Quote:
Originally posted by gilie
ρε συ επεσες κατω απο τα 20...ουαουζερς!!!!!!!!!!!!!!!1
Printable View
Quote:
Originally posted by gilie
ρε συ επεσες κατω απο τα 20...ουαουζερς!!!!!!!!!!!!!!!1
Ναι...λογικά κανένας γονιός δε θέλει το παιδί του δυστυχισμένο,αλλά τι θεωρεί ευτυχία για το παιδί του είναι φορές υποκειμενικό...Quote:
Originally posted by LSD
οσο για το θεμα της αγαπης, πιστευω οτι υπαρχει αγαπη ,δεν νομιζω οτι κανενας φυσιολογικός γονιος θελει το παιδι του δυστυχισμενο. Αλλα η αγαπη πρεπει να συνδυαζεται με βασικες γνωσεις ψυχολογιας, απο μονη της, δυστυχως, δεν φτανει .
ειναι βεβαιως μεγαλο θεμα, που τελειωνει η ευθυνη των γονιων μας και που αρχιζει η δικη μας ευθυνη για την καταντια μας..
Ίσως πιέσει το παιδί του να πράξει με βάση όσα εκείνος θεωρεί καλά για κείνο,παραβλέποντας αυτά που πραγματικά θα έδιναν χαρά στο παιδί...
Όσο για τον διαχωρισμό ευθύνης,η κάθε πλευρά έχει ασφαλώς το δικό της μερίδιο ενώ αναφορικά με τον καταλογισμό,
για μένα υπάρχει το χρονικό κριτήριο της ενηλικίωσης για τις μη έντονα κακοποιητικές περιπτώσεις.
Εννοώ πως από τη στιγμή που αναλαμβάνουμε την ευθύνη του εαυτού μας έχουμε μαζί κι εκείνη της εξέλιξης μας,
συμπεριλαμβανομένης της υπερνίκησης αρνητικών επιδράσεων και τραυμάτων,που τυχόν υποστήκαμε από τους γονείς μας
υπό την προϋπόθεση βέβαια πως δε μιλάμε για κάτι ακραίο(π.χ. σεξουαλική κακοποίηση)...ʼλλη μεγάλη κουβέντα,όντως!
Πωπω,πραγματικα μεγαλη κουβεντα!Συμφωνω LSD πως αρκετες φορες οι γονεις απαιτουν την τελειοτητα απο τα παιδια τους.Και ρωταω,ποιος ειναι τελειος για να απαιτησει απο αλλους την τελειοτητα;Eγω παντως οχι μονο δε θελω να ειμαι τελεια,αλλα εχω αποφασισει να μην το απαιτω ουτε απο μενα,ουτε απο τα παιδια μου.Εξαιρετικη ελευθερια,ρουφιανα δικτατορια της τελειοτητας,να πεθανεις,lol!Αααχ,κανουμε παιδια,μεσα μας ομως πολλες φορες οι γονεις ειμαστε οι ιδιοι παιδια,μεταφερουμε τα λαθη μας,τις εμμονες μας,τις ηλιθιοτητες και τα κολληματα μας πανω τους,ψαχνουμε να δουμε μεσα απο αυτα την επιτευξη στοχων που δεν καταφεραμε εμεις να υλοποιησουμε.Πριν λιγες μερες πηρε βαθμους ο μικρος μου γιος,νομιζε οτι θα ημουνα καταστεναχωρημενη που επεφτε σε ενα μαθημα,ηρθε λοιπον και μου λεει:"μαμα,λυπηθηκες;".Oχι αγορι μου του ειπα,δε θα λυπηθω ποτε για βαθμους,γιατι οι βαθμοι με ενα φροντιστηριο φτιαχνονται,εσυ να εισαι καλα!Χεστηκα ρε,σιγα μη χασει η Ελλαδα εναν επιστημονα.Με την κατασταση δε της παιδειας στη χωρα μας,καλα θα κανει να τον χασει!Την υγεια τους να εχουνε τα μαναρακια μας,μονο αυτο,θα βρουν το δρομο τους στη ζωη,μονο αν εχουν εισπραξει αγαπη,αν τα εχουμε κανει να νιωθουν ασφαλη,ουτε τελεια,ουτε αψεγαδιαστα,μονο αγαπημενα και χαρουμενα.Σε τι λουκια τα βαζουμε πολλες φορες απο αγνοια,ασε που απο μικρα διαγωνιζονται ποιο παει τα περισσοτερα φροντιστηρια,μουσικες,αθλη τισμους,λυπαμαι τα παιδακια που δεν εχουν χρονο να νιωσουν παιδια,να παιξουν,περνανε απο τα χρονια της παιδικοτητας,της πολυτιμοτερης ηλικιας σαν σιφουνες,τρεχοντας απο τη μια υποχρεωση στην αλλη!Δεν το θελω,δεν το θελησα ποτε μου,δεν τα εβαλα στο τριπακι του ανταγωνισμου,ουτε σκοπευω να τα βαλω.Καλιο ενας ανθρωπος με λιγοτερα προσοντα αλλα που εχει προλαβει να υπαρξει παιδι,παρα ενας προνομιουχος,αλλα σημαδεμενος απο στερηση.
