καθε φορα που διαβαζω για ισορροπιες που αποδεχομαστε νοιωθω παλι σαν εκεινους τους ευρωπαιους που προσπαθουν να στηριξουν τις ψευδοθεωριες τους στον πονεμενο κοσμακη
Printable View
Σκεφτομαι οτι αυριο το πρωι πρεπει να ειμαι καλα ψυχολογικα προετιμασμενη γιατι θα παρω τα αποτελεσματα της αξονικης του πατερα μου.Κανουμε αξονικες σχεδον καθε μηνα.Ολοι μου λενε οτι πρεπει να γινει ρουτινα και να μην φοβαμαι αλλα εγω εχω αγχος και φοβαμαι.Πρωτα θα παρουμε της αξονικες απο εκει που μενουμε (επαρχια) και μετα τα στελνουμε στην Αθηνα στο Σωτηρια αλλα και στην Πατρα στον Αγιο Ανδρεα που εκανε της ακτινοβολιες.Συγνωμη αν σας ριχνω ψυχολογικα.Ευχομαι αυριο να εχω ευχαριστα νεα να σας πω.
Σ'ευχαριστω πολυ macgyver!
Αυτό έχω σκοπό να κάνω. Κάποια στιγμή, γιατί τώρα με όλες αυτές τις καταστάσεις, ακόμα κι ο έλεγχος της γλυκοζυλιωμένης μου (διαβήτης γαρ) αναβλήθηκε.
Οσο για τις ταμπέλες, έχεις απόλυτο δίκιο. Είναι κουραστικές κι οδυνηρές..
Να σου πω όμως και κάτι άλλο, ανακουφιστικό. Είμαι σε κάποια συγκέντρωση πχ. Μου περνάει κάποια ιδέα ή ο φόβος μάλλον, πως θα κάνω κάτι απρεπές -άθελα μου φυσικά.
Και δεν θα μπορώ να το ελέγξω. Ε, πες πως είναι πλασέμπο, από τότε που διάβασα πως αυτό είναι σύνηθες στους ιδψ, έρχεται βέβαια η σκέψη, αλλά δεν φοβάμαι πως θα το κάνω! Μεγάλο πράμα αυτό muzzy!
pillow η βόλτα ήταν ανακουφιστική. Το ίδιο και ο καφές μετά.
Να πω, πως η μικρή μου είναι καλά, είναι μια χαρά. Της έχω μιλήσει, της έχω εξηγήσει και το έχει κατανοήσει.
Είναι βέβαια μες στην επανάσταση της εφηβείας, αλλά αυτό είναι αναμενόμενο και απόλυτα φυσιολογικά. Καλά κανει και επαναστατεί.
Μου τα χώνει αρκούντως για το δωμάτιο, ανταποδίδω κι εγώ μ' όλη μου την καρδιά, αλλά, αυτή είναι η σύγκρουση μας. Η μόνη μπορώ να πω.
Gothly, τα έχουμε συζητήσει με τη μικρή, κατανοεί, ευτυχώς, κατανοεί και ενίοτε στηρίζει.
Με τον διαβήτη είχαμε περάσει παρόμοια. Χτύπαγε κοκκινο, μ' έκανε κουρέλι κι επειδή ήταν ασυμπτωματικός δεν ήξερα τι είχα.
Μόλις διαγνώστηκα και ρυθμίστηκε, όλα επανήλθαν. Τώρα, όταν με πιάνει η τρέλα με την ακαταστασία μου λεει η μικρή "ξέρω, ειναι σαν τότε με τον διαβήτη".
Οπότε muzzy δεν θέλω και πολύ για την ενοχή!
Είμαι άκρως ενοχική από μόνη μου, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου δηλαδή.
Είμαι πάντως ικανοποιημένη, που ποτέ, δεν χειραγώγησα τα παιδιά μου μέσω της ενοχής. Ποτέ όμως..
Παιδιά, ευχαριστώ που ασχοληθήκατε. Ξέρετε νομίζω πόσο παρηγορητικό είναι αυτό.
Jackie χαίρομαι που βρήκες τη βοήθειά μας παρηγορητική. Αυτό θέλαμε, να βοηθήσουμε. Αφού είναι μόνο αυτή η διαφωνία σας όλα καλά τότε.
Bulletproof εύχομαι τα αποτελέσματα να είναι πολύ καλά, καλή τύχη!
Macgyver συμφωνώ για τους Γερμανούς.
Ότι έχω γράψει σε σχέση με αποδοχή του εαυτού μας για αυτό που ειναι, αλλά και για ισορροπίες που ουσιαστικά συνθέτουν τη δομή και τα τμήματα του ψυχικού οργάνου, ειναι πράγματα που ίσχυαν, ισχύουν και θα ισχύουν. Τα αποδέχεται και μιλάει με βάση αυτά, όλη η επιστημονική κοινότητα. Επίσης μιλάει για ψυχοθεραπείες και εν προκειμένω για πολύ επιτυχημένα μοντέλα ψυχοθεραπείας. Υπάρχουν συγκεκριμένα νούμερα και έρευνες που αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.
Τώρα αν εσυ δεν το αποδέχεσαι ειναι ένα εντελως άλλο καπέλο. Ειναι η δική σου ιστορία και οι δικές σου βαθύτερες εξυπηρετήσεις και τίποτα παραπάνω.
Τώρα αυτά περί ψευδοθεωριών στον πονεμένο κοσμάκη και επικλήσεις στο ήθος του άλλου, με ανυπόστατη λογική (μη αποδεχόμενος νούμερα και ποσοστά) στο λέω καθαρά ΔΕΝ περνάνε.
Ασχετο με το θέμα, αλλά αντί "ιψδ" έγραφα "ιδψ". Μπήκα και το διόρθωσα.
Αν είναι δυνατόν! Να το 'χω διαβάσει τόσες φορές, ω ποία παρατηρητικότης δηλαδή!
εγω κι ο θεοσ συζηταμε για τη μεγαλη
https://www.youtube.com/watch?v=xupwF-vR0wQ
egv ki o theos
https://www.youtube.com/watch?v=PiZHNw1MtzI
gynaika που σε αγαπαει πραγματικα δε θελει να σε βλεπει