Bien, gracias :)
Πέρασε η ώρα και τα ξέχασα τα όνειρα... Μου έχει μείνει μια μελαγχολία αλλά θα καλυτερέψει κι αυτή, που θα πάει;
Μετά λέω να προσπαθήσω να ξεκινήσω την επανάληψη, το απογευματάκι...
Printable View
Καλημέρα παιδιά, τι κάνετε;
Εγώ όχι πολύ καλά σήμερα, νιώθω άγχος για κάποιες δουλειές που έχω και πρέπει να βγω έξω κάποια στιγμή και τρέμουν τα χέρια μου τώρα...
Θα προσπαθήσω να ηρεμήσω κι αν δω ότι δεν είμαι σε θέση να βγω τώρα το πρωί, θα τις αφήσω για το απόγευμα...
Καλημέρα! :)
Είμαι λίγο αναστατωμένη γιατί είδα ένα άσχημο όνειρο αλλά θα μου περάσει...
Εσύ;
Επίσης οι δουλειές μου χθες ήταν ευχάριστες, πήγα ν' αγοράσω δώρα για κάτι γεννητούρια που περιμένουμε στην οικογένεια οπότε το απόγευμα που ένιωθα κάπως καλύτερα το χάρηκα...
Πω πω ρε συ παίρνεις δυο βαριά αντιψυχωσικά και δυο αντικαταθλιπτικα.
Γιατί 2 αντιψυχωσικά?...Είχες ψύχωση?
Ο τρόπος είναι φαρμακευτικός...Θα σου έλεγα να τα παίρνεις όλα το βράδυ αλλά παίρνεις πολλά.
Εχεις πει στον γιατρό που σου έγραψε την αγωγή ότι ταλαιπωρείσαι από εφιάλτες?
Καλημέρα...
Θα σου εξηγήσω... Υπήρξε μια περίοδος στη ζωή μου παλιότερα που πίστευα ότι εκείνος που προσπάθησε να μου κάνει κακό, μπορεί και τώρα... Κι ακόμα και τώρα κάποιες φορές όταν είμαι πολύ κουρασμένη ακόμα τον φοβάμαι γιατί αν συμβεί κάτι δεν έχω την δύναμη ν' αντιδράσω...
Ναι, του το έχω πει αλλά δεν θέλει ν' ανεβάσει άλλο την δοσολογία γιατί ήδη παίρνω υψηλές δόσεις... Για να καταλάβεις, μόνο από το seroquel παίρνω 800 mg ημερησίως...
Ουφ, άντε πάλι... Μου ήρθε η περίοδος κι άρχισα ήδη να νιώθω χειρότερα και ψυχολογικά, το σωματικό παλεύεται μ' ένα παυσίπονο αλλά το ψυχολογικό όχι έτσι εύκολα...
Αχ, άντε να έρθει η εμμηνόπαυση να ησυχάσει το κεφάλι μου, έτσι κι αλλιώς παιδιά δεν προλαβαίνω να κάνω...
Το Seroquel και το Abilify το παίρνουν άτομα με σχιζοφρένεια και ψύχωση και όχι άτομα με κατάθλιψη και άγχος όπως εσύ...Το Αναφρανίλ είναι παλιό τρικυκλικο αλλά καλό...Πρέπει να εξορθολογίσεις την αγωγή σου,παίρνεις πολλά και βαριά..Και τότε θα επιστρέψει και η ζωντάνια και η νορμοθυμια.
Εγω από τότε που ξεκίνησα να παίρνω τα αντικαταθλιπτικά το βράδυ,πριν τον ύπνο,σταμάτησα να βλέπω όνειρα.
Και ο άντρας της αδελφής μου υπέφερε από εφιάλτες και του έγραψε μια νευρολόγος να παίρνει Citalopram πριν τον ύπνο και από τότε σταμάτησε και αυτός να βλέπει όνειρα.
Υπάρχουν λύσιες
Δεν σου είπα να σταματήσεις τελείως όλα τα φάρμακα αλλά δυο βαριά αντιψυχωσικά χωρίς να έχεις σχιζοφρένεια δεν βγάζουν νόημα.
Φαντάζομαι αν ψάξεις να βρεις τις πιο ευτυχισμένες στιγμες της ζωής σου θα ήταν χωρίς φάρμακ ,όταν ήσουν παιδάκι.
Μην νομίζεις ότι επειδή βίωσες μια άσχημη περίοδο πριν ξεκινήσεις τα φάρμακα,ότι πάντα έτσι θα είναι η ζωή σου χωρις αυτά.
Δεν θα το έλεγα αυτό για την παιδική μου ηλικία γιατί δεν ήταν ρόδινη κι ας λέει το τραγούδι "τα μαθητικά τα χρόνια δεν τ' αλλάζω με τίποτα", εγώ δεν θέλω να τα θυμάμαι...
