Ο ανθρώπινος πόνος είναι προσωπική υπόθεση και δεν μετριέται, να πεις δλδ "ο ένας πονάει τόσο και δικαιούται να κλαφτεί τόσο"...
Μ' αυτή τη λογική όλοι θα έπρεπε να είμαστε ευχαριστημένοι απ' τη ζωή μας και να είμαστε ευτυχισμένοι γιατί κάπου σε αυτόν τον κόσμο σίγουρα θα υπάρχουν άνθρωποι με περισσότερα προβλήματα... Για σκέψου δηλαδή... Μία μάνα που χάνει παιδί της δεν έχει δικαίωμα να στεναχωρεθεί και να πενθήσει επειδή μία άλλη μάνα έχει χάσει τα δύο παιδιά της. Ομοίως, οι Έλληνες δε θα πρέπει να διαδηλώνουμε για την κατάστασή μας επειδή εκατοντάδες εκατομμύρια στην Αφρική είναι πραγματικά εξαθλιωμένοι και σίγουρα σε πολύ χειρότερη κατάσταση από εμάς... Οπότε ίσως αυτή είναι η λύση: να γίνουμε Αφρική για να "συνέρθουμε λίγο, οι κακομαθημένοι Έλληνες" όπως λες!
Έπειτα διαφορετικές αντοχές έχει ο καθένας μας στα διάφορα στρεσ(σ)ογόνα γεγονότα της ζωής. Ένας μπορεί να πάθει κατάθλιψη και να αυτοκτονήσει με αφορμή μία ερωτική απογοήτευση ενώ ένας άλλος μπορεί να έχει φάει του κόσμου τις απογοητεύσεις και τις απορρίψεις και να συνεχίζει κανονικά τη ζωή του χωρίς να χαμπαριάζει...
Επίσης τα χρήματα ως γνωστόν δε φέρνουν την ευτυχία. ΝΑΙ, μπορεί αυτή να νιώθει δυστυχισμένη με τόσο χλιδάτη ζωή όντας και κακομαθημένη και κάποιος άλλος που ζει με 500 ευρώ να μη νιώθει δυστυχισμένος! Και έχει κάθε δικαίωμα να εκφράσει τον πόνο της αν έτσι το αισθάνεται (πες το γκρίνια, πες το όπως θες)! Όπως επίσης και ο καθένας έχει το δικαίωμα να μην ακούει την γκρίνια της αν δεν του αρέσει...
Κατανοώ γιατί φαίνεται προκλητικό να κουκλοφορεί με φερ(ρ)άρι όταν οι άλλοι δεν έχουν να φάνε, αλλά δική της είναι η ζωή και έχει κάθε δικαίωμα να την κάνει ό,τι θέλει. Δυστυχώς ή ευτυχώς έτσι είναι τα πράγματα... Θέλω να πω ότι δεν κάνει κακό σε κανέναν ζώντας με αυτόν τον τρόπο, όπως και εσύ δεν κάνεις κακό σε κανέναν έχοντας ίντερνετ και μιλώντας τώρα εδώ μαζί μας, την ώρα που εκατομμύρια στον κόσμο δεν έχουν να φάνε... Κοινωνικές ανισότητες υπάρχουν εδώ και χιλιετίες. Το θέμα είναι όχι να ρίχνουμε ο ένας το φταίξιμο στον άλλον, αλλά να δούμε τί μπορούμε να κάνουμε για να τις περιορίσουμε, όπως εννοεί και ο IVAN.