κοιτα εγω ειμαι αλλοπροσαλλη δυστηχως,Quote:
Originally posted by koritsaki
bad μου νομιζω εχουμε το ιδιο προβλημα: την ποσοτητα! ποτε δεν μου φτανει μονο ενα οτι και αν ειναι αυτο....οι μεριδες που μου εδωσε η διαιτολογος ειναι οι μισες σε σχεση με το τι ετρωγα...30 γρ ψωμι δεν μου φτανουν ουτε για πλακα!
για τα δικα μου βουλιμικα νομιζω ξερω τι φταιει...
η μαμα μου ηταν εδω για μια βδομαδα και μετα εφυγε και αφησε και μαγειρεμενα για αλλη μια βδομαδα! το θεμα ειναι οτι τα φαγητα της μαμας ειναι η αδυναμια μου!!! και νομιζω παθαινω κατι σαν το συνδρομο της κατοχης"κατσε να το φαω τωρα που το εχω γιατι μετα ποιος ξερει ποτε θα το ξαναφαω"
πχ μπορω να μη φαω τιποτε ακομα κ αν περνανε μπροστα μου κ με χαιρετανε (τα φαγητα)
μπορει να κανω κατα γραμμα του διαιτολογου κ να χανω αβερτα
κ μπορει (αυτο το ανακαλυψα προσφατα)
να μη μπορω να κανω τιποτε απο τα δυο προηγουμενα ενω ξερω οτι μπορω! κ εδω ειναι που τραβω τα μαλλιοκεφαλα μου :D
ναι ειμαι τς ποσοτητας κ εγω γενικα
αλλα η ποσοτητα δεν με ξε-πειναει δυστηχως.
αντιθετα μπαινω σε ενα φαυλο κυκλο.
ενω οταν κανω διαιτα καιρο, ή καλυτερα σωστη διατροφη, ολα βαινουν καλως.
το προβλημα ειναι η αρχη κ να μη αφηνομαι πολυ οταν σταματαω...