και γιατι δε κανεις κατι γι αυτο?
Printable View
Ανύπαρκτος.
Ασήμαντος.
Ακατάλληλος.
αυτο το φορουμ καταντησε βαρετο παλι οπως τα χριστουγεννα με τα παιδια παιζει (nflu, ηλιανα, curie, carry), καθε μερα το ιδιο σκηνικο σαν τη μερα της μαρμοτας.
ετσι και τωρα συνεχιζουμε να βλεπουμε τον 52χρονο vagpap να τη πεφτει στην 24χρονη how, το mnimonio να βαζει smiles, τον Antrea MpR τον masteriddley κλπ να λενε ποση πλακα εχεις ρε mnimonio χαχα χαχα, τον alexandro_77 να μας λεει πως χωρισε τον εαυτο του στα δυο (ο ενας παιζει να ειναι η κοπελα του και μεσα απ'αυτη καμποσες προσωπικοτητες), 3-4 κοριτσακια να κλαιγονται τι καλη που ειναι μοναξια αχ δεν την αντεχω, για τον γκομενο που τις θελει αλλα ειπε οτι δε τις θελει και πως θα τον ξανακανουν να τις θελει, τα κιλα τους και γενικα προβληματα με τους αντρες γιατι ειναι ολοι γουρουνια.
δε βρισκω θεμα να συμμετεχω πλεον, αν εξαιρεσουμε λιγο αυτο του andromea που ανταλλαξαμε αποψεις για τα θρησκευτικα, η τσατοποιηση και η ανουσιοτητα καλα κρατει.
Τι να κάνω παιδιά να βγάλω ντελάλι;
Εβγαλε ηδη το ΚΕΝΟ ( ο vagpap ειμαι αλλα αλλαξα username )
ΚΕΝΟ , γιατι δεν ξεκινας ενα δικο σου thread αντι να παραπονιεσαι ?
Και να σου πω , πλακα εχει οπως τα γραφεις , αλλα δεν θα μπορουσα να κανω αυτο που κανω , τρυπονωντας στο inbox , της καθε μιας ., οπως ειθισται να γινεται .Οοοοχι εχω το θαρρος να το κανω δημοσιως .
Μπορείς πάντα να ανοίξεις δικό σου θέμα και να συζητήσεις με τους σοβαρούς του forum.
Χωρίς παρεμβολές από ροής υπολοιπους που κρατιόμαστε με νύχια και δόντια να μην τα σπάσουμε όλα,να μην κοβόμαστε,να μην κάνουμε απόπειρες αυτοκτονίας,να μην πάμε για έβδομη φορα σε διαφορετικό γιατρό για την ίδια εξέταση η οποια θα έχει το ίδιο αποτέλεσμα κλπ,οποτε προσπαθούμε να γελάσουμε με οτιδήποτε και λέμε και ευχαριστώ για την προσπάθεια που κάνουν κάποιοι και κάποιες ώστε το όλο περιβάλλον του forum να είναι πιο χαλαρό.
για παραδειγμα εχεις σκεφτει οτι πισω απο τα κατεβατα που ανεβαζουν εδω μπωρει να κρυβονται και αλλα λογια που εσυ δεν βλεπεις? εγω πχ μια μερα ποσταρε μια γνωστη μου που ετυχε να την ηξερα στο fb και εβλεπα πισω απο οτι εγραφε αλλα λογια που μονο εγω εβλεπα γιατι απλα την ηξερα
σε αυτο το φορουμ ειναι σα να παιζουμε κουμ καν ο καθε ενας εχει καπια χαρτια στα χερια του και αναλωγα με οτι ακουει ριχνει και ενα φυλο... βεβαια οταν παιζεις μια παρτιδα ειναι διαφορετικο διπλα σου να ειναι ενας κυριος χ και διαφορετικο να ειναι ενας φιλος σου.
ΚΕΝΟ , φιλε μου , τα βαζεις με τους παλιους ( εγω μαζι } . Πιστευεις οτι φταιμε εμεις οι παλιοι ? τυγχανω οικονομολογος , εν ενεργεια , κ αναρωτιωμουνα ποτε θα θτασει το πραμα συην κορυφη . Εφτασε λοιπον , αφου το ' συστημα '΄μας ωθουσε δουλευε-αγοραζε ., δουλευε-αγοραζε , κ αγοραζε τι ? περριτα πραματσ , τα οποια το συστημα η το lifestyle , φαινοντουσαν σαν απαραιτητα , ενω ηταν περριτα . Τοσο απλο . Εχεις δικιο να εισαι οργισμενος , αλλακ εμεις θυματα ειμαστε ενος συστηματος που καταρρεει , του καπιταλιστικου . Να δουμε που θα καταληξουμε , γιατι ειμαστε ολοι φοβισμενοι .
Όχι χαλια,σαν άχρηστη μαλακια αισθάνομαι.
Είχα καιρό,αλλα φαίνεται μου είχε λείψει η αίσθηση.
Εξαντληση αισθανομαι....κουραστηκα να δινω ευκαιριες, να μπλεκω με ατομα που δεν ωριμαζουν ποτε, με κοσμο που δεν ξερει τί του γινεται, δεν ξερει να φερθει...ριχνω τον αυτοσεβασμο μου στα ταρταρα με το να ασχολουμαι με τετοιου ειδους ατομα.
How ,καλημερα , αν κ νωρις , αλλα μαλλον θα κοιμαμαι το πρωι . Ελπιζω να εισαι καλα , το ιδιο κ ο σκυλακος σου , μου ειναι πολυ συμπαθης , Οχι οτι κ εσυ μου εισαι συμπαθης . κ πολυ μαλιστα . Ανυπομονω να μαθαινω νεα σου . Φιλικα , HOW , παω για υπνο , αλλα για κοιτα συμπτωση , την ιδια ωρα που δημοσιευσα το ποστ ποστ μ , δημοσιευσας κ υο δικο σου .
Χάου, σε ποιό συμβόλαιο ή συμφωνία που κάνουμε με τη ζωή αναφέρεται πως οι άλλοι οφείλουν να μας φέρονται όπως θα θέλαμε?
Η μόνη επιλογή μας είναι το πώς θα φερθούμε εμείς στους άλλους. Αυτό όμως δε μας παρέχει καμμία εγγύηση οτι και οι άλλοι θα μας φερθούν ανάλογα. Αν το συνειδητοποιήσουμε αυτό, θα γλυτώσουμε από πολύ πόνο και απογοητεύσεις...
Nick Cave,
όλα σου τα μηνύματα είναι ένα και ένα! Χαίρομαι να σε διαβάζω!
Είσαι από τις φωτεινές εξαιρέσεις αυτού του φόρουμ!
Σήμερα νιώθω απογοητευμένη.... έχω μια γνωστή, καλός χαρακτήρας, μορφωμένη κοπέλα, η οποία εγκατέλειψε δουλειά και ζωή και έχει μπλέξει για τα καλά με την ψυχωσική μάνα της που δεν δέχεται να πάει σε γιατρούς ή να πάρει φάρμακα. 24 ώρες το 24ωρο δίνει αγώνα ενάντια στα παράλογα και δυστυχώς δεν δέχεται βοήθεια, είναι ξεροκέφαλη!, η κοπέλα εννοώ...
ουφφφφφφ
Λένα, σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...
Αναφορικά με το θέμα της φίλης σου, είναι κάτι που με απασχολεί κι εμένα, μόνο που αφορά στον πατέρα μου, ο οποίος έχει χρόνια κατάθλιψη, αλλά αρνείται να επισκεφτεί ψυχοθεραπευτή. Το ζήτημα είναι κατά πόσο μπορείς να βοηθήσεις κάποιον που δε θέλει να βοηθηθεί. Ξέρω, είναι η αγάπη, η αίσθηση του καθήκοντος, αλλά πού μπαίνουν τα όρια ανάμεσα στη φροντίδα για τη ζωή του ανθρώπου σου και στη δική σου ζωή? Σίγουρα πάντως η φίλη σου τα έχει ξεπεράσει...
Οχι κορίτσι μου, δεν είναι δικό σου το λάθος που τους αφήνεις. Το λάθος είναι που απογοητεύεσαι μετά.
Δε μπορείς να αποκλείσεις τους πάντες από τη ζωή σου, σωστά? Απλά να είσαι πιό προσεκτική με τις επιλογές σου και να έχεις υπ' όψη σου πως αν κάποιος δε σου φερθεί καλά, μπορεί να έχει εκείνος πρόβλημα. Ολα μέσα στο παιχνίδι είναι..:)
Δεν μπορείς να τον βοηθήσεις...
