Originally Posted by
WildHoney
Στην τελική, αυτός ο προβληματισμός είναι κάτι που τον αναζητώ επίσης κι είναι ευχάριστο για μένα να ανατρέπω κάτι που δε με αγγίζει πια. Αν προσπαθήσω να με χωρέσω, ήδη με χάνω και κάτι άλλο, ξένο με κρατάει δέσμια. Αυτό το χάσιμο προσπαθώ να αναγνώσω, μέσα στα δόγματα, τις "ιδανικές λύσεις", τα "ξεκάθαρα μονοπάτια", τα "δεδομένα του παρελθόντος", όλα αυτά που δίνονται ως προδιαγραφές και ως σκοποί. Ούτε καν η ίδια δεν είμαι ο σκοπός, δεν ξέρω καν πώς να στο εξηγήσω, ελπίζω να μπορώ. Κάποιες σκέψεις μου για τώρα σε θέματα που με ενδιαφέρουν, και απολαμβάνω.
Α, επίσης να σου πω, ότι ναι, έχω άγχος, δεν το αρνούμαι. Είναι εφησυχαστικό να υπάρχουν απαντήσεις για όλα, δεν τις έχω, δε μπορεί να τις έχω ποτέ, πάω με ό,τι έχω και μπορώ να πιάσω, να δω, να ξεχωρίσω. Αυτό το γράφω για τα συναισθήματα που αναδύονται στην πορεία.