Ωραια τα πε ο Βαρναλης
Printable View
Ωραια τα πε ο Βαρναλης
εγινε φιλε!Μαλλον θα δω το All Quiet on the Western Front που ειχες προτεινει,θα στειλω αποψεις.Χθες ειδα το saint omer,προτεινω ανεπιφυλακτα
δεν υπάρχει θεός, δεν υπήρξε ποτέ, και μπορείτε να ουρήσετε ελεύθερα στην πρόσωπο του θεού της εβραικής μυθολογίας
- Δούλο σε βαφτίζουν
- δούλο σε παντρεύουν
- δούλο σε θάβουν
- Στο θυμίζουν, στο επιβάλουν, και συ δεν λευτερώνεσαι ποτέ..
ναι, όλοι οι Θεοί όλων των δογμάτων είναι το πρόβλημα αν εννοείς αυτό,
αλλά και το ισλαμ έχει κοινό θεό με τους χριστιανούς και τους εβραίους, δλδ με την παλαιά διαθήκη (μοιράζονται και οι τρεις μονοθειστικές θρησκείες τα πρώτα βιβλία της)
και φυσικά το άγιο πνεύμα ανήκει στην εβραική παλαιά διαθήκη.
ρίζα και των τριών είναι ο θεός της εβραικής μυθολογίας που έγραψα παραπάνω (εμείς είχαμε τον Δία που εγκληματούσε και λιγότερο)
Όσο πάλλει έστω και μία ρανίδα αίματος μέσα στην κοσμοδαμάστρια και απόλυτα ελεύθερη καρδιά της, η φιλοσοφία θα φωνάζει στους εχθρούς της μαζί με τον Επίκουρο
«ασεβής σε ούχ ο τους των πολλών θεούς αναιρών, αλλ' ό τας των πολλών δόξας θεοίς προσάπτων».
Η φιλοσοφία δεν το κρύβει. Η ομολογία πίστεως του Προμηθέα
«απλώ λόγω τους πάντα εχθαίρω θεούς»,
είναι και η δική της ομολογία πίστεως, το δικό της απόφθεγμα εναντίον όλων των ουράνιων και γήινων θεών, οι οποίοι δεν αναγνωρίζουν ως ύψιστη θεότητα την ανθρώπινη αυτοσυνειδησία. Μ' αυτήν ισότιμος κανείς δεν πρέπει νάναι.
Και στους θλιβερούς ανθρωπίσκους, πάλι, που χαίρονται για την δήθεν χειροτέρευση της κοινωνικής θέσης της φιλοσοφίας, αποκρίνεται ότι κι ο Προμηθέας στον Ερμή, τον υπηρέτη των θεών
«της σης λατρείας την εμήν δυσπραξίαν, σαφώς επίστασ, ούκ αν αλλάξαιμ' εγώ. κρείσσον γαρ οίμαι τήδε λατρεύειν πέτρα ή πατρί φύναι Ζηνί πιστόν άγγελον»
Ο Προμηθέας είναι ο εξοχότερος άγιος και μάρτυρας του φιλοσοφικού ημερολόγιου.
μετάφραση με μικρή επεξήγηση, έτσι γιατί δεν έχω τι να κάνω
Όσο πάλλει έστω και μία ρανίδα αίματος μέσα στην κοσμοδαμάστρια και απόλυτα ελεύθερη καρδιά της, η φιλοσοφία θα φωνάζει στους εχθρούς της μαζί με τον Επίκουρο
«ασεβής σε ούχ ο τους των πολλών θεούς αναιρών, αλλ' ό τας των πολλών δόξας θεοίς προσάπτων».
(μτφ: Και ασεβής δεν είναι όποιος αρνείται τους θεούς των πολλών ανθρώπων αλλά όποιος αποδίδει στους θεούς όσα οι πολλοί πιστεύουν γι᾽ αυτούς).
Ο Επίκουρος ήταν μεταξύ άθρησκου και αγνωστικιστή. Εδώ διατυπώνει την διαφωνία του για τις ιδιότητες που απέδιδε η αρχαία ελληνική θρησκεία μας στους Θεούς, κυρίως που τους παρουσίαζε με ταπεινά ανθρώπινα ελαττώματα.
Η φιλοσοφία δεν το κρύβει. Η ομολογία πίστεως του Προμηθέα
«απλώ λόγω τους πάντα εχθαίρω θεούς», (μτφ: Μ᾽ ένα λόγο, μισώ όλους τους θεούς). Απάντηση του Προμηθέα στον απεσταλμένο του Δία Ερμή όπου τον πείραζε και του ζητούσε μετάνοια
είναι και η δική της ομολογία πίστεως, το δικό της απόφθεγμα εναντίον όλων των ουράνιων και γήινων θεών, οι οποίοι δεν αναγνωρίζουν ως ύψιστη θεότητα την ανθρώπινη αυτοσυνειδησία. Μ' αυτήν ισότιμος κανείς δεν πρέπει νάναι.
Και στους θλιβερούς ανθρωπίσκους, πάλι, που χαίρονται για την δήθεν χειροτέρευση της κοινωνικής θέσης της φιλοσοφίας, αποκρίνεται ότι κι ο Προμηθέας στον Ερμή, τον υπηρέτη των θεών
«της σης λατρείας την εμήν δυσπραξίαν, σαφώς επίστασ, ούκ αν αλλάξαιμ' εγώ. κρείσσον γαρ οίμαι τήδε λατρεύειν πέτρα ή πατρί φύναι Ζηνί πιστόν άγγελον» (μτφ: Μ᾽ αυτή σου, ξέρε το καλά, τη λάτρα πὄχεις εγώ ποτέ δε θ᾽ άλλαζα τη συμφορά μου. και βέβαια πιο καλά σ᾽ αυτό το βράχο σκλάβος παρά να ᾽μ᾽ άγγελος πιστός του Δία πατέρα).
Ο Προμηθέας είναι ο εξοχότερος άγιος και μάρτυρας του φιλοσοφικού ημερολόγιου.
Εδώ ο Προμηθέας, ο Χριστός των Ελλήνων, που τιμωρήθηκε από τον Δία να βρίσκεται αιώνια δεμένος σε βράχο με έναν αετό να του τρώει κάθε τόσο το συκώτι του (ελαφρότερη τιμωρία από τον Ιησού που εκείνος, τουλάχιστον, σε τρείς μέρες αναστήθηκε -και ποιος τον πιάνει), απαντάει στο πείραγμα του Ερμή ότι προτιμά την δική του φυλακή/δέσιμο στο βράχο από την ''ελευθερία'' του Ερμή που όμως είναι ένας δούλος-υπηρέτης του Δία. Θυμίζω πως το έγκλημά του Προμηθέα ήταν ότι έκλεψε την φωτιά από τους Θεούς και την έδωσε στους ανθρωπους για να επιβιώσουν και να εξελιχθεί ο πολιτισμός.
Καποιοι ανθρωποι εχουν αναγκη να πιστευουν σε μετα θανατον ζωη, ωστε να μην τρελαθουν. Οι υπολοιποι εχουμε λυσει τα υπαρξιακα μας... Αποδεχομαστε την Φυση, δηλαδη οτι στο τελος υπαρχει ο οριστικος θανατος, το τελικο shut down του βιοχημικου υπολογιστη που λεγεται εγκεφαλος.
διαφωνώ διαρρήδην με την πρώτη σου πρόταση. Παρουσιάζει την θρησκεία ως αναγκαία, ότι τελικά ωφελούνται κάποιοι ανθρωποι πιστεύοντας και προσδοκώντας στο επέκεινα, ενώ για αυτούς θα είναι μόνο χαμένος χρόνος και χαμένη ζωή. Οι άνθρωποι θα έπρεπε να εκπαιδεύονται ώστε να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν εδώ, στη γη. Είναι σαν να έχει πεθάνει ένα παιδί της οικογενειας και να λες στη μητέρα ότι δεν πέθανε και να πιστεύει πως θα το ξαναδεί κάποια στιγμή, πράγμα ανώφελο και συγχρόνως ανεύθυνο, καθώς θα πρέπει να μάθει να ζει με την απώλεια (αν όχι αρχικά και στο πρώτο σοκ, τουλάχιστον έπειτα θα πρέπει να την αποδεχτεί), όπως διδάσκονται όλοι οι ενήλικες, όσο το συντομότερο τόσο καλύτερα.
Φυσικά με την πάροδο του χρόνου και με την τόση επιρροή που έχει ασκήσει η θρησκεία (οποιαδήποτε θρησκεία που υπόσχεται συνέχιση της ύπαρξης μας και μετά τον θάνατο) θα είναι αρκετά δύσκολο και κυρίως θα απαιτηθούν χρόνια για να ''επαναπρογραμματισθούν'' οι ανθρωποι ώστε να μην ''δαπανούν'' ελπίδες και χρόνο από την ήδη μικρή και περιορισμένη ζωή για καταφυγή στο μεταφυσικό, χρόνος και έργο που θα μπορούσε να χρησιμεύσει για να παραχθεί αποτέλεσμα σε αυτήν εδώ την ζωή (ναι, την άδικη, άνιση, με αρρώστιες και τραγική πολλές φορές). Την μόνη που μπορούμε να αποδείξουμε και να βελτιώσουμε.
Η θρησκεια δεν ειναι αναγκαια, εν γενει. Ειναι αναγκαια μονο για την μειονοτητα που εχει αδυναμια κατανοησης και αντιληψης της φυσεως, του συμπαντος κτλ. Αυτοι οι ανθρωποι απλα δεν μπορουν να εκπαιδευτουν "ώστε να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν εδώ, στη γη" οπως εγραψες. Οταν ενα μυαλο ειναι καταδικασμενο να σκεφτεται με συγκεκριμενο τροπο και να απορριπτει ολα τα υπολοιπα, απλως δεν εκπαιδευεται. Οι θρησκειες συνδεονται με προβληματικες καταστασεις αφου η αποδοχη τους προυποθετει αρνητικα χαρακτηριστικα οπως χαμηλο δεικτη νοημοσυνης, αδυναμια αντιληψης της πραγματικοτητας, παραληρηματα, ψυχωσεις, παρανοια, παραλογισμο και εν γενει ψυχοπαθειες. Το να πιστευει δηλαδη καποιος οτι ο Μαθουσάλα εζησε 969 χρονια επειδη ετσι το λεει η Βιβλος, ή οτι αν γινεις μαρτυρας του Αλαχ θα κερδισεις αιωνιο πιλαφι και 72 παρθενες, προφανως οι θρησκειες δεν αφορουν ανθρωπους λογικους ή σοβαρους ή σκεπτομενους αλλά ανθρωπους με "πνευματικα" προβληματα.
Ετσι λοιπον θεωρω οτι εσυ κανεις λαθος οταν λες πως διαφωνεις με την πρωτη μου προταση. Προφανως η θρησκεια ειναι αναγκαια για συγκεκριμενη μεριδα ανθρωπων. Διοτι ειναι το μονο που τους καλυπτει, καθως εχουν ηδη απορριψει οτιδηποτε αλλο. Ειναι χαμενοι απο χέρι δηλαδη. Οπως χαμενος απο χερι ειναι ο serial killer που μπηκε στη φυλακη για να.... "σοφρωνιστει". Ορισμενα ψυχικα προβληματα διορθωνονται μονο με... μεταμοσχευση εγκεφαλου, για την ωρα τουλαχιστον.
ένα ένα. η μειονότητα αυτή που ''εχει αδυναμια κατανοησης και αντιληψης της φυσεως, του συμπαντος κτλ'', ας πούμε έστω και από γεννετικά αίτια (σύνδρομο down) δεν της είναι έμφυτο ότι θα στραφεί στη θρησκεία για να αποδώσει την ύπαρξη ΄αυτό συμβαίνει επίκτητα, με την οικογένεια, με την εκπαίδευση, με τις καθιερωμένες (και επιβεβλημένες κιόλας) αργίες και εορτές που υπάρχουν (χριστούγεννα, πάσχα, 15η Αυγούστου), με τις εκκλησίες δεξιά αριστερά ΄γενικότερα με την κουλτούρα που επικρατεί εδώ και τόσους αιώνες στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και στις υπόλοιπες θρησκευτικές κοινωνίες, ακόμα ακόμα και με το συλλογικό ασυνείδητο που έχει μορφώσει η ανθρωπότητα ανά τους αιώνες (αλλά εδώ σταματάω καθώς αυτά είναι πεδία που δεν τεκμηριώνονται α ποστεριορι). Οπότε δεν θεωρώ ότι υπάρχουν ''καταδικασμένα μυαλά'' από τη γέννησή τους με την ιδιότητα του θρησκεύειν, αλλά μυαλά που καταδικάστηκαν στο θρησκεύειν από τα παραπάνω που ανέπτυξα. Τα ίδια μυαλά και σε μια επόμενη μεταχριστιανική/μεταθρησκευτική εποχή -που προφανώς και εμείς δεν θα ζήσουμε-, δεν θα στρέφονται στην θρησκεία για νοηματοδότηση αλλά εκεί που η εποχή εκείνη και οι πνευματικοί καθιερωμένοι πυλωνες της θα τους προσφέρει. Μάλιστα, αν εξετάσουμε και στο παρελθόν, έχουν υπάρξει ήδη τέτοιες εποχές (οι στωικοί είναι ένα τέτοιο παράδειγμα στη δύση, ο κομφουκιανισμός στην ανατολή και αρκετά ακόμη άθεα ρεύματα και κοινωνίες).
