If there isn't a god just remember a few crazy dudes talking in the streets and some others in their walls painting the walls.
Printable View
If there isn't a god just remember a few crazy dudes talking in the streets and some others in their walls painting the walls.
http://www.fromupnorth.com/2011/08/v...uotations-318/
εχει ωραια πραγματακια αλλα θελει αγγλικα....
το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.
"Reject the basic assumptions of civilization, especially the importance of material possessions"
Πολύ σημαντικό: όταν δεν μπορείς να κάνεις το καλό σ' έναν άνθρωπο τότε μην κάνεις και το κακό...
Kαλύτερα εγωιστής και άνθρωπος παρά αλτρουιστής και τέρας.
"Σημάδια ότι έχουμε αρχίσει το ταξίδι της πνευματικότητας
1. Η ανάγκη να έχουμε στην κατοχή μας πράγματα γίνεται λιγότερο ελκυστική. Παύουμε να συσσωρεύουμε
2. Μειώνεται η επιθυμία για έπαινο, και την επιδοκιμασία των άλλων. Αποφεύγουμε να είμαστε στο επίκεντρο
3.Δεν έχουμε αγωνία για το δίκιο μας
4.Δεν επιθυμούμε να ελέγξουμε ή να κάνουμε κριτική σε κανέναν
5.Μειώνεται η διάθεση για σύγκριση με τους άλλους
6.Πιστεύουμε στην ενότητα των πάντων, νιώθουμε συνδεδεμένοι με όλους
7.Απολαμβάνουμε τη σοφία της φύσης. Αναγνωρίσουμε την ομορφιά παντού
8.Επιζητούμε χρόνο ηρεμίας, γαλήνης απόσυρσης - Αρχίζουμε να κάνουμε λιγότερα μειώνοντας την υπέρ-δραστηριότητα
9.Βλέπουμε και αναγνωρίζουμε ¨περίεργες¨ συμπτώσεις
10.Αρχίζουμε να εμπιστευόμαστε το Θεό
( Μη νομίσετε ότι συμβαίνουν όλα μαζί !!!)"
Aντώνης Κατσαλής
Εναλλακτικά,λέγεται ecotherapy.
raw
σημασια δεν εχει πώς λεγεται, σημασια εχει αν μπορει να κανει εναν ανθρωπο να αισθανεται καλυτερα, να νιωθει μεγαλυτερη πληροτητα ζωης, ψυχικη ευεξια κ ο,τι αλλο καλο! :)
κ το ecotherapy μια χαρα μου κανει, δεν κολλαω σε ταμπελες.
πώς ξεφυτρωσες εσυ μετα απο τοσους μηνες κ βρηκες σε ολοκληρο φορουμ το δικο μου "θεολογικο" ποστ?
αν θες τη γνωμη μου, νομιζω πως οχι.
αλλα αυτα δεν εχουν κανονες. εξατομικευονται κ ειναι οπως ταιριαζει στον καθε ανθρωπο. αν ρωτας να σου απαντησω συγκεκριμενα για εμενα, θα ελεγα οτι η πιστη στο Θεο, ναι, μου πρεοεκυψε, αλλα οχι σαν προϋποθεση, αλλα σαν επακολουθο της ωραιοτητας που ενιωσα ερχομενη σιγα σιγα σε επαφη με τη φυση, με τα ζωα, κ σε γνησια επαφη με τους αλλους ανθρωπους.
κ φυσικα το Θεο, εγω τουλαχιστον δεν τον αντιλαμβανομαι καθολου ετσι οπως κυκλοφορει στις εκκλησιες. καμια σχεση με εκκλησιες. πηγα 1-2 φορες κ αισθανθηκα τοσο χαλια, που ειπα τερμα, δεν ξαναπαταω ποδι, κ απενοχοποιηθηκα μαλιστα. δε συμμετεχω καθολου σε κανενα μυστηριο της θεσμικης εκκλησιας.
ουτε ετσι οπως τον αντιλαμβανεται ο μεσος "πιστος χριστιανος" της ελλαδας του 2011.
ειναι αυτο που απαντησε ο Wittgenstein σε εναν παστορα, οταν ο παστορας τον ρωτησε: "πιστευεις στο Θεο?" κ ο Witt απαντησε: "ναι, πιστευω, αλλα ο Θεος στον οποιο πιστευεις εσυ κ ο Θεος στον οποιο πιστευω εγω, δεν εχουν καμια σχεση μεταξυ τους!"
υπαρχει ενα μπερδεμα με τις λεξεις. με την ιδια λεξη, Θεος, δυο ανθρωποι μπορει να εννοουν πολυ διαφορετικα πραγματα.
αυτα οσον αφορα εμενα. αν ρωτας για σενα, εγω δεν μπορω να σου δωσω απαντηση. ειναι δικο σου το ταξιδι, αν θελεις ή δεν θελεις να το κανεις, αλλα κ ποιο μονοπατι θα ακολουθησεις, εσυ θα το φτιαξεις το μονοπατι σου, ετσι ωστε να ταιριαζει σε εσενα, ωστε να "συντονιστεις" με τον βαθυτερο εαυτο σου.