Originally Posted by
Vox
Σε μένα αρέσει αυτό ακριβώς. Το ότι έχει σκοτάδι, μπορεί να σιγοβρέχει με τις ώρες, ο καιρός είναι μουντός και γκρίζος, μ' αρέσει να βλέπω τα φύλλα των δέντρων να περιδινούνται στον αέρα, τη νύχτα να απλώνει το πέπλο της νωρίς ... Αλλά εγώ δεν κρυώνω ούτε χρησιμοποιώ ομπρέλες. :D
Κι εγώ παιδί του σκότους. :p Υπάρχουν στιγμές, όταν χάνομαι με ζωηρό βήμα στις ομίχλες και τα σκοτάδια, που νιώθω ότι έχω γίνει ένα με τον καιρό. :D Είναι όμορφη αίσθηση να μη δυσανασχετείς και να δέχεσαι τα στοιχεία της φύσης όταν εκτίθεσαι έξω σ' αυτά.