Printable View
Έχεις δίκιο, τι να πω!
Πρέπει να σκεφτώ, να σκεφτώ...Και να συνειδητοποιήσω.
Εκεί που νομίζω ότι έκλεισα μια πόρτα και άνοιξα άλλη, βρίσκω κι άλλες κλειστές.
Ρε τι παράξενα παιχνιδια μας παίζει η ζωή για να μας αποκαλύψει τις αδυναμίες μας... Και τι παιχνίδια της παίζουμε εμείς είτε για να τα φέρει έτσι ώστε να τις δούμε είτε ακόμα και για να τις συντηρήσουμε.
Τελικά η ζωή όντως είναι αγρίως απίθανη.
Η ζωή είναι αγρίως απίθανη φίλη μου.
Σου έρχεται απο εκεί που δεν το περιμένεις
Σε αφοπλίζει και σου δείχνει οτι τελικά
έχει κι άλλο
κι άλλες πόρτες
κι άλλα σκαλιά που πρέπει να διαβείς
αλήθειες που πρέπει να δεις.
Πρέπει?
Οχι.
Ποτέ.
Ο καθένας επιλέγει,
αν θέλει να προχωρήσει ή να συντηρήσει.
Και τι λυπηρό που είναι όταν θρηνούμε για επιλογές που δεν θέλουμε να παραδεχτούμε οτι κάναμε, να αναλάβουμε την ευθύνη τους.
Διότι, κάθε επιλογή, ακόμα και η αδράνεια επιλογή είναι, έχει και το τίμημά της.
υγ. Να το διαβάσεις το βιβλίο! Οπωσδήποτε;) [ Η ζωή είναι αγρίως απίθανη, της Μαργαρίτας Καραπάνου]
Με υπερκάλυψε η weird ανώνυμη.Quote:
Originally posted by anwnimi
Quote:
Originally posted by Arsi
Καταλαβαίνω πως είναι να βλέπεις να περνάει δύσκολα ο άνθρωπος που τόσα περάσατε μαζί...αλλά,υπάρχει και ένα αλλά....
όσο θα είσαι δίπλα του συμπαραστάτης και η κατάσταση δε θα ξεκαθαρίζεται και ίσως δεν τον βοηθάς τελικά να δει τον εαυτό του και τη ζωή του,όσο σκληρή κι αν είναι η πραγματικότητα..και να πάρει αποφάσεις ουσιαστικές αυτοβελτίωσης γι\'αυτόν και τις σχέσεις του.
A ρε Άρσι, αυτό ακριβώς μου είπε και μια φίλη μου!
Το θέμα είναι ότι του κάνω ίσως κακό με το να τον βοηθάω αλλά νιώθω απίστευτη αγωνία για το πως είναι και ενοχές αν σταματήσω να το κάνω. Δηλαδή είναι και δικό μου το πρόβλημα:(
Λέω πάλι καλά που χωρίσαμε γιατί αν αυτά γινόντουσαν πιο πριν, δε θα μπορούσα με τίποτα να σηκωθω΄και να φύγω! Και θα καθόμουν πάλι να πνίγομαι και να μην λέω τίποτα, και μάλιστα να παριστάνω και την ήρεμη για να νιώθει καλά.
Τώρα τουλάχιστον αν και έχουμε συχνή επικοινωνία, δεν είμαστε ζευγάρι κι έχω το ελεύθερο να εκφράζομαι ανετότερα και να κάνω ότι θέλω, να πάω όπου θέλω αφού είμαι ελεύθερη. Αλλά κι αυτό πραγματικός χωρισμός δεν είναι:(
Μακάρι να ήταν αλλιώς τα πράγματα και να είσαι δίπλα του,συνοδοιπόρος αλλά έτσι ίσως μπερδεύεται χειρότερα το πράγμα γιατί υπάρχει μπέρδεμα και με την ερωτική σχέση.Είστε φίλοι?σύντροφοι?τίποτα απ\'τα δυο απλά 2 άνθρωποι που χρειάζεται να ξεκαθαρίσουν τι είδους σχέση θέλουν να έχουν μεταξύ τους.....Δλδ ένα επιπλέον άλυτο πρόβλημα.
Ένα επιπλέον άλυτο πρόβλημα, καλά το είπες. Θα περιμένω λίγο ακόμη για να ορθοποδήσει και θα απομακρυνθώ περισσότερο μάλλον.
Μπορείς πάλι να είσαι δίπλα του αλλά με μια απόσταση και σταθερή συμπεριφορά που θα οριοθετήσεις ώστε να μην ενισχύει το μπέρδεμα..δεν ξέρω...έξω απ\'το χορό είμαι...εσύ ξέρεις καλύτερα.....
Αυτό είναι το καλύτερο Άρσι μου αλλά δεν ξέρω πως να το κάνω! Πως να το αρχίσω και πως να το συνεχίσω. Χε, μάλλον έχω καιρό να κάνω συνεδρία - λείπει 3 βδομάδες σε διακοπές - και πνίγομαι σε μια κουταλιά νερό, περιμένοντας τη φωτισή της, χωρίς να βάλω το μυαλουδάκι μου να δουλέψει, όχι πως θα μου πει βέβαια και τι να κάνω.
Μερικές φορές αισθάνομαι ότι δεν μπορεί να υπάρχει άνθρωπος τόσο επηρεάσιμος από την ανάγκη του άλλου όσο εγώ.
Πάντως το βιβλίο η ζωή είναι αγρίως απίθανη θα το\'χω κι εγώ υπόψιν μου:)(αν και δε φημίζομαι και για βιβλιοφάγος τον τελευταίο καιρό....)
Πρέπει να αρχίζω να βάζω όρια.
Σε όλους. Οικογένεια, πρώην, φίλοι.
Και σε μένα, τι αντέχω και τι όχι.
Όσες φορές το έκανα (λίγες), σε θειους, στη μαμά, σε φίλες, ήταν πολύ απελευθερωτικό. Καμία ενοχή.
Εδώ μπάινει η ενοχή, γι\'αυτό δυσκολεύομαι τόσο πολύ.
Δεν μπορώ εγώ πάντα να καταλαβαίνω τους άλλους, στην προκειμένη περίπτωση τον πρώην μου, και να μην προστατεύω εμένα. Όχι ότι θα γίνω αναίσθητη προς την ανάγκη του άλλου. Αλλά πρέπει να προστατεύω εμένα κυρίως.
Αυτό θα με πονέσει γιατί θα φανώ σκληρή στα μάτια των άλλων. Μα έτσι θα κερδίσω το σεβασμό. Κυρίως το σεβασμό το δικό μου προς εμένα.
Σας ευχαριστώ και πάλι κορίτσια:))
Μπορεί να φανείς σκληρή ανώνυμη αλλά θα βοηθήσεις πραγματικά την κατάσταση.Αν το συνειδητοποιήσεις αυτό,ότι είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις και για τους 2 σας μπορεί και να μην πονέσεις τόσο τελικά.......Αλλά κι αν πονέσεις αξίζει με το παραπάνω να προχωρήσεις και κατ΄επέκταση να προχωρήσετε πιο ουσιαστικά.Quote:
Originally posted by anwnimi
Αυτό θα με πονέσει γιατί θα φανώ σκληρή στα μάτια των άλλων.
Ελπίζω να πήγαν καλά οι εξελίξεις που περίμενες σήμερα:)
http://www.youtube.com/watch?v=kA_tvfNol-k
Δεν πειραζει,δεν πειραζει
αν δε θες να μου μιλας
αν κρυφα μονο κοιταζεις
κι ολο μουτρα μου κρατας.
Γιατι τα ματια σου εγω εχω φιλησει
στην αγκαλια σου η καρδια μου εχει σβησει
κι οι δυο μας πηγαμε σε ονειρα μεταξι
μαζι σου αγαπη μου εγω εχω πεταξει
Δεν πειραζει, δεν πειραζει
οταν φτανω κι ειν\' αργα
ουτε θελω να τρομαζεις
οταν ζουμε χωριστα
Όνειρα μεταξένια κάναμε
απαλά και όμορφα
όπως το μετάξι
μα και εύθραστα
όπως το μετάξι.
Σου εύχομαι Χρόνια σου Πολλά
απόψε στα γενέθλιά σου
με πολλά όνειρα
ίσως τώρα όχι τόσο μεταξένια
μα πιο στέρεα...
Ποτέ δε θα ξεχάσω τα μεταξένια μας όνειρα:(