Τυχεροί πολύ οι γιοί σου,sabe μου,που έχουν εσένα μαμά τους!Να σε χαίρονται!Να τους χαίρεσαι κι εσύ!
Nadine μου σ'ευχαριστω παρα πολυ.Ξερω οτι δε γνωριζομαστε απο κοντα,μονο απο οσα λεμε εδω,που ισως μονο ενα κομματι μας εκφραζουν,αλλα νιωθω σα να σε ξερω χρονια...Και εκτιμω τη γνωμη σου,ειναι σημαντικη.Τα μαθηματα για γονεις που κανεις,ειμαι σιγουρη οτι οχι μονο θα σου χρησιμεψουν,αλλα θα γινεις εκπληκτικη μητερα,εχω ενστικτο σ'αυτα,θα δεις.Ξεχωριζω τα διαμαντακια οταν τα βλεπω.:)
:) Σ'ευχαριστώ,χαρά μου!
Μακάρι κι εγώ ν'αξιωθώ όπως εσύ!Αφήνομαι στο ένστικτό σου...
Καλού κακού όμως έχε το νου σου άμα πάρει πουθενά το μάτι σου
εκείνα τα μισά χρωμοσώματα των παιδιών μου,που ακόμα μου λείπουν...
σταματηστε καλε να αγαπιεστε τοσο στο θεμα μου, χαχαχα εμενα να αγαπατε χαχαχαχα
λοιπον να σοβαρευτω... 35 μερες!!!!!! YES!!!!!!!!!!
ετσι μου ρχετε να βγω στο μπαλκονι να φωναξω....ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!! αλλα ειπαμε...ηρεμα και συνηδιτα μη την πατησουμε!!!
btw καλε τον ειδατε τον Σακη χθες? ολα τα δωσε το καμαρι μου...χαχαχα...ε οχι και Ρουβιτσα...αλλα ολοι οι επτανησιοι εχουμε μια υποστηριξη!
Και ποιος σου'πε οτι δεν σε αγαπαμε;:)Παρακολουθω συνεχεια την πορεια σου gilie,οποτε σε βλεπω τοσο χαρουμενη και θετικη,χαμογελαω...Ωστε εισαι Ρουβιτσα ε;Παλιοκοριτσο(και ποια δεν ειναι δηλαδη;):)
κοριτσια μπορει καποιος να με ενημερωσει για την συναντηση...καπου το πηρε το ματι μου...αλλα δεν συγκρατησα ημερομηνια ...θα θελα να σας γνωρισω απο κοντα ..ελπιζω να μπορω να ερθω και εγω
sabe
μακαρι να υπηρχαν και αλλοι γονεις σαν εσενα
ο κοσμος μας θα χρειαζοταν λιγοτερους ψυχο-γιατρους και ψυχοφαρμακα!!!
ολα αυτα τα εχω σκεφτει και εγω κατα καιρους και μακαρι να τα εφαρμοσω οπως εσυ και στην πραξη.
sabe,τα κουβαδάκια μας και σ'άλλη παραλία... :( Μπούχου!Quote:
Originally posted by gilie
σταματηστε καλε να αγαπιεστε τοσο στο θεμα μου, χαχαχα εμενα να αγαπατε χαχαχαχα
Παρεπειπτόντως,συγνώμη που καταχραστήκαμε το χώρο σας και συγχαρητήρια για τις 35 σας μέρες χωρίς βουλιμικό,αξιοσέβαστη κυρία οικοδέσποινα!
ευχαριστω Nadinaki μου...περνανε οι μερες χωρις τα παλιοβουλιμικα και καθε μερα νιωθω ποιο συγουρη...
εχω να πω τα ακολουθα:
βαδιζω προς τις 40 μερες αποχης απο τον εμετο
εφυγε ο καλος...ξερετε το σημαδι του εμετου, απο το χερι μου και δε το κρυβω πια!
Καλημεραααααααααααααααα
Μπράβο,gilie μου!Πάμε τώρα για την επόμενη δεκάδα!
Αυτό με τον κάλο στο δάχτυλο δεν το είχα υπόψιν μου...
Έτσι,να φεύγουν ένα ένα τα σημάδια της βουλιμίας από τη gilie μας!
Πρώτα τα εξωτερικά κι εμφανή και μετά τα εσώτερα και πιο δυσδιάκριτα!
Είμαι πολύ περήφανη για όσα πετυχαίνεις!Μετρώ κι εγώ μαζί σου δεκάδες,εκατοντάδες...
η αληθεια ειναι οτι η βουλιμια με ειχε κανει αδιαφορη για τον εαυτο μου, το καταλαβαινω αυτο τωρα που βλεπω σιγα σιγα να επιστρεφουν...για παραδειγμα εχω αρχισει να εδιαφερομαι για το σωμα και το προσωπο μου, βαζω κρεμες, κοιταζομαι στον καθρεφτη και ας μη με ενθουσιαζει αυτο που βλεπω, λεω συντομα με υπομονη θα εισαι μια κουκλα. Γενικως αισθανομαι οτι αφου καταφερα να απεχω απο τη βουλιμια μπορω να καταφερω πολλα...η διαιτα με κουραζει λιγο, οπως με κουραζε παντα, αλλα δε με πιεζω, εχω υπομονη και θα περιμενω, και οποτε τα χασω!