Κ γω ευαγγελισμο κατεβηκα ειμαι απο θεσνικη με τον Λετσα κάναμε μελέτη κ αυτος μου πρότεινε να βαλουμε το ilr
Υπερευχαριστημενη εμεινα πολύ καλός γιατρος κ άνθρωπος
Printable View
Nagia83 επειδη δεν εχω καταφερει να καταγραψω σε χολτερ την αρρυθμια, υπαρχει πιθανοτητα αυτο να ειναι Και psvt ? Δηλαδη μη εμμενουσα υπερκοιλιακη ταχυκαρδια? Ριπες δηλαδη εκτακτων κολπικων συστολων? Η παντα αυτο το πραγμα ειναι κοιλιακη ταχυρρυθμια>? Ο καρδιολογος μου ειπε οτι καποιος δεν μπορει να ξερει αν οι συστολες του ειναι κοιλιακες η υπερκοιλιακες. Δεν μπορουν να τις ξεχωρισουν δηλαδη απο τον κτυπο γιτι ειναι στην ουσια ιδιες. Εκτος κι αν οι κοιλιακες εκτακτκες συστολες εχουν ποιο αδυναμο εξτρα κτυπο σε σχεση με τις κολπικες. Δεν ξερω πως αλλιως να το περιγραψω
Μακαρι να ξερα να σου απαντήσω... Εγω την κοιλιαλη ταχυαρρυθμια φαντασου τωρα την έπιασε το μηχανημα τα 37 μου.... Κ το πρωτο μ χολντερ το βαλα στα 16...17.... Σε 24 ωρες μπορει να μη πιασει κ τπτ ειναι μερες που ολα πανε ρολοι...αλλα επειδη παντα επέμενα οτι κατι δε παει καλα κ ετρεχα σε νοσοκομεία απο κρισεις πανικου... Ε στο 5χολντερ (3μερο φορεσα αυτη τη φορα) καταγράφηκε ενα επεισόδιο.... Εγω τη νιωθω τη διαφορά ριναι τελειως διαφορετική αισθηση η μια απτην αλλη ακομα κ στο χολντερ που εγραφα το τι νιώθω ωρα κλπ μου λεγε ο καρδιολογος πως ειχα απολυτο δικιο... Κ στη μελέτη μου κανε πλακα ο γιατρος πως οτι σου κανουμε το νιωθεις τπτ δεν αφηνα να πέσει κατω..
Καθε ποτε περιπου σε πιανει αυτη η αρρυθμια?
Να φανταστεις οτι αυτο που επαθα πριν 17 μερες οπως ακριβως το περιγραφεις ειχα να το παθω περιπου 2 χρονια.
Στο τελευταιο χολτερ ειχα 37 εκτκτες. 32 κοιλιακες και 5 κολπικες. Ο γιατρος μου ειπε οτι ειναι ολες ακινδυνες. Το θεμα ειναι οτι αυτην την ταχυαρρυθμια δεν την νιωθω συχνα οποτε δυσκολο να την καταγραψω σε χολτερ. Σιγουρα ομως το νιωθω σαν μη εμμενουσα κοιλιακη ταχυκαρδια
Εγω αποδίδω τος κρισεις πανικου στις αρρυθμιες... Τουλαχιστον οτι με αυτες αρχισαν στην εφηβεία μου... Γιατι από τότε θυμαμαι να λεω κατι εχω στη καρδια κ παντα οταν κατι παθαινα με τον ρυθμο ε μετα με επιανε ο ο φοβος κ οι κρισεις πανικου... Μετέπειτα μεγαλωνοντας ο εγκέφαλος δε ξέχνα... Μετα απο στρεσογονες καταστασεις.. Θάνατο.. Κλπ με επιαναν κρισεις πανικου... Πριν 3 χρόνια ειχα αρκετα δυνατες κ παντα ολα αυτα παρεα κ μς αρρυθμιες... Μεχρι που ο καρδιολογος μου εδωσε να παιρνω β αναστολεα κ οι κρισεις πανικου μειωθηκαν κατα 80%κ παραπανω μπορω να πω δεν εχω ξαναπαει στα έκτακτα εξωτερικά απο τοτε... Αλλα οι αρρυθμιες συνεχίζουν χωρις ομως να παθαινω κρισεις πανικου.... Θες ο β αναστολεας? Θες η ψυχαναλυση που εχω κανει? Ποτε με αγωγη... Δεν την θελω κ δεν μου ειπαν κ ποτέ να παρω
Περσι το μαιο ειχα ενα το καλο επεισόδιο με κοιλιακη ταχυαρρυθμια κ απο τοτε αλλο ενα ετσι με 6.7 χτυπους.... Αλλα... Δια μαγείας μετα τη μελετη δεν ξανα ένιωσα κλωτσους μεγαλης διάρκειας... Εκτακτες κολπικες δλδ... Που μπορει να ειχα πχ κ ολη νυχτα... Πλεον εχω ενα καινουργιο να το πω feeling που μου μοιαζει πιο πολυ μς κοιλιακες εκτακτες.. Οι κοιλιακες κατι... Δε ξερω πως λέγονται...
