ΘΕΛΩ ΝΑ...ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΝΑ ΖΩ....

παιδια παλι πεσμενη ειμαι.
το αγχος υποχωρησε καπως με τοσα φαρμακα αλλα αυτη η ρημαδα η θλιψη δεν λεει να φυγει.
τον λογο της θλιψης μου τον ξερω.
τελευταια νοιωθω μεγαλη οργη προς την αδερφη μου.
δεν θεωρω οτι ειναι υπαιτια για το προβλημα μου,απλα πιστευω οτι αν ηταν καλα θα ημουν αισθητα καλυτερα.(θα επαιρνα λιγοτερα φαρμακα,θα απεδιδα πιο πολυ στη μελετη μου κλπ κλπ)
εχω φτασει σε σημειο να σκεφτομαι οτι αν ηταν σε ψυχιατρειο θα ημουν καλυτερα εγω.
απο την αλλη νοιωθω μεγαλες ενοχες για αυτες τις σκεψεις μου,γιατι υπαρχουν στιγμες που ειμαστε πολυ αγαπημενες.
την αγαπαω παιδια ειλικρινα αλλα με ριχνει πολυ.
το εχω συζητησει με τον γιατρο μου και μου ειπε οτι ξερει ατομα με ψυχωσικη αδερφη που εχουν μια χαρα προσωπικη ζωη.ομως αυτοι δεν εχουν τα δικα μου προβληματα τα οποια να σημειωσω οτι προεκυψαν πριν την κριση της αδερφης μου.
το να φυγω απο το σπιτι στην παρουσα φαση ειναι ανεφικτο.ουτε το να λειπω πολλες ωρες απο το σπιτι ειναι εφικτο(λογω αγοραφοβιας και ελλειψης κοινωνικων επαφων).
οποτε....ΑΔΙΕΞΟΔΟ.

αδιεξοδο....

Ψαχνεις για ευκολες λυσεις και εξιλαστηρια θυματα εκει που δεν υπαρχουν ισως.

Εαν δεν εχεις δουλεια , εαν αισθανεσαι μονη , εαν το ενα ενα το αλλο ειναι αγωνες ζωης και οι λυσεις ποτε δεν ειναι απλες.

Ειναι ευκολη η μεταθεση των προβληματων μας καπου αλλου , οχι οτι δεν μπορει να ισχυει αυτο που λες αλλα η κατασταση δεν προκειται να βελτιωθει ριζικα , ισως και καθολου.

Προσπαθησε να σπαταλησεις φαια ουσια χτυπωντας την ριζα του κακου και κυριως αυτο που χρειαζεται ειναι...δραση.

Δραση για να βγεις απο την μοναξια , δραση για να βρεις δουλεια κλπ.

Ποιος ειπε οτι ειναι ευκολα?
Κανεις...ειναι βουνο το ξερω.

Χμ και εγω το κανω πολλες φορες και ολοι μεταθετουμε προβληματα σε πραγματα απιστευτα , που μπορει απλως να ειναι ενοχλητικα και σαφως μπορει να επιφερουν βελτιωση και να οφειλονται για μερικα δεινα , αλλα καλο ειναι να μη ξεφευγουμε εντελως απο τους στοχους.

Σιγουρα μια ανεξαρτητοποιηση απο το σπιτι ειναι πραγματι καλο!!!!!!!...αλλα πως?

Θυμάμαι και εκείνο τον τύπο που είχε μπει και η αδερφή του είχε αποδιοργανωτική σχιζοφρένεια. Τώρα αυτό είναι πραγματικά σκληρό. Γιατί αυτή η διαταραχή μοιάζει πιο πολύ με κάτι σαν αυτισμό και αυτό είναι πραγματικά βαρύ...να έχεις σπίτι και να πρέπει να φροντίζεις για τέτοιο άτομο. Παρ όλα αυτά ο τύπος δεν έδειχνε να είχε κάποιο πρόβλημα από ότι θυμάμαι. Βέβαια είναι σχετικά αυτά τα πράγματα. Το βουνό του ενώς είναι ο λόφος του άλλου. Κάποιος βρίσκει κάτι τρομερά δύσκολο και τρομερό ενώ ο άλλος το βρίσκει παιχνιδάκι κλπ. Και σίγουρα δεν βοηθάει να έχεις κάποια διαταραχή άγχους (έχω περάσει και εγώ από το τριπάκι...και καμια φορά ακόμα με πιάνει το κωλο-γενικευμένο άγχος λολ) γιατί αυτή είναι η \"δουλειά\" αυτών των καταστάσεων...σε κάνουν να τα βλέπεις όλα βουνό και να \"κωλώνεις\" που λένε και πιο λαικά. Όμως μου φαίνεται ότι είναι και θέμα να αρχίσεις να κάνεις κάποια αρχή. \"Απευαισθητοποίηση\" που λένε και στην Γ-Σ θεραπεία. Μην περιμένεις να σου περάσουν όλα κάποια μέρα και μετά να αρχίσεις να κάνεις πράγματα. Πρέπει να αρχίσεις να κάνεις πράγματα για να αρχίσουν να σου περνάνε αυτά που έχεις. Και αν φαίνεται κάτι βουνό, τότε πρέπει να αρχίσεις να σκαρφαλώνεις. Και ίσως σκαρφαλώνοντας αρχίσεις σιγά σιγά να συνειδητοποιείς ότι αυτό που νόμιζες βουνό ήταν λόφος. Και στην πορεία ίσως συνειδητοποιήσεις ότι τελικά δεν υπήρχε πουθενά ανώμαλο έδαφος και ότι περπατάς σε ένα φλατ μέρος. Τα αδιέξοδα και τα βουνά είναι στο μυαλό σου. Στο χέρι σου είναι να ανοίγεις διεξόδους. Μπορεί να φαίνεται τρομακτικό και δύσκολο στην αρχή αλλά πρέπει να κάνεις το άλμα η τα άλματα.

Quote:

---

Originally posted by lucifer
amelie,

ότι πεις. μπορούμε να διαφωνήσουμε, άλλωστε?

αν πχ \"δεν τα παίρνεις τα γράμματα\" δεν παίζει ρόλο το αν έχεις η όχι ψυχωσική αδερφή.

---

αν τα παρανω δεν ειναι κακιες τοτε τι ειναι κακία?
1/σε πληροφορω αγαπητη λουσιφερ,οτι τα γραμματα μια χαρα τα παιρνω,απλα το αγχος μου δεν με αφηνει να αποδωσω στο μαξιμουμ των δυνατοτητων μου.ξερεις οταν ημουν καλα ειχα περασει στις πανελληνιες σε μια απο τις πιο αξιολογες και υψηλοβαθμες σχολες που υπαρχουν...αυτο παει στο οτι πεταξες αμεσως την κακια σου οτι δεν παιρνω τα γραμματα.

2/οσο για το γεγονος οτι πιστευεις οτι θελω ολοι να συμφωνουν με την γνωμη μου εισαι παλι λαθος.
για παραδειγμα τα μηνυματα του keep,του petran,της ανωνυμης,της αρσης,της σοφιας και πολλων αλλων με εχουν βοηθησει πολυ,παρολο που δεν συμφωνουσαν απολυτα με οσα γραφω.
αντιθετως χαρηκα γιατι μου ειπαν πραγματα τα οποια δεν ειχα καθαρο μυαλο να σκεφτω και μου υπεδειξαν εναν πιο αισιοδοξο τροπο σκεψης.

αλλα ξερεις ποιο ειναι η διαφορα τους με σενα?
οτι τα ειπαν με τροπο που δεν εβγαζε κακια,οπως κανεις εσυ.
ελπιζω αυτη να ειναι η τελευταια φορα που γραφεις στο θρεντ μου,γιατι ειλικρινα δεν εχεις τον τροπο,ουτε την προθεση να βοηθησεις....

by the way petran kai keep σας ευχαριστω πολυ για τα μηνυματα σας.
να ειστε καλα και να εχετε ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ:)

Quote:

---

Originally posted by amelie74
παιδια παλι πεσμενη ειμαι.
το αγχος υποχωρησε καπως με τοσα φαρμακα αλλα αυτη η ρημαδα η θλιψη δεν λεει να φυγει.
τον λογο της θλιψης μου τον ξερω.
τελευταια νοιωθω μεγαλη οργη προς την αδερφη μου.
δεν θεωρω οτι ειναι υπαιτια για το προβλημα μου,απλα πιστευω οτι αν ηταν καλα θα ημουν αισθητα καλυτερα.(θα επαιρνα λιγοτερα φαρμακα,θα απεδιδα πιο πολυ στη μελετη μου κλπ κλπ)
εχω φτασει σε σημειο να σκεφτομαι οτι αν ηταν σε ψυχιατρειο θα ημουν καλυτερα εγω.
απο την αλλη νοιωθω μεγαλες ενοχες για αυτες τις σκεψεις μου,γιατι υπαρχουν στιγμες που ειμαστε πολυ αγαπημενες.
την αγαπαω παιδια ειλικρινα αλλα με ριχνει πολυ.
το εχω συζητησει με τον γιατρο μου και μου ειπε οτι ξερει ατομα με ψυχωσικη αδερφη που εχουν μια χαρα προσωπικη ζωη.ομως αυτοι δεν εχουν τα δικα μου προβληματα τα οποια να σημειωσω οτι προεκυψαν πριν την κριση της αδερφης μου.
το να φυγω απο το σπιτι στην παρουσα φαση ειναι ανεφικτο.ουτε το να λειπω πολλες ωρες απο το σπιτι ειναι εφικτο(λογω αγοραφοβιας και ελλειψης κοινωνικων επαφων).
οποτε....ΑΔΙΕΞΟΔΟ.

---

Αχ αμελί μου,κουράγιο....είναι φάσεις που υποτροπιάζουν οι δυνάμεις μας και στην ουσία θα θέλαμε πιο υποστηρικτικό περιβάλλον.....

Κάνεις άσχημες σκέψεις για την αδερφή σου...κι εγώ το έχω κάνει...και τόσο ακραίες(και πιο πολύ)...κι ακόμα μπορεί να τύχει να το κάνω....όταν βλέπω ότι έχω ανάγκη ηρεμίας,υποστήριξης,κατανό ησης και αντί αυτού θα πρέπει από πάνω να γίνω εγώ \'ο βοηθός\' γι\'αυτό το ήρεμο περιβάλλον.

Δε φταίει η αδερφή σου,δε φταίνε οι γονείς μου ή κάποιος άλλος γιατί απλά έτσι είναι.Αυτοί είναι.Και πάντα πιστεύω θα υπάρχουν γύρω μας άνθρωποι που θα μπορεί να γίνουν ανασταλτικοί παράγοντες.Κ εκεί έρχεται το δικό μας κομμάτι και η γνωστή οριοθέτηση.Η προστασία και φροντίδα του εαυτού μας από μας τους ίδιους.

Ξέρω ότι μπορεί να τα ξέρεις όλα αυτά,ότι το προσπαθείς όπως επίσης νομίζω ότι έρχονται κ φεύγουν διαλλείματα όπου χάνουμε το κέντρο μας που είμαστε εμείς και τι μπορούμε να κάνουμε και το μεταθέτουμε στο τι μπορούν να κάνουν οι άλλοι για μας.Που ξεχνάμε ότι εμείς φτιάχνουμε το περιβάλλον που κινούμαστε και όχι το περιβάλλον εμάς.

Δυστυχώς δε βρεθήκαμε όλοι σε ένα υγιές και όμορφο περιβάλλον αλλά ευτυχώς περνάει απ\'το χέρι μας να διαμορφώσουμε ένα νέο.
Είναι δύσκολο όταν είσαι σε φάση που αντιμετωπίζεις και η ίδια δικά σου θέματα άγχους κ θλίψης γιατί φυσικό είναι να χρειάζεσαι υποστήριξη αλλά βήμα βήμα γίνεται και πιστεύω πως το αντιλαμβάνεσαι ήδη μέσα απ\'τον αγώνα σου.

Στο έχω ξαναπεί νομίζω μπορούμε να αλλάξουμε εμάς και όχι τους άλλους.
Και αλλάζοντας εμάς τροποποιείται και η συμπεριφορά των άλλων απέναντί μας γιατί καθοδηγείται απ\'τα όρια που έχουμε θέσει.


μου άρεσε πολύ το κομμάτι του πετράν και το κρατάω και για μένα

\'\'Πρέπει να αρχίσεις να κάνεις πράγματα για να αρχίσουν να σου περνάνε αυτά που έχεις. Και αν φαίνεται κάτι βουνό, τότε πρέπει να αρχίσεις να σκαρφαλώνεις. Και ίσως σκαρφαλώνοντας αρχίσεις σιγά σιγά να συνειδητοποιείς ότι αυτό που νόμιζες βουνό ήταν λόφος. Και στην πορεία ίσως συνειδητοποιήσεις ότι τελικά δεν υπήρχε πουθενά ανώμαλο έδαφος και ότι περπατάς σε ένα φλατ μέρος. Τα αδιέξοδα και τα βουνά είναι στο μυαλό σου. Στο χέρι σου είναι να ανοίγεις διεξόδους. Μπορεί να φαίνεται τρομακτικό και δύσκολο στην αρχή αλλά πρέπει να κάνεις το άλμα η τα άλματα.\'\'


Eύχομαι να περάσει σύντομα κι αυτή η φάση γλυκιά μου :)
(άλλωστε γνωστότατο,τα σκαμπανεβάσματα μέσα στο παιχνίδι είναι..)

