Αλλά πράγματι αν βρεθεί το ιδανικό ταίρι για τον κάθε άνθρωπο τύφλα να έχουν όλες οι υπόλοιπες/υπόλοιποι...ταπεινή μου γνώμη..
Printable View
Αλλά πράγματι αν βρεθεί το ιδανικό ταίρι για τον κάθε άνθρωπο τύφλα να έχουν όλες οι υπόλοιπες/υπόλοιποι...ταπεινή μου γνώμη..
εγω vince πιστεύω πώς το σεξ με την παροδο του χρονου μπορει να γινει κ καλυτερο. δεν ειδα να διατυπωνεται καπου (μπορει ισως να μου ξεφυγε) και εξηγω γιατι: γιατι νιωθω πιο ανετα με τον συντροφο μου, πιο οικεια, αρα μπορω να ελευθερωθω περισσοτερο, καλυτερα. Να αφεθω χωρις τις αρχικες αμυνες ή ταμπου.Να ανακαλυψω παλι εμενα και τον συντροφο μου. Αυτο πιστεύω.Quote:
Originally posted by vince
Τεσπα μπορείς να πεις και την δική σου άποψη πάνω στο θέμα...θα είχε ενδιαφέρον να πεις πως το βλέπεις εσύ σαν άνθρωπος καταρχάς αλλά και σαν γυναίκα..
Χωρις να σημαινει οτι καποια στιγμη δεν μπορει να βαλτωσει, αλλα μπορει να επανακαμψει εφοσον υπαρχει διαθεση κ καλη χημεια και απο τις δυο πλευρες. Μια σχεση μπορει να περασει απο πολλες φασεις και σε οτι αφορα το σεξουαλικο κ βρισκω οτι εχουν κ εξαιρετικο ενδιαφερον.
δεν συμφωνω, τουλαχιστον εμενα δεν μου συνεβη ποτε.Quote:
Originally posted by Empneustns
οποιαδηποτε στιγμη θελουμε μπορουμε να ερωτευτουμε κατι αλλο.
σε οτι αφορα τα υπολοιπα που γράφεις, πιστεύω πώς οι λογοι καθε φορα που αφηνει ο ενας τον αλλο διαφερουν. μπορει να φαινεται σαν αποτελεσμα το ιδιο ομως πραγματικα η καθε περιπτωση εχει τα δικα της χαρακτηριστικα. Προσωπικα παντως δεν πιστεύω πώς οι περισσοτεροι εγκαταλειπουν τον συντροφο τους επειδη ερωτευτηκαν καποιον αλλο. Πιστευω οτι πρωτα εχουν αφησει τη σχεση τους να παρακμασει.
Και για εμένα η έννοια \'ζευγάρι\' περιορίζεται σε δύο ανθρώπους. Αλλά το \'ζευγάρι\', η \'σχέση\', είναι πολύ περισσότερα από το σεξ. Το σεξ δεν σημαίνει ότι έγινες και ζευγάρι με κάποιον, ούτε ότι έπαψες να είσαι ζευγάρι με κάποιον άλλο.Quote:
Originally posted by Θεοφανία
Μαρίνα.....η έννοια ζευγάρι, για μένα τουλάχιστον, περιορίζεται σε δύο ανθρώπους. Αν μπουν και άλλοι στο κρεβάτι μας, φαντάζομαι πως ξέρεις πως λέγεται.
Θεώρησα πως απέφυγες να αναφέρεις κάτι τόσο σημαντικό για τις σεξουαλικές σχέσεις με τον σύντροφο σου και περιαυτολόγησες.
Ξαναλέω λοιπόν, καθώς δεν κατάλαβες, πως αλλο είναι σε μια μακροχρόνια σχέση να περνούν διάφοροι απ το κρεβάτι του \"ζευγαριού\" και άλλο να παλεύουν μόνοι τους την ρουτίνα. Είναι δυο άκρα αντίθετα.
Από κει και πέρα φυσικά, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, απλά το έθιξα γιατί δεν ανέφερες πουθενά πως έχετε και άλλους συντρόφους, παρά έλεγες πως η σχέση σας κρατιέται ζωντανή με ένα σωρό άλλα πράγματα.
Θεωρώ λοιπόν πως δεν υπάρχει άντρας που να μην βολευόταν σε μια τέτοια κατάσταση, αλλά η δυσκολία ΄΄οπως πολύ καλά ξέρουμε, είναι αλλού....
Είτε υπάρχει συμφωνία του ζευγαριού για μονογαμία είτε όχι, όλα ξεκινούν από και καταλήγουν στο \'μεταξύ μας\'. Και η δυσκολία σε αυτό το \'μεταξύ μας\' υπάρχει είτε με, είτε χωρίς σεξουαλικές επαφές με άλλους.
Κατανοώ ότι δεν μπορείς να μπεις στο μυαλό μου, ούτε κι εγώ στο δικό σου. Μιλάς για \'βόλεμα\', ισως γιατί δεν μπορείς να διανοηθείς ότι θα μπορούσε να είναι κάτι διαφορετικό από βόλεμα. Σεβαστό, αλλά για μένα η ουσία είναι πώς νιώθεις και τι κάνεις με τον σύντροφο όταν κλείσει η πόρτα και μείνετε μόνοι.
Κι αν χτυπήσει την πόρτα η ρουτίνα, δεν πρόκειται να εξαφανιστεί όταν απλά την ανοίξεις σε άλλους (είτε πραγματικά είτε φαντασιακά - λίγοι φαντασιώνονται άλλους ενώ είναι με τον σύντροφο?).
Αυτό που θα μετρήσει σε τέτοιες φάσεις είναι η διάθεση, η καλή χημεία, η καλή επικοινωνία, η άνεση, η οικειότητα, η απελευθέρωση. Αν αντί για αυτά έπαψα να βρίσκω ελκυστικό το σύντροφο, έχω άλλα στο μυαλό μου, δυσφορώ στο άγγιγμα του, κλείνομαι, αποκλίνουν οι επιθυμίες μας κλπ, τότε η συνέχεια είναι ή \'βόλεμα\' ή τέλος.
Εύστοχες οι παρατηρήσεις σου αλλά η θεωρία από την πράξη διαφέρουν κάτι που φαίνεται και στον αριθμό των διαζυγίων που έχουμε στην εποχή μας. Δεν νομίζω άλλωστε να υπάρχει ζευγάρι που να ξεκινάει με ρουτίνα.Quote:
Originally posted by marina38
Κι αν χτυπήσει την πόρτα η ρουτίνα, δεν πρόκειται να εξαφανιστεί όταν απλά την ανοίξεις σε άλλους (είτε πραγματικά είτε φαντασιακά - λίγοι φαντασιώνονται άλλους ενώ είναι με τον σύντροφο?).
Αυτό που θα μετρήσει σε τέτοιες φάσεις είναι η διάθεση, η καλή χημεία, η καλή επικοινωνία, η άνεση, η οικειότητα, η απελευθέρωση. Αν αντί για αυτά έπαψα να βρίσκω ελκυστικό το σύντροφο, έχω άλλα στο μυαλό μου, δυσφορώ στο άγγιγμα του, κλείνομαι, αποκλίνουν οι επιθυμίες μας κλπ, τότε η συνέχεια είναι ή \'βόλεμα\' ή τέλος.
Πάντως Μαρίνα υπάρχει ένα ενδιαφέρον άρθρο στο focus που εξηγεί γιατί ο έρωτας που κρατάει πολλά χρόνια είναι αφύσικος εφόσον δεν καταλήξει σε αγάπη.
Η σχέση δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο όταν ξεπεραστεί ο έρωτας ως φυσικό επακόλουθο.
Ναι, συμφωνώ απόλυτα με αυτό που λες για τη σχέση.
Έχεις μήπως κάποιο λινκ για το άρθρο που λες?
Όχι το έχω διαβάσει σε κανονικό τεύχος του περιοδικού.
Αναρωτήθηκα για αυτό το \'αφύσικος\', τι ακριβώς εννοεί το άρθρο?
Δεν το έχω μπροστά μου το άρθρο..το είχα διαβάσει αρκετό καιρό πριν. Αλλά δεν νομίζω να είναι και ιδιαίτερα δύσκολη η κατανόηση της έννοιας αφύσικο...
