ΑΝΥΠΑΝΤΡΗ ΜΗΤΕΡΑ ΑΠΟ ΔΟΤΗ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΣΠΕΡΜΑΤΟΣ

Quote:

---

Originally posted by lisa71

Όλα αυτά είναι πολύ προχωρημένα. Τα παιδιά μας θα τα έχουν εμπεδώσει αλλά η δικιά μου γενιά είναι ... αλλού.

---

προχωρημενο ειναι οτι σημερα για να βρεις συντροφικοτητα και αλληλεγγυη ειναι απο δυσκολο εως απιθανο????
Αυτο πρεπει να εμπεδωσουν τα παιδια μας???
Οτι καταφεραμε στη δικη μας γενια να διαλυθουν οι ανθρωποι, η εμπιστοσυνη αναμεταξυ τους, οτι οι εγωισμοι των ανθρωπων εχουν γινει σαν τα ψηλα βουνα??

Αρα το αποτελεσμα ολων αυτων ειναι ο καθενας μας να κανει μονος του ενα παιδι και να ειμαστε και ετσι ολοι ευτυχισμενοι????




ελαφρως ασχετο:

Ενας φιλος μου που αντιμετωπιζει παρομοιο προβλημα, του ηρθε η εμπνευση να κανει απογονους....
Τωρα βεβαια αυτος ειχε προβλημα γιατι δεν μπορουσε να το κυοφορησει.
Μελετωντας το θεμα καταληξε να βρει πχ μια βουλγαρα να της δωσει 5000 ευρα και με συμβολαιο να αποκτησει ενα παιδι χωρις αλλα δικαιωματα.
Θα επελεγε μαλιστα να ειναι μια ψηλη ομορφη κοπελα μπας και δεν παρει απο την δικη του στραβωμαρα οπως ελεγε....

τι να του πω ομως??
ασκοπο θα ηταν....

Quote:

---

Originally posted by λίτσα

Quote:

---

Originally posted by krino

Quote:

---

Originally posted by λίτσα


και κάτι άλλο τα περισσότερα όμορφα παιδιά έχουν βγει από άσχημους γονείς.η ταπεινή μου γνώμη.

---

ενω οι ομορφοι γονεις βγαζουν τερατα ετσι???
πλακα εχουμε εδω μεσα....
:cool:

---

δεν το είπα εγώ εσύ το είπες. και εξάλλου δεν μπορώ να καταλάβω σε τι σε ενοχλεί κάτι το οποίο μπόρεί να κάνει τον άλλον να αισθανθεί έστω και λίγο καλύτερα.μου πας πολύ κόντρα αλλά δεν πειράζει μου αρέσει αυτό γιατί έτσι διευρύνω και εγώ τις σκέψεις μου.

---

ουτε εγω ειπα το αναποδο, εσυ το ειπες....
Δεν με ενοχλει τιποτα και απο κανενα.
Απλα δεν μου κανουν τα αυθαιρετα συμπερασματα.

Σου παω κοντρα???
καλα αμα διευρυνεις ολα καλα.....

Τελικά αν κατάλαβα καλά, η φίλη μας η Λίζα μας την είπε κιόλας - σε όσους διατύπωσαν με καλή διάθεση τους προβληματισμούς τους - πως είμαστε ούτε λίγο ούτε πολύ οπισθοδρομικοί !! Προφανώς δεν εννόησε ένα και μόνο πράγμα:

Όσοι διατύπωσαν την άποψη τους, δεν το έκαναν με γνώμονα να επιβάλουν τις αντιρρήσεις τους - εκτός του ότι κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο , είναι και αντιδημοκρατικό αν θα μπορούσε να γίνει - αλλά να μεταφέρουν τον προβληματισμό τους βλέποντας το ήδη ειλημμένο σαν απόφαση εγχείρημα , από τη σκοπιά του παιδιού που μέλλει να έρθει στο κόσμο κι όχι από τη μεριά της μητέρας και τις ανάγκες της να καλύψει δικά της κενά. Αν θέλει η θεματοθέτρια να κάνει 10 παιδιά και να τα μεγαλώσει χωρίς πατέρα με τον τρόπο που επέλεξε, με γειά της με χαρά της και μεις μαζί της...Αλλά, εφόσον θέτει το ζήτημα σε κοινή συζήτηση στο φόρουμ, είναι υποχρεωμένη και να καταγράψει τους όποιους αντίθετους προβληματισμούς που αφορούν την ηθική προέκταση ενός θέματος που - κατά τη γνώμη μου - άπτεται ακριβώς στις ανάγκες, στα θέλω και στην σωστή ανατροφή με υγιή ψυχισμό ενός παιδιού. Εφ\'όσον κάτι τέτοιο (δηλαδή οι ανάγκες του παιδιού) δεν λαμβάνεται καν υπόψη, είναι λίγο άκομψο θα έλεγα, να χαρακτηρίζουμε τους \"αντιρρησίες\" όπως λέει και η ίδια, με λίγα λόγια οπισθοδρομικούς, τουλάχιστον εγώ αυτό εισέπραξα από την όλη αντιπαράθεση..

