δεν σε θελουν κοντα τους επειδη εκανες λαθη?βασικα αν επιτρεπεται,τι σοι λαθη ειναι αυτα και ποιοι ειναι αυτοι δεν σε θελουν?
Printable View
Η ερώτηση ήταν υποθετική όσον αφορά το ότι δεν με θέλουν, είναι ένας δικός μου φόβος...είχα κάνει στο παρελθόν μια σχέση για την οποία μετάνιωσα και μετάνιωσα και για όλα όσα έδωσα σ' αυτήν και για τις θυσίες που έκανα, γενικά για όλα, μακάρι να μην είχε γίνει ποτέ τίποτα μεταξύ μας, μακάρι να μπορούσα κάπως να τα ξεχάσω όλα...για να μην παρεξηγηθώ να διευκρινίσω ότι δεν πρόκειται για σχέση με παντρεμένο ή κάτι τέτοιο απαγορευμένο...τώρα αυτό που φοβάμαι είναι μήπως δεν με θέλει κάποιος επόμενος σύντροφος (ελπίζω τουλάχιστον να μην περάσω την υπόλοιπη ζωή μου μόνη)
Ωω..αλίμονο αν μας έπιανε τέτοιος αρνητισμός κάθε φορά που θα ΄χαμε μια αποτυχημένη σχέση. Ίσως όταν γνωρίσεις κάτι κατάλληλο να φύγουν όλα αυτά από το κεφάλι σου. Όλοι έχουμε δώσει παραπάνω απ όσα άξιζε να δώσουμε και από όσα στο τέλος πήραμε. Τουλάχιστον προσπάθησες..
Μακάρι να φύγουν γιατί με βασανίζουν πολύ, μπορεί να φταίνε κι αυτά που έχω πέσει τόσο πολύ ψυχολογικά γιατί σκέφτομαι κατά καιρούς το μέλλον μου και φοβάμαι ότι θα το επηρεάσει το παρελθόν...ίσως όμως να έχεις δίκιο και να φύγουν με μια καινούρια καλή σχέση αλλά θα έχω στο μυαλό μου ότι δεν θα δίνω όλο μου το είναι πια σε βαθμό που να μη μένει τίποτα για μένα...κι επειδή αναφέρεις το τέλος εδώ ταιριάζει ο στίχος "αν το τέλος είναι αυτό, δεν θέλω να το δω, δεν θέλω καν ν' αρχίσω"...
Είναι απ' αυτό το κομμάτι σε περίπτωση που δεν το ξέρεις...
https://www.youtube.com/watch?v=S_grbqNcFfA
Κύκνε μου σε καταλαβαίνω απόλυτα. Για μένα πρέπει να μάθεις να στέκεσαι στα πόδια σου και όταν θα φεύγει κάποιος απ τη ζωή σου να μην καταρρέεις. Αλλά πρέπει να δείχνεις και αυτά που αισθάνεσαι, μην αφήνεις μέρα ανεκμετάλλευτη γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται απ τη μια στιγμή στην άλλη..
Πιστευω πως δεν μπορει να διαχειριστει καποιος το παρελθον του σε καθαρα διανοητικο επιπεδο.Ουτε αν πει απλα ''δεν με νοιαζει το παρελθον'',τοτε σταματαει να τον επηρεαζει.
Το παρελθον το ξεπερνας στην πραξη,πχ σε απασχολει το ερωτικο σου παρελθον,αν κανεις μια υγιη σχεση,αργα ή γρηγορα θα το αφησεις πισω σου.Ή πχ αν στεναχωριεσαι που απετυχες σε κατι,μονο αν πετυχεις στο ιδιο αργοτερα θα παυει να σε ενοχλει η προηγουμενη αποτυχια.Αλλος τροπος δεν υπαρχει,πιστευω πως τα υπολοιπα ειναι απλα παυσιπονα.
Ακομα και τοτε ομως,δεν μπορεις να πεις οτι αφησες πισω τα παλια,ειναι κατι σαν αποσκευες που κουβαλαμε παντα μαζι μας.Το στοιχημα ειναι να μην μας ενοχλει οταν το σκεφτομαστε,ή ακομα καλυτερα να ειμαστε περηφανοι για αυτο.
Λυπάμαι πολύ για τις δύσκολες στιγμές που πέρασες, ελπίζω να μην ξανασυμβούν! Ναι, αυτό εννοώ..κάθε μέρα, με τον δικό σου τρόπο. Εγώ δεν το κάνω και κάθε μέρα που περνά μετανιώνω..
Σκέφτομαι ότι μετά απο 2,5 χρόνια το taxisnet μου,δείχνει επιτέλους μηδέν οφειλές και το 2015 απο άποψη πληρωμών απο την δουλειά,μπήκε θετικά.Αγχώθηκα λίγο στην αρχή αλλά τελικά πάνε όλα καλά.Μακάρι να συνεχίσουμε έτσι,θα είναι ο λόγος να μην αγχώνομαι για την καθημερινή μου επιβίωση και θα μπορέσω να ξεπληρώσω πιο γρήγορα και το δάνειο μου που θα έχει ως αποτέλεσμα να νιώθω καλύτερα
Να ξεχάσεις τελείως αποκλείεται.Το προσπαθώ για πολλά χρόνια να ξεχάσω κάποια πράγματα αλλά μπα...Πρέπει όμως να μάθεις να μη σε ενοχλεί.Δύσκολο μεν αλλά δεν νομίζω να υπάρχει άλλος τρόπος.Εγώ πάντως δεν τα έχω καταφέρει ακόμη και δε ξέρω αν θα μπορέσω ποτέ
Γενικα το λεω.Νομιζω οτι αν μπορεσεις και διορθωσεις ο,τι διορθωνεται στο σημερα,δε θα σε απασχολουν τα αλλα.Μπορει να μην σου ερχονται καν στο μυαλο.Μοιαζουμε λιγο σαν τα παιδια,που κλαινε για το παιχνιδι τους,και σταματανε να το κανουν οταν τους παρεις αλλο.
Το κακο ειναι οτι αρκετα δε διορθωνονται (πχ θανατοι),και εκει απλα πρεπει να το καταπιεις.
Γιατί είμαι δειλή. Είμαστε εδώ και 3,5 χρόνια μαζί. Τον αγαπώ απίστευτα πολύ και εκείνος το ίδιο θέλω να πιστεύω. Υποσυνείδητα, δεν τα φανερώνω γιατί πιστεύω πως έτσι θα πονέσω λιγότερο όταν τελειώσει. Άπειρα κουτό αλλά έτσι είναι. Και κάθε βράδυ μετανιώνω που άφησα άλλη μια μέρα ανεκμετάλλευτη, που άφησα ξανά τους φόβους και τις ανασφάλειές μου να πνίξουν τα αισθήματά μου για εκείνον. Τέλος πάντων..