Printable View
Υπάρχουν και τέτοιοι στον κλάδο;;;;;;;Ήταν σίγουρο ότι δε χρειαζόταν ο ίδιος αντικαταθλιπτικά????Quote:
Originally posted by interappted
ΤΟ ξερω ακου τη φιλοσοφια του
η ζωη ειναι ενα σκατο που αρχιζει με το σφυξιμο του κωλου κ τελειωνει με το πατημα του καζανακιου!
Έτσι οι φίλοι είναι για τα δύσκολα και για να συστήνουν κανά ψυχίατρο στον αποσυρθέντα απολαλήσαντα ψυχίατρο...Quote:
Originally posted by interappted
θα μου λεει τα δικα του τα ψυχολογικα κ μιλαει πολυ ακαταλαβηστικα ελληνικα.....αλλα οι φιλοι ειναι για τα δυσκολα
XAAXAXXAXA!Δεν ξέρω την διαφορα του ΜΜΡΙ απο το ΜΜΡΙ2 ,ίσως να είναι μια νέα μορφή..
Πάντως το ΜΜΡΙ δημιουργήθηκε στη δεκαετια του 40 στην Αμερική και το μετεφρασαν ανα τον κόσμο...Νομίζω έγινε μια αναθεώρηση τη δεκαετια του 70...
Ο ψυχίατρος μια φορα μου λεει...Καθε μερα ξυπναω στις 6...Και του απαντω λες να εχεις καταθλιψη?
Θεωρείται καλος γιατρος...το ακουσα απο νοσοκομειακους ψυχιατρους...
Ναι το MMPI2 είναι το πλέον έγκυρο ψυχοπαθολογικό τεστ και αναθεωρημένο MMPI.
Kassi,
πράγματι το MMPI (Minnessota Multiphasic Personality Inventory) είναι το καλύτερο και δημοφιλέστερο εργαλείο παγκοσμίως για την διερεύνηση της προσωπικότητας.
Ωστόσο, προσωπικά, όσο περνούν τα χρόνια το χρησιμοποιώ ολοένα και πιο σπάνια (για να μη πω καθόλου). Θεωρώ ότι στην πραγματικότητα, δεν έχει απολύτως τίποτα να δώσει στη διάγνωση, τουλάχιστον όταν μιλούμε για έναν άνθρωπο που βρίσκεται σε ατομική θεραπεία.
Τίποτα δεν μπορεί να υποκαταστήσει την κλινική συνέντευξη και τίποτα δεν μπορεί να είναι τόσο καλό όσο η κλινική συνέντευξη.
Αν διαβάζοντας τα παραπάνω αναρωτιέσαι τι λόγο ύπαρξης έχει το MMPI και τα λοιπά τεστ προσωπικότητας, όταν δεν βοηθούν τη διάγνωση/ατομική θεραπεία, η απάντηση -τουλάχιστον για μένα- βρίσκετια στο ότι τα τεστ αυτά είναι χρήσιμα όταν πρόκειται για προκηρύξεις και διαγωνισμούς όπυο συμμετέχουν χιλιάδες υποψήφιοι και χρειάζεται με έναν πρακτικό και γρήγορο τρόπο να βγει ένα προφίλ προσωπικότητας. Αναφέρομαι σε διαγωνισμούς για τον στρατό, την αστυνομία αλλά ακόμη-ακόμη και για ιδιωτικές θέσεις εργασίας.
Στις παραπάνω περιπτώσεις, το φύλλο απαντήσεων σκανάρεται και περνά μέσω υπολογιστή και έτσι πολύ γρήγορα βγαίνει το διάγραμμα της προσωπικότητας.
Κάπου αναφέρεις ότι το τεστ σου βγήκε άκυρο. Πράγματι, υπάρχουν πολλές κλείδες ασφαλείας για να ελέγξουν την αξιοπιστία του συμπληρωμένου τεστ.
Το MMPI έχει σταθμιστεί σε συγκεκριμένες συνθήκες (πχ να συμπληρώνεται σε συγκεκριμένο χώρο, χρόνο κτλ) Αν δε τηρηθεί κάποια συνθήκη, τότε το τεστ βγαίνει άκυρο, ειδάλλως υπάρχει κίνδυνος να μη βγουν σωστά αποτελέσματα.
Δωδώνη σε ευχαριστώ πολύ για την πληροφόρηση!!!!!!!!!
Υ.Γ. Τσάμπα τα λεφτά.....
σου χρωστάει μια δωρεάν συνεδρία τότε;
Το ΜΜΡΙ το έκανα και στο στρατό/αστυνομία αλλά και σε ψυχολόγο και όταν τον ρώτησα μου είπε έχεις πολύ άγχος...Σιγά ρε μεγάλε...σπουδαία ανακάλυψη έκανες!!!!Δεν το ήξερα!!!χαχαχαχαχχ
Χαχαχα..Όντως...Θυμάμαι τις ερωτήσεις από ένα φίλο μου που ήθελε να μπει ΙΚΑΡΩΝ.....Και μετά μόλις είδα την ερωτήση για το αν παίζατε τυφλόμυγα το θυμήθηκα και είπα \"Κοίτα που μας έφερε η ζωή\".....
Αχ,είδα ότι πάλι πήρα προαγωγή.Έγινα Posting Freak......Το έχουμε χτίσει το forum.......
3 φρικια ειμαστε εδω περα ακομα και στο φοροθμ φρικια
εγω,εσυ και ο ραπς
εμεις ταιριαζουμε
σα 3 σταγονες ιδιες μοιαζουμε
3 freaks...lol
μλκ ακομα και δτο φορουμ με τα ψυχολογικα φρικια γιναμε!!!!yeahhhh
We are brothers now......I love you so!!!!
παλαβούτσικο κι εσύ...αχ
Je suis un \"freak\".....even in here.....just kidding
έχω την υποψία πως δεν υπάρχει παραπάνω κατηγορία οπότε δεν υπάρχει συναγωνισμός πλέον!
Μπορεί στα 2000 μηνύματα να αλλάξεις.Προσπάθα ρε....
δεν θα με περάσεις στα μηνύματα ποτέ πάντως :ninja:
εγω η πολυλογου κ πολυγραφτου...ισως
ε,τι να παει μετα???
psyco killer???
posting doctor
Μετά πάει κάτι σε BCs ψυχολογίας...Από θεραπευόμενος θεραπευτής.....ή Totally lunatic!!!
τι εστί lunatic;
ψυχασθενης
lol
Quote:
Originally posted by raphsssodos
τι εστί lunatic;
Παρακαλώ Lunatic είναι το τρελός......
Από εκεί που είμαστε Τα φρικιά των δημοσιεύσεων θα κοτσάρουν ένα Οι απόλυτα τρελοί......
Ένα υπέροχο και διευκρινιστικό άρθρο για την οριακή διαταραχή που αποτελεί Κριτική ενός βιβλίου...
Ο οριακός ασθενής είναι ένας «σύγχρονος» ασθενής. Μπορεί να εμφανιστεί για βοήθεια μέσα από πολύμορφα προβλήματα και συμπτώματα: κατάθλιψη, χρήση ουσιών, απόπειρα αυτοκτονίας, υπολειτουργικότητα, συζυγικά προβλήματα κ.λ.π. Ο οριακός είναι μια, εν πολλοίς αντιφατική προσωπικότητα. Μπορεί να είναι ταλαντούχος, αλλά να μη βρίσκει νόημα σε αυτά που κάνει. Θέλει να σχετιστεί με τους συνανθρώπους του, αλλά εύκολα τερματίζει μια σχέση και εμποδίζει τον εαυτό του να δώσει ουσιαστικό περιεχόμενο σε αυτήν. Πολύ συχνά μάλιστα μοιάζει με μικρό παιδί σε έναν κόσμο ενηλίκων που τον τρομάζει και τον τραυματίζει. Με αυτή την έννοια, αν η ψυχοθεραπεία μπορεί να είναι μια ευκαιρία για να αναπτυχθεί ψυχικά και να οργανωθεί ως προσωπικότητα, τότε ασφαλώς η ψυχιατρική φροντίδα πρέπει να περιλαμβάνει αυτή τη δυνατότητα.
Κοινός παρανομαστής όλων των κειμένων του βιβλίου είναι η κλινική πράξη. Η επιδίωξη ήταν να συνδυαστεί η κατανόηση και η έρευνα στον ασυνείδητο ψυχικό κόσμο με τη θεραπευτική δράση. \'Ετσι, το βιβλίο προτίθεται να προσφέρει ουσιαστική βοήθεια σε όλους εκείνους που ασχολούνται, από ψυχαναλυτική άποψη, με τον ψυχικό πόνο και την ψυχική διαταραχή.
