Quote:
Originally posted by weird
Το ξέρεις οτι το να κάνεις τον κούκο, δεν βοηθάει.
Ουτε την πεταλούδα, ούτε το πουλάκι, ούτε την πάπια, ούτε το να το πάίζεις τριλαλίμ τριλαλόμ ανέμελη, εφόσον μέσα σου ανησυχείς για όλα αυτά που τόσες μέρες μας καταθέτεις.
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να του επικοινωνήσεις αυτά που σκέφτεσαι και νιώθεις?
Γιατί πρέπει να γίνεται έμμεσα?
Με ατακες και συμπεροφορές?
Τι είναι επιτέλους αυτό που εμποδίζει την επικοινωνία ανάμεσα σας?
Κάτι, για το οποίο έχετε ευθύνη και οι δυο σας.
Απλά και αληθινά καλή μου, άσε στην άκρη πείσματα και εγωισμούς και μίλα του.
\" Νομίζω οτι πιέστηκα πολύ τον τελευταίο καιρό. Ενιωσα οτι με αδικείς, αρνείσαι να αναλάβεις ευθύνες, τα έριξες όλα στην ράχη μου, δεν παίρνεις θέση μπροστά στα παιδιά, δεν με βοηθάς, πονάω με αυτήν την κατάσταση.
Την αγαπώ πολύ την οικογένειά μας και θέλω να βρούμε μια άκρη.
Θέλω να έχουμε στιγμές οι δυο μας, να νιώθω η γυναίκα σου, να μπορώ να σου δείξω, πόσο σε θέλω....\"
Κι άλλα τόσα που μπορείς να του πεις, για να γεφυρώσετε το χάσμα!
Εμπρός λοιπόν, πλησίασέ τον,
πιστεύω οτι ήρθε η ώρα :)
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΓΟΥΙΡΝΤ!! ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΟΔΙΟΝ.