μαρκέλα χαιρόμαστε με τη χαρά σου .
Printable View
Πως αισθάνομαι τώρα? ΣΚΑΤΑ!!! Αφού με πήρε ο ιδιοκτήτης μου κ μου ζήτάει ο άνθρωπος τα νοίκια του, αφού μου είπε ότι μείωση θα μου κάνει από το καινούριο χρόνο κ αν δε μπορώ να ανταπεξέλθω να φύγω από το σπίτι (αφού εξοφλήσω)... στη δουλειά δε με πλήρωναν... ζήτησα λοιπόν τα λεφτά μου, μου είπαν ότι θα με βοηθήσουν αλλά κ πάλι δε φτάνουν να καλυψω τα έξοδά μου, ψάχνω πάλι δεύτερη δουλειά. Νιώθω απαίσια που μας έχουν φτάσει σε τέτοια σημεία... έκλαψα πολύ, αφού λοιπόν ξέσπασα... τώρα νιώθω εξαντλημένη..! Υπέροχες στιγμές!
......Σκατα......σκατενια......σκα τοτερα...................................... ..
παλι νυσταζω.. τι θα κανω?
Να πνίγομαι...θα περάσει, το ξέρω αλλά δεν παύει να είναι οδυνηρό όσο διαρκεί...
Θα ελεγα οτι αποψε εχω μια μελαγχολικη διαθεση. Ειχα μια κουραστικη μερα κι αντι να πεσω να κοιμηθω αμεσως, εχω καθηλωθει στην καρεκλα...
Κουρασμενος , δε κοιμηθικα καλα σημερα , τελευταιο νυχτερινο κιολας..... Δεν νιωθω και καλα γιατι εχθες ηταν η γιορτη του πατερα μου . Εκλεισε 8 χρονια εχ8ες...
περασα και σημερα απ'αυτο το φορουμ ψυχολογιας να πω μια καητπερα. καητπερα λεπον. να γραψω τα νεα μου και να δω τι κανετε. τι κανετε δεν μου ειστε καλα ? και πως να ειστε στο ελλαδισταν. εγω απ'το περασμενο αλκοολοσαββατο το ξαναριξα στον αλκοολισμο και ειχα πιει πολλες μπυρες με αποτελεσμα οταν περασα απ'το σαλονι να δω στιγμιαια εναν ξαπλωμενο σκελετο να με κοιταζει (ηταν η γιαγια μου που εχει πεθανει χρονια τωρα). αλλα δεν ημουν και πολυ μεθυσμενος, δε μπορεις να πεις καν οτι τρεκλιζα καθολου ουτε ειχα παραισθησεις. ειχα τραβηξει ομως και 6 μαλακιες πριν και μου ειχε πριστει λιγο. μου συνεβη και ειπα να το μοιραστω εδω γιατι αν με ρωτησετε πως αισθανομαι σημερα θα σας πω πολυ βαρετα παλι και χωρις ορεξη για τιποτα. εχω βαρεθει με τη ζωη στο ελλαδισταν να μην καλοπερναμε, να μη διασκεδαζουμε, να μην εχουμε λεφτα, να τσιγγουνευομαστε και να φοβομαστε να ξοδεψουμε. να φοβομαστε γενικοτερα αφου πλεον δεν υπαρχει σιγουρια κι ασφαλεια ουτε για το παρων ουτε για το μελλον. δε ζουμε ανθρωπινα οποτε πως να νιωθουμε σαν ανθρωποι ? καταταλλα εφαγα πατατουλες ογκρατεν για μεσημερι και ετοιμαζω να την κανω για ενα ιαπωνικο ταινιακι. λεητερζ!
Νιώθω να πνίγομαι, να ασφυκτιώ θα έλεγα καλύτερα, νιώθω τρομερή πίεση και φοβάμαι, φοβάμαι γενικά αλλά και ειδικά να μην καταρρεύσω, να μην σπάσω από την πίεση που αισθάνομαι, το φοβάμαι πραγματικά! Πάνω που άρχισα να νιώθω λίγο καλύτερα τώρα αυτό...δεν μπορώ, δεν αντέχω, θα τρελαθώ από την πίεση που μου ασκείται!
Επίσης νιώθω τρομοκρατημένη...αυτά νομίζω...
Νοιωθω να μαι καπως χαλια και γενικα η απόδοση μου να ναι μέτρια. Η συναστροφη μου με ορισμένους ανθρώπους που αναγκαστικα τους βλέπω με φθείρει ψυχολογικά. Λόγω συμπεριφορων που μου έδειξαν δε με γεμίζουνε πάει τελείωσε κι οποτε τους συναντω η προκαταληψη αυτη με συνοδευει και χαλα η διαθεση μου. Σε πιο παλιες εποχες τετοιες συναναστροφες κοστισαν στην αυτοεκτιμηση μου και σε σημαντικες μου επιλογες. Αυτους τους ανθρωπους ειναι που μισω και θελω να ανταποδώσω.