Originally Posted by
blackbird
Κρίσεις άγχους και εφιάλτες λόγω εργασιών και εξέτασης που πλησιάζει, δεν πολυχαίρομαι όσο θα ήθελα τις μέρες των γιορτών λόγω της @.@,@ διαταραχής. Σηκώθηκα όμως σήμερα, ήπια τον καφέ μου, έφαγα και 2 μελομακάρονα (τα πρώτα που έφαγα στις γιορτές), μετά έβαλα την αγαπημένη μου μουσική στο repeat (αυτήν που έβαζα όταν έκανα solo travelling και περπατούσα χιλιόμετρα), άρχισα τρέξιμο και τσουπ, μες την τρελή χαρά και την αισιοδοξία. Θα τελειώσω με τις εξετάσεις μου τον Μάιο, θα δουλέψω 2-3 μήνες να μαζέψω λεφτά και θα πάω ταξιδάκι. Θα έχω κάτι να περιμένω. Θα κάνω ό,τι με ευχαριστεί. Όχι που θα κάτσω να σκάσω. Και αφού μπορώ να το κάνω αυτό κάθε χρόνο και να περνάω τις πιο ευτυχισμένες μου στιγμές, και αφού το νόημα της ζωής είναι αυτό το πράγμα ακριβώς, γιατί κάθομαι και σκάω; Έχει τόσες συγκινήσεις η ζωή και μπορώ να τις νιώθω όλες σε ένα μεγάλο βαθμό. Ευγνώμων πρέπει να νιώθω. :)