ΚΡΙΤΙΚΗ
Η ψυχοπαθολογία του οριακού ασθενούς είναι μία επίκαιρη, «σύγχρονη» ψυχοπαθολογία, με την έννοια πρώτα απ\' όλα ότι περιγράφτηκε και αναλύθηκε πρόσφατα στην ιστορία της ψυχιατρικής και ψυχαναλυτικής σκέψης. Αυτό συγχρόνως τη συνδέει με σύγχρονα κοινωνικο-πολιτισμικά δεδομένα, τα οποία την προκαλούν ή την αναδεικνύουν.
Η οριακή ψυχοπαθολογία, ως νέο σημείο ή σύμπτωμα των καιρών, χαρακτηρίζεται κυρίως από τη σύγχυση στην ταυτότητα του ατόμου, η οποία συνοδεύεται από την αδυναμία του να καταλάβει τον κόσμο γύρω του. Η θεραπευτική της αντιμετώπιση γίνεται κυρίως μέσα από την ψυχαναλυτική προσέγγιση και απαιτεί λεπτούς και δύσκολους θεραπευτικούς χειρισμούς από έναν θεραπευτή ο οποίος πρέπει να διαθέτει γνώση, εμπειρία, ευκαμψία, υπομονή και αντοχή απέναντι στην πιθανή ματαίωση των θεραπευτικών του προσδοκιών.
Αυτή τη θεματική διάλεξε να μας παρουσιάσει ο Γ. Βασλαματζής με την έκδοση, από τις εκδόσεις «Ελληνικά Γράμματα», του βιβλίου Ανάμεσα στη σύγχυση και τη δημιουργικότητα, του οποίου ανέλαβε την επιμέλεια και στο οποίο συνέβαλε επίσης με ένα κείμενο και με την εισαγωγή.
Στο εν λόγω σύγγραμμα εκτίθενται κλινικές και θεωρητικές προσεγγίσεις της ψυχοπαθολογίας του οριακού ασθενούς από ειδικούς οι οποίοι μοιράζονται την ψυχαναλυτική οπτική, αλλά μελετούν το θέμα υπό το πρίσμα διαφορετικών κλινικών εμπειριών.
Το εγχείρημα είναι δύσκολο, αφού οφείλει να συγκεράσει την ανάγκη λεπτής απόδοσης του συγκεχυμένου βιώματος του ασθενούς με τις απαιτήσεις κατηγοριοποίησης και αναγωγικού συλλογισμού της επιστημονικής σκέψης.
Το κείμενο του Γ. Βασλαματζή είναι αρκετά ενδεικτικό αυτής της διπλής απαίτησης, αφού καταφέρνει να βρει τη λεπτή ισορροπία ανάμεσα στο συστηματικό επιστημονικό λόγο και τη βιωματική φαινομενολογική έκφραση της ψυχαναλυτικής προσέγγισης.
Η έκπληξη που μπορεί να προκύψει στον αναγνώστη στην πρώτη του επαφή με τα κείμενα μπορεί να έγκειται στο ότι αν και μέσος, «φυσιολογικός» σύγχρονος άνθρωπος, ενδέχεται να αναγνωρίσει μέσα του κάποια από τα χαρακτηριστικά αυτού που περιγράφεται ως οριακός ασθενής. Εν τούτοις, καθώς η ανάγνωση προχωρεί, τα επιστημονικά ψυχοπαθολογικά κριτήρια τα οποία αναδεικνύονται μέσα στα κείμενα της συλλογής χαράσσουν σαφώς τα όρια ανάμεσα στο ψυχοπαθολογικό και το φυσιολογικό, ενώ τα κλινικά αποσπάσματα που παρατίθενται φωτίζουν αυτή τη διάκριση.
Ομως, το εν λόγω ερώτημα ταυτοχρόνως αναδεικνύει το πρωτότυπο δομικό χαρακτηριστικό της ψυχαναλυτικής σκέψης να καταργεί την ιδέα του αδιαπέραστου -αμυντικού για το μυαλό του «φυσιολογικού» ανθρώπου- ορίου ανάμεσα στο φυσιολογικό και το παθολογικό. Η ψυχαναλυτική προσέγγιση διέκρινε στο δεύτερο την εκτροπή μηχανισμών και ισορροπιών που ενυπάρχουν σε περιορισμένη ή εντοπισμένη μορφή στο πρώτο.
Απέναντι στη σύγχυση στην ταυτότητα του οριακού ασθενούς η δημιουργικότητα παραλληλίζεται με την ψυχική απαρτίωση, η δε θεραπευτική διαδικασία ισοδυναμεί με επαναδημιουργία εαυτού, αφού πρώτα αναγνωριστεί η απώλεια.
Στην καρδιά της ενδεικνυόμενης θεραπευτικής τίθεται η «δι-υποκειμενική επικοινωνία». Πρόκειται για μια μοναδική εμπειρία, όπου ο αναλυτής προσφέρει τον ψυχικό του κόσμο, ως «τόπο διαμονής και επεξεργασίας του κατακερματισμένου ψυχικού κόσμου του ασθενούς» στο πλαίσιο της μεταβιβαστικής-αντιμεταβιβαστικής σχέσης, η οποία χαρακτηρίζει την επαφή και την επικοινωνία ανάμεσα στον ψυχαναλυτή και τον ψυχαναλυόμενο.
Σε αυτή τη γραμμή σκέψης, ο Ε. Gillieron προτείνει να γίνει κατανοητή η ψυχική δομή του οριακού ασθενούς, όπως και άλλες ψυχικές δομές, με βάση την αντικειμενότροπο σχέση, με βάση δηλαδή τον τρόπο με τον οποίο το άτομο επενδύει στο αντικείμενο και, στην περίπτωση της ψυχαναλυτικής διαδικασίας, τον ψυχαναλυτή. Το δε είδος της αντικειμενοτρόπου σχέσης καθορίζεται από τις ιδιαιτερότητες της προσωπικής ιστορίας.
Στο πλαίσιο της τελευταίας, η προβληματική συμπεριφορά της μητέρας οδηγεί σε συγκεκριμένα ελλείμματα στο Εγώ του οριακού ασθενούς, γράφει ο Ρ. Giovacchini, προτείνοντας θεραπευτικά παραλλαγές της κλασικής αναλυτικής διαδικασίας, με κύριο άξονα την εκδήλωση ενδιαφέροντος εκ μέρους του ψυχαναλυτή για την αναπτυσσόμενη αυτονομία του ασθενούς.
Ο R. Battegay, με τη σειρά του, υποστηρίζει την προσέγγιση της οριακής ψυχοπαθολογίας μέσω ομαδικής θεραπείας. Θεραπευτικός στόχος είναι η αντιμετώπιση των καθηλώσεων, που τοποθετούνται στο ναρκισσιστικό-συγχωνευτικό επίπεδο, για να οδηγηθεί ο οριακός ασθενής σε ωριμότερες αντικειμενότροπες σχέσεις.
Η ίδια τάση του οριακού ασθενή να προσκολλάται, αυτή τη φορά στον ψυχαναλυτή, αναζητώντας μία συγχωνευτική σχέση, επισημαίνεται και από τον Γ. Βασλαματζή. Ζητούμενο στην ψυχαναλυτική διαδικασία είναι να οδηγηθεί ο αναλυόμενος να συνθέσει την εικόνα του αντικειμένου, του άλλου -ο οποίος δεν είναι μόνο καλός ή μόνο κακός-, κάτι το οποίο θα του επιτρέψει να βρει και την ενότητα του εσωτερικού του ψυχικού κόσμου. Η δε αναγνώριση της δικής του ενότητας συνοδεύεται και από την αποδοχή του αποχωρισμού από τον άλλο.
Προσεγγίζοντας σε βάθος τα χαρακτηριστικά της μεταβιβαστικής σχέσης, ο Τ. Ogden αναφέρεται σε αυτό που ονομάζει «μήτρα της μεταβίβασης», η οποία αφορά τη βιωματική κατάσταση, ένα είδος προσωπικού εσωτερικού περιβάλλοντος του ασθενούς, η οποία έχει διαμορφωθεί από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της προσωπικής του ιστορίας.
Εισάγοντας τον παράγοντα χρόνο, η Μ. Fahrer εκθέτει τη συμβολή της βραχείας ψυχοθεραπείας στην αντιμετώπιση της οριακής ψυχοπαθολογίας. Τα είδη του χρόνου τα οποία αποδέχεται και χρησιμοποιεί ο ασθενής, αντικατοπτρίζουν και τη σχέση του με την πραγματικότητα, διάσταση την οποία από τη φύση της επεξεργάζεται η βραχεία ψυχοθεραπεία.
Είναι η ψυχανάλυση του οριακού μία διορθωτική συναισθηματική εμπειρία; Το ερώτημα διατρέχει όλα τα κείμενα, και αν η απάντηση είναι ότι η αναλυτική εμπειρία δεν είναι μια ορθοψυχική επανόρθωση, παραμένει η διαπίστωση ότι το ζητούμενο στην ψυχανάλυση είναι η σχέση με τον ψυχαναλυτή, ως σχέση στο hic et nunc και όχι μόνον ως μεταβίβαση, με τη στενή έννοια της απλής επανάληψης, προηγούμενων συναισθηματικών εμπειριών, να οδηγήσει τον αναλυόμενο σε εσωτερικές ψυχικές αναδομήσεις, που θα του επιτρέψουν να ζήσει με πληρότητα τον εσωτερικό του κόσμο και τις σχέσεις του με τους άλλους.
Εν κατακλείδι, θέτοντας στον άξονα του θεραπευτικού ζητούμενου την ψυχική απαρτίωση του οριακού ασθενούς, ο Γ. Βασλαματζής προτείνει, μέσα από την επιλογή των συγγραφέων και κειμένων και μέσα από την προσωπική του συνεισφορά, μία απαρτιωτική προσέγγιση τόσο της ψυχοπαθολογίας όσο και της θεραπευτικής του οριακού ασθενούς, παρουσιάζοντας κείμενα συγγραφέων οι οποίοι προέρχονται από «διαφορετικές μεταξύ τους πολιτισμικές και ψυχαναλυτικές παραδόσεις», επιμένοντας στον κοινό παρονομαστή της κλινικής πράξης.
Η συνθετική αυτή θέση, αν και θεωρητικά και κλινικά προσανατολισμένη στο πεδίο της ψυχανάλυσης, ώστε να διατηρήσει τη συνοχή της, αντιπροσωπεύει παρ\' όλα αυτά μια ευρύτητα θεώρησης, η οποία απαντά στα διλήμματα που συχνά θέτουν στο χώρο των ειδικών αλλά και του ασθενούς και της οικογενείας του ολοκληρωτικές απόψεις, οι οποίες εκπορεύονται από επιστημονικές προσεγγίσεις, που θεωρούν κάθε φορά ότι κατέχουν μόνες τους όλη την αλήθεια.
Πρόκειται για ένα βιβλίο χρήσιμο για την κατανόηση του οριακού ασθενούς, το οποίο απευθύνεται σε ειδικούς, αλλά το οποίο μπορεί επίσης να εκτιμηθεί πολύ και από ένα ευρύτερο κοινό λιγότερο ή περισσότερο ευαισθητοποιημένο απέναντι σε ψυχαναλυτικά θέματα. Πέρα από την προσέγγιση του ψυχοπαθολογικού, την οποία προτείνει, το εν λόγω πόνημα διαγράφει δρόμους για την κατανόηση του ανθρώπου στις «οριακές», ακραίες του εκφάνσεις, οι οποίες ταυτοχρόνως σκιαγραφούν και τον πυρήνα της ύπαρξής του.
κατακερματισμένου ψυχικού κόσμου του ασθενούς
ΔΙΑΛΥΜΕΝΟΥ!!!Η ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΜΕ ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ...
ΣΕ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΖΕΤΑΙ ΣΑΝ ΠΑΤΣΑΒΟΥΡΙ..ΣΕ ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ...ΣΤΟ ΘΕΟ...ΣΤΑ ΣΚΑΤΑ..ΣΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ..ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ...ΣΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ
ΕΙΜΑΙ ΟΡΙΑΚΗ Κ ΜΑΛΙΣΤΑ ΛΕΕΙ ΣΕ ΖΟΡΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ!
ΘΑ ΠΑΛΕΨΩ....ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ???ΘΑ ΜΕ ΠΕΤΑΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ Κ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΞΕΡΩΝΤΑΣ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕ ΞΑΝΑΣΤΕΙΛΕΙ ΣΤΟ ΘΕΟ
ΘΑ ΤΡΕΜΩ ΑΛΛΑ ΘΑ ΑΝΤΕΧΩ ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΩ..ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ..
ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΣΚΟΤΩΘΩ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΠΑΡΑ ΝΑ ΠΑΡΑΔΩΘΩ!!
kassi τον τιτλο του βιβλιου σε παρακαλω
Yeah!Μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα η κριτική.Ελπίζω και το βιβλίο..
\"Ανάμεσα στη σύγχυση και τη δημιουργικότητα -Ψυχανάλυση και οριακός ασθενής\"
ΕΚΔΟΣΕΙΣ:ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
Συγγραφείς:Battegay R,Fahrer M,Βασλαματζής Γρηγόρης κ.α
Η ερώτηση μου αφορά αυτούς-ές που έχουν διάγνωση για οριακή διαταραχή προσωπικότητας.
Παρακολουθούμαι από ψυχολόγο για κάποιο διάστημα, και ο λόγος που αποφάσισα να πάω ήταν επειδή πάσχω από ψυχογενή βουλιμία.
Έχοντας διαβάσει πολλές φορές για αυτή τη διαταραχή και επειδή πιστεύω ότι τα περισσότερα βρίσκουν εφαρμογή και σε μένα, ρώτησα τον γιατρό μου εάν πάσχω από κάτι τέτοιο.
Για κάποιο λόγο, που δεν γνωρίζω, αρνείται να μου πει ποιό ακριβώς είναι το πρόβλημά μου.
Ισχυρίζεται ότι παρά το γεγονός ότι όντως πολλά από τα διαγνωστικά κριτήρια ενυπάρχουν κ στην δική μου περίπτωση, δεν είμαι μεταιχμιακή, αλλά δεν θέλει να μου πει ΤΙ είμαι.
Μπορεί να είναι αυτός κάποιος τρόπος θεραπείας;
Ή υπάρχει περίπτωση απλά να συνδυάζω πολλές διαταραχές, κ να μην μπορεί να γίνει μια ξεκάθαρη διάγνωση;
Επιθυμητές οι απόψεις σας...ευχαριστώ
neve,
όλοι οι άνθρωποι στον πλανήτη γη, αν ανοίξουν ένα εγχειρίδιο ψυχοπαθολογίας, θα βρουν στον εαυτό τους ένα σωρό \"συμπτώματα\" από διάφορες διαταραχές.
Οι φοιτητές ψυχολογίας και αντίστοιχα οι φοιτητές ιατρικής στο δικό τους αντικείμενο, περνούν από μια έντονη τέτοια φάση, καθώς έρχονται σε επαφή με τα διάφορα βιβλία που μιλούν για τις ψυχολογικές διαταραχές ή τις οργανικές παθήσεις.
Ωστόσο, αυτό, τις περισσότερες φορές, απέχει πολύ απ το να δωθεί διάγνωση για μια οποιαδήποτε διαταραχή.
Η συχνότητα και η ένταση μιας συμπεριφοράς είναι που κάνει στην ψυχολογία την διαταραχή.
Πχ, όλοι κλαίμε, αλλά λίγοι έχουν κλινική κατάθλιψη.
Ολοι έχουμε άγχος, αλλά λίγοι έχουν διαταραχή πανικού ή γενικευμένη αγχώδη διαταραχή.
Ολοι φοβόμαστε διάφορα πράγματα ,ζώα, καταστάσεις, αρρώστιες.
Λίγοι όμως έχουν φοβική διαταραχή.
Δε γνωρίζω αν πληρείς τα κριτήρια της μεταιχμιακής διαταραχής. Με μπερδεύει λίγο αυτό που λες για τον ψυχολογο σου, ότι \"αρνείται/δε θέλει να σου πει\". Αν θέλεις πες μας δυο λόγια παραπάνω γι αυτό.
Από κει και πέρα, διαβάζω ότι έχεις τις αμφιβολίες σου, μια αγωνία για το τι έχεις. Μοιάζει να είναι αυτό και αμφισβήτηση προς τον ψυχολόγο σου και προς τον τρόπο με τον οποίο προχωρά η ψυχοθεραπευτική διαδικασία ή κάνω λάθος?
Κατ\'αρχάς ευχαριστώ για την απάντηση.
Η αλήθεια είναι ότι έχω μια γενικότερη καχυποψία, η οποία προφανώς στρέφεται και προς τον γιατρό μου. Ο τρόπος που λέω \"αρνείται\" ίσως είναι λίγο άδικος προς αυτόν...αλλά μου έχει πει (όταν πήγα σε μια κατάσταση πανικού, είμαι οριακή κ δεν μου το λες!!!..) ότι αυτό που έχω σίγουρα είναι το αίσθημα του κενού κ της συνεπακόλουθης ματαιότητας, δεν ήθελε να επεκταθεί γιατί, όπως είπε, θα αρχίσω να ψάχνω υλικό για το πρόβλημά μου και θα νομίζω ότι έχω τα πάντα...δηλ. ότι παρά το γεγονός πως ενδεχομένως κάποια στοιχεία οριακής διαταραχής υπάρχουν, θα υιοθετήσω κ τα υπόλοιπα κ θα τα πράττω σαν να με χαρακτηρίζουν πράγματι...(ωχ..σαν ιδεοληψία μου ακούγεται αυτό...)
Σε ότι αφορά το ΤΙ έχω, θεωρώ πως είναι κρίσιμης σημασίας να το γνωρίζω, για να μπορέσω να το αντιμετωπίσω...
Υπάρχει περίπτωση να μην το πιστεύει ο γιατρός μου όμως;
Κ ένα άλλο που μου έχει πει (το οποίο εντείνει την καχυποψία μου κ γενικά τις αμφιβολίες) είναι ότι η βουλιμία δεν είναι το βασικό μου πρόβλημα, αλλά ένας τρόπος έκφρασης αυτού.
Αμφισβητώντας τον, ξέρω, πως δεν συμβάλλω θετικά στην όλη διαδικασία...αλλά...δεν μπορώ να πάψω να το κάνω...
λοιπον θα μιλησω ως μεταιχμιακη με 9 στα 9 χαρακτηριστικα
πολυ πριν μου βγει η διαγνωση ενιωθα στο πετσι μου οτι ειμαι οριακη
δεν υπαρχει περιπτωση για μενα να το χεις κ να μην το ΝΙΩΘΕΙΣ κ απο την αλλη οσο κ να νομιζεις οτι εισαι απο ιδεες δικες σου κ παλι δεν το ΝΙΩΘΕΙΣ100 % ΣΤΟ ΠΕΤΣΙ ΣΟΥ!!!
Μια ερώτηση προς Νεβε, Κάσι και Ίντερ: είστε σίγουρες πως είναι καλύτερο να κρεμάσετε μια ταμπέλα στον εαυτό σας; Είναι θεραπευτικό, πιστεύετε, να ξέρετε οτί είστε π.χ. λέμε \"οριακές\";
Εγώ πιστεύω οτί όταν σας κρεμάστηκε η ταμπέλα της χ,ψ διαταραχής, έκτοτε ένα ποσοστό της όποιας διαταραχής τείνει να επαναλαμβάνεται λόγω της διάγνωσης και να την επιβεβαιώνει. Τρόπον τινά, η ταμπέλα που σας δώθηκε, και συγχωρήστε με πολύ σας παρακαλώ, ίσως να μην πρέπει και να το πω αλλά αισθάνομαι οτί σας δίνει και ένα άλλοθι για να διαιωνίζετε τυχόν προβληματικές συμπεριφορές.
Σόρρυ κορίτσια αν ξεπερνάω τα όρια σας, πιστέψτε με, τα λεω όλα αυτά με πολύ καλή πρόθεση.
Προσωπικά, αναζητώ μια ταμπέλα γιατί φοβάμαι τις πολλές... δηλ. αν όλα αυτά που έχω περιγράφονται με το \"οριακή\", το προτιμώ από: βουλιμική, καταθλιπτική, φοβική, ιδεοληπτική...κλπ. ταυτόχρονα.Quote:
Originally posted by Existir
είστε σίγουρες πως είναι καλύτερο να κρεμάσετε μια ταμπέλα στον εαυτό σας; Είναι θεραπευτικό, πιστεύετε, να ξέρετε οτί είστε π.χ. λέμε \"οριακές\";
Εγώ πιστεύω οτί όταν σας κρεμάστηκε η ταμπέλα της χ,ψ διαταραχής, έκτοτε ένα ποσοστό της όποιας διαταραχής τείνει να επαναλαμβάνεται λόγω της διάγνωσης και να την επιβεβαιώνει. Τρόπον τινά, η ταμπέλα που σας δώθηκε, και συγχωρήστε με πολύ σας παρακαλώ, ίσως να μην πρέπει και να το πω αλλά αισθάνομαι οτί σας δίνει και ένα άλλοθι για να διαιωνίζετε τυχόν προβληματικές συμπεριφορές.
