γιωτα μην το αφηνης.μιλησε μου..βγαλτο απο μεσα σου....ανοιξου μου
Printable View
γιωτα μην το αφηνης.μιλησε μου..βγαλτο απο μεσα σου....ανοιξου μου
Αρνητικά συναισθήματα Στηβ είναι αυτά που σου προκαλούν δυσφορία δηλ.στενοχώρια....
Αρνητικά συναισθήματα δεν είναι η χαρά,η ευεξία,η αγάπη...αλλά τα αντίθετά τους...
φοβαμαι γιατι ο,τι φοβαμαι το βρησκω μπροστα μου..με κυνηγαει..ο γιατρος λεει οτι το κυνηγαω εγω..δεν ξερω ποιος εχει δικιο αλλα αυτο βρισκεται παντα μπροστα μου!
για σου κασσυ.να σου αυτα τα αρνητηκα συναισθηματα μπορεις να τα ελενξεις;
ιντεραππτεντ πως παει.μην ανυσηχεις ολα θα παν καλα.ηρθες εδω να μιλησεις εδω γι αυτο που σε απασχολη και να ηρεμισεις.το θεμα ειναι τη φοβασαι και το βρησκεις μπροστα σου;
Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΜΟΥ ΦΟΒΙΑ( ΓΙΑΤΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΧΩ ΠΟΛΛΕΣ) ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ. ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΝΙΩΘΩ ΟΤΑΝ ΣΒΗΝΟΥΝ ΤΑ ΦΩΤΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΗ ΜΟΥ, (ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΚΟΣΜΟ ΠΑΛΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ, ) ΕΙΝΑΙ Η ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΟΤΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ , ΚΑΠΟΙΟΣ Η \'\'ΚΑΤΙ\'\' ΠΟΥ ΘΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΑΚΟ. ΜΟΥΣΚΕΥΩ ΣΤΟΝ ΙΔΡΩΤΑ ΜΕΣΑ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΚΑΙ ΝΙΩΘΩ ΕΤΟΙΜΗ ΝΑ ΛΙΠΟΘΥΜΗΣΩ. ΑΝ ΒΡΕΘΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ ΜΕΣΑ ΣΕ ΣΥΝΤΟΜΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ, ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ. ΑΝ ΟΧΙ, ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΣΤΟ ΠΑΤΩΜΑ ΤΟΥ ΔΩΜΑΤΙΟΥ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗΣ...:(
η μεγαλητερη φοβια μου..μετα..η περα απο την μοναξια μου..ειναι το να χασω τα λογικα μου....το να ειμαι σε διαρκεισ συγχυση......
Τελικά ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσουμε το φόβο μας είναι το καντο και ας φοβάσαι. Είναι και ο τίτλος ενός βιβλίου που διάβασα τελευταία. Και πραγματικά σε σχέη με το φόβο μου με την οδηγηση εκτός πολης για τον οποίο σας έχω μιλήσει είχε αποτελέσματα.
Φοβιες πολλες............................
Τα υψη, τα αεροπλανα, τις αρρωστιες, να μην πνιγω καθως τρωω, τον πολυ κοσμο, το
σκοταδι, να μην παθει κατι η κορη μου.
Αλλα η πιο επωδυνη απο ολες ειναι η μοναξια μου............................................ ................
Εγω παιδιά φοβάμαι πολύ τα φίδια...όποτε είμαι μόνη μου φοβάμαι ότι τώρα θα έρθουν να με δαγκώσουν....μόνο καλοκαίρι το νιώθω
αλλα φοβάμαι και το μέλλον...ότι αυτά που μου συμβαίνουν δεν θα διορθωθούν (χαρακτήρα)
Παιδιά πώς είναι δυνατόν αναρωτιέμαι σε έναν κόσμο που γλεντάει,καλοπερνάει και χαίρεται να ακούω έναν έναν να μιλάει για μοναξιά;Αυξάνεται πολλή η κατάλιψη τα τελευταία χρόνια, σα μάστιγα, και απορώ γιατί....Από εκεί που νόμιζα πως οι ψυχικά ασθενείς αποτελούσαν μειονότητα ακούω και βλέπω όλο και περισσότερα κρούσματα....
