ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ;

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Και πλέον είσαι εντάξει; Δεν σκέφτεσαι πχ το περιστατικό; Δεν λες πόσο άδικο είναι όλο αυτό;

---

Δεν έχουν ολοκληρωθεί εντελως όλα αυτά που πρεπει κ θέλω οποτε ειμαι ακόμα κάπως " μέσα" στο θέμα. Είμαι στην τελική ευθεία όμως οποτε πιστεύω πως μετα θα είμαι οκ.

Φυσικά κ έχω ακόμα το αίσθημα της αδικίας ή της ενοχής που δεν πήρα χαμπαρι νωρίτερα τι γινόταν. Δεν είναι ευκολο να τα αποδεχτείς όλα αυτά όταν σου χουν μάθει απο τότε που θυμάσαι τον εαυτό σου οτι πρόκειται για άτομο της οικογένειας που πρεπει να φροντίζεις. Ολα τα νιώθω. Απλα σε μικροτερο βαθμό πια καθώς απομακρύνονται χρονικά κ συναισθηματικά.

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Δεν έχουν ολοκληρωθεί εντελως όλα αυτά που πρεπει κ θέλω οποτε ειμαι ακόμα κάπως " μέσα" στο θέμα. Είμαι στην τελική ευθεία όμως οποτε πιστεύω πως μετα θα είμαι οκ.

Φυσικά κ έχω ακόμα το αίσθημα της αδικίας ή της ενοχής που δεν πήρα χαμπαρι νωρίτερα τι γινόταν. Δεν είναι ευκολο να τα αποδεχτείς όλα αυτά όταν σου χουν μάθει απο τότε που θυμάσαι τον εαυτό σου οτι πρόκειται για άτομο της οικογένειας που πρεπει να φροντίζεις. Ολα τα νιώθω. Απλα σε μικροτερο βαθμό πια καθώς απομακρύνονται χρονικά κ συναισθηματικά.

---

Μια απορία.. Κανεις ψυχοθεραπεία ακόμη; (είπα ακόμη γιατί φαντάζομαι ότι κάποια στιγμή έκανες)

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Μια απορία.. Κανεις ψυχοθεραπεία ακόμη; (είπα ακόμη γιατί φαντάζομαι ότι κάποια στιγμή έκανες)

---

Εκανα για ενα διάστημα παλιότερα που ενιωσα οτι το χρειάζομαι. Τώρα δεν κάνω όχι. Σκοπεύω να ξεκινησω καποιες συνεδρίες μόλις ξεμπερδεψω με κάτι αλλά θέματα.

Σε βοήθησε η ψυχοθεραπεία;

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Σε βοήθησε η ψυχοθεραπεία;

---

Τοτε που πήγα ηταν για πολύ συγκεκριμένο λόγο και ναι με βοήθησε παρα πολύ.
Γιατί? Νιώθεις πως εσένα δεν σε βοηθάει?

Το ιδανικότερο για μένα θα ήταν να ζούσα μια καλή παιδική ηλικία και να μη χρειαζόμουν την ψυχοθεραπεία.. Να μην έπεφτα τόσο πολύ ψυχολογικά κτλ. Με βοήθησε.. Βλέπω την ζωή διαφορετικά. Απλά σκέφτομαι.. Αν δεν πήγαινα πως θα ήμουν τώρα;

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Το ιδανικότερο για μένα θα ήταν να ζούσα μια καλή παιδική ηλικία και να μη χρειαζόμουν την ψυχοθεραπεία.. Να μην έπεφτα τόσο πολύ ψυχολογικά κτλ. Με βοήθησε.. Βλέπω την ζωή διαφορετικά. Απλά σκέφτομαι.. Αν δεν πήγαινα πως θα ήμουν τώρα;

---

ΤΟ ιδανικότερο δεν υπάρχει για κανέναν μας. ΜΠορεί να είχες καλή παιδική ηλικία και πάλι να χρειαζόσουν κάποια στιγμή ψυχοθεραπεία, δεν υπάρχουν τέλειοι γονείς. Πάντα θα υπάρχει κάτι που μας έμαθαν λάθος και πρέπει να το μάθουμε απτην αρχή.