οταν αφηνουμε τον εαυτο μας να ερωτευτει ερωτευεται,αν δεν τον αφησουμε δεν ερωτευεται.αν εχεις πεισει τον εαυτο σου πως ο Α ειναι ο ανθρωπος σου δυσκολα ερωτευεσαι.αν τον πεισεις πως ο Α δεν ειναι για σενα και δεν εχει κατι να σου προσφερει τοτε αφηνεσαι να ερωτευτεις κατι αλλο.Quote:
Originally posted by Sofia
δεν συμφωνω, τουλαχιστον εμενα δεν μου συνεβη ποτε.Quote:
Originally posted by Empneustns
οποιαδηποτε στιγμη θελουμε μπορουμε να ερωτευτουμε κατι αλλο.
σε οτι αφορα τα υπολοιπα που γράφεις, πιστεύω πώς οι λογοι καθε φορα που αφηνει ο ενας τον αλλο διαφερουν. μπορει να φαινεται σαν αποτελεσμα το ιδιο ομως πραγματικα η καθε περιπτωση εχει τα δικα της χαρακτηριστικα. Προσωπικα παντως δεν πιστεύω πώς οι περισσοτεροι εγκαταλειπουν τον συντροφο τους επειδη ερωτευτηκαν καποιον αλλο. Πιστευω οτι πρωτα εχουν αφησει τη σχεση τους να παρακμασει.
σιγουρα οι λογοι χωρισμου μπορει να ειναι παρα πολλοι.αλλα δεν μιλαω για αυτες τις περιπτωσεις η τις περιπτωσεις που παρακμασαν.μιλαω για τις περιπτωσεις που υπαρχει ελξη σε μια σχεση αναμεσα στο ζευγαρι και αποφασιζουν να εχουν και εξωσυζηγικες σχεσεις.αν δεν θελουν επειδη δεν ταιριαζουν καλα κανουν και χωριζουν.σοφια να σε ρωτησω ομως,νοιωθεις ενοχες για κατι;
Συμφωνώ με αυτό που λες Σοφία και ταιριάζει με το δικό μου βίωμα. Το σεξ με τον δικό μου άνθρωπο, δεν μπορούσε να συγκριθεί με το σεξ με κάποιον άλλο.Quote:
Originally posted by Sofia
εγω vince πιστεύω πώς το σεξ με την παροδο του χρονου μπορει να γινει κ καλυτερο. δεν ειδα να διατυπωνεται καπου (μπορει ισως να μου ξεφυγε) και εξηγω γιατι: γιατι νιωθω πιο ανετα με τον συντροφο μου, πιο οικεια, αρα μπορω να ελευθερωθω περισσοτερο, καλυτερα. Να αφεθω χωρις τις αρχικες αμυνες ή ταμπου.Να ανακαλυψω παλι εμενα και τον συντροφο μου. Αυτο πιστεύω.Quote:
Originally posted by vince
Τεσπα μπορείς να πεις και την δική σου άποψη πάνω στο θέμα...θα είχε ενδιαφέρον να πεις πως το βλέπεις εσύ σαν άνθρωπος καταρχάς αλλά και σαν γυναίκα..
Χωρις να σημαινει οτι καποια στιγμη δεν μπορει να βαλτωσει, αλλα μπορει να επανακαμψει εφοσον υπαρχει διαθεση κ καλη χημεια και απο τις δυο πλευρες. Μια σχεση μπορει να περασει απο πολλες φασεις και σε οτι αφορα το σεξουαλικο κ βρισκω οτι εχουν κ εξαιρετικο ενδιαφερον.
Είχαμε απλά το \"δικό\" μας τρόπο.
Τους δικούς μας κώδικες. Τα δικά μας κουμπιά που τα γυρνούσε ο ένας για τον άλλο.
Είχε γίνει η δική μας γλώσσα.
Κι ανα περιόδους, αυτή η γλώσσα ήταν πεζή, άλλοτε πλούσια και λυρική, άλλοτε ζωηρή, άλλοτε ρηχή και αδιάφορη.
Αλλά ήταν η ΔΙΚΗ μας γλώσσα,
κι αυτό κανένας άλλος παρτενερ ( ακόμα και πιο παθιασμένος) δεν μπορούσε να το αναπληρώσει.
Μαρινάκι μου,Quote:
Originally posted by marina38
weird, απ\' όσα έγραψες απομονώνω αυτά τα κομάτια στα οποία συμφωνώ, αυτά είναι που με εκφράζουν και βιώνω. :)Quote:
Originally posted by weird
.......
Πάντως εγώ το αδικρίτως και εν αγνοία, σε μια σχέση, δεν θα ήθελα να το αποφύγω με το να μοιραζόμαστε και οι δύο συντρόφους ( σε ένα \"όλοι μαζί\") αλλά με το να μοιραζόμαστε μεταξύ μας, την ενδεχόμενη σεξουαλική ( αν δεχτούμε οτι για μια γυναίκα μπορεί να είναι καθαρά τέτοια) εμπειρία που είχαμε με κάποιον άλλο.
............. τίποτα άλλο δεν έφταιξε παρά πρόκειται για ένα ξέσπασμα της πολυγαμικής μας φύσης..................
Αρα για μένα, η μονογαμική συναισθηματικα ζωή, μπορεί να διατηρηθεί με την αποδοχή μιας πολυγαμικής συμπεριφοράς, η οποία μπαίνει κάτω απο το φακό της σχέσης και φέρνει το ζευγάρι πιο κοντά σε μια νεα αρχή ενός περεταίρω σταδίου εξέλιξης της σχέσης...................................... .....
πραγματικά χαίρομαι για σένα,
γιατί αυτό αποτυπώνει κατ εμέ μια υγιή σχέση.
:)
Μόνο εκ των υστέρων.Quote:
Originally posted by Sofia
πώς μπορεις να το ξέρεις αυτο?
Δεν μπορείς να το προβλέψεις..
Πάντως πιστεύω οτι τα ψυχικά αποθέματα, και άρα, ο \"χώρος\" αυτός, δεν είναι ανεξάντλητος.
Συμφωνω τοσο που θα μπορουσα να τα γραψω κι εγω αν ημουν τοσο περιγραφικη ή λυρικη στη γραφη (και στη σκεψη:)). Μονο που θα αλλαζα την τελευταια προταση: κανενας αλλος παρτενερ, δεν με ενδιαφερει κ δεν θελω να το αναπληρωσει. Μου αρκει αυτος. Σ ευχαριστω weird:)Quote:
Originally posted by weird
Συμφωνώ με αυτό που λες Σοφία και ταιριάζει με το δικό μου βίωμα. Το σεξ με τον δικό μου άνθρωπο, δεν μπορούσε να συγκριθεί με το σεξ με κάποιον άλλο.Quote:
Originally posted by Sofia
εγω vince πιστεύω πώς το σεξ με την παροδο του χρονου μπορει να γινει κ καλυτερο. δεν ειδα να διατυπωνεται καπου (μπορει ισως να μου ξεφυγε) και εξηγω γιατι: γιατι νιωθω πιο ανετα με τον συντροφο μου, πιο οικεια, αρα μπορω να ελευθερωθω περισσοτερο, καλυτερα. Να αφεθω χωρις τις αρχικες αμυνες ή ταμπου.Να ανακαλυψω παλι εμενα και τον συντροφο μου. Αυτο πιστεύω.Quote:
Originally posted by vince
Τεσπα μπορείς να πεις και την δική σου άποψη πάνω στο θέμα...θα είχε ενδιαφέρον να πεις πως το βλέπεις εσύ σαν άνθρωπος καταρχάς αλλά και σαν γυναίκα..
Χωρις να σημαινει οτι καποια στιγμη δεν μπορει να βαλτωσει, αλλα μπορει να επανακαμψει εφοσον υπαρχει διαθεση κ καλη χημεια και απο τις δυο πλευρες. Μια σχεση μπορει να περασει απο πολλες φασεις και σε οτι αφορα το σεξουαλικο κ βρισκω οτι εχουν κ εξαιρετικο ενδιαφερον.
Είχαμε απλά το \"δικό\" μας τρόπο.
Τους δικούς μας κώδικες. Τα δικά μας κουμπιά που τα γυρνούσε ο ένας για τον άλλο.
Είχε γίνει η δική μας γλώσσα.
Κι ανα περιόδους, αυτή η γλώσσα ήταν πεζή, άλλοτε πλούσια και λυρική, άλλοτε ζωηρή, άλλοτε ρηχή και αδιάφορη.
Αλλά ήταν η ΔΙΚΗ μας γλώσσα,
κι αυτό κανένας άλλος παρτενερ ( ακόμα και πιο παθιασμένος) δεν μπορούσε να το αναπληρώσει.
Το δόσιμο και η αφοσίωση στη σχέση σου με συγκινεί πραγματικά.
Είναι κάτι σπάνιο και δυνατό πιστεύω.
:)