Quote:
Originally posted by lisa71
1) Όσον αφορά την παραίτηση από μελλοντικό σύντροφο και το δηλωθέν ξενέρωμά μου. Μια παροιμία λέει η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Παρόλο που λατρεύω τις παροιμίες την συγκεκριμμένη την θεωρώ λάθος. Πιστεύω πως κάθε ελπίδα πρέπει να \"πεθαίνει\" στην ώρα της, ώστε να γεννιέται μια άλλη κάπου αλλού. Δηλαδή δεν πρέπει να έχουμε εμμονές αλλά να παραδεχόμαστε την ήττα μας. Αν πω πως θέλω σώνει και καλά να παντρευτώ -παρόλο που οι αντικειμενικές συνθήκες δεν ευνοούν- τότε έχω εμμονή και χάνω πολύτιμο χρόνο κυνηγώντας δονκιχωτικές φαντασιώσεις. Το σωστό, κατ΄εμέ, είναι να παραδεχθώ πως η ζωή δεν θα μου δώσει τον γάμο και να ψάξω άλλους τρόπους να φτιάξω την ζωή μου.
Γιατί σώνει και ντε πρέπει να έχουμε εμμονές?Η ζωή τελειώνει επειδή δεν έγινε γάμος? Αυτό που θα μπορούσες να κάνεις είναι να το έχεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου και να προχωρήσεις στην ζωή σου.