Κρίμα...

κόντρα εντός εισαγωγικών.αυτό που είπα δεν είναι δικό μου αλλά το έχω ακούσει από επιστήμονες στη τηλεόραση που ασχολούνταν με αυτό το θέμα, ποτέ δεν θα μπορούσα να πω κάτι τέτοιο από μόνη μου.και ναι διευρύνω τις σκέψεις μου άλλωστε για αυτό βρίσκομαι εδώ για να διαβάζω απόψεις που ούτε καν μου έχουν περάσει από το μυαλό και για να μαθαίνω πράγματα από διαφορετικούς ανθρώπους όπως εσύ.και καλό είναι να το ρίχνουμε λίγο και στην πλάκα.

κοιτα λιτσα,
αν ποτε κανω παιδι δεν θα το εκανα ειτε για να μου μοιαζει ειτε για να μην μου μοιαζει, μου ειναι αδιαφορο.
Θα εκανα τους τυπικους ελεγχους για να μην φερω στο κοσμο ενα ανθρωπο και βασανιζεται και απο κει και περα η ζωη ειναι δικη του.
Το κριτηριο μου ειναι ενα και μονο: Να μπορω να προσφερω μια σωστη (τουλαχιστον μινιμουμ) φροντιδα για το παιδι. Ενα απο αυτα ειναι ενας πατερας και μια μητερα οπου με συμπνοια θα μπορεσουν να το μεγαλωσουν σωστα χωρις κομπλεξ.
Για μενα το α και το ω.

Quote:

---

Originally posted by krino
κοιτα λιτσα,
αν ποτε κανω παιδι δεν θα το εκανα ειτε για να μου μοιαζει ειτε για να μην μου μοιαζει, μου ειναι αδιαφορο.
Θα εκανα τους τυπικους ελεγχους για να μην φερω στο κοσμο ενα ανθρωπο και βασανιζεται και απο κει και περα η ζωη ειναι δικη του.
Το κριτηριο μου ειναι ενα και μονο: Να μπορω να προσφερω μια σωστη (τουλαχιστον μινιμουμ) φροντιδα για το παιδι. Ενα απο αυτα ειναι ενας πατερας και μια μητερα οπου με συμπνοια θα μπορεσουν να το μεγαλωσουν σωστα χωρις κομπλεξ.
Για μενα το α και το ω.

---

συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.και να σου φέρω και ένα παράδειγμα απο εμπειρία. στην πρώτη μου εγκυμοσύνη είχα δίδυμα. το ένα χάθηκε γιατί δεν μεγάλωνε σωστά.έτσι ποτέ δεν σκέφτηκα αν τα παιδιά μου θα είναι όμορφα ή άσχημα μου είναι κάτι παντελώς αδιάφορο.αλλά και πάλι αν ερχόταν στον κόσμο και ήταν άρρωστο θα το αγαπούσα το ίδιο ίσως και περισσότερο.το ίδιο σκεφτόμουν και στην τρίτη μου εγκυμοσύνη που τελικά απέβαλα.η ομορφιά είναι εντελώς υποκυμαινικό πράγμα. όταν υπάρχει πραγματική ΑΓΑΠΗ όλα φαίνονται όμορφα. η ταπεινή μου γνώμη.