Όσο για την περίοδο πριν τα φάρμακα, ξέρεις τι είναι αυτό που με φοβίζει; Μήπως αρχίσω πάλι να πιστεύω ότι εκείνος είναι εδώ... Γιατί αν αρχίσω πάλι να το πιστεύω τότε θα μιλάμε για πετυχημένη απόπειρα πλέον, αυτή τη φορά θα τα καταφέρω ο κόσμος να χαλάσει... Και μόνο που το γράφω νιώθω φόβο, φαντάσου να το ξαναζήσω... Δεν μου έχουν διαγνώσει ποτέ σχιζοφρένεια αλλά μήπως αυτά τα φάρμακα εμποδίζουν αυτές τις σκέψεις γι' αυτό μου τα έδωσε; Θα το συζητήσω μαζί του (με τον γιατρό) απλώς τώρα κάνουμε κουβέντα γιατί δεν το έχω ξεπεράσει το πρόβλημα απλώς έχει αμβλυνθεί κάπως...
Ναι, σ' αυτόν αναφέρομαι... Έχεις δίκιο πως έχουν περάσει πολλά χρόνια αλλά δεν μπορώ να σταματήσω να τον φοβάμαι... Ίσως και να είναι μετατραυματικό στρες, δεν το αποκλείω...
Παλιότερα που πίστευα ότι μπορεί να μου κάνει πάλι κακό είχα πάψει να κοιμάμαι την νύχτα, ίσως μόνο λίγο αν δεν άντεχα άλλο αλλά θυμάμαι ότι κοιμόμουν το μεσημέρι που με το φως φοβόμουν λίγο λιγότερο... Γενικά φοβάμαι το σκοτάδι αλλά όταν σκέφτομαι αυτόν τρομοκρατούμαι ειδικά αν είναι βράδυ... Κάπως έτσι ξεκίνησαν οι αυτοτραυματισμοί, μετά από ακόμα ένα βράδυ αυπνίας... Ήθελα να κόψω τα νύχια μου και τελικά γρατζούνισα τους καρπούς μου με το ψαλιδάκι και μετά άρχισα να χρησιμοποιώ ξυραφάκι που πληγώνει περισσότερο... Το ψαλιδάκι δεν κάνει σημαντικό τραύμα... Και θυμάμαι μια νύχτα που τον είδα στον ύπνο μου και ξύπνησα πανικόβλητη κι ήθελα να μου κάνω κακό για να γλιτώσω από τον τρόμο κι ευτυχώς ήταν η περίοδος που είχα γνωρίσει τον πρώην μου και του έστειλα μήνυμα μες τη νύχτα που για καλή μου τύχη το είδε και μιλούσαμε μέχρι να με ηρεμήσει... Γι' αυτό τρέμω μήπως ξαναγυρίσει αυτή η αίσθηση... Εδώ ακόμα και τώρα αν είμαι πολύ κουρασμένη φοβάμαι μήπως συμβεί κάτι και δεν μπορώ ν' αντιδράσω και ευτυχώς για καλή μου τύχη υπάρχει κάποιο πρόσωπο που δεν τον ενοχλεί να με καθησυχάζει ότι δεν θα πάθω τίποτα αν κοιμηθώ... Για φιλική σχέση μιλάω τώρα...
Παιδικό τραύμα κυκνε.
Μήπως αν κάνεις μαθήματα αυτοάμυνας σε βοηθήσει να νιώσεις περισσότερη ασφάλεια? Πρέπει να το βγάλεις από το μυαλό σου και να μην σκέφτεσαι τι θα συμβεί την επόμενη ώρα, ζήσε το τώρα. Το μυαλό σου δημιουργεί εφιάλτες όταν όλη μέρα έχεις δυσάρεστες σκέψεις . Το κακό είναι πως αν ανοίξεις τηλεόραση δεν βρίσκεις κάτι καλό να δείς χωρίς να σου προκαλέσει άγχος, φόβο και στεναχώρια.
Ίσως αν έβρισκες να κάνεις κάτι πριν τον ύπνο που θα σε χαλαρώνει να κοιμάσαι καλύτερα.
Μην περιμένεις την επόμενη συνεδρία αν δεν είναι άμεσα, πάρε τηλέφωνο και ρώτησε αν υπάρχει φάρμακο για να μην βλέπεις εφιάλτες, να στο γράψει ηλεκτρονικά και όταν τον επισκεφθείς θα του δώσεις τα € ( αν τα ζητήσει) αν το δοκιμάσεις πριν την επίσκεψη θα ξέρεις να του πεις αν υπάρχει διαφορά.
ναι... μονο που τα χαπια , οταν ειναι απαραιτητα, οπως σε πολλες ψυχικες παθησεις συμβαινει, ειναι αναντικαταστατα, ενω ο τροπος διασκεδασης ως παραγοντας ψυχικης ισορροπιας, μπορει να εχει πολλες εναλλακτικες.
ο τζοβανης ας πουμε, θα σου λεγε "κανε σεξ για να ξεχαστεις"...