ΣΤΙΧΟΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ

Ξημερώνομαι, μόνος μέσα στο καημό σου
Μόλις πω ότι σε ξέρω, πέφτω στον εγωισμό σου
φαρμακώνομαι
Συμβιβάζομαι, μ’ οτιδήποτε δικό σου
χτίζω ψεύτικες ελπίδες να ‘χω θέση στ’ όνειρό σου
αναγκάζομαι

Αυτό δεν είναι πια ζωή, είναι φορτίο
βαρύ και για τους δυο
Αυτό δεν είναι πια ζωή, με πλοίο μοιάζει
που έγειρε και μπάζει, αντίο, αντίο

Αγωνίζομαι, να διαβάσω την καρδιά σου
με έχεις μάθει στο παιχνίδι
να μη δείχνεις τα χαρτιά σου
κι απελπίζομαι
Υποκρίνεσαι, ότι τάχα ανάμεσά μας
περπατούν όλα εντάξει και ξανά στα ψέματά μας
παραδίνομαι

Οι προδομένοι
Μητροπάνος Δημήτρης Μουσική/Στίχοι: Νικολόπουλος Χρήστος/Παπαδόπουλος Λευτέρης Αποστολέας: Ν. Μαξιλαράς Στάλθηκε:

Κάτσε να πιούμε ένα κρασί, να κουβεντιάσουμε να θυμηθούμε και να κλάψουμε παρέα Απ’ το φαρμάκι την καρδιά να την αδειάσουμε έτσι παράξενα, πικρά κι ωραία Σε πρόδωσα, με πρόδωσες Το χάσαμε κι εμείς το τρένο Σε πρόδωσα, με πρόδωσες και τ’ όνειρο πήγε χαμένο Κάτσε να πιούμε ένα κρασί για να μεθύσουμε Τι άλλο πια και για τους δυο μας απομένει Και τα μεσάνυχτα για πάντα χωρίσουμε όπως χωρίζουνε οι προδομένοι

Ποιος το περίμενε λοιπόν
να γίνουμε ένα παρελθόν
και όλα τα χρώματα σκοτάδι
και η αλμύρα στα μαλλιά να γίνει άδεια αγκαλιά
στην άμμο ακόμα ένα σημάδι

Και ότι ήθελα κοντα να ρθει
δεν λέει με τίποτα να βγεί
είναι φεγγάρι τρομαγμένο
με έκλεισες μέσα σου εκεί
σένα κορμί σαν φυλακή
να δραπετεύσω περιμένω

Φθινοπώριασε ο άνεμος σε πήρε
φθινοπώριασε
και απ την καρδία σου η αγάπη μου ξεθώριασε
σκοτείνιασε μπροστα μου ο ουρανός

Κιτρινίσανε του έρωτα τα φύλλα
κιτρινίσανε
στο χώμα απλά να πέσω με αφήσανε
να πίνω απ τη βροχή σου ο τρελός

Ποιος το περίμενε που λες
πως θα άφηνε τέτοιες πληγές
η νύχτα όταν ξημερώνει
και πάνω που ήμασταν εμείς οι νικητές της διαδρομής
τώρα κοιτάζουμε την σκόνη

Quote:

---

Originally posted by Helena
α ρε πανος μεγαλη πικρα κι αυτη :P

---

ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΟΠΑΥΛΟΣ ΤΗΝ ΠΑΕ ΕΛΕΝΑ!

NΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ

Ζούσε κάποτε στον κόσμο τον αγιάτρευτο
Ένα αγόρι ξεχασμένο κι απροστάτευτο.
Είχε ένα μικρό ταμπούρλο και το βάραγε.
Τι ψυχή βασανισμένη να \'ταν άραγε;

Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Η γειτονιά του δεν το κράταγε.
Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Τους δρόμους πήρε και περπάταγε.
Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Καπνός τριγύρω δε φαινότανε
Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Μα κάπου πόλεμος γινότανε.

Τι τα θέλει τα βιβλία και τα γράμματα
Σ\' όλους έρχονται μια μέρα τα γεράματα.
Τι τα θέλει τα παλάτια, τα μαλάματα.
Η ζωή κυλάει με δάκρυα και με κλάματα.

Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Κανένας τόπος δεν τον χώραγε
Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Στις ερημιές μακριά προχώραγε.
Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Ούτ\' ένα φύλλο δεν κουνιότανε
Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Μα κάπου πόλεμος γινότανε.

Νύχτα μέρα περπατούσε ασταμάτητα
Σε λαγκάδια φουντωμένα, δάση απάτητα.
Μα στου ποταμού την άκρη που αργοκύλαγε,
Το τσακάλι του πολέμου παραφύλαγε.

Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Με τ\' άγριο νύχι του σημάδεψε
Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Και μια ζωούλα ακόμα κλάδεψε.
Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Τ\' αγόρι λες ονειρευότανε
Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Μα γύρω πόλεμος γινότανε.

