ορέστης
Ελα ρε! Βαλε κανα αποσπασμα να γουσταρουμε! Δηλαδη βγαινει ο ηρωας συστηνοντας τον εαυτο του και λεει εχω κανει 200 καρδιογραφηματα, 86 αναλυσεις αιματος, 22 χολτερ; Γιατι θα ηταν πολυ δυνατη εισαγωγη σε διηγημα, χαχαχαχαχα! :D
Με συμπαθεια το λεω, μη με παρεξηγησεις.
Οταν ημουν 20 διαβαζα τουλαχιστον ενα βιβλιο λογοτεχνιας το μηνα. Και σαν παιδι διαβαζα επισης. Μετα τα 20 σταματησα αποτομα. Τωρα διαβαζω σπανια, αν και περναω τοσες ωρες στο ιντερνετ. Εχω εξαιρετικα βιβλια στα ραφια μου που ειτε δεν τα εχω αγγιξει, ειτε τα παραταω στις πρωτες σελιδες. Αρα δε νομιζω οτι ειναι θεμα ειδους, αλλα διαθεσης. Ειναι ο χρονος που φευγει ανελεητα; δεν ξερω... Οταν αποσπας το μυαλο σου με διαφορετικα πραγματα συνεχεια, ξεγελιεσαι οτι κατι κανεις.
Θα μου αρεσε να μαθω να χειριζομαι καλυτερα τη γλωσσα και να οργανωνω καλυτερα τις ιδεες μου. Ειναι χρησιμο σκιλ. Αλλα παντα πιστευα οτι αυτα καλλθεργουνται μεσα απο την πειθαρχια της μελετης στο σχολειο ή στο πανεπιστημιο. Δηλαδη ενας φοιτητης νομικης ή φιλολογιας, αναγκαστικα μαθαινει να γραφει σωστα.
Αντωνη πηγαμε με τη φιλη μου στο πανεπιστημιο στου Ζωγραφου και μου αρεσε παρα πολυ! Πανω στο βουνο, στον καθαρο αερα. Σκεφτηκα, για μια στιγμη μονο, οτι θα ημουν ικανοποιημενος που ζω, αν σπουδαζα εκει, αν ειχα κατι δημιουργικο να ασχοληθω σε ενα ευχαριστο περιβαλλον με πολλες κοπελες, αν ειχα καποιες παρεες, και ισως μια σχεση.
Για πρωτη φορα μετα απο πολλα χρονια σκεφτηκα οτι θα μπορουσε να εχει νοημα να συνεχισω να ζω. Γιατι δεν σου κρυβω, το οτι εφτασα σε αυτη την ηλικια οφειλεται κυριως στο οτι ειχα την υποχρεωση να φροντισω το σκυλο μου και στο οτι δεν ειχα την αποφασιστικοτητα να κανω αυτο που σκεφτομαι συχνα, να βαλω ενα τελος.
Ονειρο θερινης νυκτος φυσικα οι σπουδες. Αν και τι εκανα ολη τη χρονια, απο το Σεπτεμβρη; Τη σπαταλησα. Ουτε δουλεια βρηκα, ουτε τιποτα. Ενα χρονο μεγαλυτερος, απλα.