Νομίζω ότι αυτή η κοπέλα έχει χάσει την αίσθηση του εαυτού της από το συνεχές ψυχωσικό μπούρου-μπούρου που ακούει καθημερινά από τη μάνα της. Μόνο τα έχει ξεπεράσει? τα έχει χάσει τελείως. Το κακό είναι ότι έχασε τη δουλειά της στην Αθήνα, η μάνα δεν την αφήνει να βρει άλλη δουλειά, την κρατάει στο χέρι με εκβιασμούς του τύπου αν φύγεις - τραβιέσαι με αλήτες, έχει μαζέψει οφειλές παντού, και κάπου νιώθω ότι έχει αφεθεί...
Τής είχα πει για μια δουλειά το Πάσχα και την είχε απορρίψει! ενώ είχε τηλεφωνήσει σε όλους τους γνωστούς παρακαλώντας να τη δανείσουν. Η μάνα της από την άλλη νιώθει ότι την προστατεύει...
πού μπαίνουν τα όρια ανάμεσα στη φροντίδα για τη ζωή του ανθρώπου σου και στη δική σου ζωή?
ειλικρινά δεν ξέρω... είναι τόσο δύσκολο να το αποφασίσεις.
Όταν είχα τη μαμά μου στο νοσοκομείο, ήμουν εκεί από τις 6+ το πρωί ως τις 11 το βράδυ. Παράτησα τα πάντα φυσικά και δουλειά και φίλους και εξόδους. Είχα πει ότι θα το κάνω για ένα χρόνο. Αν δεν βελτιωθεί ως τότε, παραιτούμαι. Τελικά έφυγε από τη ζωή στους 8 μήνες...
Ένας γνωστός μου έχει τους γονείς του με αλτσχαιμερ. Εχει γυναίκα εσωτερική να τους φροντίζει. Βέβαια αγχώνεται αλλά συνεχίζει τη ζωή του.
Νομίζω ο καθένας βρίσκει τα δικά του όρια, ποσο μπορεί να δώσει...αλλά είναι πολύ δύσκολο.
Λένα, το θέμα είναι τι οδήγησε τη φίλη σου σε μιά τέτοια πράξη αυταπάρνησης. Σίγουρα όχι μόνο η επιθυμία της να βοηθήσει τη μητέρα της, αφού είναι βέβαιο πως δε βοηθάς έναν άνθρωπο (και δη ψυχωσικό) όταν ρίχνεις νερό στο μύλο της προβληματικής στου συμπεριφοράς. Απλά τον εμποδίζεις από την όποια πιθανότητα που έχει να θεραπευτεί. Αρα, η φίλη σου κρύβεται πίσω από το πρόβλημα της μητέρας της...
ο πρωην αρραβωνιαστικος μου παντρευεται.... Μαλιστα.
Ωραια παμε.
Και στα δικα σας αλανια μου. Και στα δικα σας.
http://www.youtube.com/watch?v=NCr_r22mUsQ
Think positive! απαλλάχτηκες! τα καλύτερα έρχονται!
Χαχαχαχαχα....α ρε Λενα, να σαι καλα....
η αληθεια ειναι οτι στην αρχη επαθα ενα μικρο σοκ, αν και πραγματικα δεν υπηρχε περιπτωση να γυρνουσα ποτε σε αυτη την ιστορια, διοτι την ειχαμε τραβηξει απο τα μαλλια και δεν σωζοταν.
Οπως και να χει......θα αλλαξουν ολα συντομα....το πιστευω.....
Και στα δικά μας οι λεύτερες!!! :Ρ
[QUOTE=howtodream8;453123]ο πρωην αρραβωνιαστικος μου παντρευεται.... Μαλιστα.
Ωραια παμε.
Καλα βρε συ how , ποτε προλαβες κ αρραβωνιαστηκες . Εισαι ' γρηγορο πιστολι '!!!! . Εγω στα 52 μ , ουτε καν came close to .
Roses are red,
Violets are blue,
I feel like shit,
Most of you do too.
But we dont care,
We live in greece,
We eat muzaka,
And talk about peace.
No not exactly,
We just play nice,
Because we are hungry,
And we cant do otherwise.
ειμαι σε κατασταση εκτακτου αναγκης σε μια φαση τραγικη....
Νοσταλγία... Αν και δεν ανήκει στη μουσική που ακούω, το άκουσα σήμερα και οι στίχοι ταιριάζουν πολύ με όσα σκέφτομαι τώρα. Αφιερωμένο στους ανθρώπους που δέχονταν τα συναισθήματά μας με απάθεια, που τα θεωρούσαν δεδομένα πιθανόν... Και μετά από εμάς βρήκαν άμεσα κάποιους για να καλύψουν τις ανασφάλειές τους.
http://www.youtube.com/watch?v=Tcq15xMrf_s
Νιωθω ετοιμη να εκραγω