σ\'ευχαριστω πολυ γλυκια μου για μια ακομη φορα:)
οντως πολυ βοηθητικο το μηνυμα του πετραν:)
στον αγωνα λοιπον αρσουλα μου και συ και γω και ολοι μας.
χαιρομαι που με καταλαβαινεις:)
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΝΑ ΕΧΕΙΣ!!!

Αμελί σου εύχομαι τα καλύτερα, Ανάσταση σε όλους του τομείς.Αρσι συμφωνώ με όσα έγραψες....διαβάζοντας το κομμάτι του Πετράν έκανα την ίδια σκέψη....να το κρατήσω για μένα...να σκαρφαλώσω ακόμη μια φορά στο βουνό... όσο και αν με τρομάζει το υψος.

και σε σενα Γιωτα μου ευχομαι ολοψυχα καλο Πασχα και περαστικα με το θεμα της υγειας σου!!!!

Ευχαριστώ Αμελί.

Καλή ανάσταση αμελί μου:)
και σε όλους φυσικά...

Quote:

---

Originally posted by amelie74

Quote:

---

Originally posted by lucifer
amelie,

ότι πεις. μπορούμε να διαφωνήσουμε, άλλωστε?

αν πχ \"δεν τα παίρνεις τα γράμματα\" δεν παίζει ρόλο το αν έχεις η όχι ψυχωσική αδερφή.

---

αν τα παρανω δεν ειναι κακιες τοτε τι ειναι κακία?
1/σε πληροφορω αγαπητη λουσιφερ,οτι τα γραμματα μια χαρα τα παιρνω,απλα το αγχος μου δεν με αφηνει να αποδωσω στο μαξιμουμ των δυνατοτητων μου.ξερεις οταν ημουν καλα ειχα περασει στις πανελληνιες σε μια απο τις πιο αξιολογες και υψηλοβαθμες σχολες που υπαρχουν...αυτο παει στο οτι πεταξες αμεσως την κακια σου οτι δεν παιρνω τα γραμματα.

2/οσο για το γεγονος οτι πιστευεις οτι θελω ολοι να συμφωνουν με την γνωμη μου εισαι παλι λαθος.
για παραδειγμα τα μηνυματα του keep,του petran,της ανωνυμης,της αρσης,της σοφιας και πολλων αλλων με εχουν βοηθησει πολυ,παρολο που δεν συμφωνουσαν απολυτα με οσα γραφω.
αντιθετως χαρηκα γιατι μου ειπαν πραγματα τα οποια δεν ειχα καθαρο μυαλο να σκεφτω και μου υπεδειξαν εναν πιο αισιοδοξο τροπο σκεψης.

αλλα ξερεις ποιο ειναι η διαφορα τους με σενα?
οτι τα ειπαν με τροπο που δεν εβγαζε κακια,οπως κανεις εσυ.
ελπιζω αυτη να ειναι η τελευταια φορα που γραφεις στο θρεντ μου,γιατι ειλικρινα δεν εχεις τον τροπο,ουτε την προθεση να βοηθησεις....

---

amelie74, είχα καιρό να μπω στο θέμα σου και να διαβάσω.
ήθελα να πιστεύω πως κάτι άλλαξε.
δυστυχώς όχι.

διάβασα και το ποστ της lucifer και κατάλαβα πως στο παρελθόν είχατε ένα ας πούμε ιντερνετικό καυγαδάκι.
ωστόσο,στο τωρινό της ποστ δεν βρήκα κάτι που να σε θίγει.
σε αυτό που κάνεις quote, υπάρχει κι ένα \" πχ \".
γιατί θίγεσαι?

θυμάσαι πόσο καιρό πριν λέγαμε να πάμε για φαγητό?
και σου έλεγα θα έρθω να σε πάρω και θα σε γυρίσω σπίτι?
κι εσύ εκεί κολλημένη.
είναι όλα δύσκολα.
το ξέρω.

νιωθω τρομερες ενοχες για αυτα που εγραψα για την αδερφουλα μου.
περα απο το οτι με κουραζει ΤΗΝ ΛΑΤΡΕΥΩ.
ηρθε πριν λιγο μου χαιδεψε τα μαλλια και με παρηγορησε επειδη ημουν πεσμενη,μου ειπε ποσο με αγαπαει και μου ρθε να βαλω τα κλαματα.
ΤΗΝ ΛΑΤΡΕΥΩ,ΜΕ ΛΑΤΡΕΥΕΙ,ΤΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ,ΜΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ...
ΤΗΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥΜ.
ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥΜ,ΑΛΛΑ ΕΙΜΑΙ ΒΕΒΑΙΗ ΟΤΙ ΤΟ \"ΔΙΑΒΑΖΕΙ\" ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΔΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΒΟΥΡΚΩΜΕΝΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ....