Η ιστορία της Μαντζουράνας.

Quote:

---

Originally posted by nena111
ωχ κορίτσια σας εύχομαι να βρείτε γρήγορα δουλειά και μάλιστα να ανήκετε σε αυτούς που πάνε στη δουλειά με χαρά!:roll:
μαντζουράνα εγώ λέω μιας κ είσαι πιτσιρίκι ακόμη να ασχοληθείς με τη διαιτολογία!Θα είσαι το ζωντανό παράδειγμα για το τι μπορεί να κάνει ο άνθρωπος!

Μπορώ να πω οτι έχω κάνει αρκετά δύσκολα πράγματα μα προς το παρόν το δυσκολότερο είναι το αδυνάτισμα και η στροφή κυρίως στην υγιεινή διατροφή!
Αυτο με τα 3ωρα είναι όντως πολύ καλή τεχνική, στο βραδινο ζορίζομαι δε θέλω να τσιμπίσω κάτι νιώθω οτι παχαίνω το βράδυ.

---

Καλησπέρα Νένα!
Ευχαριστούμε για την ωραία ευχή να βρούμε δουλειά, και μάλιστα να βρούμε και μια δουλειά που να μας αρέσει! Αυτό είναι για μένα πρωταρχικός στόχος αυτήν την περίοδο!

Μην φοβάσαι το βραδινό! Όπως σωστά είπαν και τα κορίτσια, δεν είναι κακό το βραδινό! Κακό είναι να τρώμε κάτι μη-ποιοτικό και με πολλές θερμίδες το βράδυ. Το χειρότερο όμως όλων, είναι το τελευταίο μας γεύμα να είναι το απόγευμα και να μένουμε νηστικές μέχρι το επόμενο πρωί. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει ανισορροπία στην γλυκόζη του αίματος και την επόμενη μέρα να πεινάμε σαν λύκοι. Έτσιέχουμε μεγάλες πιθανότητες να φάμε κάτι μη-ποιοτικό και παχυντικό.

Μαντζουράνα εσυ τι τρως για βραδινό πλέον;; Συνήθως....

Quote:

---

Originally posted by eleni1986
Μαντζουράνα εσυ τι τρως για βραδινό πλέον;; Συνήθως....

---

Καλησπέρα Ελένη!
Για βραδινό δεν έχω κάτι στάνταρ... αναλόγως την όρεξη.
Συχνά τρώω ξηρούς καρπούς, φρούτα, ή γιαούρτι με μέλι.
Καμιά φορά μπορεί να φάω και αυγά βραστά με αγγούρια, ή και "κανονικό" φαγητό πιο σπάνια (όπως χοιρινή μπριζόλα με αγγούρια που έφαγα πριν 1-2 μέρες).
:-)

Λιγο ειναι μαντζουράνα μου! Θελω να σε ρωτησω κατι ακομα, ισχύει αυτο που λένε, οτι με τον καιρο οσο κανεις διαιτα συνηθίζει ο οργανισμός στο λιγο κ σταματά να χάνει βάρος;

Quote:

---

Originally posted by Μαντζουράνα

Καλησπέρα Νένα!
Ευχαριστούμε για την ωραία ευχή να βρούμε δουλειά, και μάλιστα να βρούμε και μια δουλειά που να μας αρέσει! Αυτό είναι για μένα πρωταρχικός στόχος αυτήν την περίοδο!

---

μαντζουράνα μου έχεις κάνει τέτοιον άθλο που δεν το χωράει ο νους μου. μόνη σου ολομόναχη χωρίς βοήθεια ειδικών ,χωρίς ούτε μια φορά να διακρίνω ψυχαναγκασμό και ενοχές και πισωγυρίσματα.ποπο.είσαι πολύ δυνατός και ουσιαστικός άνθρωπος. σου εύχομαι τα καλύτερα γιατί τα αξίζεις.

Quote:

---

Originally posted by Μαντάμ σου σου
μαντζουράνα μου έχεις κάνει τέτοιον άθλο που δεν το χωράει ο νους μου. μόνη σου ολομόναχη χωρίς βοήθεια ειδικών ,χωρίς ούτε μια φορά να διακρίνω ψυχαναγκασμό και ενοχές και πισωγυρίσματα.ποπο.είσαι πολύ δυνατός και ουσιαστικός άνθρωπος. σου εύχομαι τα καλύτερα γιατί τα αξίζεις.

---

Μαντάμ σου σου μου, δεν φαντάζεσαι πόσο με συγκίνησε το μήνυμά σου!
Σ' ευχαριστώ πραγματικά πολύ! Μου δίνεις δύναμη!

Όλο αυτό το διάστημα έχω κάνει πολλή δουλειά με τον εαυτό μου. Δουλειά που δεν ήταν εύκολη. Οι ενοχές παραμόνευαν (και παραμονεύουν) με την πρώτη ευκαιρία. Όμως με μικρή ή μεγάλη προσπάθεια καταφέρνω να τις αποκρούω. Επίσης έχω κάνει τα προηγούμενα χρόνια πολλά "πισωγυρίσματα" (κάνοντας δίαιτες, χάνοντας κιλά και παίρνοντάς τα πάλι πίσω μετά από λίγο καιρό), τα οποία όμως συνειδητοποιώ ότι ήταν τελικά απαραίτητα. Απαραίτητα για να συνειδητοποιήσω τις βαθύτερες αιτίες που με οδηγούσαν στο φαγητό και για να μάθω ν' ακούω το σώμα μου.

Εύχομαι και για σένα τα καλύτερα!
Να είσαι καλά και να πετύχεις όλους τους στόχους σου!

;-)

Quote:

---

Originally posted by eleni1986
Θελω να σε ρωτησω κατι ακομα, ισχύει αυτο που λένε, οτι με τον καιρο οσο κανεις διαιτα συνηθίζει ο οργανισμός στο λιγο κ σταματά να χάνει βάρος;

---

Καλησπέρα Ελένη μου!
Το καλύτερο είναι ν' ακούμε το σώμα μας και τα μηνύματα που μας δίνει.
Όσο του δίνουμε ποιοτικές τροφές, σε ποσότητες ικανές για να χορτάσουμε πραγματικά και ανά τακτά χρονικά διαστήματα (3-4 ώρες), τότε όλα πάνε καλά. Το παραπανίσιο λίπος μας φεύγει, αποκτούμε υγιή σχέση με το φαγητό και έχουμε έναν υγιή οργανισμό.
Αυτό ισχύει σε γενικές γραμμές (εκτός από κάποιες ιδιαίτερες περιπτώσεις).

Αν δίνεις λίγη τροφή στον οργανισμό σου και τον φτάνεις στο σημείο να πεινάει μέσα στη μέρα, δεν θα λειτουργεί σωστά, με συνέπεια να επιβραδύνεται ο μεταβολισμός σου και τελικά να χάνεις πολύ δύσκολα λίπος.

Πάνω απ' όλα, μην ακούς τις άπειρες θεωρίες που ακούγονται δεξιά και αριστερά... άκου το σώμα σου και τα μηνύματα που σου δίνει.

:-)

Μαντζουράνα μου ειναι δύσκολο αυτο, θελει πολυ χρονο κ κόπο. Βέβαια, άκοπα τιποτα δεν μας δίνεται.. Σημερα στη βάφτιση, μου ειπαν αρκετοί οτι αδυνάτισα, οτι ομόρφυνα.. Χάρηκα φυσικα! Επίσης, μαντζουράνα ποσο δικιο εχεις.. Φροντίζω κ δίνω στον εαυτο μου ποιοτικές τροφές, εφαγα σαλάτα, ειχαν παγωτο κ στην εκκλησία κ γλυκο μετα, εφαγα μονο στο κεντρο. Δηλαδη, αν θελω πειθαρχω. Ακουω το σωμα μου.. Τι θελει κ τι οχι.

κορίτσια εχετε δικιο για το βραδυνο προσπαθω πολύ να το βαλω στη μερα μου αλλα κοιμάμαι κ νωρις και το τελευταιο μου γευμα είναι γυρω στις 7.
χτες εφαγα.."κοριτσι μυγδαλα" αχ λατρευω τους ξηρους καρπους δεν μπορω να πειθαρχήσω!πως καταφέρνετε και τρωτε μονο μια χουφτιτσα;
παντα όταν μετραω χουφτιτσα χρησιμοποιω το χερι του μπαμπα μου που είναι διπλασιο!ε κανω κ καμια σκανδαλια όταν πρκειται για καρπους! :roll:

Quote:

