Είναι καλά;
Printable View
δεν ειναι οτι ειμαι ατομο υψιλων τονων ομως οταν καπιος με πειραξει και ειδικα αδικα γινομαι φοβερα εκδηκιτικος
Η διαφορά ανάμεσα σε ένα παιδί που μεγαλώνει σε μια οικογένεια με υγιέστατη ψυχικά και με κοινωνικά ερεθίσματα, σε σύγκριση με ένα παιδί που μεγαλώνει σε μια οικογένεια με ψυχολογικά προβλήματα συνεπακόλουθα χωρίς να του προσφέρει κοινωνικά ερεθίσματα.
Το δεύτερο εύκολα θα μπλέξει με προβληματικά άτομα της ηλικίας του και από νωρίς αν δεν βρεθούν υπεύθυνα άτομα να το κουμαντάρουν λόγω της παρέας θα παρασυρθεί και ήδη θα βρίσκεται σε καταστροφικές για την ηλικία του δραστηριότητες, όπως σεξ, κάπνισμα, νυχτερινή ζωή.
Το πρώτο παιδί από νωρίς θα αναπτύξει ευστροφία, θα παίρνει τα γράμματα, θα είναι άψογο στις διαπροσωπικές του σχέσεις και συνεχίζοντας σ εκείνο το περιβάλλον ήδη ξεκίνησε να παίρνει τις γερές αντιστάσεις για τα αρνητικά ερεθίσματα και το μέλλον του διαγράφεται λαμπρό σ ότι επιλέξει να ασχοληθεί.
Τα συμπερασματα μου αυτά τα βιώνω με κάποιους τρόπους τώρα στην πράξη!
Εμένα με κατατρέχουν τετελεσμένα γεγονότα, λάθη που δεν μπορώ να αλλάξω. Λάθος μεθοδολογίες εργασίας που οδηγούσαν σε κόπωση χωρίς το θετικό αποτέλεσμα, ένα παράτυπο χαρτί που λόγω της παρατυπίας μου είναι άχρηστο, τα πλέον κατάλληλα χρόνια ζωής από πλευράς δημιουργίας που τα βίωσα μέσα στην κατάπτωση της αυτοεκτίμησης/αυτοπεποίθησης και συνεπώς σ εμένα δεν ήταν δημιουργικά. Κάποια στιγμή βρίσκεις τα πόδια σου, παλεύω, κερδίζω κάποια πράγματα που άν δεν μεσολαβούσαν εκείνα τα χρόνια και τα λάθη τώρα θα κέρδιζα άλλα πολύ καλύτερα με βάση τον κόπο μου, τουλάχιστον θα δοκίμαζα και τα τετελεσμένα γεγονότα που είναι δύσκολο να υπερπηδηθούν.
Μιλώ για τρία διαφορετικά παραδείγματα εδώ!
Όσοι έχετε παιδιά, κυρίως εσείς που μπαίνετε εδώ και έχετε παιδιά, πάρτε από νωρίς τα μέτρα σας. Τα ψυχολογικά σας δλδ να μην πάνε παρακάτω!
Πήγα κι αποχαιρέτησα έναν φίλο του πατέρα μου στο νοσοκομείο. Καρκίνος τελικό στάδιο. Αγνωριστος μέσα σε πέντε μήνες. Μόνο κόκαλα. Δεν ήθελα να δω τον πατέρα μου έτσι. Παρακαλούσε για νερό και επιτρεπόταν μόνο να του βρέχουν τα χείλη. Ήθελα να πάρω ένα μπουκάλι και να τον αφήσω να πιει με την καρδιά του, να ξεδιψάσει. Του είπα μόλις θα γίνει καλά κανόνισα με τον γιο του να τον φέρει, δεν πρόλαβε να έρθει στον τάφο του πατέρα μου κ το ζητούσε. Κρατιόμουν μετα βίας στις μαλακίες που του λέγαμε, βγήκα έξω και έκλαιγα για μια ώρα
αλλο ενα δυνατο χτυπημα στο σαγονι του φασησμου εφερε η επιστημη!! Πριν λιγους μηνες αποδηχτικε αυτο που τοσα χρονια μας ελεγαν οι δηθεν επιστημονες κοινωνιολογιας κα ανθρωπολογοι οπως ο Κνουτ Χάμσουν και αλλοι δαρβινολογοι! η θεωρια τους οτι η φιλη προκαθοριζη την εξυπναδα, την δυναμικη και αλλα χαρακτηριστικα! οτι το DNA ειναι σημαντικο για τις κοινωνιες και ολες αυτες οι μπουρδες πλεον αποδηχτικαν οτι εκτος απο μπουρδες ηταν κι βλακειες!