Αν δεν είχες πάει πιθανόν να ήσουν βυθισμένος στην κατάθλιψη ή παραδομένος σε μια ζωή που δεν ήθελες. Το σημαντικό είναι να παλεύει κανείς να αλλάξει αυτά που δεν του αρέσουν. Ακόμα κι αν δεν το πετύχει ποτέ στο 100%, σίγουρα στην διαδρομή θα κερδίσει πολλά.

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

ΤΟ ιδανικότερο δεν υπάρχει για κανέναν μας. ΜΠορεί να είχες καλή παιδική ηλικία και πάλι να χρειαζόσουν κάποια στιγμή ψυχοθεραπεία, δεν υπάρχουν τέλειοι γονείς. Πάντα θα υπάρχει κάτι που μας έμαθαν λάθος και πρέπει να το μάθουμε απτην αρχή.

Αν δεν είχες πάει πιθανόν να ήσουν βυθισμένος στην κατάθλιψη ή παραδομένος σε μια ζωή που δεν ήθελες. Το σημαντικό είναι να παλεύει κανείς να αλλάξει αυτά που δεν του αρέσουν. Ακόμα κι αν δεν το πετύχει ποτέ στο 100%, σίγουρα στην διαδρομή θα κερδίσει πολλά.

---

Δεν είπα ποτέ ότι υπάρχουν τέλειοι γονείς. Εγώ μιλάω για τους γονείς που καταστρέφουν ψυχές.. Παιδικές ψυχές..

Θα είχα ναι σίγουρα κάτι που θα χρειαζόταν βελτίωση γιατί κανένας άνθρωπος δεν είναι τέλειος αλλά δεν θα είχα τόσα "θέματα" να λύσω.. Και είναι πολλά και δύσκολα.
Μπορεί και να μην ήμουν βυθισμένος στην κατάθλιψη και να ζούσα τη ζωή που ήδη είχα και να ήμουν εντάξει με αυτό. Όπως και να ήμουν. Όταν δεν ξέρεις ότι μπορείς να γίνεις καλύτερος, δεν το αναζητάς.. Εγώ ξέρω πως έγινα καλύτερος και μπορώ να γίνω και ακόμη περισσότερο... Αλλα αξίζει; όταν εσύ θες να βελτιωθείς και οι άλλοι όχι; Και αν αυτοί οι άλλοι σε επηρεάζουν;

Εγώ ξέρω πως η συμπεριφορά που είχα ήταν αυτή που με έκανε να είμαι αυτός που είμαι τώρα. Άλλος στην θέση μου δεν θα μιλούσε όπως εγώ, δεν θα φεροταν όπως εγώ. Πολύ πιθανόν να έπεφτε και από ένα γκρεμό να ησύχαζε.. Γιατί να φύγω από πάνω μου αυτη την συμπεριφορά;; ή αυτόν τον χαρακτήρα;

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Δεν είπα ποτέ ότι υπάρχουν τέλειοι γονείς. Εγώ μιλάω για τους γονείς που καταστρέφουν ψυχές.. Παιδικές ψυχές..

Θα είχα ναι σίγουρα κάτι που θα χρειαζόταν βελτίωση γιατί κανένας άνθρωπος δεν είναι τέλειος αλλά δεν θα είχα τόσα "θέματα" να λύσω.. Και είναι πολλά και δύσκολα.
Μπορεί και να μην ήμουν βυθισμένος στην κατάθλιψη και να ζούσα τη ζωή που ήδη είχα και να ήμουν εντάξει με αυτό. Όπως και να ήμουν. Όταν δεν ξέρεις ότι μπορείς να γίνεις καλύτερος, δεν το αναζητάς.. Εγώ ξέρω πως έγινα καλύτερος και μπορώ να γίνω και ακόμη περισσότερο... Αλλα αξίζει; όταν εσθθύ θες να βελτιωθείς και οι άλλοι όχι; Και αν αυτοί οι άλλοι σε επηρεάζουν;

Εγώ ξέρω πως η συμπεριφορά που είχα ήταν αυτή που με έκανε να είμαι αυτός που είμαι τώρα. Άλλος στην θέση μου δεν θα μιλούσε όπως εγώ, δεν θα φεροταν όπως εγώ. Πολύ πιθανόν να έπεφτε και από ένα γκρεμό να ησύχαζε.. Γιατί να φύγω από πάνω μου αυτη την συμπεριφορά;; ή αυτόν τον χαρακτήρα;

---

Μα για να επιλέξεις να ξεκινήσεις ψυχοθεραπεία ηδη ειχες αποκλείσει το ενδεχόμενο να συνεχίσεις την ζωή που είχες, προφανώς δεν ήσουν καλά πια μέσα σου με αυτο που ήσουν. Δεν σε άλλαξε η ψυχοθεραπεία. Εσύ αλλαξες. Η ψυχοθεραπεία μπορεί απλα να σε βοηθήσει να δεις γρηγορότερα αυτό που ηδη εψαχνες. Οταν πηγες ηξέρες ηδη πως μπορείς να γίνεις καλύτερος.

Νιώθω κ συγχωρα με αν κάνω λάθος, πως πενθεις με κάποιο τροπο τον εαυτό που ήσουν. Φυσιολογικό είναι αυτό. Και να πενθεις κ να ανάπολεις. Είμαι σίγουρη όμως πως το ξέρεις κατα βάθος πως δεν γινόταν να συνεχιζες όπως ήσουν.

Ο λόγος που άρχισα ψυχοθεραπεία ήταν γιατί δεν ήξερα τι μου γινόταν. Απλά έβλεπα πως ότι και να είναι δεν είναι φυσιολογικό. Δεν είχα ιδέα τι δύναμη μπορεί να έχει η ψυχοθεραπεία. Οι άνθρωποι που ήξερα που ζούσαν παρόμοια ή και χειρότερα από ότι εγώ ήταν βυθισμένοι στην κατάθλιψη. Και έλεγα Εγώ δεν είμαι έτσι. Ξέρω τι μου γίνεται, το ελέγχω απλά δεν καταλαβαίνω τι είναι. Μου εξήγησε η ψυχολόγος ότι υπάρχουν πολλών ειδών κατάθλιψη.. Τότε αποδέχτηκα τι περνάω και το άφησα να εξελιχθεί..

Πενθω?? Χμμμμμ όχι ακριβώς.. Απλα κάποια στοιχεία που έχω δεν θέλω να τα χάσω. Δεν θέλω να μαλάκωσω. Δεν θέλω να γίνω υποχωρητικος. Είναι σαν και είμαι στο σινεμά και πρέπει να διαλέξω σε ποια αίθουσα θέλω να πάω. Στην μια είναι το παρελθόν μου και στην άλλη το μέλλον μου.. Δεν μπορείς να τις παρακολουθήσεις και τις δύο ταυτόχρονα.. Πρέπει να διαλέξεις.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Ο λόγος που άρχισα ψυχοθεραπεία ήταν γιατί δεν ήξερα τι μου γινόταν. Απλά έβλεπα πως ότι και να είναι δεν είναι φυσιολογικό. Δεν είχα ιδέα τι δύναμη μπορεί να έχει η ψυχοθεραπεία. Οι άνθρωποι που ήξερα που ζούσαν παρόμοια ή και χειρότερα από ότι εγώ ήταν βυθισμένοι στην κατάθλιψη. Και έλεγα Εγώ δεν είμαι έτσι. Ξέρω τι μου γίνεται, το ελέγχω απλά δεν καταλαβαίνω τι είναι. Μου εξήγησε η ψυχολόγος ότι υπάρχουν πολλών ειδών κατάθλιψη.. Τότε αποδέχτηκα τι περνάω και το άφησα να εξελιχθεί..

Πενθω?? Χμμμμμ όχι ακριβώς.. Απλα κάποια στοιχεία που έχω δεν θέλω να τα χάσω. Δεν θέλω να μαλάκωσω. Δεν θέλω να γίνω υποχωρητικος. Είναι σαν και είμαι στο σινεμά και πρέπει να διαλέξω σε ποια αίθουσα θέλω να πάω. Στην μια είναι το παρελθόν μου και στην άλλη το μέλλον μου.. Δεν μπορείς να τις παρακολουθήσεις και τις δύο ταυτόχρονα.. Πρέπει να διαλέξεις.