---

Originally posted by eleni1986
Μαντζουράνα μου ειναι δύσκολο αυτο, θελει πολυ χρονο κ κόπο. Βέβαια, άκοπα τιποτα δεν μας δίνεται.. Σημερα στη βάφτιση, μου ειπαν αρκετοί οτι αδυνάτισα, οτι ομόρφυνα.. Χάρηκα φυσικα! Επίσης, μαντζουράνα ποσο δικιο εχεις.. Φροντίζω κ δίνω στον εαυτο μου ποιοτικές τροφές, εφαγα σαλάτα, ειχαν παγωτο κ στην εκκλησία κ γλυκο μετα, εφαγα μονο στο κεντρο. Δηλαδη, αν θελω πειθαρχω. Ακουω το σωμα μου.. Τι θελει κ τι οχι.

---

Μπράβο Ελένη μου!
Αυτό είναι το σημαντικότερο!
Συνέχισε έτσι! :thumbup:

Quote:

---

Originally posted by nena111
κορίτσια εχετε δικιο για το βραδυνο προσπαθω πολύ να το βαλω στη μερα μου αλλα κοιμάμαι κ νωρις και το τελευταιο μου γευμα είναι γυρω στις 7.
χτες εφαγα.."κοριτσι μυγδαλα" αχ λατρευω τους ξηρους καρπους δεν μπορω να πειθαρχήσω!πως καταφέρνετε και τρωτε μονο μια χουφτιτσα;
παντα όταν μετραω χουφτιτσα χρησιμοποιω το χερι του μπαμπα μου που είναι διπλασιο!ε κανω κ καμια σκανδαλια όταν πρκειται για καρπους! :roll:

---

Καλησπέρα Νένα μου!

Σχετικά με το βραδινό, αφού κοιμάσαι νωρίς, και με την προϋπόθεση ότι δεν πεινάς, είναι μια χαρά το τελευταίο γεύμα σου να είναι το απόγευμα!

Ποιός σου είπε ότι όλοι τρώμε "μια χουφτίτσα";;;
Προσωπικά, αν είναι να φάω μια χουφτίτσα, προτιμώ να μην φάω καθόλου! Τί να μου κάνει μια χουφτίτσα;! Συνήθως τρώω 2 κανονικές χούφτες όταν είναι να φάω ξηρούς καρπούς (με εξαίρεση ίσως λίγες φορές που δεν πεινούσα πολύ και έφαγα μόνο 1). Και τρώω πολύ συχνά ξηρούς καρπούς! Και εγώ τους λατρεύω! Είναι πεντανόστιμοι!
Δεν πιστεύω ότι οι ξηροί καρποί παχαίνουν (εκτός αν τρώμε 2 κούπες κάθε μέρα πχ :-p ). Έχουν (σχεδόν όλοι) μηδενικό γλυκαιμικό δείκτη και δεν διαταράσσουν την ισορροπία της γλυκόζης και έχουν πολλά και πολύτιμα θρεπτικά συστατικά (ειδικά αν είναι ωμοί)! Αυτά που παχαίνουν είναι οι επεξεργασμένοι υδατάνθρακες. Είναι προτιμότερο (κατά την γνώμη μου πάντα) να φάμε και 4 γεμάτες χούφτες ανάλατους ξηρούς καρπούς σε ένα γεύμα, παρά 1 μικρό κομμάτι ψωμί φτιαγμένο με άσπρο αλεύρι.

;-)

Καταρχην να σου δωσω συγχαρητηρια για την πραγματικα σπουδαια προσπαθεια που εχεις κανει. Το αποτελεσμα ειναι πραγματικα εντυπωσιακο!!! Θα μου επιτρεψεις ομως καποιες ενστασεις:

Εχεις παρει τη γνωμη καποιου ειδικου; Μπηκα λιγο στο ημερολογιο διατροφης σου και παρατηρησα οτι η διαιτα σου δεν ειναι καθολου ισορροπημενη. για πολλες μερες εχεις πολυ λιγη πρωτεινη και καθολου υδατανθρακες.

Σου το λεω εντελως καλοπροαιρετα. Ειμαι σαραντα χρονων και υπεφερα απο τη ψυχαναγκαστικη υπερφαγια ουσιαστικα απο παντα. Οταν μπηκα στο φορουμ μπηκα απελπισμενη γιατι ειχα φτασει τα 100 κιλα για δευτερη φορα στη ζωη μου... Και στη συνεχεια μεσα σε ενα χρονο, επεισοδιο το επεισοδιο εφτασα στα 115,4...

Βρηκα τη δυναμη, και ειπα ως εδω! Δεν θα ξαναφησω το εαυτο μου να γινει ερμαιο, δεν ειναι η σοκολατα και η φραντζολα το τιμονι στη ζωης μου ,ειμαι εγω!!! ΕΧΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ ΣΕ ΑΥΤΟ.
Ετσι διαβασα πολυ, ψαχτηκα πολυ και εκανα το βημα να παω σε μια ειδικο για διατροφικες διαταραχες. Το δυσκολο κομματι ηταν να ξεκολλησω το συναισθημα απο την τροφη... Αυτη ειναι η παγιδα. Πανε δυο χρονια, εχασα 8 κιλα, μετα σταματησα , εκανα μια παλινδρομηση τρια κιλα, τα ξαναεχασα και συνεχιζω. Κανω μια κατα το δυνατον ισσοροπημενη διατροφη και η απωλεια ειναι παρα πολυ αργη (μπορει και μολις μισο κιλο το μηνα καποιες φορες αλλα πραγματικα δεν κανω διαιτα. Η απωλεια φτανει στο ενα με εναμιση κιλο οταν ειμαι πιστη στο μισαωρο περπατημα τη μερα που ομως για μεγαλα διαστηματα λογω υποχρεωσεων το κοβω.

Γιατι τα λεω ολα αυτα: στα 19 μου, εχασα 55,5 κιλα με ενα παρομοιο τροπο. Ημουν φοιτητρια και μονη μου. Ειχα συνηθισει σε ενα τετοιο τροπο ζωης: ολα στον ατμο, σαλατες στο φουλ, απαχα γιαουρτια στο φουλ, ανθυγιεινο σνακ ουτε για μυρισμα (απολυτα σωστο αρκει να μην ειναι ψυχαναγκαστικο). Ψωμι μια φετα τη μερα, βραδυνο μονο ενα γιαουρτι και ολα τα σχετικ-α. Και φυσικα μες στην καθημερινοτητα μου ηταν και περπατημα κανα δυωρο για βολτα-ψωνια-σχολη και ενα δυωρακι γυμναστηριο(καμμια φορα και τριωρο).

Πως την πατησα και τα ξαναπηρα οοοοολα: σταδιακα ειχα συζυγο και δυο παιδια. Εναν τετοιο τροπο διατροφης δεν μπορεις να τον επιβαλλεις. Στο σπιτι λοιπον το οικογενειακο, θα φτιαξεις και τη μακαροναδα, θα φτιαξεις και κανενα κεικ, θα εςχεις τα παντα, προσβαση στο ψωμι, τις πιτες και τα τηγανητα (ανθυγιεινα μεν, νοστιμα δε). Η παγιδα ειναι οτι τα εχεις στερηθει τοσα χρονια. Μαλλον λαθος εκφραση, δεν τα ειχες στερηθει, δεν σε αφορουσαν καν, τα ειχες αποκλεισει.

Και δυστυχως η οικογενεια δημιουργει και πιεση και πολλες εντασεις και για ποτε πεφτεις με τα μουτρα ουτε που το παιρνεις χαμπαρι

Εγω το ισορροπουσα καπως το πραγμα στα +10 κιλα μεχρι που γεννηθηκε ο γιος μου . Ειχε αλλεργια στα παντα, τον θηλαζα 2,5 χρονια και εκανα μαζι του αποχη απο γαλακτοκομικα, ψαρι, μοσχαρι, αυγα, και καποια φρουτολαχανικα... Η μαρμελαδα και το ψωμι πηγε συννεφο και τα υπολοιπα τα εχω ξαναπει...

Σε καμμια περιπτωση δεν ακυρωνω την προσπαθεια που εχεις κανει. Ειναι φοβερη. Τα τροφιμα που επιλεγεις ειναι απολυτως υγιεινα και εχεις δικιο. Πιστευω ομως οτι ο οργανισμος σου χρειαζεται και καποια αλλα. Για να αποφυγεις το πισωγυρισμα.
Εμενα το Διατροφικη Νοημοσυνη με βοηθησε παρα πολυ για να ψαξω παραπανω και να βρω την ηρεμια μου τουλαχιστο.

Σου ευχομαι ο,τι καλυτερο.

Καλησπέρα Εφιάνα!

Κατ' αρχάς σ' ευχαριστώ πολύ που μπήκες στο blog μου και αφιέρωσες χρόνο να μου γράψεις αυτήν την μεγάλη σου απάντηση εδώ! Εκτιμώ αφάνταστα την πρόθεσή σου να με βοηθήσεις και να με προστατέψεις από τυχόν πισωγύρισμα!

Επίσης συγχαρητήρια που ακολουθείς μια καλή διατροφή τώρα, που περπατάς όσο μπορείς περισσότερο και που χάνεις σιγά-σιγά τα παραπανίσια σου κιλά! Σου εύχομαι πολύ σύντομα να φτάσεις στο φυσιολογικό σου βάρος και να έχεις ισορροπημένη διατροφή για πάντα!

Σχετικά με την διατροφή μου... αναφέρεις ότι κάποιες μέρες τρώω λίγες πρωτείνες. Αυτό όντως συνέβαινε αρκετές φορές στο παρελθόν. Μετά από κάποιες τέτοιες παρατηρήσεις ανθρώπων που παρακολουθούν το blog, άρχισα να το διορθώνω αυτό, και πιστεύω ότι πλέον παίρνω επαρκή ποσότητα πρωτεινών, ή τέλος πάντων τις περισσότερες μέρες το καταφέρνω! Και αισθάνομαι ότι σύντομα θα βρω την απαραίτητη ισορροπία στο θέμα "πρωτείνες". (Να σημειώσω ότι το πολύ γιαούρτι που τρώω σχεδόν κάθε μέρα, τα αυγά που τρώω συχνά και οι ξηροί καρποί τους οποίους "τσακίζω" καθημερινα, έχουν αρκετές πρωτείνες! Δεν παίρνουμε πρωτείνες μόνο από κρέας και ψάρια!)

Επίσης αναφέρεις ότι δεν τρώω καθόλου υδατάνθρακες! Αυτή η αναφορά σου με έκανε να χαμογελάσω, γιατί πριν λίγο καιρό ένας άνθρωπος σχολίασε στο μπλογκ μου ότι τρώω υπερβολικά πολλούς υδατάνθρακες και ότι αυτό δεν είναι ισορροπημένο! Και είχε δίκιο! (Είχε δίκιο ότι τρώω πολλούς υδατάνθρακες, δεν είχε δίκιο ότι δεν είναι ισορροπημένο.) Και εγώ είχα την εντύπωση ότι υδατάνθρακες έχουν μόνο τα ψωμιά, τα μακαρόνια, το ρύζι και οι πατάτες. Λάθος! Υδατάνθρακες έχουν όλα τα λαχανικά, τα φρούτα, τα όσπρια, οι ξηροί καρποί και λίγο το γάλα και κάποια γαλακτοκομικά! Αν δεις λοιπόν την διατροφή μου, είναι γεμάτη από υδατάνθρακες!
Τα μακαρόνια, τα ψωμιά και οτιδήποτε περιέχει άσπρο αλεύρι, είναι η κακή μορφή των υδατανθράκων, και αυτά δεν προσφέρουν (κατά την γνώμη μου) τίποτα στην διατροφή μας... μόνο άχρηστες θερμίδες! Οπότε, γιατί να τα έχω στην διατροφή μου έστω και λίγο; Όσον αφορά το ρύζι, πάντα μου ήταν αδιάφορη σαν τροφή. Τον τελευταίο χρόνο που ανακάλυψα ότι προκαλεί και δυσκοιλιότητα, το έχω αποκλείσει εντελώς από την διατροφή μου. Πατάτες έχω φάει άπειρες στην ζωή μου τηγανητές, δηλαδή άχρηστες! Πλέον τις τρώω πολύ σπάνια, πάντα βραστές ή ψητές και σε μικρή ποσότητα, γιατί έχουν υψηλό γλυκαιμικό δείκτη. Τηγανητές δεν τις τρώω γιατί δεν θα μου προσφέρουν κανένα θρεπτικό συστατικό!

