Πάλι ξύπνησα μεσημέρι ενώ κοιμήθηκα νωρίς.....Δεν θα στρώσω ποτέ πρόγραμμα με τα χάπια;Δε θέλω να χάνω όλη την μέρα...πφφφφ
Printable View
Πάλι ξύπνησα μεσημέρι ενώ κοιμήθηκα νωρίς.....Δεν θα στρώσω ποτέ πρόγραμμα με τα χάπια;Δε θέλω να χάνω όλη την μέρα...πφφφφ
σκεφτομαι οτι η ζωη ειναι μικρη και πρεπει να κινητοποιηθω...να βρω μια δουλεια και να μπω σε μια ταξη....γενικα σαν ανθρωπος βαριεμαι πολυ ευκολα και μπαινω σε κατασταση κενου...
νοσηρη φαντασια να σαι καλα ευχαριστω για τις ευχες και εγω ευχομαι τα καλυτερα για σενα....αυτο περιμενω ναι μετραω τις μερες που θα τελειωσει...
Αυτό που σκέφτομαι, είναι να φορέσω την υπερ-ηρωϊκή στολή μου, και να σώσω τον κόσμο, αυτόν τον εικονικό, από το ψέμα της πραγματικότητας!
Yoko..
https://www.youtube.com/watch?v=g2ZR...twdUC&index=13
Σκέφτομαι ότι δεν υπάρχουν γυναίκες που να νοιάζονται για τον σύντροφό τους παρά μόνο για την πάρτη τους, το πώς θα βολευτουν πως θα κάνουν τα γούστα τους οπότε σημασία έχει μόνο το χρήμα, η "κοινωνική θέση" και πόσο καλό σκυλάκι είναι, ... Αηδία ... Sad but true.
Σήμερα κέρδισε η καταναλωτική μανία, τσαντάκια μπλουζάκια , ταξιδακια, βραχιολακια, παπουτσάκια και έχασε η συντροφικότητα, συναίσθηση, στοργικοτητα, ενότητα και θυσία.
Σκέφτομαι συχνά την μάχη με τον ''κακό'' μου εαυτό, με τους ''δαίμονες'' μου υπαρκτούς και μη.
https://www.youtube.com/watch?v=EOBsObAhJ6M
ωραιος ο Venom στην καινουρια ταινια εχει πλακα...
εγώ ακούω αυτο: https://www.youtube.com/watch?v=ww9N...&start_radio=1
άσχετο αλλα ήθελα να το πω! :)
ελισαβετ καλησπερα πως εισαι σημερα?
Καλα ειμαι καβ, ευχαριστώ
τι στο καλό, σεληνιάζομαι μαλλον :)
Πέρα απτην πλάκα έχω καταλάβει πως επειδή ζορίζομαι γενικώς από πολλά αυτή την περίοδο, έχω γίνει κάπως υπερευαίσθητη... απ όπου και να με ακουμπήσεις πονάει. Πράγματα που πριν τα περνούσα στο ντουκου χωρίς να δώσω πολύ σημασία, τώρα με πονάνε
οπως το πες θα συμφωνησω μαλλον ζοριζεσαι...και εγω το παθαινω οταν πιεζομαι με ενοχλουν τα παντα και γενικα ειμαι πιο νευρικος..
ειναι πολλά που έχουν πέσει μαζί και πρέπει να λυθούν άμεσα και έχω πνιγεί λίγο γιαυτό το παθαίνω. Και δεν ζητάω κάποιος να μου τα λύσει, μπορώ να τα κουμαντάρω και μόνη μου απλά πού και πού θέλω λίγο χώρο να αναπνεύσω και λίγη κατανόηση.
Ο πατέρας μου είχε έναν μαγικό τρόπο όταν ερχόταν τα δύσκολα κι έκανα και καμιά βλακεία να μου λέει "έλα, όλα καλά θα πάνε, μια χαρά τα καταφέρνεις" και μου λείπει αυτός ο μόνιμος "υποστηρικτής" τώρα που συνεννοούμασταν με τα μάτια.