δεν φτανει μονο η αγαπη.
Αγαπη δεν εχει - και μαλιστα μπολικη - οπως λεει και η φιλη μας??
Το σωστο περιβαλλον για να μεγαλωσει ενα παιδι ειναι δυο γονεις.
Βεβαια υπαρχουν συνθηκες που αυτο ανατρεπεται, πχ χωριζουν, πεθαινει ο ενας κλπ.
Αυτο ομως ειναι απροβλεπτο σαν εξελιξη.
Το να προγραμματισεις απο μονη σου κατι τετοιο, ειναι νομοτελειακο οτι το παιδι θα μεγαλωσει με τουλαχιστον ενα ζητημα που θα πρεπει να ξεπερασει στη ζωη του.
Εγω τουλαχιστον οσο με αφορα δεν θα ηθελα με δικη μου αιτια να δημιουργησω κανενα ζητημα στο παιδι μου πριν καν ακομα γεννηθει.

Το πιανεις το νοημα??



ΥΓ..... η μεχρι τωρα σταση μου, οτι δεν εχω κανει ακομα παιδια δηλωνει την υπευθυνοτητα μου σε αυτο το θεμα.
Αλλιως το πιο απλο θα ηταν να βρω καποια και να κανω 2 παιδια οπως κανουν ολοι, για να λεμε οτι ειμαι εντος κοινωνιας.
Οπως η φιλη μας, μεχρι στιγμης δεν εχω βρει καταλληλη γυναικα (με τα δικα μου μετρα και σταθμα) για να κανω παιδι.
Και αν δεν βρω φυσικα και δεν θα κανω.

φυσικά και καταλαβαίνω άλλωστε αυτό είπα και εγώ από την αρχή που έγραψα εδώ.πως χρειάζονται δύο πατέρας και μητέρα και αν αυτό ανατραπεί κάποια στιγμή τουλάχιστον το παιδί θα έχει γνωρίσει και τις δύο πλευρές.δεν πρέπι εμείς να καθορίζουμε τα μελλοντικά προβλήματα των παιδιών μας πόσο μάλλον να τα δημιουργούμε.η ταπεινή μου γνώμη.

αρα τελικα συμφωνεις....
δεν βλεπω που σε κοντραρω.

είπαμε κόντρα εντός εισαγωγικών. το θέμα είναι όμως πως η θεματοθέτρια είχε πάρει την απόφασή της πολύ πριν (από ότι κατάλαβα ) θέσει το ζήτημα αυτό και εύχομαι να βγει σε καλό αυτό που έχει αποφασίσει να κάνει όχι τόσο για αυτήν όσο για το παιδί που θα φέρει στον κόσμο.
δεν ξέρω αν έχεις διαβάσει τι έχω γράψει παραπάνω και αν συμφωνείς πάντως αυτή είναι η ταπεινή μου γνώμη.καλύτερα να γεμίσει τα κενά της γιατί αυτό προσπαθεί να κάνει φροντίζοντας κάποιο άλλο παιδί που το έχει ανάγκη παρά να φέρει στον κόσμο κάποιο που θα του λείπει στην ουσία η πατρική φιγούρα.

κατω απο αυτες τις συνθηκες ναι ειναι καλυτερα να υοθετησει ενα παιδι,
μιας και ενα παιδι με κανενα γονεα θα ηταν καλυτερα να εχει τουλαχιστον ενα.
Αν μη τι αλλο θα το εκτιμησει σε ολη του την ζωη.

Αυτα ομως ειναι αποφασεις που δεν παιζουν στη ελλαδα μιας και οι γραφειοκρατιες ειναι βουνο αλλα και η ηθικη που υπαρχει ειναι περασμενων αιωνων.

καλό θα ήταν όμως να το προσπαθήσει ποτέ δεν ξέρουμε τι μπορεί να συμβεί και αν δεν υιοθετήσει ας γίνει τουλάχιστον πνευματική μητέρα δηλαδή νονά σε κάποιο παιδί που χρειάζεται αυτά που μπορεί εκείνη να δώσει.και που ξέρεις ίσως να το αγαπήσει και περισσότερο από ότι θα αγαπούσε το δικό της βέβαια αυτό θα μου πεις δεν θα το μάθει ποτέ. και από ότι έχει πει δεν θέλει να είναι part-time μητέρα αλλά αυτό για μένα δεν ισχύει δεν υπάρχει τέτοιος όρος η μητρότητα δεν μετριέται με τις ώρες αλλά με την ποιότητα που χαρίζεις σε ένα παιδί.

Η συγκεκριμενη φιλη βλεπω δεν εχει αναφερθει καθολου και στις σχεσεις της με τους δικους της και τις αντιδρασεις τους σε κατι τετοιο, που θα ηταν φυσικο να αναμενουμε, και ειπε καπου οτι δεν ηταν και οι καλυτερες συνθηκες στην οικογενεια της, οποτε απο ο,τι φαινεται δεν εχει στενες σχεσεις με πατρικη οικογενεια, και θα φερει ενα παιδι στον κοσμο για να ειναι γαντζωμενοι ο ενας απο τον αλλο??? Παντως αυτο το πραγμα να ειναι το παιδι ομορφο για να παει πιο μποροστα στη ζωη του, μου θυμιζει (ακραιο) κατι μαναδες που βγαινανε στη Δρουζα και τη Θρασκια, δεν λεω οτι η λιζα σκεφτηκε ετσι, και λεγανε \"η κορη μου ειναι νεα και ωραια και τα εχει με εναν σερβιτορο, θα τους χωρισω γιατι εξιζει κατι καλυτερο ενδιαφερεται για αυτην ενας πλουσιος επιχειρηματιας, κι αμα τον παντρευτει θα αποκατασταθω κι εγω ως μανα της, θα μου παρουν μια μεζονετουλα\"

Οι εκπομπές αυτές είναι στημένες Carrie:P

Και τελικά ποιες είναι οι ιδανικές συνθήκες για να έρθει ένα παιδί στον κόσμο και ποιες για να μεγαλώσει?

Όλα είναι θέμα πάστας ανθρώπου που θα γίνει γονιός και εν κατακλείδι το παιδί να είναι ευτυχισμένο.



Στην τελική η φίλη μας, είναι ενήλικας, ανεξάρτητη και πλήρως ενημερωμένη για την επιλογή της και τις συνέπειες της.
ότι και να κάνεις, να βρεις την ευτυχία που αναζητάς και αν γίνεις μανούλα, να έχεις ένα ΚΑΛΟ παιδάκι

Quote:

---

Originally posted by lisa71

1) Όσον αφορά την παραίτηση από μελλοντικό σύντροφο και το δηλωθέν ξενέρωμά μου. Μια παροιμία λέει η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Παρόλο που λατρεύω τις παροιμίες την συγκεκριμμένη την θεωρώ λάθος. Πιστεύω πως κάθε ελπίδα πρέπει να \"πεθαίνει\" στην ώρα της, ώστε να γεννιέται μια άλλη κάπου αλλού. Δηλαδή δεν πρέπει να έχουμε εμμονές αλλά να παραδεχόμαστε την ήττα μας. Αν πω πως θέλω σώνει και καλά να παντρευτώ -παρόλο που οι αντικειμενικές συνθήκες δεν ευνοούν- τότε έχω εμμονή και χάνω πολύτιμο χρόνο κυνηγώντας δονκιχωτικές φαντασιώσεις. Το σωστό, κατ΄εμέ, είναι να παραδεχθώ πως η ζωή δεν θα μου δώσει τον γάμο και να ψάξω άλλους τρόπους να φτιάξω την ζωή μου.

---

Γιατί σώνει και ντε πρέπει να έχουμε εμμονές?Η ζωή τελειώνει επειδή δεν έγινε γάμος? Αυτό που θα μπορούσες να κάνεις είναι να το έχεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου και να προχωρήσεις στην ζωή σου.
Δλδ αν αύριο μεθαύριο βρεις τον έρωτα σου, τι θα πεις?
\"λυπάμαι αλλά αργήσατε?\"

Επίσης, ενώ έχεις πλήρη επίγνωση των άσχημων χαρακτηριστικών σου, οπως λες και εσύ, δεν κάνεις τίποτα απολύτως γιαυτά.
Και λέω να κάνεις, γιατί σε ενοχλούν και κατά τα λεγόμενα σου, σου δημιουργούν προβλήματα σε κοινωνικό & επαγγελματικό επίπεδο.

Δλδ γιατί δεν προσπάθησες να χάσεις τα περιττά κιλά?
Ή γιατί δεν προσπάθησες να ανανεώσεις τον ευατό σου?

Σαφώς και υπάρχουν και γυναίκες με παρόμοια χαρακτηριστικά που διόλου δεν τις απασχολεί και αγαπήσανε τον ευατό τους ως έχει.