Πιστεύεις ότι κινδυνεύω από πισωγύρισμα. Προσπαθώ στην ζωή μου να μην λέω μεγάλες κουβέντες, όμως πραγματικά πιστεύω ότι δεν πρόκειται να ξαναπάρω τα κιλά που έχασα. Γιατί για να τα ξαναπάρω θα πρέπει ν' αρχίσω κάποια στιγμή στην ζωή μου να τρώω τα ανθυγιεινά που έτρωγα. (Αυτά που μου προτείνεις να τα έχω σε μικρό βαθμό στην διατροφή μου για να μην μου μένουν απωθημένα.) Όμως αυτά δεν θέλω, και κυρίως δεν μπορώ να τα ξαναβάλω στην διατροφή μου, ούτε σε μικρό βαθμό!
Τον τελευταίο 1 χρόνο έχω φάει κάποιες φορές ψωμοειδή, για να δω τί επίδραση θα έχουν πάνω μου. Όταν έφαγα πριν αρκετούς μήνες 1 φέτα ψωμί, μου φάνηκε τελείως αδιάφορη η γεύση του, ίσως και δυσάρεστη. Απορώ πώς ήμουν τόσα χρόνια εθισμένη στο ψωμί! Επίσης φέτος το καλοκαίρι έφαγα για πρώτη φορά μετά από σχεδόν 1 χρόνο ποιοτικής διατροφής, ένα σουβλάκι με πίτα. Να σημειώσω ότι το μέγεθός του ήταν μέτριο προς μικρό, δεν είχε μέσα τηγανητές πατάτες, η πίτα ήταν αλάδωτη, και τα προηγούμενα χρόνια ήθελα 2-3 τέτοια για να χορτάσω. Αφού το έφαγα, μετά από λίγο ένιωθα πολύ φουσκωμένη και ένιωθα ενόχληση στο στομάχι μου, η οποία κράτησε πολύ ώρα μετά. (Αποκλείεται να ήταν χαλασμένο το κρέας αφού 1ον έφαγαν σουβλάκι εκείνη την ώρα και κάποιοι φίλοι μου και δεν έπαθαν τίποτα, και 2ον γενικά αυτό το σουβλατζίδικο έχει πολύ καλή ποιότητα κρέατος.) Προφανώς με πείραξε η πίτα, η οποία είναι τελείως άχρηστη σαν τροφή! Από τότε δεν έχω ξαναφάει σουβλάκι με πίτα.
Μακαρόνια έχω φάει 2-3 φορές, όμως μου ήταν τελείως αδιάφορα. (Από μικρή μου ήταν αδιάφορα τα μακαρόνια.) Οπότε γιατί να τρώω κάτι που και δεν μου αρέσει, και δεν προσφέρει τίποτα σαν τροφή;
Όσον αφορά τα τηγανητά, έχω φάει επίσης 2-3 φορές τον τελευταίο χρόνο, και κάθε φορά είχα το ίδιο αποτέλεσμα: ενόχληση στο στομάχι για αρκετή ώρα. Επίσης γευστικά πλέον δεν μ' αρέσουν καθόλου γιατί μου αφήνουν αυτήν την δυσάρεστη "λαδίλα" μετά, και επιπλέον οι τροφές που τηγανίζονται χάνουν την συντριπτική πλειοψηφία των θρεπτικών τους συστατικών λόγω των μεγάλων θερμοκρασιών που αναπτύσσονται στο τηγάνι ή την φριτέζα. Οπότε, γιατί να τα φάω;
Για το τέλος άφησα τα "λατρευτά" μου γλυκά, από τα οποία ήμουν εθισμένη όλη την προηγούμενη ζωή μου! Τον τελευταίο χρόνο έχω φάει αρκετές φορές γλυκά (κάποιες περιόδους έτρωγα και 1 την βδομάδα, και τα Χριστούγεννα πέρυσι έφαγα αρκετούτσικα). Όμως εδώ και αρκετούς μήνες, όποτε τρώω γλυκό με ζάχαρη παθαίνω το εξής: αφού το φάω, μου μένει μετά μια δυσάρεστη αίσθηση στον ουρανίσκο, σαν πίκρα, που κάνει πάρα πολλή ώρα να μου φύγει! Αυτό το παθαίνω κάθε φορά! Και αν το γλυκό έχει και πολλή ζάχαρη, πέρα από αυτό, έχω και ενόχληση στο στομάχι! Και αφού η κατανάλωση γλυκών με ζάχαρη έχει τέτοια άμεση αρνητική επίδραση στον οργανισμό μου (πέρα από τις άλλες αρνητικές επιδράσεις που ξέρουμε όλοι), ποιός ο λόγος να ξαναφάω γλυκά με ζάχαρη;
Επειδή όμως παραμένω γλυκατζού, τρώω πολλά φρούτα, αποξηραμένα φρούτα, μέλι, και όποτε με πιάσει η έμπνευση, φτιάχνω υγιεινά γλυκά με μέλι, αποξηραμένα φρούτα και ξηρούς καρπούς και τα τρώω!

