ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ;

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Όχι δεν πιστεύω πως θα τους δούμε.
Δεν πιστεύω πως με τον θάνατο τελειώνουν όλα, τελειώνει η μορφή ζωής μου ξέρουμε προφανώς, αλλά πιστεύω πως ο κάθε άνθρωπος κάτι αφήνει, με κάποιο τρόπο "ζει" μέσα από άλλους που αγάπησε και αγαπήθηκε και πως στο τέλος δεν χάνεται. Ίσως είναι κι αυτό παρηγοριά και μόνο αλλά πιστεύω πως ο πατέρας μου πχ με βλέπει και ξέρει πώς νιώθω, δεν πιστεύω πως επειδή πέθανε το σώμα του, χάθηκε κι ο ίδιος. Επειδή οι άνθρωποι δεν είμαστε μόνο το σώμα μας, είμαστε κυρίως το μέσα μας, οι ιδέες μας, τα συναισθήματα μας, οι αξίες μας...βλέπω το σώμα ως κάτι "δανεικό" και προσωρινό. Αν το σκεφτείς αυτό που μας λείπει όταν πεθαίνει κάποιος είναι η φυσική του παρουσία, το σώμα του, η μυρωδιά του, η φωνή του, το άγγιγμα του... αυτά είναι που χάνουμε, τα υπόλοιπα δεν χάνονται έτσι κι αλλιώς. Οπότε ότι θα τον δω κάποια στιγμή με την μορφή που τον ήξερα, δεν το πιστεύω.

Τι φοβία έχεις;

---

Αυτό που λες ειναι μια παρηγοριά. Εγω δεν εχω συμβιβαστεί με την ιδέα οτι καποτε θα πεθάνω.

Αναρωτιέμαι αν θα πάψω ποτέ να φοβάμαι... Με ταλαιπωρεί τόσο πολύ αυτό...

στην επομενη ζωη δε θα θυμουνται τιποτα αυτοι που θα ειναι εκει απο αυτη τη ζωη αφου το μυαλο τους ειναι υλη το αν θα ξερουν πιος υπηρξε πατερας τους δε το ξερω

αν και προσπαθω να δειξω καλη διαθεση αλλα μου εχουν κανει τοσα πολα που μου την εχω δωσει κανονικα και οσο περνανε τα χρονια δε σηκωνω κουβεντα χειροτερα απο πριν μεταμελεια φυσικα δε προκειται να υπαρξει και παριστανουν συνεχεια οτι δε καταλαβαινουν ταχαμ που ειναι το θεμα κανωντας τους ασχετους οπως παντα ομως οσα βλεπουν δε τα βλεπουν μονο αυτοι οπως νομιζουν μαζι τα βλεπουμε.

Ακουω με προσηλωση !!! Επιτελους δωρεαν αναλυση. https://youtu.be/-NKDaEPAl0g

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Vox Συγνωμη που παιρνω τον λογο αντι για την κοπελα που ρωτας
...
Αλλα φτανει. Εμενα προσωπικα μου φαινεται περιεργο. Πες με συντηρητικη.

---

Αν εσύ έχεις ένα λόγο για να εξανίστασαι, τότε εγώ έχω δύο και τρεις (και δεν είμαι συντηρητικός). Απλά θεωρώ ότι στα πλαίσια συζητήσεων σε φόρουμ υποστήριξης, πολλά μπορεί να δούνε τα ματάκια μας. Έχει συμβεί στο παρελθόν η συμμετοχή του ενδιαφερομένου να φαίνεται σκόπιμα ενοχλητική αλλά στην πορεία να αποδεικνύεται ότι ο άνθρωπος δεν ξέρει να εκφραστεί πιο κόσμια ή πιο σωστά, ή βιώνει σημαντικό στρες λόγω του προβλήματός του. Κάπως έτσι έχω αναπτύξει μια ανοχή. Όταν τα όριά μου ξεπεραστούν, απλά δεν ασχολούμαι.

Quote:

---

Originally Posted by thlimenamatia

και ναι αν υπαρχει πια τοσο πολυ σοβαρο προβλημα μπορει να αναφερθει με πιο κομψο τροπο η εστω να στειλουν πμ σε μελη με ιδια θεματα. δεν ειναι αναγκη να ξεφτελιζουμε τοσο ωραιες εννοιες με χυδαιοτητες. αυτο θελω να πω.

---

Μα δε διαφωνώ. Δυστυχώς δεν έχει ο καθένας αυτή την ευχέρεια στη χρήση του λόγου, ενώ παρατηρούνται πολλές φορές και κρούσματα εσκεμμένα ενοχλητικών συμμετοχών.

αν καθομουν να καταγραψω ολους αυτους που προσπαθησαν να με ενοχλησουν τα τελευταια 5 χρονια θα εγραφα ολοκληρο τομο ομως αλλη ανοχη δεν προκειται να διξω θα αντιδρω αμεσα σε οτιδηποτε αντιστοιχο και δε προκειται να καταφερει να με ψαρωσει κανενας
θα τους διξω τοσο σεβασμο οσο ακριβως που εδειξαν τοσα χρονια.

Αυτο που εκανε ο πατερας μου οταν μας εφερε σε αυτο το σπιτι ηταν απαγωγη

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

αν καθομουν να καταγραψω ολους αυτους που προσπαθησαν να με ενοχλησουν τα τελευταια 5 χρονια θα εγραφα ολοκληρο τομο ομως αλλη ανοχη δεν προκειται να διξω θα αντιδρω αμεσα σε οτιδηποτε αντιστοιχο και δε προκειται να καταφερει να με ψαρωσει κανενας
θα τους διξω τοσο σεβασμο οσο ακριβως που εδειξαν τοσα χρονια.

---

Το ότι αυτό το γράφεις εδώ, τουλάχιστον είναι μια καλή ενθάρρυνση του εαυτού σου από σένα. Ο τόμος, ίσως, σήμερα εν σχέσει με πριν 5 χρόνια να έχει λιγότερα τέτοια περιστατικά και όχι της έντασης ή σοβαρότητας που είχαν τότε. Αυτό θα ναι βελτίωση, δλδ ξεκίνησες ήδη προσπάθεια βελτίωσης και σιγά σιγά το κλίμα αλλάζει.

Βλέπω τον εαυτό μου να μην αλλάζει σ αυτα που απαιτούν αλλαγή και ρίσκο αλλά να επιμένει στην ανεμελιά μέχρι εκεί που φτάνει στο κρίσιμο σημείο. Εκεί ο πανικός, που δεν είναι αβάσιμος, παίρνει την απόφαση, που είναι πάντα παραμονή στην ασφάλεια. Το γαμώτο είναι γιατί να επιτρέπω στον εαυτό μου να οδεύει προς το ρίσκο ενώ ξέρω το αποτέλεσμα - τελική απόφαση/πράξη!!

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Το ότι αυτό το γράφεις εδώ, τουλάχιστον είναι μια καλή ενθάρρυνση του εαυτού σου από σένα. Ο τόμος, ίσως, σήμερα εν σχέσει με πριν 5 χρόνια να έχει λιγότερα τέτοια περιστατικά και όχι της έντασης ή σοβαρότητας που είχαν τότε. Αυτό θα ναι βελτίωση, δλδ ξεκίνησες ήδη προσπάθεια βελτίωσης και σιγά σιγά το κλίμα αλλάζει.

---

απο τοτε που γεννηθηκα με πολεμησαν διχως ελεος και μαλιστα προσπαθουσαν να εκμεταλευτουν το γεγονος οτι δεν ηξερα ακομα τι συμβαινει αλλα αυτο που με εξαγριωσε εντελως ηταν οτι μετα εκαναν τους ασχετους σα να μου λενε δε προκειται να σε πιστεψει κανενας οτι και να πεις αυτο ομως που τους ξεφυγε ειναι οτι θα με πιστεψω εγω και αυτο μου φτανει.

οι περισσοτεροι ανθρωποι δεν εχουν απολυτως καμια ιδεα για το τι συμβαινει στο κοσμο και οτι και να κανουν οι αντιδρασεις τους ειναι σα να μην υπαρχουν αφου αλλοι αποφασιζουν γι αυτους απο το ιντερνετ αν ψαξει καποιος κατι μπορει να μαθει αν μαντεψει πιος λεει την αληθεια κατι απιθανο οταν τα βλεπεις ολα απο αποσταση αν δε γνωριζεις και δε σε γνωριζουν τα προσωπα που βλεπεις και ακους

δεν θα ενδωσω σε καμιας μορφης ψυχολογικο πολεμο και δε θα με ψαρωσει κανενας ψευτομαγκας που πιστευει οτι καπιος ειναι επειδη εχει γνωστους παντου

σχετικα με τα θρεντ που απανταγα το θεμα ειναι οτι δε καταλαβα αμεσως τι ειχε συμβει γιατι οτι βλεπω κατι πρεπει να το συσχετισω με οτι γινεται και ετσι δεν ηταν αμεση η αποκριση μου και οταν το καταλαβα ειχε προχωρησει αρκετα ολο αυτο.