Quote:
Originally posted by antara
Είχα μπροστά μου έναν κουβά με σκατά, τα οποία ήταν ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΑ, και δυστυχώς υποτίθεται ότι τα είχα κάνει εγώ..:( μιλάμε όμςω για ρουκέτες, έτσι; ..ήταν τόσο μεγάλα και αηδιαστικά που στο όνειρό μου ήθελα να κάνω εμετό!
Ενα κομμάτι του εαυτού σου, που δεν αποδέχεσαι. Που σε γεμίζει ντροπή, τύψεις και ενοχές.Που είναι Τεράστιο!
προσπαθούσε πασει θυσία να τα ξεφορτωθώ. τα πετούσα στο καζανάκι , δεν φεύγαν με το νερό, τα έβαλα σε κάτι σαν κρεατομηχανή, στην αρχή βγαίναν νιανιά και μετά ξαναγινόταν ρουκέτες!
Εκανες προσπάθειες να διαχειριστείς αυτό σου το κομμάτι, αλλά όλες, δεν επέφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
δεν ήξερα τι να τα κανω. ! επρεπε να τα ξεφορτωθω γαι να μη γινω ρεζιλι!
Ρεζίλι στους άλλους, αν δουν, όχι μόνο αυτό που τους δείχνεις, αλλά εσένα ολόκληρη.
πήγα πετώντας στη διπλανή- μια μεσήλικη comme il faut - κυρία και της είπα ότι χρειάζομαι νερό να ρίξω στο καζανάκι γιατί δε φεύγουν τα σκατά! της έδειξα τον κουβά.
Εκείνη με κοίταξε με αηδία και μου είπε \" πως τολμας να μας δείχνεις αυτήν την αηδία , δε σου ταιριάζει καθόλου, χαλάσαμε όλη την εικόνα που είχαμε γαι σενα. \"
Μητρική ή πατρική φιγούρα που δεν σε έχει αποδεχτεί όπως είσαι, αλλά σε έβαλε στο παιχνίδι των ρόλων προσαρμογής.... δεν μας είσαι αρεστή. Δεν ντρέπεσαι? Θα μας κάνεις ρεζίλι.
τότε έκοψα κάτι λουλούδια από τον κήπο της και γύρισα πετώντας πάλι ( καλά ε πολύ αστυνόμος σαίνης) στον κουβά. έβαλα τα λουλούδια πάνω προσπαθώντας να κρύψω τις υπερμεγέθεις κουράδες!
Η προσπάθεια να χτίσεις το αρεστό προσωπείο, ξεκίνησε απο πολύ νωρίς καλή μου. Απο τις πρώτες απορρίψεις που δέχτηκες, τότε που έβγαλες για πρώτη φορά ότι αληθινό είχες μέσα σου.
μετά πήρα τον κουβά και προσπάθησα να ξαναπετάξω γαι να πάω κάπου απόμερα να τον πετάξω. προσπαθούσα πολύ αλλά δεν έπαιρνα πολύ ύψος.
Η μεταμφίεση σου έκατσε βαριά, δεν είχες πια την ίδια άνεση και ανεμελιά.
τότε κόσμος που ήταν από κάτω μου με ρώτησε πού πάω με τον κουβα με τα σκατά
Ο κόσμος, οι άλλοι.... με βλέπουν.
κι εγώ απάντησα δεν έχει σκατά έχει λουλούδια! και τους πέταξα ένα λουλούδι από αυτά που είχα πάνω πάνω.
Κι εγώ εχω ήδη αρχίσει να μεταμφιέζομαι, χρησιμοποιώντας πολύ την επιφάνεια και κρατώντας μακριά απο τα μάτια του κόσμου ( και εμένα την ίδια!!) το βάθος.
αλλά δεν τα ξεφορτώθηκα.. έπεσα κάπου ..κι έμεινα με την αηδία..ξυπνησα και ...μπλιαχ!! μα, καλα τι είχα φάει στο όνειρο;;;
Μα ποτε προσπάθησες αλήθεια? Το μόνο που προσπάθησες, ήταν να τα κρύψεις, κι όχι να τα ξεφορτωθείς. Γιατί όταν ζήτησες βοήθεια, σου υποδείχτηκε λάθος δρόμος...
το αστείο είναι ότι το όνειρο αυτό το είδα το βραδυ της ημέρας που μιλούσαμε για τη γνωστική και όχι συναισθηματική αντίληψη του τί συμβαίνει στον εσωτερικό σου κόσμο.
υπό αυτό το πρίσμα ίσως μπορεί να δοθεί μια αρκετά λογική ερμηνεία στο όνειρο, αλλά πάλι δεν ξέρω τι λεει ο κ. Φρουντ επ αυτου..
Δεν ξέρω τι θα έλεγε ο Φρουντ ....