Χα! Πες καλύτερα πως είμαστε η πλειοψηφία!
Είναι πολλά που αποτρέπουν κάποιον με ψυχικό νόσημα να μην το εκδηλώσει. Φόβος απόρριψης, απομόνωσης ( λες και δεν είναι ΗΔΗ μόνος μες στη δυστυχία του ), στιγματισμού.
Μου θυμίζει άλλες εποχές που μόνο ακουστά τις έχω. Ξέρεις, κάτι σαν τους λεπρούς που τους εξόριζαν στη Σπιναλόγκα (ελπίζω να γράφεται όντως έτσι).
Και τελικά...γιατί να μην πάσχουν όλο και περισσότεροι από κατάθλιψη; Πού είναι η ποιότητα ζωής; Παλεύουμε καθημερινά και ποιες είναι οι απολαβές; Και φυσικά δε μιλάω μόνο για απολαβές οικονομικής φύσης.
Κάποιες φορές νιώθω σαν όλα να διαλύονται γύρω μας και να μην μπορούμε να κάνουμε τίποτε για να εμποδίσουμε την \"καταστροφή\".
Δεν ξέρω ρε παιδιά..συγκεχυμένες σκέψεις κάνω κι εγώ και παλεύω συνέχεια με τον εαυτό μου προσπαθώντας να δώσω μία νότα αδιαφορίας στο τί με προβληματίζει...
Μπερδεμένα πράγματα...
Φοβίες ή μαλακίες του εγκεφάλου μου θα έλεγα εγώ που τους επιτρέπω να μου χαλάνε την ζωή? δόξα σοι ο θεός έχω αρκετές.η πιο πρόσφατη είναι με την οδήγηση , έπειτα απο 8 χρόνια οδήγησης επειδή το μαλακισμένο το αυτοκίνητό μου έκανε κάτι θορύβους νομίζω οτι άνα πάσα στιγμή θα με αφήσει ακόμα και τώρα που το πήγα στο συνεργείο πάλι τα ίδια εγώ.χτες πήγα μια βόλτα και έγινα μούσκεμα στον ιδρώτα.πάμε παρακάτω, φοβία οτι θα με πιάσει το στομάχι μου και θα ανακατευτώ και θα ξεράσω μπροστά σε κόσμο εκεί που πάω για ποτό ή γενικά για βόλτα.(βέβαια τόσα χρόνια ποτέ δεν έχω ξεράσει μπροστά σε κόσμο).Φοβάμαι τα σκούρα νερά στην θάλασσα,νομίζω οτι κάτι κρύβεται απο κάτω και θα με σκοτώσει, έτσι και με πετάξει άνθρωπος σε σκούρα νερά θα πάθω καρδιά.Φοβάμαι μην με θάψουν ζωντανή(δεν ξέρω για ποιό λόγο θα το έκανε κανείς).Φοβάμαι να πάω στο χωριό μου γιατί το νοσοκομείο είναι σε απόσταση 15 λεπτών και δεν ξέρω ποιος θα με πάει. Αυτά για σήμερα!!!!!
Φοβιες?πολλες....φοβαμαι κλειστους χωρους,παθαινω κρισεις,νιωθω πως μου τελειωνει το οξυγονο ακομα και στο ανσανσερ.Φοβαμαι την θαλασσα τον τελευταιο καιρο και δεν ξερω τον λογο γατι παντα την λατρευα και εκανα ιστιοπλοια..Φοβαμαι να φαω κανονικα γιατι νιωθω πως θα παχυνω παρα πολυ..Φοβαμαι να αγαπησω γιατι νιωθω πως ολοι με κοροιδευουν και θελουν να με πληγωσουν..Φοβαμαι πως δεν ειμαι αρκετα καλη...Φοβαμαι οταν ειμαι στο αμαξι γιατι νομιζω τον τελευταιο καιρο πως θα γινει πιτα!!!Φοβαμαι παρα πολυ το σκοταδι αυτες τις μερες ενω παντα το λατρευα...Τελος φοβαμαι πως θα καω ζωντανη...αυτες προς το παρον και βλεπουμε τι θα προκυψει ακομα...
Ε,ψιλοπράγματα δηλαδή....