Νευρολογοι και βιολογοι ανακαληψαν οτι οι χαρακτηριστικες διαφορες στον χαρακτηρα των ανθρωπων, οι δυνατοτητες και γενικα οτι μπορει να κανει τηην αρεια φιλη να ξεχωριζει εκ γενησεως του ανθρωπου απλα δεν υπαρχει!! η ανακαλυψει αυτον των ανθρωπων αποδηξε οτι ο εγκεφαλος μας δεν φτιαχνετε μεσα στην κιλια της μανας μας! ουτε ειναι προκαθορισμενος ανα περιοχη και ανα φιλη! ΟΧΙ, ο εγκεφαλος μας και οι κοινωνικες μας διαφορες θα υπαρξουν τα πρωτα χρονια μας και εχουν αμεση σχεση απο το εξωτερικο περιβαλον μας, και απο τα εξωτερικα ερεθισματα που δεχομαστε στα πρωτα χρονια μας!! και αυτα πλαθοντε μεχρι τα χρονια μας οπου αρχιζει να υπαρχει η μνιμη μας!! δλδη ,τα χρονια που δεν θυμομαστε περιπου μεχρι τα 3-5 χρονια μας εκεινα τα χρονια λοιπον ο εγκεφαλος μας πλαθει τις οικοανοτητες μας, τον χαρακτηρα μας και ολα οσα οι φασηστες και οι ρατσηστες λενε οτι μας δειχνουν οτι υπαρχει γνωρισματα στους ανθρωπους οπως το χρωμα στο δερμα!! Αυτο δλδη οπου τοσα χρονια οι ναζοι μας "πεταγαν" ως επιχειριμα οταν πλεον ειχαν φαει το ξυλο τους, οταν πλεον ειχαν αδυνατησει τα μπρατσα τους!! οταν ηθελαν να μας το παιξουν κουλτουργιαριδες αυτο οτι δλδη υπρχει διαφορα αναμεσα σε ανθρωπους ανα περιοχη και ανα χρωμα αυτο που τοσα χρονια ηταν το αδυνατο σημειο μας, εμας των ανθρωπων οπου πηστευουμαι οτι ο ΔΑΡΒΙΝΟΣ ηταν ενασ κομπλεξικος και αντικοινωνικος ηλιθιος!! ολοι εμεις πλεον εχουμε και βιολογικη απαντηση σε εσας τους φασηστες!!!!
Ευχομαι να μην ταλαιπωρηθει και αλλο Ελισσαβετ. Οσους ανθρωπους εχω ζησει σε τελικο σταδιο παντοτε ευχομουν να μην συνεχιστει αυτο το βασανο. Σκληρο και επωδυνο. Ουτε νερο. Μονο πονος. Δεν εχω λογια να εκφρασω τι εχω νιωσει μιλωντας κοιτωντας τους. Παντως οχι λυπη με την εννοια της κακομοιριας. Ετοιμοθανατοι συμφιλιωμενοι και με το κεφαλι ψηλα.
Είμαστε φίλοι με τον γιο του. Εντοπίζω σε όλους τους συγγενείς καρκινοπαθών, το παθα κι εγώ, κι ο φίλος μου τώρα, κι αλλοι που ξέρω, αφόρητες τύψεις, ότι δεν κάναμε το σωστό , μήπως δεν έπρεπε εκείνο τελικά και έπρεπε το άλλο, μήπως έκανα λάθος εκεί, μήπως δεν έπρεπε να δεχτώ το τάδε. Όλοι το ίδιο. Κωλοαρρώστια, ούτε οι γιατροί ξέρουν την τύφλα τους, πειράματα σε ανθρώπους κι αν πιάσει έπιασε. Ο συγκεκριμένος ταλαιπωρήθηκε πολύ, εύχομαι και εγώ να μην ταλαιπωρηθεί άλλο και να φύγει ήσυχος πια. Τουλάχιστον είναι κι αυτός με ανθρώπους που τον αγαπάνε.
Κι η γιαγιά μου απ' αυτό έφυγε κι επίσης ταλαιπωρήθηκε πολύ και θυμάμαι το γιατρό όταν μου είπε ότι ήταν θέμα ωρών... Κανονικά θα έπρεπε ν' ανακουφιστώ που θα γλίτωνε αλλά ένα κομμάτι μου ήθελε να μείνει... Όντως κωλοαρρώστια κι ο θείος μου απ' αυτή πήγε σε χρόνο ρεκόρ από τη διάγνωση...
Εύχομαι κι εγώ να ησυχάσει ο άνθρωπος...
Σκέφτομαι ότι αύριο πάω Νοσοκομείο και θα μπώ χειρουργείο την Πέμπτη για αφαίρεση δισκοκήλης απ'την μέση γιατί πονάω πολύ και επέμβαση και στην σπονδυλικη στήλη επειδή έχω και'κει ενοχλήσεις. Γενικά νοιώθω ''κάπως'' φοβάμαι τα χειρουργεία, νυστέρια, αίμα κτλ μπλιάχ...
Φοβάμαι μην συμβεί τίποτα άσχημο και πεθάνω..
Εγώ φοβόμουν πολύ τις ενέσεις από μικρή και κατ επέκταση τους γιατρούς. Χρειάστηκε κάποια στιγμή πριν μερικά χρόνια να κάνω μια επέμβαση...δεν κατάλαβα τίποτα. Ξαφνικά μου φυγε ο φόβος, ούτε εγώ δεν το πίστευα ότι ήμουν τόσο άνετη. Σκέφτηκα πως αν είναι να πεθάνω στο χειρουργείο, θα ναι ωραίος θάνατος, τουλάχιστον δεν θα καταλάβω τίποτα, οπότε μετά αυτό ήταν, το ξεπέρασα.
Όλα καλά θα πάνε, μην ανησυχείς. Μεγάλη ανακάλυψη η νάρκωση, δεν θα καταλάβεις τίποτα.
είμαστε εγωιστές Κύκνε γιαυτό. Αν μπορούσαμε να βγάλουμε τον εγωισμό μας απτην μέση, θα σκεφτόμασταν πως όταν κάποιος υποφέρει, είναι καλύτερα για εκείνον να φεύγει. Δεν είναι εύκολο να το σκεφτείς όταν πρόκειται για δικό σου άνθρωπο, αλλά η αλήθεια είναι πως είναι ευτυχία τελικά να φεύγει κανείς ήσυχος και χωρίς ταλαιπωρίες.
αν νομιζουν οτι με κακοστημενες παραστασεις θα επειρεασουν τα πιστευω μου και θα με μεταφερουν στη ψευδαισθηση που τοσο πολυ θελουν ας τους υπενθυμισω οτι το παραβαν ΕΠΕΣΕ και οταν το επανεφεραν αφου καταλαβαν οτι δε ξεκουτιασα οπως νομιζαν ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ the game over. το ρισκαραν και εχασαν πολυ απλα οχι μονο δε ξεκουτιασα αλλα η αντιληψη μου ειναι πιο οξεια απο ποτε