σας ευχαριστω θερμα ολους για τον χρονο και τις πολυτιμες συμβουλες σας.
θα επανελθω καποια στιγμη στον χωρο αυτο γιατι ηταν και ειναι πολυτιμος για μενα.
να ειστε ολοι καλα.
Printable View
σας ευχαριστω θερμα ολους για τον χρονο και τις πολυτιμες συμβουλες σας.
θα επανελθω καποια στιγμη στον χωρο αυτο γιατι ηταν και ειναι πολυτιμος για μενα.
να ειστε ολοι καλα.
Αμελι χαιρομαι πολυ που σε βοηθησαν τα οσα κατα καιρους σου εχουμε γραψει !!
Μπορει τωρα να περνας μια φαση, αλλα θα υποχωρησει κ θα νιωσεις κ παλι καλυτερα, εισαι δυνατος χαρακτηρας, ξερεις να παλευεις, εχεις ευαισθητη κ καλη ψυχη κ σου αξιζουν πολλα καλυτερα...
Καλη δυναμη αμελι κ ολα θα παν καλα!! Πιστεψε πανω απ ολα στον εαυτο σου !!
:)
thanks once again lacrymosa
THE END(for the moment)
For the moment ετσι ??
Περιμενω δυναμικο comeback !! Kανονισε !! χεχε !! :)
τελικα δεν αντεξα μακρυα σας ουτε για λιγες ωρες.
εγραψα εσβησα ξαναεγραψα ξαναεσβησα κ.ο.κ.
δεν εχει τοσο σημασια το τι εγραψα...εξαλλου ορισμενοι απο σας μπορει και να προλαβατε να το διαβασατε.
βασικα αφορουσε οικογενειακα προβληματα και εναν καυγα που προεκυψε.
περα απο αυτα ομως...χτες ενιωσα πως η συνεδρια που ειχα με την Βικυ ηταν η πιο ασκοπη απο ολες.
πηγα πολυ φορτισμενη στο γραφειο της κ ειχα την αναγκη να της μιλησω για τον καυγα που εγινε στο σπιτι ενω εκεινη θεωρησε οτι ηταν
η πλεον καταλληλη στιγμη για να συνεχισουμε τη ληψη του ιστορικου,την οποια ειχαμε αφησει στη μεση εδω και πολλες βδομαδες.
προς στιγμην ενιωσα πως δεν με καταλαβαινει καθολου και οτι κακως αρχισα ψυχοθεραπεια μαζι της αλλα υστερα εφερα στο νου μου τα λογια της Λου "η θεραπεια εχει τα πανω και τα κατω της,δεν ειναι ενα μαγικο ραβδακι που λυνει τα παντα" και της Σοφιας "οταν βρεις την καταλληλη ψυχοθεραπευτρια,μην την "διωξεις" ουτε να φυγεις με την παραμικρη αφορμη,μεινε σε επαφη".
παιδια δεν μπορειτε να φανταστειτε τι δυναμη εχω αντλησει απο τα λογια σας.
οχι μονο απο της Σοφιας και της Λου,αλλα απο ολων.
με βοηθατε ειλικρινα.
ο καθενας με τον τροπο του.
αλλιως δεν θα γραφα ετσι για την πλακα μου.
οσο για το χθεσινο "THE END" το εγραψα γιατι προς στιγμην σκεφτηκα να μπω με αλλο nickname επειδη ειχα δωσει τη διευθυνση του φορουμ,στα ατομα απο το κεντρο ημερας.
αλλα δεν βαριεσαι ως αμελι με γνωρισατε πριν απο χρονια και ως αμελι θα συνεχισω να γραφω.
εξαλλου τις θεραπευτριες του κεντρου δεν νομιζω να τις ξαναδω ποτε μου και περα απο αυτο δεν φανταζομαι να εχουν γινει τοσο τακτικοι θαμωνες του φορουμ...εχουν και αλλες δουλειες να κανουν περα απο το να ασχολουνται με τα σκαμπανεβασματα,τις αμφιθυμιες και τα ψυχολογικα προβληματα γενικοτερα μιας πρωην θεραπευομενης τους,η οποια πλεον για εκεινες ακομα και να μπαινουν δεν ειναι παρα μια ιντερνετικη φιγουρα.