έπειτα γράφεις ότι ''οι θρησκειες συνδεονται με προβληματικες καταστασεις (...) οι θρησκειες δεν αφορουν ανθρωπους λογικους ή σοβαρους ή σκεπτομενους αλλά ανθρωπους με "πνευματικα" προβληματα'' όπου και εδώ είσαι λάθος και σε αυτό έρχονται να προστεθούν και τα όσα παραπάνω έγραψα: η πίστη δεν αντιμάχεται την λογική, η πίστη είναι προσωπική στάση και ΚΥΡΙΩΣ επίκτητο χαρακτηριστικό που μας εμφόρησαν οι κοινωνίες στις οποίες έτυχε να ζούμε. Άνθρωποι ασύλληπτης νοημοσύνης, παιδείας και επιτυχημένοι ο καθένας στον τομέα του ήταν πιστοί σε -κάποια- θρησκεία, από όλα τα πεδία των επιστημών και του πολιτισμού (ενδεικτικά θα αναφέρω τον Καρτέσιο, τον Σωκράτη και η λίστα είναι μακριά) ' το ίδιο υπήρξαν και άλλοι εξίσου άξιοι και ικανοί όσο και άπιστοι/άθεοι.
Η θρησκεία δεν είναι αναγκαία, αναγκαία έχει καταστεί στην εποχή μας για μερίδα ανθρώπων καθώς αυτή η διέξοδο και αυτή η απάντηση στην ύπαρξη τους προσφέρθηκε ώστε να καταφύγουν ή να ''επενδύσουν''.
Λαθος κανεις. Η θρησκεια ειναι αναγκαιο κακο απο την προιστορικη περιοδο κιολας. Παντοτε υπηρχαν, υπαρχουν και θα υπαρχουν αυτοι που πιστευουν οτι οι κεραυνοι προερχονται απο τον Δία ή οτι οι πανδημιες ειναι τιμωριες του Γιαχβε και του Αλλαχ. Το μονο που εχει αλλαξει ειναι το ποσοστο των ανθρωπων που ειναι παντελως προβατα. Πριν απο τον Μεσαιωνα, ηταν ακομα χειροτερα τα πραγματα. Μεχρι και ανθρωποθυσιες εκαναν ορισμενες ομαδες για θρησκευτικους λογους.
με αναγκάζεις να επαναλαμβάνω αυτό που ήδη έγραψα και τεκμηρίωσα παραπάνω και είναι σαν να μην θες ή να μην μπορείς να κατανοήσεις, εικάζω το πρώτο. ναι, όντως σε πρωτόγονες κοινωνίες και με τα εργαλεία που τότε ΔΕΝ διέθεταν οι άνθρωποι κατέφυγαν στο επέκεινα για να εξηγήσουν τα φυσικά φαινόμενα, μα πάντα και σε εκείνες τις πρωτόγονες κοινωνίες εξελίσσονταν πάντα και άθρησκες κοινωνίες ' την διαφορά μεταξύ τους την έκανε η κεντρική εξουσία και με την καθιερωμένη ''εκπαίδευση''. Και βέβαια με την ανάπτυξη των (φυσικών κυρίως) επιστημών αποδομούνταν κατόπιν τα επιχειρήματα που τότε πρότασσαν τον θεό που έστειλε τον κεραυνό, αυτό είναι φυσική εξέλιξη, που ΌΜΩΣ αυτή όμως δεν επηρέασε σημαντικά την θρησκευτικότητα των ανθρώπων. το 10 μχ και ενώ η εξέλιξη των επιστημών και οι ανακαλύψεις βρίσκονταν σε νηπιακό στάδιο ακόμη, τα άθεα ρεύματα, οι άθεες σχολές και κοινωνίες ήταν πολύ περισσότερες από την Ευρώπη των σπουδαίων ανακαλύψεων του 16ο αιώνα που στη γη κυριαρχούσε η θεοκρατία και η χειρότερη καταγεγραμμένη θρησκευτική περίοδο (μεσαίωνας: άνθρωποι με ψυχικές ασθένειες να καίγονται στην πυρά στην Ευρώπη με πολιτικό και θρησκευτικό ηγέτη τον Πάπα, διπολικές γυναίκες ως μάγισες, ιδεοψυχαναγκαστικοί και σχιζοφρενείς ως δαιμονισμένοι ' στην ανατολή προέλασε το Ισλαμ με πολιτικό και θρησκευτικό ηγέτη τον Μωάμεθ και έπειτα τους επιγονους του και εκκαθάριζαν). Η καίρια διαφορά, επαναλαμβάνω, ήταν οι πολιτικές εξουσίες που ''διαπαιδαγωγούσαν'' τους πολίτες να καταφεύγουν στην θρησκεία και όχι ότι δεν είχαν εξηγήσει τα φυσικά φαινόμενα.
ναι, μάλλον πάντα θα υπάρχει μερίδα ανθρώπων που θα ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ (σε οποιαδήποτε πίστη) που τόσο υποτιμητικά γράφεις ότι θα είναι περιορισμένης αντίληψης και ψυχικά ασθενείς και ''πρόβατα'', ενώ και αυτό στο αποδόμησα με παραδείγματα από τα φωτεινότερα ΠΙΣΤΑ μυαλά (να προσθέσω τον Νεύτωνα, τον Φράνσις Μπείκον, τον Γκαίτε, και μπορώ να γράφω έως αύριο). Δεν είναι ''καθυστερημένοι και πρόβατα'' όσοι πιστεύουν στο μεταφυσικό και δεν είναι ξύπνιοι όσοι δεν πιστεύουν.
η θρησκευτικότητα εμφυσήται στις κοινωνίες πρωτίστως από την κεντρική τους εξουσία και είναι ήσσονος σημασίας η ευφυία και οι πνευματικές ασθένειες για να αποτανθεί το άτομο στην πίστη, είναι επειδή του την προέταξε η κοινωνία που ζει να το κάνει.
αυτό το επιχείρημα, ότι η πίστη στο Θεό είναι φυσική ανάγκη και έμφυτο χαρακτηριστικό του ανθρώπου το είχε προτάξει ο -κατά τα άλλα σπουδαίος- πιστός Ρενέ Ντεκάρτ/Καρτέσιος για να επιχειρηματολογήσει υπέρ της ύπαρξης Θεού. εν μέρη το είχε δανειστεί από τους πρωτοχριστιανικούς Ρωμαίους πιστούς φιλοσόφους που πρώτοι το είχαν αναπτύξει 1.5 χιλιετία πίσω.
Η πίστη στον Θεό είναι απότοκο και υποκατάστατο της γονεικής φροντίδας και πρόνοιας του παιδιού που παραμένει στην ενήλικη ζωή...Επομένως είναι φυσικό ένστικτο και όχι κοινωνικό κατασκεύασμα...
Σε κάθε περίπτωση ούτε οι άθεοι ούτε οι θρησκευόμενοι έχουν την παραμικρή ιδέα για τα γενεσιουργά αίτια της ύπαρξης,συνεπώς η απότανση σε κάτι το μεταφυσικό είναι φυσικό επακόλουθο.
επειδή ξεκίνησε φιλοσοφικά/θεολογικά είναι επόμενο και οι πρώτοι που το αμφισβήτησαν να ήταν φιλόσοφοι (σήμερα το εξετάζουν κυρίως οι ψυχολόγοι και οι νευρολογικές επιστήμες) και εκεί πρέπει πρώτα να ανατρέξουμε. Βρίσκουμε λοιπόν στον Μαρξ (και με κοινωνιολογικό υπόβαθρο) και στον Νίτσε αρκετά θεμελιωμένες τις πρώτες απαντήσεις στο επιχείρημα αυτό εν πρώτοις, που και αυτοί υποστηρίζουν την επίκτητη δημιουργία της πίστης στους ανθρωπους ' ο Μαρξ εντοπίζοντας υλιστικά κυρίως αίτια, την ανέχεια και την ανισότητα όπου οι θρησκείες ήρθαν για να εξυπηρετήσουν τους κατέχοντες τον πλούτο και τους βασιλιάδες της τότε εποχής και τις προσέφεραν στους υπηκόους ως, χαρακτηριστικά αναφέρει, ''όπιο του λαού''. Τώρα το θέμα ερευνάται σε πανεπιστημιακά εργαστήρια και με μελέτες ' πρόσφατη από αυτές που εξήγαγαν το αυτό συμπέρασμα και συμφωνούν με τους δύο παραπάνω, καταγράφηκε το 2017 https://www.nature.com/articles/s41598-017-14090-9 Βιβλιογραφία που ζήτησες: «Κριτική της Εγελιανής Φιλοσοφίας το Κράτους και του Δικαίου» Μαρξ, «Ο Αντίχριστος» Νίτσε
προκείμενη Α: το παιδί μαθαίνει από βρέφος ότι υπάρχει πάντα κάποιος να το φροντίζει
προκείμενη Β: ο ενήλικος άνθρωπος είναι η οντολογική συνέχεια του βρέφους που είχε μάθει πως υπάρχει κάποιος πάντα να το φροντίζει
συμπέρασμα: Επομένως είναι φυσικό ένστικτο και όχι κοινωνικό κατασκεύασμα...
όχι, αυτό δεν υποστηρίζει την έμφυτη πεποίθηση του θρησκεύειν στον άνθρωπο, ίσως κιόλας να την αντικρούει καθώς -όπως γράφεις- ο άνθρωπος ΕΚΠΑΙΔΕΥΕΤΑΙ να προσμένει σε όν μεγαλύτερό του ' τουλάχιστον ανήκει στις ψυχολογικές θεωρίες και όχι στις θεωρίες που εξετάζουν το πόσο ΕΜΦΥΤΟ (και για αυτό κάνουμε λόγο και εμείς παραπάνω).
προκείμενη Α: ούτε οι άθεοι ούτε οι θρησκευόμενοι γνωρίζουν για τα αίτια της ύπαρξης
προκείμενη Β: ___
συμπέρασμα: η θρησκεία είναι φυσικό (τι ακριβώς εννοεί;) επακόλουθο
false και εδώ: γιατί να οδηγείται κανείς στο θρησκεύειν και όχι σε αυτό που βλέπουν τα μάτια του, γιατί όχι έστω στον αγνωστικισμό;
Οι πολιτικες εξουσιες που αναφερεις, χρησιμοποιησαν την θρησκεια ως μεσο χειραγωγησης του λαου, ηδη απο την φαραωνικη περιοδο, οταν ο Φαραω θεωρουνταν θεος, περιπου πριν απο 5000 χρονια. Το αλαθητο του Πάπα ειναι σχεδον αντιγραφη του αλαθητου ενος Φαραώ στην αρχαια Αιγυπτο. Αυτα ειναι ολα γνωστα. Το οτι ομως η ελιτ χρησιμοποιησε την θρησκεια ως οπιο του λαου, δεν αλλαζει το γεγονος οτι ο ανθρωπος ρεπει προς την θρησκεια εξαιτιας επιστημονικης αγνοιας, εξαιτιας ψυχικης αδυναμιας κτλ. Η θρησκευτικοτητα που λες οτι εμφυσηται στις κοινωνιες απο την κεντρικη εξουσια, δεν εχει την ιδια επιδραση στον καθε Νευτωνα, Γκέτε κτλ. με την επιδραση που εχει στις λαικες μαζες. Αυτο το καταλαβαινεις φανταζομαι... Αλλιως αντιμετωπιζει την θρησκεια ενας ψυχικα αδυναμος και αδαης ανθρωπος και αλλιως ο καθε Νευτωνας.
Επισης, αναφερεις επιλεκτικα επιστημονες που δηλωναν οτι πιστευουν στον Θεο, ενω θα μπορουσες να αναφερθεις και σε αθεους επιστημονες. Ο Νευτων πολυ πιθανον να ειχε ψυχικες αδυναμιες ή και νοσους που να τον εκαναν να πιστευει σε θεο. Το οτι ηταν επιστημονας δεν σημαινει οτι ξερουμε το ψυχιατρικο του απορρητο. Αρα το επιχειρημα σου περι φωτεινων πιστων μυαλων δεν αποδομησε τιποτα διοτι ειναι αιολο.
Δεν υπαρχει πουθενα το επιχειρημα σου. Δεν υπαρχουν "φωτεινα, πιστα μυαλα". Υπαρχουν καποιοι επιστημονες με φωτεινο μυαλο αλλά αδυναμη ψυχικη υγεια, που καταφευγουν στη μεταφυσικη, οντας οι ιδιοι Φυσικοι, ακριβως επειδη δεν κατανοουσαν πολλα πραγματα και δεχονταν καποιες ιδεες που υπαρχουν ως επισημες κρατικες θρησκειες. Επισης ειναι πολυ πιθανον οτι ο Νευτων φοβουμενος την κοινωνικη κατακραυγη, το επαιζε... πιστος, για να κανει την δουλεια του χωρις να εχει το αγχος της κοινωνικης αντιδρασης αν ελεγε πως ειναι αθεος, στην περιπτωση που ηταν αθεος.
Ο Γκετε απο την άλλη, ηταν πολυμαθης και το αν πιστευε πραγματικα, ουτε μειωνει, ουτε αυξανει το κυρος του. Δειχνει μονο εαν ειχε ψυχικες αδυναμιες και κατεφευγε στην θρησκεια λογω φοβίας ή ψυχικης αδυναμιας να δεχτει την πραγματικοτητα.
Οι λαικες μαζες λειτουργουν διαφορετικα ακριβως επειδη δεν εχουν ουτε την μορφωση ουτε το ψυχικο σθενος, κατα μεσο ορο παντα, ειδικα την περιοδο του Μεσαιωνα αλλά και της αρχαιοτητας. Ετσι καταφευγουν πολυ ευκολοτερα στις θρησκειες οι οποιες φυσικα και αποτελουν εργαλειο της εξουσιας. Αυτο ειναι πασιγνωστο αλλωστε. Δεν διαφωνουμε εδω.
Οσο για τον Μωαμεθ, κι εκει διαφωνω. Δεν νομιζω οτι ξυπνησε ενα πρωι και εβαλε σε εφαρμογη το σχεδιο του ωστε να πεισει τις μαζες να τον ακολουθησουν ως Προφητη και Ηγετη μιας νεας θρησκειας. Το πιο πιθανο, συμφωνα και με τις γραπτες πηγες, ειναι οτι ηταν παραληρηματικος, παρανοικος και ψυχωτικος και ταυτοχρονα ειχε χαρισμα και ηταν πειστικος. Ετσι τον ακολουθησαν οι μαζες ως ηγετη που πιστευε πραγματικα οτι ειχε επικοινωνησει με τον θεο και για αυτον τον λογο δεν ειχε καν την αναγκη να παιζει θεατρο, αφου επαιζε απλως τον εαυτο του και ετσι δημιουργησε το κινημα του Ισλαμ.
Οι θρησκειες δεν ξεκινησαν απο τις πολιτικες ελιτ. Οι θρησκειες εγιναν εργαλεια της εξουσιας, οταν η εξουσια καταλαβε ποσο χρησιμες ειναι στις ιδιες. Οι θρησκειες ξεκινησαν απο φαντασιωσεις και παραληρηματα που μετουσιωθηκαν αργοτερα σε μυθολογιες και οπως ξερουμε ολοι, μια επισημη κρατικη μυθολογια, γινεται η επισημη θρησκεια.
Καποτε η επισημη κρατικη μυθολογια στης Πολιτειας των Αθηνων, για παραδειγμα, ηταν η προστατευομενη επισημη θρησκεια και στις αλλες ελληνικες πολεις της αρχαιοτητας. Σημερα κατεληξε να θεωρειται μυθολογια, ακριβως επειδη δεν ειναι επισημη και κρατικη. Στο μακρινο μελλον ειμαι σιγουρος οτι π.χ. και το Ισραηλ μπορει να υποβιβασει την επισημη κρατικη θρησκεια σε εβραικη μυθολογια, οπως θεωρουμε εμεις σημερα το Δωδεκαθεο. Ολες οι θρησκειες ξεκινουν ως μυθοι, γινονται επισημες κρατικες θρησκειες και στο τελος οταν εγκαταλειφθουν, καταντουν γραφικες μυθολογιες. Αυτη ειναι η ιστορικη πραγματικοτητα.
αν θέλουμε να συνεχίσουμε την συζήτηση, όπως ήδη μάλλον θα ξέρεις, θα πρέπει να πληρούνται τουλάχιστον κάποιες ελάχιστες προυποθέσεις: πρώτα να διαβάζουμε προσεκτικά τον άλλον, έπειτα να είμαστε καλοπροαίρετοι και να ψάχνουμε την αλήθεια
στην 499 ήδη έγραφα: το ίδιο υπήρξαν και άλλοι εξίσου άξιοι και ικανοί όσο και άπιστοι/άθεοι.
και στην 508, πάλι, ανέφερα άλλους δύο κορυφαίους
προκείμενη Α: είναι πιθανών και αρκετοί επιστήμονες να είχαν ψυχικές νόσους
προκείμενη Β: Ο Νευτων πολυ πιθανον να ειχε ψυχικες αδυναμιες ή και νοσους που να τον εκαναν να πιστευει σε θεο. Το οτι ηταν επιστημονας δεν σημαινει οτι ξερουμε το ψυχιατρικο του απορρητο
συμπέρασμα: Ο Νεύτωνας δεν είναι παράδειγμα επιστήμονα/ευφυή και πιστού καθώς μπορεί να είχε ψυχική νόσο.
το Α ισχύει, το Β είναι υπόθεση και θεώρησες πως κατέρριψες το επιχείρημα με μια υπόθεση που εισήγαγες. τελικά δηλαδή έβγαλες ως συμπέρασμα την υπόθεση, αυτό λέγεται ''λήψη του ζητούμενου''.
Αφού βλέπω πως θέλεις να είσαι ορθολογιστής, θυμήσου πως αυτού του είδους τα επιχειρήματα κατατάσσονται στα άκυρα, νομίζω πως θα το θυμηθείς από το Λύκειο. Αν το έχεις ξεχάσει: https://www.politeianet.gr/books/978...-logiki-198291
Είναι τα ίδιο που έκανε και ο -μάλλον πιστός- συνομιλητής επάνω, είναι οι ίδιοι άκυροι συλλογισμοί που καταφεύγουν όσοι υποστηρίζουν την ύπαρξη Θεού.
εδώ, επαναλαμβάνεις το ίδιο και βάζεις και τον Γκαίτε - υποθέτω πως αν συνεχίσω να σου φέρνω παραδείγματα ευφυών πιστών, απλά θα συνεχίζεις να τους ''καταρρίπτεις'' με τον ίδιο ΑΚΥΡΟ συλλογισμό. Εμμένεις να χλευάζεις τους πιστούς και να τους υποτιμάς, πράγμα που εκτός από άνθρωπο προβληματικό λογικά όπως εξηγώ παραπάνω, δείχνει να έχει μορφώσει εμμονική αντίληψη για μεγάλη μερίδα ανθρώπων της κοινωνίας και αυτό είναι παθολογία.
δεν διάβασες προσεκτικά: δεν έγραψα ότι ο Μωάμεθ ήταν σώφρονας, το ίδιο που γράφεις μπορούμε να υποθέσουμε και για κάθε προφήτη/μεσσία κάθε θρησκείας και εγώ προς τα εκεί κλίνω (και προφανώς αρκετοί ερευνητές σε παρόμοιες υποθέσεις καταλήγουν, ότι έπασχαν από κάποια ψυχική νόσο). Έγραψα ότι υπήρξε και πολιτικός ηγέτης και αυτό έκανε να μεταστραφούν οι άνθρωποι της εποχής του στο Ισλάμ, θρησκείες που προυπήρχαν στις περιοχές εκείνες όπου έδρασε (ζωροαστρισμός), με την επιβολή της πολιτικής εξουσίας του, σχεδόν εξαφανίστηκαν (όπως το ίδιο έκανε και ο Αυτοκράτορας της Ρωμαικής Αυτοκρατορίας επάνω στην αρχαία ελληνική θρησκεία). Επιχειρηματολογείς στα γραφόμενά μου και συμφωνούμε.
πάντα υπήρχαν ανθρωποι που υποστήριζαν ότι είναι Μεσσίες, την εποχή του Ιησού στο Ισραήλ ανά καιρούς εμφανίζονταν τέτοιοι που, όπως και εκείνος (σύμφωνα με τα αποδεκτά Ευαγγέλια, γιατί σύμφωνα με κάποια από τα ευαγγέλια που απορρίφτηκαν από την Σύνοδο που σύρραψε την Καινή διαθήκη όχι, αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα) υποστήριξαν πως είναι υιοί του Θεού. Οπότε η διαφορά εδώ, όπως και εσύ γράφεις για να έλθεις τελικά κοντά στις θέσεις μου, είναι η πολιτική εξουσία που έκανε χρήση των ''προφητών'' αυτών και καθιέρωσε μια θρησκεία για να εξυπηρετηθεί στους σκοπούς της. Και στο φορουμ ίσως βρούμε κάποιον που να υποστηρίζει ότι του μιλάει ο θεός, και σε ιδρύματα, αν δεν εισέλθει το χέρι της εξουσίας να τους κάνει χρήση όμως παραμένουν απλά ψυχικά άρρωστοι ανθρωποι
δείχνει να γνωρίζεις λίγο από Ιστορία αλλά η συζήτηση και η ΚΑΙΡΙΑ διαφωνία μας δεν αφορούσε αυτό. ήταν, για να επαναφέρουμε το θέμα, το με το αν υπάρχει εντός των ανθρώπων ΕΜΦΥΤΟ να κατευθύνονται στο θρησκεύειν. Πράγμα που είναι το μόνο που αξίζει να εξετασθεί και εξετάζεται. Τα άλλα για νοσηρότητα, τα έχουν απορρίψει εδώ και χρόνια οι επιστήμονες που εξετάζουν το αντικείμενο (έχω παραβάλλει έρευνα που δείχνει τι και πως πραγματεύεται σήμερα)
ήλπιζα πως θα διακρίνει κάποιος από τους ανήσυχους και ευφυείς συμμετέχοντες την αντίφαση στο παραπάνω απόσπασμα (έχω πολλές κενές ώρες στη μέρα μου λόγω ίωσης και αναζητώ τον διάλογο για να περνάν αυτές οι ώρες).
γράφεται επάνω ότι ΔΕΝ είναι ''πρόβατα'' οι άνθρωποι που πιστεύουν στο μεταφυσικό που τους προτάσσουν οι πνευματικοί ποιμένες (!), δηλαδή όσοι είναι θρησκευόμενοι, και την ίδια στιγμή γράφεται πως κύριος παράγοντας που κάνει τους ανθρωπους να πιστεύουν είναι η κατεύθυνση που τους δίνει η κεντρική εξουσία (άρα είναι πρόβατα)!
Το ότι οι άθεοι ''ξεφορτώθηκαν τον τσοπάνη'' και ότι όσοι παραμένουν πιστοί παραμένουν πρόβατα, είναι μια πεποίθηση των αγνωστικιστών/σκεπτικιστών/άθεων (εμού πολλές φορές συμπεριλαμβανομένου) και δεν πιστεύω ότι, όσο και αν το προσπαθήσουν στην ζωή, θα καταφέρουν ποτέ να την αποβάλλουν πλήρως. Ψυχολογικά κοιτάζοντάς το δείχνει να θέλεις να υποστηρίξεις μια ειλημμένη στάση/απόφαση σου που, ΟΜΩΣ, αν αντιπαραθέσεις τα επιχειρήματα των ιδιοφυών πιστών -που έβαλα και σε προηγούμενη-, θα δεις ότι εύκολα καταρρίπτεται.
Έτσι επανερχόμαστε στο διαλλακτικό «ούτε ''πρόβατα'' ούτε ξύπνιοι», αυτό που γράφτηκε σε προηγούμενη απάντηση δηλαδή: ίσως είναι προσωπική στάση πρώτα, όλα τα υπόλοιπα έρχονται μετά να την υποστηρίξουν (αυτό αναφέρει και η ψυχολογία ότι συμβαίνει στις απόψεις μας για τα πράγματα γενικά).
Το βέβαιο, και για να παρηγορηθούμε εμείς τα άθεα/αγνωστικιστικά/αιρετικά/σατανιασμένα σκυλιά, είναι πως η συντριπτική πλειοψηφία των πιστών που ήταν και μέγιστοι στις ικανότητές τους σε όσα καταπιάστηκαν, υπήρξαν ταυτόχρονα και αμφισβητητές της επικρατούσας θρησκείας της εποχής τους. Το ικανό μυαλό τους ενοχλούνταν από τα παράλογα (έγραψε κάποια από αυτά ο Thessalonian), τα παράδοξα, τις αντιφάσεις της Βίβλου, την ρήξη του Δημιουργισμού με την Εξελικτική Θεωρία, με τις έρευνες των φυσικών επιστημών, τα αστεία επιχειρήματα των πνευματικών τους ηγετών όταν έπρατταν ενάντια στην ίδια την Καινή Διαθήκη (συγχωροχάρτια στην Καθολική εκκλησία), τις εγκληματικές πράξεις: φωτιές που έκαιγαν τους (σατανάδες μέσα στους) ανθρώπους. Από την αρχαιότητα ο Πλάτωνας, ήδη, κατέκρινε την ελληνική θρησκεία για τα ταπεινά ελαττώματα που απέδιδε στους Θεούς -τον Όμηρο συγκεκριμένα- και που δικαιολογούσε έτσι τον αμοραλισμό των συμπολιτών του) Ετσι, οι περισσότεροι από τους φωτισμένους αυτούς ανθρωπους, όσοι τουλάχιστον θέλησαν να ελέγξουν την θρησκεία και όχι όσοι την άφησαν έξω από τα ενδιαφέροντά τους και απλά συμφωνούσαν για να συνεχίζουν απρόσκοπτοι στο ιδιωτικό τους έργο, αποστασιοποιήθηκαν εν πρώτοις από την θρησκεία και έπειτα αρκετοί απομακρύνθηκαν, υιοθετώντας τελικά μια προσωπική/δική τους πίστη/θρησκεία, ίσως κρατώντας την σαν ελπίδα. Πάντως όχι, οι περισσότεροι από αυτούς, δεν ταυτίζονταν με την καθιερωμένη θρησκεία των ''ποιμένων'' της κοινωνίας τους. Κράτησαν πίστη ότι υπάρχει και κάτι άλλο που μας υπερβαίνει, ήταν πιστοί, αλλά δεν θρησκεύονταν ' ήταν ανήσυχοι για τα μεγάλα ερωτήματα της ύπαρξης, ναι, αλλά αμφισβητούσαν εξίσου τις έτοιμες απαντήσεις.
(αφού εξυπηρέτησα και το ocd μου με διορθώσεις και στις δύο απαντήσεις μου, πάω να δω πόσο θα μπορέσω να περπατήσω σήμερα πριν η ίωση με οδηγήσει να επιστρέψω με κλεισμένη μύτη στο σπίτι)
Λοιπόν εγώ βρήκα την απάντηση μου στον Επίκουρο. Ο Επίκουρος πίστευε οτι η ρίζα της δυστυχίας μας ήταν-είναι ο αδιάλειπτος φόβος μας για το θάνατο. Αυτή η πληγή της θνησιμότητας μας εμποδίζει να απολαύσουμε τη γαλήνη και την ηρεμία της εφήμερης ζωής, από το άγχος λοιπόν αυτό του θανάτου συγκαλυμμένο ή όχι μπορεί να προκύψουν πολλά ψυχικά προβλήματα ( όχι όλα ). Από την άποψη αυτή θα συμφωνούσα με την αναγκαιότητα της θρησκείας σε μια μερίδα ανθρώπων εφ όσον ανακουφίζει αυτή τη πληγή , όμως σε καμία περίπτωση δε θα συμφωνήσω με τους χαρακτηρισμούς
'' πρόβατα, χαμηλο δεικτη νοημοσυνης, αδυναμια αντιληψης της πραγματικοτητας, χαμένοι από χερι κ.τ.λ. Από την άλλη Salvator κάποιες απώλειες είναι αφύσικες ,( το παράδειγμα σου με τη μητέρα που χάνει το παιδί της ήταν πολύ πετυχημένο), ότι εκπαίδευση και εάν είχαμε σαν κοινωνία δε είμαι σίγουρη εαν είμαστε προγραμματισμένοι να βγούμε αλώβητοι από μια τέτοια περίσταση, και αυτό Thessalonian δε έχει να κάνει με το χαμηλό δείκτη νοημοσύνης αλλά με την αντοχή μας στον πόνο ο οποίος σε κάθε άνθρωπο διαφέρει , εαν αυτή τη γυναίκα η θρησκεία την εξυπηρετεί για να βρει το κουράγια να συνεχίσει εγώ δε θα τολμήσω να τη "διαπαιδαγωγήσω"ούτε και θα την κατατάξω στη κατηγορία " άνθρωπος πρόβατο". Κατά τα άλλα τα μυαλά των ανθρώπων δε είναι εν γένει καταδικασμένα να σκέφτονται με ένα συγκεκριμένο τρόπο στο μεγαλύτερο ποσοστό τους εκπαιδεύονται να σκέφτονται με κάποιο τρόπο, συμφωνώ πως η θρησκευτικότητα εμφυσήται στις κοινωνίες πρωτίστως από την κεντρική τους εξουσία και είναι ήσσονος σημασίας η ευφυία και οι πνευματικές ασθένειες για να αποτανθεί το άτομο στην πίστη, είναι επειδή του την προέταξε η κοινωνία που ζει να το κάνει. Όμως πρακτικά στο συγκεκριμένο οικονομοπολιτικό μας σύστημα δεν μπορεί να εφαρμοστεί κάτι άλλο, η θρησκεία είναι απαραίτητη στο καπιταλισμό, όπως αναφαίρει και ο Thessalonian ήταν και θα είναι από τα βασικότερα μέσα χειραγώγησης. Η θεωρεία σου προϋποθέτει άλλο πολιτικό σύστημα. Οπότε μόνο αν εφαρμοστεί ποτέ εκείνο το σύστημα που θα διαπαιδαγωγεί τις μάζες να σκέφτονται με διαφορετικό τρόπο, που δεν θα έχουν άγνοια αντίληψης του σύμπαντος και της φύσης που θεωρητικά θα γεννάει δυνατούς ψυχικά ανθρώπους , θα έχουμε και μια απάντηση για το αν τελικά η θρησκευτικότητα είναι αποκλειστικά και μόνο κοινωνικό κατασκεύασμα ή όχι. Εγώ σίγουρα χαμηλής νοημοσύνης σε σχέση με όλες τις παραπάνω προσωπικότητες που αναφέρεστε επιφυλάσσομαι. Καλό σας βράδυ κύριοι Στοχαστές..