Ένας άλλος λόγος για τον οποίο πιστεύω ότι δεν θα κάνω πισωγύρισμα, είναι γιατί η διατροφή μου έχει προσαρμοστεί (και εξακολουθεί να προσαρμόζεται) σύμφωνα πάντα με τις δικές μου εκάστοτε ανάγκες! Δεν ακολουθώ την διατροφή που κάποιος άλλος μου επέβαλε, δεν ακολουθώ την διατροφή κάποιου άλλου, δεν τρώω πράγματα επειδή "πρέπει" και δεν τρώω ΠΟΤΕ πράγματα που δεν μου αρέσουν! Τρώω αυτά που θέλω, στις ποσότητες που τα θέλω, μαγειρεμένα όπως τα θέλω, και όποτε τα θέλω. (Οπότε πώς είναι δυνατόν να μου μείνει απωθημένο; )
Επίσης δεν είμαι και υπερβολική... πήγα σ' ένα μνημόσυνο το Σάββατο και ήθελα να φάω κόλυβα. Τα έφαγα κανονικά, παρόλο που ξέρω ότι έχουν μέσα επεξεργασμένους υδατάνθρακες. Απλά έβγαλα την ζάχαρη (όσο γινόταν) για να μην έχω την δυσάρεστη αίσθηση της πίκρας μετά. Αν ήμουν υπερβολική δεν θα τ' ακουμπούσα καν.

Το να τρώω παραπάνω λόγω κάποιας στεναχώριας ή κάποιου στρες στην ζωή μου δεν το αποκλείω. Όσο και να προσπαθώ να νικήσω την συναισθηματική υπερφαγία και να την βγάλω για πάντα απ' την ζωή μου, είναι πιθανό να εμφανίζεται κάποιες φορές. Για παράδειγμα, αυτήν την περίοδο που λόγω ανεργίας και γενικότερης ανασφάλειας δεν είμαι και πολύ καλά, αισθάνομαι ότι τρώω παραπάνω ποσότητες από αυτές που πραγματικά χρειάζομαι. Όμως τρώω ποιοτικές τροφές! Δεν μου περνάει καν απ' το μυαλό να φάω κάτι μη-ποιοτικό, γιατί θα έχω τις άμεσες αρνητικές συνέπειες που ανέφερα παραπάνω, οι οποίες είναι αρκετά δυσάρεστες. Και τρώγοντας πολύ αλλά ποιοτικές τροφές, δεν γίνεται να ξαναπάω 135 κιλά! Το πολύ-πολύ να πάρω 4-5 κιλά, ή να μείνω στάσιμη, όπως έχω μείνει αυτό το διάστημα.

Όσον αφορά την οικογένεια, αισθάνομαι ότι δεν θέλω να κάνω οικογένεια στην ζωή μου. Όμως επειδή στην ζωή όλα αλλάζουν και μπορεί κάποια στιγμή να θέλω και να κάνω οικογένεια...
...δεν υπάρχει περίπτωση -με την γνώση που έχω αποκτήσει σχετικά με το πόσο επικίνδυνοι και καταστροφικοί είναι οι επεξεργασμένοι υδατάνθρακες- να δίνω στο παιδί μου τροφές που τους περιέχουν. Δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρχουν στην καθημερινή μας διατροφή ψωμιά, κέικ, μακαρόνια, τηγανητά, γλυκά με ζάχαρη. Δεν θ' αφήσω το παιδί μου να περάσει τα ίδια που πέρασα εγώ. Θέλω το παιδί μου (αν ποτέ κάνω) να είναι υγιές, δυνατό, έξυπνο και με ενέργεια. Όλα αυτά δεν μπορούν να υπάρξουν με τους επεξεργασμένους υδατάνθρακες. Όσον αφορά τον μελλοντικό (αν υπάρξει ποτέ!) μπαμπά του παιδιού, αν δεν του αρέσουν αυτά που θα φτιάχνω, μπορεί πολύ απλά να μαγειρεύει αυτά που θέλει ο ίδιος! :P Δεν πρόκειται να το παρεξηγήσω!! :smilegrin:

Μπορεί να ακούγομαι απόλυτη, όμως έχοντας διαβάσει όλα αυτά που έχω διαβάσει σχετικά με την διατροφή τα τελευταία χρόνια, δεν μπορώ παρά να υποστηρίζω με θέρμη αυτά που υποστηρίζω.

(Αν είχες την υπομονή να διαβάσεις αυτήν την τεραστίων διαστάσεων απάντησή μου, σου βγάζω το καπέλο!)

Λυπάμαι που πέρασες εσύ και ο γιος σου αυτήν την ταλαιπωρία με τις αλλεργίες. Είναι καλά τώρα το παιδί; Ελπίζω ναι...

Και πάλι σ' ευχαριστώ για την απάντησή σου, γιατί φανερώνει ειλικρινές ενδιαφέρον και ότι θέλεις το καλό μου!

Να είσαι καλά!

:-)

Ράνα, σου βγάζω το καπέλο! Είσαι-ως διατροφική προσωπικότητα- πρότυπο και σε θαυμάζω απεριόριστα!

Εντάξει Μαντζουράνα, όλα οκ όταν μιλάμε για τους ενηλικους εαυτούς μας, αλλά όταν έχουμε να κάνουμε με παιδάκια είναι κάπως διαφορετικά τα πράγματα... Είναι κυριολεκτικά έγκλημα να ταϊζεις ένα μωρό όπως σ'αρέσει να τρέφεσαι εσύ και όπως θα ήθελες να τρέφεται αυτό μελλοντικά. Η διατροφή των μωρών τους πρώτους μήνες (κυρίως) της ζωής τους, καθορίζει την ανάπτυξή τους, και θέλει εξαιρετικά μεγάλη προσοχή !
Μην ξεχνάμε πχ το μωράκι χορτοφάγων γονέων που πέθανε από υποσιτισμό πριν καν κλείσει χρόνο! Πέθανε από έλλειψη βιταμίνης 12, παρ'όλο που θήλαζε κανονικά, επειδή η μάνα δεν έτρωγε τίποτα με βιταμίνη 12 (ζωικά προϊόντα και δημητριακά) , είχε έλλειψη η ίδια, και σκότωσε και το παιδί! Για μας μια έλλειψη βιταμίνης 12 μπορεί να προκαλέσει απλώς μια υπερκόπωση ή αναιμία κλπ, αλλά για τα βρέφη δεν είναι το ίδιο...
Το άλλο μωράκι στη γερμανία που πέθανε επειδή οι γονείς έκαναν δατροφή τύπου άτκινς, και έκαναν το ίδιο και στο παιδί ! Που πέθανε από αφυδάτωση, γιατί και τις πρωτεϊνικές εμείς τις χειριζόμαστε αλλιώς, δηλ έχουμε τη δυνατότητα να κατεβάζουμε 2 εξάδες κορπή τη μέρα (όπως και του λόγου μου) και να πάμε και στο νοσοκομείο όταν καταλάβουμε ότι δε μας κρατάνε τα πόδια μας. Το καημένο το βρέφος τι να πει και πώς να δείξει ότι καταρρέει ;;
Και άλλο παιδί χορτοφάγων πέθανε από έλλειψη ψευδαργύρου κ ασβεστίου, που μετέτρεψε ένα απλό κρύωμα σε θανατηφόρα πνευμονία! Γιατί ο ψευδάργυρος κ το ασβέστιο παίζουν το μεγαλύτερο ρόλο στην ενίσχυση των οστών κ του ανοσοποιητικού.
Ένα παιδί που έχει τραφεί μόνο με εντελώς ελλιπές μητρικό γάλα και πολτούς καρότων, κολοκυθιών και μπρόκολου, είναι ένα κινούμενο δυστύχημα!

Προφανώς Μαντζουράνα δε λέω ότι θα σκοτώσεις το παιδί σου στο μέλλον!
:roll: Απλά πήρα αφορμή για να σχολιάσω το θέμα, σε περίπτωση που μας διαβάζει καμιά αυστηρά χορτοφάγα μαμά!