επισης σκεφτηκα να ζητησω απο τη διευθυνση να διαγραφουν καποια μηνυματα που ειχα γραψει υπο την επιροια του αλκοολ που πλεον δεν με εκφραζουν και νιωθω πως με εκθετουν.
ομως ουτε και αυτο θα το κανω γιατι ακομα και αυτα τα κομματια ειναι μερος του εαυτου μου.
του νοσηρου εαυτου μου,του εκτος ελεγχου εαυτου μου,παντως ΔΙΚΑ ΜΟΥ.
συνεχιζω λοιπον ως αμελι74.
εφτασα τις 30 σελιδες (!!!) και προχωραω,εστω και με σκυμμενο κεφαλι για καποιο διαστημα...
τελικα δεν αντεξα μακρυα σας ουτε για λιγες ωρες.
εγραψα, εσβησα, ξαναεγραψα, ξαναεσβησα κ.ο.κ...
δεν εχει τοσο σημασια το τι εγραψα...εξαλλου ορισμενοι απο σας μπορει και να προλαβατε να το διαβασατε.
βασικα αφορουσε οικογενειακα προβληματα και εναν καυγα που προεκυψε.
περα απο αυτα ομως...χτες ενιωσα πως η συνεδρια που ειχα με την Βικυ ηταν η πιο ασκοπη απο ολες.
πηγα πολυ φορτισμενη στο γραφειο της κ ειχα την αναγκη να της μιλησω για τον καυγα που εγινε στο σπιτι ενω εκεινη θεωρησε οτι ηταν
η πλεον καταλληλη στιγμη για να συνεχισουμε τη ληψη του ιστορικου, την οποια ειχαμε αφησει στη μεση εδω και πολλες βδομαδες.
προς στιγμην ενιωσα πως δεν με καταλαβαινει καθολου και οτι κακως αρχισα ψυχοθεραπεια μαζι της αλλα υστερα εφερα στο νου μου τα λογια της Λου "η θεραπεια εχει τα πανω και τα κατω της, δεν ειναι ενα μαγικο ραβδακι που λυνει τα παντα" και της Σοφιας "οταν βρεις την καταλληλη ψυχοθεραπευτρια, μην την "διωξεις" ουτε να φυγεις με την παραμικρη αφορμη, μεινε σε επαφη".
παιδια δεν μπορειτε να φανταστειτε τι δυναμη εχω αντλησει απο τα λογια σας.
οχι μονο απο της Σοφιας και της Λου, αλλα απο ολων.
με βοηθατε ειλικρινα.
ο καθενας με τον τροπο του.
αλλιως δεν θα γραφα ετσι για την πλακα μου.
οσο για το χθεσινο "THE END" το εγραψα γιατι προς στιγμην σκεφτηκα να μπω με αλλο nickname επειδη ειχα δωσει τη διευθυνση του φορουμ, στα ατομα απο το κεντρο ημερας.
αλλα δεν βαριεσαι ως αμελι με γνωρισατε πριν απο χρονια και ως αμελι θα συνεχισω να γραφω.
εξαλλου τις θεραπευτριες του κεντρου δεν νομιζω να τις ξαναδω ποτε μου και περα απο αυτο δεν φανταζομαι να εχουν γινει τοσο τακτικοι θαμωνες του φορουμ...εχουν και αλλες δουλειες να κανουν περα απο το να ασχολουνται με τα σκαμπανεβασματα, τις αμφιθυμιες και τα ψυχολογικα προβληματα γενικοτερα μιας πρωην θεραπευομενης τους, η οποια πλεον για εκεινες ακομα και να μπαινουν δεν ειναι παρα μια ιντερνετικη φιγουρα.
επισης σκεφτηκα να ζητησω απο τη διευθυνση να διαγραφουν καποια μηνυματα που ειχα γραψει υπο την επιροια του αλκοολ που πλεον δεν με εκφραζουν και νιωθω πως με εκθετουν.
ομως ουτε και αυτο θα το κανω γιατι ακομα και αυτα τα κομματια ειναι μερος του εαυτου μου.
του νοσηρου εαυτου μου, του εκτος ελεγχου εαυτου μου,παντως ΔΙΚΑ ΜΟΥ.
συνεχιζω λοιπον ως αμελι74.
εφατασα τις 30 σελιδες (!!!) και προχωραω,εστω και με σκυμμενο κεφαλι για καποιο διαστημα...
Να το ολοκληρο το μηνυμα !! Αμελι, βαζε κενα αναμεσα στις λεξεις για να μην γινεται bug κ στο κοβει....
Προχωραμε μπροστα αμελι !! :)
οχι λιγακι πολυ Lacrymosa μου.
και απο εξωγενεις και απο ενδογενεις παραγοντες.
εχεις ακουσει την παροιμια "ηταν στραβο το κλημα το φαγε και ο γαιδαρος και αποστραβωσε?".
ταιριαζει απολυτα στην περιπτωση μου πιστευω.
δλδ φταινε σε μεγαλο βαθμο και οι συνθηκες της ζωης μου και αλλο τοσο φταιει και το ******** το γονιδιο.
δεν μπορω να σου πω βεβαια με ακριβεια ποσοστα.
και ουτε και κανεις ειδικος δεν νομιζω οτι μπορει να προσδιορισει τι σκατα φταιει πιο πολυ απο τα δυο.
υπαρχουν απειρες ψυχολογικες προσεγγισεις και ο καθε ειδικος πρεσβευει την δικη του.
ο πρωην γιατρος μου πιστευε στα γονιδια αποκλειστικα,η τωρινη ψυχολογος μου πιστευει οτι φταιει πιο πολυ το πλαισιο ζωης μου,αυριο μπορει να παω σε εναν αλλο που να πιστευει αλλα....
ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΦΤΑΙΕΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΚΑΤΑΘΛΙΨΑΡΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ...
ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΑΛΕΥΩ ΑΜΑ ΣΟΥ ΛΕΩ....
amelie μου ποσο σε καταλαβαινω...ευχομαι να ειναι φαση που θα περασει οσο το δυνατον πιο γρηγορα κ ανωδυνα...γιατι αξιζεις να νιωσεις καλυτερα...κ θα νιωσεις συντομα !!
τους εξωγενεις παραγοντες προσπαθησε να τους ελεγχεις κ να μετριαζεις την επιδραση που μπορει να εχουν τα διαφορα ερεθισματα που δεχεσαι απο το περιβαλλον σου, απο παντου γενικοτερα....δηλαδη οκ μπορει να εχουμε μια ταση κ να φταιει ενα γονιδιο κ να ητανε να το παθουμε (ενδογενεις παραγοντες) κ σε αυτο δεν μπορουμε να κανουμε πολλα....αλλα οι εξωγενεις παραγοντες διαδραματιζουν καθοριστικο ρολο στην πορεια της ασθενειας κ στην εκβαση κ στα επεισοδια κ στην ενταση τους....βεβαια στο βαθμο που εμεις επιτρπεουμε να επηρεαζουν την διαθεση κ την ψυχολογια μας...ξερω οτι ειναι δυσκολο, το χω περασει κι εγω αυτο σε φαση οπου απολαμβανα τα εξωτερικα ερεθισματα κ δεν μπορουσα να το ελεγξω ευκολα.....προσπαθησε να μενεις γενικα ανεπηρεαστη γιατι η επιρροη αμα την αφησεις να εισχωρησει βαθια μεσα αου μπορει να σε βγαλει σε δυσκολους δρομους.....
Ευχομαι ο,τι καλυτερο αμελι !! :)
να εισαι καλα κοριτσι μου!
σε ευχαριστω θερμα!
και σε σενα ευχομαι ολοψυχα ο,τι καλυτερο!:)
Σε ευχαριστω αμελι !!! Αυτο το "καλυτερο" ας ερθει το συντομοτερο δυνατον για ολους μας !!!! Καλη συνεχεια κ δυναμη !! :)
Τα ρούχα που δεν έμαθα να πλένω
τα βάζω στη σακούλα και σ' τα φέρνω.
Ρωτάς για την καριέρα μου
τη νύχτα και τη μέρα μου
κι εγώ να σου μιλάω καταφέρνω.
Και σκέφτομαι που πίνω κόκα-κόλα
για να 'ναι πάντα ίδια αλλάζουν όλα.
Κι ανοίγω το ψυγείο σου,
το "έλα" και το "αντίο" σου
ζητούσα στη ζωή μου πάνω απ' όλα.
Μαμά, πεινάω
μαμά, φοβάμαι
μαμά, γερνάω, μαμά.
Και τρέμω να 'μαι αυτό που χρόνια ανησυχείς:
ωραία, νέα κι ατυχής.
Τα χρόνια που μεγάλωνες για μένα
να ξέρεις πως σου τα 'χω φυλαγμένα.
Και τέλειωσα με άριστα
αλλά δεν έχω ευχάριστα,
όλα στον κόσμο είναι γραμμένα.
Τριάντα καλοκαίρια και χειμώνες
τις άγριες σού φέρνω ανεμώνες.
Και κοίτα, ένα μυστήριο
του κόσμου το κριτήριο
πως μοιάζουμε μου λέει σαν δυο σταγόνες.
Μαμά, πεινάω
μαμά, φοβάμαι
μαμά, γερνάω, μαμά.
Και τρέμω να 'μαι αυτό που χρόνια ανησυχείς:
ωραία, νέα κι ατυχής.
Πως εισαι αμελι ?? Λιγακι καλυτερα η τα ιδια ??
σε ευχαριστω πολυ για το ενδιαφερον σου κοριτσι μου!:)
ειμαι καπως καλυτερα.
οχι οτι εχει φυγει βεβαια τελειως η καταθλιψη...
εσυ πως εισαι?
βασικα μεταξυ αλλων εχω και εναν ακομα προβληματισμο και θα ηθελα τη γνωμη ολων σας.
εχω βρει ενα γκρουπ θεραπι εντελως δωρεαν,που γινεται καθε Πεμπτη.
σκεφτομαι να παω εστω και δοκιμαστικα, απλα με προβληματιζει λιγο το γεγονος οτι οταν τους ρωτησα αν τα ατομα εκει ειναι λειτουργικα, μου απαντησαν οτι ορισμενα ειναι και ορισμενα δεν ειναι.
φοβαμαι δλδ βασιζομενη στα οσα μου ειπαν στο τηλ, μηπως εκει υπαρχουν και πολυ βαριες περιπτωσεις.
αυτο δεν το λεω ρατσιστικα, απλα η προιστορια μου εχει δειξει οτι εχω τασεις να ταυτιζομαι και να επηρεαζομαι ειτε προς τα πανω (απο ατομα πιο λειτουργικα απο μενα) ειτε προς τα κατω (απο ατομα λιγοτερο λειτουργικα).
τεσπα...μαλλον επειδη ειναι δωρεαν και δεν υπαρχει καμια δεσμευση μαλλον θα παω να το δοκιμασω και αυτο.
που χαθηκες Θεοφανια να μου πεις το ανεκδοτο με τον γρυλο:p επειδη ολα τα υπεραναλυω και θελω να τα ξερω απο πριν?( εδω κολλαει οντως! )
αμελι
το καλυτερο θα ηταν να ρωτησσεις τον συντονιστη της ομαδας που ξερει και τα ατομα.
πες του για την περιπτωση σου και τους φοβους σου, ρωτα τον αν στο συνιστα για σενα, κι αναλογα πως θα κρινεις την απαντηση του, αποφασιζεις αν θες να δοκιμασεις..
συζητα το και με την θεραπευτρια σου επισης.
χαιρομαι που εισαι καλυτερα !! εγω ειμαι πολυ οκ μπορω να πω οτι εχω προσεγγισει επιτελους τη νορμοθυμια...ειμαι πολυ ηρεμη κ εχω μια αισθηση ασφαλειας κ ισορροπιας που μου ελειπε καιρο...ελπιζω να μεινω σταθεροποιημενη για πολυ κ για παντα αν γινεται !!!! ζηταω πολλα ?? χεχε !!
καλη συνεχεια !! :)
οχι δεν ζητας πολλα κοριτσι μου.
ζητας οτι ζηταει και δικαιουται καθε ανθρωπος.
εμενα παλι μου εχει λειψει λιγη υπομανια.
μου χει λειψει η ορεξη για ζωη.
μου χουν λειψει τα σεξουαλικα ξεσηκωματα μου.
τουλαχιστον στην υπομανια νιωθω οτι ζω.
στην καταθλιψη νιωθω σαν ζωντανη-νεκρη.....
ρεμεντυ αυτο που με προβληματισε ειναι οτι ο συντονιστης της ομαδας δεν μου ζητησε καν να περασω απο συνεντευξη προκειμενου να με τσεκαρει.