Το \"προτιμώ\" δεν ακούγεται κ πολύ ωραίο...
απλά, επειδή τυχαίνει να αντιμετωπίζω δυσκολίες αυτοπροσδιορισμού κ ανεύρεσης / δόμησης μιας ταυτότητας...μάλλον για αυτό χρειάζομαι την ταμπέλα..
Στην δική μου περίπτωση, το άλλοθι για την διαιώνιση της προβληματικής μου συμπεριφοράς, φοβάμαι πως είναι η αδυναμία μου να με αντιμετωπίσω...
Αλλά και γενικά δεν θέλει κανείς να δώσει ένα \"όνομα\" στο πρόβλημα, ώστε να μπορεί να το αντιμετωπίσει πιο μεθοδευμένα κ ενδεχομένως αποτελεσματικά;
existir η kassi εχει δηλωσει οτι δεν εχει καποια διαταραχη αυτουσια εχει στοιχεια απο πολλες!συλλογη κανει χαχαχα συλλογη κανει η κοπελα μου
εγω απο τη στιγμη που μου εγινε πειστικοτατα η διαγνωση,αρχικα την αρνηθηκα αργοτερα συμβιβαστηκα κ πιστεψε με απο τοτε που μου δωσαν την ταμπελα ειμαι καλυτερα σε σχεση με αυτα που νομιζα αρχικα οτι ηταν η αιτια που εγω ειμαι ετσι
ναι μεν ενιωθα οτι ειμαι οριακη στο πετσι μου οπως ειπα αλλα απο την αλλη ειχα δημιουργησει σεναρια επιστημονικης κ παραφυσικης φαντασιας για το γιατι εγω ειμαι ετσι..
οταν ο γιατρος με επεισε για τα κριτηρια τησ διταραχης μου εκλαψα νομιζα οτι καποιος με παρακολουθει στενα ολη μου τη ζωη (30 χρονια)κ με περιγραφει..εκ τοτε απλα καταλαβα οτι το θεμα ειναι καθαρα επιστημονικο-ψυχιατρικο κ βρηκα το μποσουλα..αν ελεγα το τι νομιζα πριν για μενα γιατι ειμαι ετσι κτλ θα φρικερνε κοσμος..29 χρονων γαιδουρι κ πιστευα οτι με κουμανταρουν δαιμονες
οποτε το να το αποδωσω(με ειλικρινη προσπαθεια )σε επιστημονικα ναι με βοηθησε!κ κυριως οταν μου αποδειξε οτι ειμαι καταλληλο δειγμα μεταιχμιακου ασθενη...τα σεναρια που ισως καποτε κ να με τρελλαναν εξαφανιστηκαν..(χμ σχεδον):P
neve παντως οι τασεις βουλιμιας στους οριακους δεν εχει να κανει με την παθολογικη βουλιμια..εγω δεν τρωω πχ αλλα αν ανοιξω το στομα μου........παρο ολα αυτα τα υπολοιπα χαρακτηριστικα που τα βιωνω 100 % δεν με αφηνουν να παρω κιλα ειναι σαν να τρωνε μαζι με την ψυχη μου κ τις θερμιδες...σαν να με κατατρωνε ολοκληρη
Αν μου επιτρέπετε και εμένα (να επιμείνω λίγο και ας δεν ξέρω καθόλου αν κάνω καλά ή όχι)Quote:
Originally posted by Existir
......, ίσως να μην πρέπει και να το πω αλλά αισθάνομαι οτί σας δίνει και ένα άλλοθι για να διαιωνίζετε τυχόν προβληματικές συμπεριφορές.
Σωστά και καλά αυτά που λέτε. Και πολύ καλά έχετε δει τι είναι η αναγνώριση του τι έχω. Αλλά σε αυτό που λέει η EXISTIR δεν απαντάτε. Δηλαδή στο ότι η \"ταμπέλα\" ναι μεν έχει τα καλό της αλλά μήπως έχει και το κακό της όταν την παρα υιοθετέί κανείς?
(δεκτό και το ποιός είσαι εσύ ρε που πετάγεσαι τώρα)