βρήκες την απάντηση στον άθεο/αγνωστικιστή Επίκουρο (ένα από τα αυτά τα άθεα ρεύματα που ''υπήρχαν ήδη από τότε που οι ανακαλύψεις και οι εξελίξεις στις φυσικές επιστήμες ήταν σε νηπιακό στάδιο'', όπως σημείωνα σε προηγούμενη μου) : Κυρία μου, σας καλωσωρίζουμε στην αθεία (πείραγμα). Σημειώνω αυτό και σε ευχαριστώ για τις εύστοχες παρατηρήσεις σου που, όμως, δυστυχώς δεν προλαβαίνω τώρα να σχολιάσω καθώς η ανάγκη του βιοπορισμού μου σήμερα θα με βγάλει από το καταφύγιο μου και θα με κρατήσει έως αργά το βράδυ απασχολημένο.
θα βάλω μόνο μια διάσημη επιστολή, για τους άλλους που ίσως διαβάσουνε αυτό το τόπικ, από αυτόν τον υπέροχο δάσκαλο που εκεί καταθέτει και κάποιες από τις απαντήσεις του στο γιατί κατέληξε σε αυτή τη στάση
http://epicuros.net/com/24_Epistolh-pros-Menoikea
και να προτείνω και δύο βιβλία, για την Ανεμόνη κυρίως που δήλωσε πως έχει ασχοληθεί με το θέμα του θανάτου, που πιάνουν και αναλύουν διεξοδικά (κάπου συμφωνούν, κάπου διαφωνούν) και τις αποφάνσεις του Επίκουρου για την θρησκευτικότητα και τον θάνατο και οι συγγραφείς τους προσθέτουν και τις δικές τους παρατηρήσεις και συμπεράσματα για το ''ανυπέρβλητο πρόβλημα αυτό του θανάτου'' τόσα χρόνια μετά από τότε.
Έτσι, ας σημειωθούν για ίσως μελλοντική ανάγνωση
https://www.politeianet.gr/books/978...oi-meta-299810
https://www.politeianet.gr/books/978...hanatos-263948
Ναι υποθέτουμε πως ήταν άθεος...μάλλον ανήκει στη κατηγορία αυτών που ήταν αδιανόητο να το ομολογήσουν...Σε ευχαριστώ για τις προτάσεις σου, ναι το πρώτο το έχουμε παραγγείλει με τη λέσχη βιβλίου στην οποία ανήκω....διαβάζουμε παρεάκι, συζητάμε και είναι πιο ευχάριστο..
https://www.vivliopoleiopataki.gr/pr...tou-Epikourou/ Έχω να προτείνω αυτό για όλους όσους θέλουν να αρχίσουν με το ζήτημα....
ενα ακόμη βιβλίο-απόπειρα, πάλι, του ψυχίατρου YALOM με σκοπό να βοηθήσει και αυτό στον φόβο μας για τον θάνατο όπου αντλεί απαντήσεις και επιχειρήματα, από που αλλού; από τον πρώτο που πραγματεύτηκε συστηματικά το πρόβλημα αυτό. Δεν το έχω διαβάσει αλλα είναι καταχωρημένο στην λίστα. η γραφή του συγκεκριμένου, ίσως επειδή είναι και ψυχίατρος, με επηρέασε αρκετά στο άλλο του Όταν έκλαψε ο Νίτσε
ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ, ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
https://www.politeianet.gr/books/978...ikourou-202416
[QUOTE=salvador;1220929]ενα ακόμη βιβλίο-απόπειρα, πάλι, του ψυχίατρου YALOM με σκοπό να βοηθήσει και αυτό στον φόβο μας για τον θάνατο όπου αντλεί απαντήσεις και επιχειρήματα, από που αλλού; από τον πρώτο που πραγματεύτηκε συστηματικά το πρόβλημα αυτό. Δεν το έχω διαβάσει αλλα είναι καταχωρημένο στην λίστα. η γραφή του συγκεκριμένου, ίσως επειδή είναι και ψυχίατρος, με επηρέασε αρκετά στο άλλο του Όταν έκλαψε ο Νίτσε
ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ, ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
https://www.politeianet.gr/books/978...ikourou-202416[/QUO
Να το διαβάσεις, είναι πολύ ωραίο και θαρρώ θα σου πέσει ευκολοδιάβαστο εσένα ,το έχω διαβάσει 2 φορές, τη πρώτη φορά όμως με άγχωσε πάρα πολύ. Το κυριότερο επιχείρημα του βιβλίου το οποίο αναλύει διεξοδικά είναι να εκμεταλλευόμαστε το χρόνο μας ουσιαστικά και να εξαντλούμε τη χρησιμότητα για την οποία είμαστε πλασμένοι, έτσι όταν έρθει η ώρα το θανάτου θα έχουμε αφήσει σε αυτό το κόσμο το αποτύπωμα μας, αυτό είναι και η αθανασία μας.
Αλλο ενα μεμονωμένο περιστατικό. Να φανταστώ μετά εξομολογούσε κιόλας ο άνθρωπος του Θεού.
https://www.protothema.gr/greece/art...12hrono-agori/
Είναι να μη σου τύχει
https://www.youtube.com/watch?v=mQJYUAecBnU
Η θεούσα της διπλανής πόρτας
Υπερβολες απο προβοκατορες αριστερουλιδες,Οργια σε περιοδο νηστειας και εμεις να κολαζομαστε και να σκεφτομαστε τ ανηλικα που δε μας εκατσαν.Αυτα θα κοπουν σιγα-σιγα.Μας το εταξε ο παπας στην ενορια,οτι αν ψηφισουμε κυριακο,θα βγει καινουργιος ταλιμπανομος