μου ειπε απλα "σας περιμενουμε την Πεμπτη".
μου δωθηκε η εντυπωση πως ειναι η ολη φαση "εμπατε σκυλοι αλεστε".
πολυ χυμα δλδ...
Εγώ λέω να πας αμελί. Μια δοκιμή θα κάνεις. Αφού έψαξες για ομάδα σημαίνει πως το έχεις ανάγκη.. κάντο και θα δεις. Εντομεταξύ είναι και δωρεάν, οπότε...
Άλλωστε με μια φορά δε θα επηρεαστείς (αυτό που φοβάσαι) απλά θα δεις το κλίμα και την αίσθηση που θα σου αφήσει.
ναι δικιο εχεις Αρσι μου.
μαλλον αυτο θα κανω.
θα παω να κοψω κινηση και αν δω οτι επηρεαζομαι πολυ, θα την κανω με ελαφρα πηδηματακια...
remedy kai arsi αυτο το γκρουπ χρηματοδοτειται απο κονδυλια της ευρωπαικης ενωσης και εντασεται στα πλαισια του ευρυτερου προγραμματος "Ψυχαργως".
και τα κεντρα ημερας στο ιδιο προγραμμα ανοικουν.
ασχετος που κανει πειραματα σιγουρα δεν ειναι ρεμεντυ, απλα δεν μου αρεσε το οτι δεν γινεται ενα τσεκαρισμα των ασθενων προκειμενου να δουν κατα ποσο ειναι λειτουργικοι και ετοιμοι να ενταχθουν σε μια τετοια ομαδα,ετσι ωστε να δωσουν και να παρουν βοηθεια.
με τη θεραπευτρια μου ναι το συζητησα και ηταν της γνωμης οτι δεν χανω τιποτα με το να δοκιμασω.
ακριβως ελεγχομενη υπομανια θελω γιατι
1) οι φορες που εχω κανει υπομανια ειναι απειρως λιγοτερες απο τις φορες που εχω κανει καταθλιψεις.
2)η υπομανια μετεξελιχθηκε σε μανια μονο μια φορα στη ζωη μου.(παει μια δεκαετια απο τοτε)
3)λογω του οτι παιρνω πολυ κατασταλτικα φαρμακα και λογω της καταθλιψης, εντονες ερωτικες επιθυμιες μου ερχονται μονο οταν ειμαι σε υπομανια.
ακομα και σε νορμοθυμια δλδ να ειμαι μου ερχονται επιθυμιες 2-3 φορες το μηνα.
και οπως και να το κανουμε οι ερωτικες επιθυμιες ειναι ενα απο τα πιο ισχυρα κινητρα για να ψαχτεις για ερωτικο συντροφο.
Μπορεί να μην υπάρχουν κονδύλια αμελί μου και κατά συνέπεια η πολυτέλεια να γίνεται διαχωρισμός των γκρουπ, οπότε να έχουν μια ομάδα και αν κάποιος δε μπορεί να βοηθηθεί ή να ενταχθεί να αποβάλλεται απ'την ομάδα είτε οικειοθελώς, είτε μετά από παρεμβολή του συντονιστή.
Θα φανεί εν πράξη...
Θέλω να σ' αγγίξω κι είσαι πάλι μακριά
γράφω μόνο δυο λέξεις κι είναι πάλι πολλά
μα τι φταίει αυτός ο κόμπος που δε λύνεται
Θέλω να σε ξεπεράσω μα δεν γίνεται
Θέλω να ξεχάσω μα δεν βρίσκω κρασί
να θολώσω να φύγεις απ' τα μάτια μου εσύ
και τι φταίει και το νεράκι που δεν πίνεται
Θέλω να σε ξεπεράσω μα δεν γίνεται
Θέλω να περάσω απ' την άλλη πλευρά
στο σκοτάδι που φέγγεις να σου βάλω φωτιά
και δε φταίει αυτό το σπίρτο που δε σβήνεται
Θέλω να σε ξεπεράσω μα δεν γίνεται
Θέλω να σ' αγγίξω κι είσαι πάλι μακριά
γράφω μόνο δυο λέξεις κι είναι πάλι πολλά
μα τι φταίει αυτός ο κόμπος που δε λύνεται
Θέλω να σε ξεπεράσω μα δεν γίνεται
αμελι ευχομαι να νιωσεις καλυτερα συντομα κ να περασει οσο το δυνατον γρηγοροτερα..τι να πω...προσπαθησε επισης να μην επηρεαζεσαι απο εξωγενεις παραγοντες που ενδεχεται να σε ριξουν κι αλλο ψυχολογικα..κ οσο μπορεις διωχνε τις αρνητικες σκεψεις μακρια...
να σε ρωτησω τι φαρμακα παιρνεις?? μηπως θα ηταν καλο να συζητησεις με το γιατρο σου για καποια μειωση ωστε να ανεβεις λιγακι ψυχολογικα?? γιατι αν εχεις ηδη καταθλιψη τα αντιψυχωτικα κ τα σταθεροποιητικα (δεν ξερω κ τι παιρνεις) σε ριχνουν ακομη περισσοτερο κ επιδεινωνουν το ηδη υπαρχον προβλημα...
Lacrymosa μου παιρνω και αντιψυχωτικο που λειτουργει σαν σταθεροποιητης διαθεσης και αντικαταθλιπτικο και αγχολυτικα.
βασικα προκειται να αλλαξω ασφαλιστικο φορεα,αρα και γιατρο οποτε τωρα ειμαι σε μια φαση αναμονης.
εκνευριστικης αναμονης και ανασφαλειας.
το οτι εκρεμει το θεμα της ασφαλειας μου μου προκαλει ανασφαλεια
απο βδομαδα θα παρω τηλ. την προνοια για να μου πουν αν δικαιουμαι το βιβλιαριο αποροιας με βαση ολα τα δικαιολογητικα που κατεθεσα.
(να ναι καλα η Αρσουλα που εκτος απο την ΤΕΡΑΣΤΙΑ ψυχολογικη στηριξη που μου εχει προσφερει εδω και τρια χρονια, προσφατα εξετελεσε και χρεη κοινωνικης λειτουργου).
ΑΡΣΙ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΩΩΩ ΓΙΑ ΟΛΑ!!!! :)
αν με το καλο παρω το βιβλιαριο αυτο, θα εχουν δικαιωμα να συνταγογραφουν σε αυτο μονο οι νοσοκομειακοι γιατροι.
εχω κλεισει ραντεβου με εναν γιατρο ενος νοσοκομειου που ειναι πολυ κοντα μου για τις 30 του μηνα, με την ελπιδα να εχει βγει μεχρι τοτε το βιβλιαριο.
εχω κατα-αγχωθει και σχετικα με το πως θα ειναι το γκρουπ-θεραπι που θα παω(αν βρω το κουραγιο) την Πεμπτη.
εχω και την μανα μου να λεει τις γνωστες παπαριες της.
εχω και τον πατερα μου που με απειλει οτι αν ξαναπιω θα σταματησει να μου δινει χρηματα.
μονο στο γραφειο της ψυχολογου μου ηρεμω, αλλα η ζωη -οπως λεει και κεινη- ειναι "ΕΞΩ"....
και εχει απολυτο δικιο...
κατα-αγχωμενη και προβληματισμενη για αλλη μια φορα...
εχω τρομερο αγχος σχετικα με το αυριανο γκρουπ-θεραπι.
περα απο το οτι δεν ξερω σε τι επιπεδο λειτουργικοτητας θα ειναι τα αλλα ατομα εχω και αλλους προβληματισμους:
1)δεν μου αρεσει η ιδεα οτι θα πρεπει να κανω τοσο μεγαλη αποσταση και οτι θα πρεπει να περασω τον γολγοθα του μετρο προκειμενου να φτασω στο ΠΕΠΣΑΕ.(ειναι περιπου 1,5 ωρα διαδρομη απο δω που μενω-δεν βρηκα τπτ αλλο δωρεαν πιο κοντα μου)
2)δεν ξερω πως λειτουργει ενα γκρουπ-θεραπι.
μεχρι στιγμης ειχα εμπειριες μονο απο ατομικες συνεδριες και εργοθεραπεια,η οποια με ειχε βοηθησει σημαντικα.(Εφη μου αν με διαβαζεις τωρα σου στελνω ολη μου την αγαπη και την εκτιμηση μου!)
αγχωνομαι ακομα και για το πως θα τους συστηθω,εννοω τι πραγματα θα πω για μενα.
αγχωνομαι για τα παντα.
ΑΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΠΟ ΓΚΡΟΥΠ ΑΣ ΜΕ ΔΙΑΦΩΤΙΣΕΙ PLEASE!!!
ασχετα με ολα τα παραπανω εχω και ενα επιπροσθετο αγχος.
οταν ειχα παρει τηλ. την Γιωτα απο το κεντρο ημερας και της ειχα ζητησει να παω μια φορα να τους δω επειδη ειχα φυγει με πολυ ασχημες συνθηκες αν θυμαστε, μου ειχε πει οτι οταν δεσμευτω σε μια νεα ψυχοθεραπευτικη σχεση και περασει ενα α' χρονικο διαστημα τοτε μπορω να παω να την ξαναδω.
απο τη μια λοιπον τωρα που ειμαι ετοιμη θελω να τους παρω τηλ. αλλα απο την αλλη σκεφτομαι ολα αυτα που εχω γραψει εδω κατα καιρους (πολλα απο τα οποια νιωθω πως με εκθετουν) και ντρεπομαι υπερβολικα να της μιλησω στο τηλ.
εχω γραψει για τρομερα προσωπικα θεματα,εχω γραψει πραγματα για τον Μαριο (ο οποιος εξακολουθει να ειναι ασθενης τους),εχω εκφραστει με οχι και τοσο κοσμιο υφος ουσα μεθυσμενη.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΨΗ ΣΑΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΞΕΘΕΣΑ?
Σε ό,τι αφορά το γκρουπ εγώ θα έλεγα να χαλαρώσεις λιγο και να το δεις απλά σαν μια νέα εμπειρία. Πήγαινε, δες πως θα πάει, μπορεί και να σου αρέσει και να μη σε νοιάζει η ώρα που χρειάζεται για να φτάσεις εκεί. Αν πάλι δεν σου κάνει, οκ, όλα καλά. Πάντως ειναι λογικο να εχεις άγχος. Νομιζω όμως ότι εκεινη την ωρα θα βρεις πράγματα να πεις για τον εαυτο σου, και θα σε βοήθήσουνε σε αυτό και οι πιο "παλιοί".
Τώρα για το άγχος που εχεις για το΄κέντρο ημέρας, αν είναι σημαντικό για σενα να το επισκεφτεις, να το κάνεις (δεν ξερω αν ισως ειναι λιγο νωρίς). Όσο για αυτά που εχεις πει και εχεις γράψει ανα διαστηματα, νομιζω ότι θια δείξουν κατανόηση. Φαντάζομαι ότι εχουν αντιμετωπισει ανάλογες καταστάσεις. Εσυ γιατί θέλεις τόσο πολύ να πας; Αν αισθανεσαι τοσο ασχημα ισως μια συγνωμη να σε λυτρωνε.
Αμελί μου, δεν ξέρω τι να σου πω πραγματικά.
Φέρνω στο νου μου μια σημερινή συζήτηση, που προσωπικά μου έκανε κλικ.
Κατά πόσο αξίζει να πιέζουμε υπέρμετρα τον εαυτό μας κόντρα στο άγχος?
Δε μπορώ να καταλάβω και πως πραγματικά νιώθεις. Αν δεις ότι πιέζεσαι υπερβολικά δε νομίζω ότι χάθηκε κι ο κόσμος αν δεν πας. Έχεις χρόνο να το κάνεις όταν θα αισθάνεσαι λίγο πιο άνετα. Άλλωστε γι'αυτό δουλεύεις στη θεραπεία σου, να ρίξετε σιγά σιγά τα εμπόδια και ένα απ'αυτά είναι το άγχος σου.
Αν πάλι το άγχος σου είναι σε υποφερτό σημείο, συμφωνώ με τον/την deep purple.
Και επιπλέον, νομίζω ότι ο καθένας θα ένιωθε άβολα στη θέση σου, όμως είμαι σίγουρη πως αν φτάσεις εκεί, μετά όλα θα πάρουν το δρόμο τους, μα είναι κι ένας ρόλος του συντονιστή -ψυχολόγου αυτός! Να σε βοηθήσει να μπεις στην ομάδα, να ..δεν ξέρω γιατί δεν έχω πάει αλλά έχω ακούσει.