37 εκτακτες δεν ειναι τπτ συνήθως σε μια μερα κανουμε μπορει και χιλιες και χιλιαδες μη σου πω... Οι καρδιολογοι να φανταστείς για να σου κάνουν ablation για έκτακτες θελουν να τους δωσεις μεγαλο αριθμο σε μια μερα... Μερικες χιλιαδες...... Εγω ειχα πχ 1000 κατι... Κολπικες και 7..8 κοιλιακες στη 3μερη καταγραφη...
Και στη μελετη οταν εκανα δεν έδωσα ουτε μια κολπικη ουτε κοιλιακη ουτε τπτ...μονο αυτες που μου προκαλουσαν αυτοί
Καταλαβα κι εγω προσπαθω να τους πεισω για ηλεκτροφυσιολογικη μελετη για να δουν αυτη την κοιλιακη ταχυαρρυθμια που παθαινω μια στις τοσες αλλα δεν με αφηνουν.
Καθε ποτε περιπου παθαινεις αυτη την μεγαλη αρρυθμια?
Ν ξερεις οτι σε υγιη καρδια παντως ακομα και η nsvt δεν ειναι επικυνδινη. Τρομακτικη πολυ μεν αλλα ακινδυνη.
Ψαξτε στο ιντερνετ το ονομα βασιλης χολεβας εχει γραψει καποια αρθρα κ καποιο αφορά κ τη καρδια ενδαφερον ειναι!!!
Κατάλαβα... Πιθανότατα με τις έκτακτες να εκδηλώθηκε το άγχος σου και ύστερα ακολούθησαν οι κρίσεις πανικού. Δεν σου πρότειναν καυτηριασμο η κάτι τέτοιο?
Είναι αρκετά ενδιαφέρον Ελπίδα το άρθρο του αλλά νομίζω είναι καποια πράγματα πο και οι ίδιοι πάνω κάτω τα γνωρίζουμε αλλά πάλι με τον ίδιο τρόπο θα σκεφτούμε. Εννοείται ότι πονάω στην καρδιά κάθε μέρα και λέω έλα Έλενα ο πόνος στην καρδιά είναι έτσι και έτσι, έχεις κάνει καρδιογράφημα κτλ κτλ. Αλλά πάντα μια αρνητική σκέψη θα μου ξέφυγει. Είναι σαν να προσπαθείς να πείσεις κάποιον με ψύχωση π. χ ότι αυτά που βλέπει δεν είναι αληθινά, να σε πιστεύει και την επόμενη να είναι καλά. Και η ΓΑΔ που έχω εγώ ψυχικο νόσημα είναι και δυστυχώς δεν χωρά λογική...
Το οτι αναγνωριζεις το αγχος ειναι το πιο βασικο βημα κ για σενα κ για μενα κ για όλους, βλεπω αλλους εδω στο φορουμ π επιμένουν οτι πεθαινουν κ ας εχουν περασει απο δεκα γιατρους, εμενα με ειδαν 4 καρδιολογοι σε εξι μηνες δυο νοσοκομειακοι δυο εξωτερικοι κ εκει ειπα ωπα στοπ, δν ξερω αν το διαβαδα απο σενα η απο αλλο ατομο εδω οτι σκέφτεται κ να χωρισει γτ δν μπορει να εχει μια ζωη οπως ολοι οι αλλοι, εκει ερχεται το αρθρο να πει οτι ετσι καμουμε πισω βηματα
Κοίτα δεν υπήρξα ποτέ άτομο που έτρεχε συνεχώς σε γιατρούς. Δηλαδή σε κάθε υποτροπη έναν καρδιολόγο επισκέπτομαι ανάλογα τον τόπο που βρίσκομαι. Από όταν μου μίλησαν πρώτη φορά για άγχος γονείς κτλ και ο καρδιολόγος ο μισός μου εαυτός πείστηκε αμέσως. Πάντα λέω άγχος είναι αλλά δυστυχώς υπάρχει και ο άλλος μου εαυτός που αμφιβάλλει και σκέφτεται αρνητικά.
Ναι εγώ το είπα. Μπορεί παραλογο αλλά δεν θέλω να γίνομαι βάρος σε κανέναν και έτσι νιώθω αυτή την στιγμή, πόσο μάλλον στο σύντροφό μου που με ξέρει αλλιώς και θαυμάζει την Έλενα που δεν την νοιάζει τίποτα και ζει την κάθε μέρα όχι αυτήν που είμαι τώρα που δεν σηκώνομαι από το κρεβάτι.
Ποσο σε νιωθω, το ποσο αγχωνω τον άντρα μ δε λέγεται τ κοβονται τα ποδια 12 χρονια ειμαστε μαζι απο τα 20 κ ενω με ζουσε με το αγχος με ολα αυτα σε τετοια κατασταση δε με ειχε ξαναδει, να πανικοβαλλομαι να ειμαστε εξω με παρεα κ να βλεπει το βλεμμα μ να αλλαζει οταν με επιαναν κ να τον βλέπω να αγχώνεται με το καιρο ηρέμησα κ εγω οχι οι εκτατες εγω ηρέμησα.. Κ εσυ θα εισαι μια χαρα
Θες να κανεις ε? Κ γω ετσι ημουνα... Φοβομουν μεν αλλα ηθελα να το κανω ελπίζοντας να τελειώνω με αυτο... Που να ξερα