Κι όταν στις κορφές απάνω μέρα χάραξε
Στη μικρή καρδιά του μέσα κάτι σπάραξε.
Έτσι πέρασε στη χώρα του αμίλητου
Και τ\' αγρίμια του άλλου κόσμου γίναν φίλοι του.

Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Της γης ο κόρφος δεν τον χώρεσε
Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Στον ουρανό βαθιά προχώρησε.
Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Ταμπούρλο πια δεν ακουγότανε
Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Μα πάντα πόλεμος γινότανε.

Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Ταμπούρλο πια δεν ακουγότανε
Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Μα πάντα πόλεμος γινότανε.

http://www.youtube.com/watch?v=5oS4HoCLWcU

NIKOΣ ΓΚΑΤΣΟΣ :

O TAΞΙΔΙΩΤΗΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ (αυτός είμαι και αύριο ξεκινάω ένα ταξίδι για να δώσω μάχη για την ισορροπία και την Αγάπη)

http://www.youtube.com/watch?v=ka3nkkPBit8


Εδώ σ\' αυτό το παραθύρι
κοντά μου κάποτε είχες γείρει
κι από του ήλιου το ποτήρι
να πιούμε μου \'λεγες το φως.

Σκοτάδι τώρα πέφτει μπρος μου
μετρώ την ερημιά του κόσμου
κι εσύ που ήσουν αδερφός μου
λυγμός απόμεινες κρυφός.

Πού πας του ονείρου ταξιδιώτη
στερνή αγάπη μου και πρώτη,
από το χρόνο τον προδότη
ποτέ δε γλίτωσε κανείς.

Πού πας πουλί κατατρεγμένο
πού πας κυνηγημένο τρένο,
σε ποιο σταθμό να περιμένω
μπροστά μου πάλι να φανείς;

TO KOYPAΓIO ΠOY BPIΣKEI H KAPΔIA ΣOY
N\' AΓAΠAΣ KAI META NA ΞEXNAΣ
TA ΔIKA MOY TA ΔAKPYA ΣTOXAΣOY
MONAΞIA ΣOY ΘA ΓINOYN ΠOY ΠAΣ

OΛA KAΠOTE APXIZOYN KAI TEΛEIΩNOYN
KI AN XΩPIZOYME ΔEN ΠPEΠEI NA ΛYΠAΣAI
KI AN YΠAPXOYNE ΣTIΓMEΣ ΠOY MAΣ ΠΛHΓΩNOYN
TIΣ KAΛEΣ ΣTIΓMEΣ MONAXA NA ΘYMAΣAì

http://www.youtube.com/watch?v=bIIL5p7_WKk

Je suis malade

Je ne rêve plus je ne fume plus
Je n\'ai même plus d\'histoire
Je suis sale sans toi
Je suis laide sans toi
Je suis comme un orphelin dans un dortoir

Je n\'ai plus envie de vivre dans ma vie
Ma vie cesse quand tu pars
Je n\'ais plus de vie et même mon lit
Ce transforme en quai de gare
Quand tu t\'en vas

Je suis malade
Complètement malade
Comme quand ma mère sortait le soir
Et qu\'elle me laissait seul avec mon désespoir

Je suis malade parfaitement malade
T\'arrive on ne sait jamais quand
Tu repars on ne sait jamais où
Et ça va faire bientôt deux ans
Que tu t\'en fous

Comme à un rocher
Comme à un péché
Je suis accroché à toi
Je suis fatigué je suis épuisé
De faire semblant d\'être heureuse quand ils sont là

Je bois toutes les nuits
Mais tous les whiskies
Pour moi on le même goût
Et tous les bateaux portent ton drapeau
Je ne sais plus où aller tu es partout

Je suis malade
Complètement malade
Je verse mon sang dans ton corps
Et je suis comme un oiseau mort quand toi tu dors

{Je suis malade
Parfaitement malade
Tu m\'as privé de tous mes chants
Tu m\'as vidé de tous mes mots
Pourtant moi j\'avais du talent avant ta peau

Cet amour me tue
Si ça continue je crèverai seul avec moi
Près de ma radio comme un gosse idiot
Écoutant ma propre voix qui chantera

Je suis malade
Complètement malade
Comme quand ma mère sortait le soir
Et qu\'elle me laissait seul avec mon désespoir

Je suis malade
C’est ça je suis malade
Tu m\'as privé de tous mes chants
Tu m\'as vidé de tous mes mots
Et j\'ai le coeur complètement malade
Cerné de barricades
T\'entends je suis malade



[I don’t dream anymore, i don’t smoke anymore
I don’t have a history anymore
I am dirty without you
I am ugly without you
I am like an orphan in a dormitory

I don’t feel like living in my life
My life stops when you leave
I don’t have a life anymore and even my bed
Turns into a platform (of a station)
When you go away

I am ill
Completely ill
Like when my mother went out in the evening
And that she left me alone with my despair

I am ill, fully ill
You come, we never know when
You leave again, we never know where
And it will be soon two years
Since you didn’t give a damn.

Like to a rock
Like to a sin
I am locked on to you
I am tired, I am exhausted
To pretend being happy when they are here

I drink every night
But all whiskies
For me, they have the same taste
And all the boats carry your flag
I don’t know anymore where to go, you are everywhere

I am ill
Completely ill
I pour my blood in your body
And i am like a dead bird when you sleep

I am ill
Perfectly ill
You have deprived me of all my songs
You have drained me of all my words
And I have the heart completely ill
Though i had talent before having your skin

This love is killing me
If this goes on, i’ll die alone with me
Near my radio, like an idiot kid
Listening to my own voice singing

I am ill
Completely ill
Like when my mother went out in the evening
And that she left me alone with my despair

I am ill
This it is, i am ill
You have deprived me of all my songs
You have drained me of all my words
And I have the heart completely ill
Surrounded by barricades
You understand, I am ill}

KI AN ΓEΛAΣ TΩPA ΠOY ΦEYΓEIΣ
KAI MIΛAΣ EIPΩNIKA
ΔEN ΠEIPAZEI ΣTHN ZΩH MAΣ
EINAI OΛA ΔANEIKA

EXEIΣ ΠOTIΣEI ME TO ΨEMA THN ZΩH ΣOY
ΔEN EXEIΣ ΘAPOΣ NA MOY ΠEIΣ ΔEN Σ\' AΓAΠΩ
ΔEN TO ANTEXΩ ΠIA KOYPAΣTHKA MAZI ΣOY
MEΣA ΣTO ΨEMA ΣOY NA ZΩ ΔEN TO MΠOPΩ

ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ

Αντί για σένα διάλεξα
μια ανθισμένη κόλαση
ένα μπουντρούμι
γεμάτο κραυγές και βροχή
ένα ναυάγιο
στο κέντρο μιας χίμαιρας
να ατενίζω το ανέφικτο
και τη σιωπή.

Θα συνεχίσω να ψάχνω στη μουσική
όσα δεν μου ’δωσε κι όσα μου πήρε η ζωή
γελώντας και πίνοντας
τραγουδώντας κι ελπίζοντας πως
πριν το ταξίδι τελειώσει
μες στην πιο άγρια θλίψη
και σ’ έναν άγνωστο τόπο
αχ, θα μου αποκαλύψει
γιατί άξιζε τόσο τον κόπο.

γενεθλια
στιχοι-μουσικη-πρωτη εκτελεση:στελιος μπικακης
στα μονοπατια του καημου,στη εφυρα του στεναγμου
μ εκανε η μανα μου
μια φθινωπορινη βραδια,ζωη την κρυα σου καρδια
ειδαν τα ματια μου

με κουδουνιστρες πλαστικες,ομορφες και χρωματιστες
με νανουρισανε
και τα ματακια τα μικρα,ειδαν του κοσμου τα αγαθα
και συμφωνησανε

ηταν το γαλα μου πικρο και το νερακι μου γλυφο
που με μεγαλωνε
κι απεναντι στην κουνια μου,η μοιρα η κακουργα μου
και με καμαρωνε

ηταν το κλαμα μου μουντο,σαν κατι να θελα να πω
μα δε με νιωσανε
μια λυπημενη αναπνοη για την ******* τη ζωη
που μου χρεωσανε

ετσι ξεκινησα λοιπον ετσι ξεκινησα
δε με ρωτησανε ζωη μα σε συνηθισα
σαν πληγωμενο αετοπουλο στο χωμα
ψαχνω τη δυναμη να κρατηθω ακομα

ετσι ξεκινησα λοιπον ετσι ξεκινησα
αλλα μου δειξανε και αλλα εγω αντικρυσα
θεε μου ας ηξερα πια μερα θα πεθανω
και του θανατου μου γενεθλια να κανω

http://www.youtube.com/watch?v=qGybL5Go05g :)

Πες μου πες μου τι σε φέρνει
και με παρασέρνει άλλη λογική
πες μου πες μου ποιά αλήθεια
μεσ΄τα παραμύθια γίνεται σιωπή

Αν μ΄αγαπάς μη νοιάζεσαι πού πάω και πού πας
μα κρύψε με στο βάθος της καρδιάς
και κάπου θα βρεθούμε αν μ΄αγαπάς
Αν μ΄αγαπάς τα σύνορα μαζί μου να περνάς
τα όχι και τα πρέπει να ξεχνάς
και κάπου θα βρεθούμε αν μ΄αγαπάς

Δωσ΄μου δωσ΄μου μια στιγμή σου
το κρυφό φιλί σου σώμα και ψυχή
δωσ΄μου δωσ΄μου μια αγάπη
έστω κι αυταπάτη για να ζω εκεί

Αν μ΄αγαπάς μη νοιάζεσαι πού πάω και πού πας
μα κρύψε με στο βάθος της καρδιάς
και κάπου θα βρεθούμε αν μ΄αγαπάς
Αν μ΄αγαπάς τα σύνορα μαζί μου να περνάς
τα όχι και τα πρέπει να ξεχνάς
και κάπου θα βρεθούμε αν μ΄αγαπάς