Το πιο πολύ άγχος δλδ παίζει σχετικά με τα σενάρια που μπορεί να πλάθει το μυαλό, ενώ η πραγματικότητα είναι πολύ λιγότερο αγχωτική. Σε πολλά θέματα δε νομίζεις?
Όσο για το άλλο θέμα, γνώμη μου είναι να αφήσεις ένα διάστημα ακόμη. Άστο στην άκρη, ούτε να το σκέφτεσαι, ούτε να σε αγχώνει.
Να περάσει κάποιος καιρός μέχρι να νιώσεις έτοιμη πραγματικά να το κάνεις, χωρίς ντροπές και ψυχοφθόρα συναισθήματα. Γιατί έχεις την ανάγκη να το κάνεις τώρα?
Μόλις άρχισες να εμπιστεύεσαι την νέα ψυχολόγο γιατί να μπλεχτείς πάλι συγκινησιακά με τη Γιώτα ή και άλλους πάλι ?
Άσε λίγο χρόνο.. γνώμη μου.
Για μένα, επικεντρώσου καταρχάς στη διαδικασία με τη Βίκυ, στην πιθανή αλλαγή φαρμάκων (κάπου ανέφερες εξαιτίας της αλλαγής του ασφαλιστικού φορέα) κ του γιατρού σου, και τα υπόλοιπα δε χρειάζεται να σε αγχώνουν υπερβολικά, θα γίνουν με τον καιρό τους.
Φιλάκια πολλα! εύχομαι να πάει καλά η αυριανή συνάντηση αν τελικά πας :)
τελικα συνεβη αυτο που φοβομουν.
οι ανθρωποι στο γκρουπ αντιμετωπιζαν φοβερα ψυχολογικα προβληματα.
αλλος εμενε σε ξενωνα, αλλος ειχε νοσηλευτει για τρια ολοκληρα χρονια...γενικα τραγικες καταστασεις.
ολοι τους ομως ηταν ψυχουλες.
μακαρι να ειχα τις αντοχες να μην ταυτιζομαι και να πεφτω ψυχολογικα.
μακαρι να ειχα τις αντοχες να μπορουσα να τους βοηθησω.
αλλα δεν τις εχω.
παιδια πολυς ανθρωπινος πονος εκει εξω...
παρα πολυς πονος :( :( :(
Κρίμα....
Κ κρίμα που η μέριμνα της πολιτείας μας φτάνει μέχρι τις πολύ δύσκολες -σοσ καταστάσεις. Κ εγώ θα θελα να πάω σε ένα γκρουπ θέραπυ, αλλά απ'ότι ξέρω δεν υπάρχουν δωρεάν.
Πάντως πήγες αμελί. Το δοκίμασες :) κι αυτό έχει την αξία του αφού είσαι ανοιχτή σε νέα πράγματα. Κ με τον καιρό θα ανακαλύπτεις όλο και περισσότερα :)
βασικα ομαδες αυτοβοηθειας Αρσι μου υπαρχουν αρκετες δωρεαν.(δεν ξερω βεβαια αν υπαρχουν στα μερη σου)
απλα το θεμα ειναι οτι στον τομεα της ψυχικης υγειας δυστυχως τα πραγματα υπολειτουργουν στη χωρα μας ακομα.(με εξαιρεση το κεντρο ημερας που πηγαινα.αυτο ηταν ενα λαχειο που περασε μεσα απο τα χερια μου και το αφησα να πεσει).
αλλα η ζωη παει μπροστα.
τα παθηματα γινονται μαθηματα και προχωραμε.
πρεπει να προχωραμε.
το οφειλουμε στον εαυτο μας.
και οπως λες ειμαι ανοιχτη σε νεα πραγματα.
εντομεταξυ το ευχαριστο ειναι οτι ξεπερασα σε μεγαλο βαθμο το καταθλιπτικο επεισοδιο στο οποιο ειχα βουλιαξει τον περασμενο μηνα (φτου μου :))
επισης ειναι ευχαριστο το οτι η Βικυ, πηρε και παλι μεσα μου την πραγματικη της διασταση ,δλδ αυτην της ειδικου.
μιας πολυ αξιολογης ειδικου.
παει και αυτος ο "ερωτας",περασε.:p
Τέλεια, σε βρίσκω μια χαρά. Πάμε για άλλα!
ναι deep μου!
παμε για αλλα! :)