---

Δεν θα αλλάξεις χαρακτήρα επειδή κάνεις ψυχοθεραπεία. Θα παραμείνεις αυτός που είσαι, και μόνο όταν αναγνωρίσεις εσύ ο ίδιος κάποιο "προβληματικό" στοιχείο πάνω σου και αποφασισείς συνειδητά να το αφήσεις πίσω, θα προχωρήσεις. Είναι λογικό να φοβάσαι την αλλαγή και να προτιμάς τον παλιό γνωστό σου εαυτό, αλλά ο παλιός γνωστός σου εαυτός σε έφτασε στην κατάθλιψη όπως λες. Η άμυνα του είμαι σκληρός με όλους για να μην πληγωθώ θα αντικατασταθεί από μια άλλη , πιο "ώριμη", που θα σου επιτρέπει να ζεις κιόλας. Αυτός δεν είναι ο σκοπός;

Την πρώτη μέρα που πήγα.. Με ρώτησε. Τι περιμένεις από την ψυχοθεραπεία; Της λέω.. Θέλω να γίνω καλά.
με ρώτησε πριν περίπου 2 μήνες τι περιμένω για να σταματήσω την ψυχοθεραπεία; τι είναι αυτό που θα πω Οκ, τέλος δεν την χρειάζομαι αλλο; της είπα όταν θα νιώσω ότι ειμαι δυνατός..

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Την πρώτη μέρα που πήγα.. Με ρώτησε. Τι περιμένεις από την ψυχοθεραπεία; Της λέω.. Θέλω να γίνω καλά.
με ρώτησε πριν περίπου 2 μήνες τι περιμένω για να σταματήσω την ψυχοθεραπεία; τι είναι αυτό που θα πω Οκ, τέλος δεν την χρειάζομαι αλλο; της είπα όταν θα νιώσω ότι ειμαι δυνατός..

---

Θα ρθει η ώρα που θα νιώσεις και δυνατός. Είσαι ακόμα στην μετάβαση. Το γεγονός ότι νιώθεις πως αλλάζεις πάντως είναι θετικό. Σκέψου ότι υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν χρόνια ψυχοθεραπεία και δεν νώθουν καμιά αλλαγή.

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Θα ρθει η ώρα που θα νιώσεις και δυνατός. Είσαι ακόμα στην μετάβαση. Το γεγονός ότι νιώθεις πως αλλάζεις πάντως είναι θετικό. Σκέψου ότι υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν χρόνια ψυχοθεραπεία και δεν νώθουν καμιά αλλαγή.

---

Η ψυχολόγος μου έχει πει ότι έχω κάνει τεράστια δουλειά με τον εαυτό μου.. Δεν φεύγω από εκεί και συνεχίζω την ζωή μου. Ψάχνομαι και βελτιώνομαι.. Και εγώ προσωπικά έχω δει τις αλλαγές.. Έφτασα στο σημείο να μπαίνω σε ένα φόρουμ ψυχολογίας και να βοηθάω άλλους.. Ξέρω τι είμαι. Ξέρω τα καλά του χαρακτήρα μου. Ξέρω ότι μπορώ να γίνω ακόμη καλύτερος. Απλά για ένα περίεργο λόγο έχω κολλήσει. Δεν θέλω να χάσω τα όπλα μου. Γιατί πάντα πολεμούσα με κάτι. Με τους γονείς, με τους "συγγενείς", με την αρρώστια, με την κατάθλιψη κτλ. Δεν θυμάμαι να είχα περίοδο στην ζωή μου που να ήμουν ξένοιαστος σαν την χαιντι που έτρεχε μέσα στα χόρτα.. Πάντα ζούσα δύο ζωές. Αυτην που έβλεπαν και αυτη που κουβαλούσα..

Τι σκέφτομαι??? Το πένθος.....πως το αντιμετωπίζεις??? Πέθανε μια πάρα πολύ καλή μου φίλη ξαφνικά μέσα στις γιορτές...το σοκ ήταν πολύ μεγάλο!! Δεν μου έχει ξανατυχει να χάσω κάποιον τόσο κοντινό μου άνθρωπο....μου λείπει πολύ....ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω....